نطق صریح یک نماینده‌ی مجلس: «هر صدای مخالف، برانداز قلمداد میشود»

یک نماینده‌ی مجلس می‌گوید: حلقه حاکمیت مردم بر سرنوشت خودرا انچنان تنگ کردیم ، و دایره خودی ها را چنان کوچک ، که  بسیاری از  ایرانیان در خارج از این دایره قرار گرفته اند. هر صدای مخالف ، برانداز و هر منتقد دلسوز ، مخالف نظام قلمداد میشود. هر که را بخواهند از میدان به در کنند ، انگی به نام بی دین ، فتنه گر ، ضد ولایت و برجامی به او میزنند و به راحتی ، بدون محکمه و قاضی ، با آبرو و حیثیت مومنین و مومنات بازی میکنند و دانشجو، وکیل، معلم و کارگر حق طلب را عامل دشمن معرفی می کنند.

متن کامل نطق دکتر بهروز بنیادی؛ نماینده مردم کاشمر، بردسکن، خلیل آباد و کوهسرخ در مجلس به نقل از کانال تلگرامی او در پی می‌آید:

«به نام خداوند سبحان

با سلام به محضر

مردم عزیز  ، و نمایندگان محترم  و درود بر روح بلند شهید مدرس و تمامی شهدای مدافع وطن

در دیدار اخیر با مقام رهبری ایشان بر مطالعه تاریخ به همه ما سفارش ویژه نمودند و بسیار بجا و به موقع و بدرستی فرمودند  ” نو کردن اندیشه نیاز به شاگردی در محضر آموزگارانی دارد ، که “تاریخ ” یکی از بزرگترین آنهاست”.   جواهر لعل نهرو می گوید: ”  ملتی که از تاریخ گذشته خود اگاهی نداشته باشد ناگزیر اشتباهات گذشته خودرا تکرار خواهد کرد.”

ما  امروز دچار فقر اگاهی تاریخی و فراموشی شده ایم و فرصت طلبان با تحریف تاریخ مارا در گمراهی نگه داشته اند.  ما ملتی هستیم که در مقاطعی از تاریخ مان شاهد رشادتها و خون دادنهای بسیار برای رسیدن به مردم سالاری ، آزادیها و حقوق مشروع  سیاسی  واجتماعی  بوده ایم . قطعه ای  بارز از این تاریخ ، انقلاب مشروطه است که متاسفانه با خطای نابخشودنی نخبگان ان روز  ماحصل ان سلطه استبداد رضاخانی با همه فراز و فرودهای  ان بود.  مردم سالاری و حاکمیت قانون  قربانی بزرگ پس از مشروطه بود ،  تا در مقطعی دیگر  در نهضت ملی شدن نفت ، امید دوباره بازگردد ، اما با دخالت منفعت طلبان  امریکایی- انگلیسی و تفرقه بین انقلابیون، این دوره  موقت از ازادی با ظهور پهلوی دوم تبدیل به یکی از سیاه ترین دوره های سرکوب و ارعاب مردم شد  .فساد با ابعاد وسیع  در حاکمیت ریشه دوانید و برادران و خواهران و دیگر افراد وابسته به دیوان و دربار ، سهامداران عمده بسیاری از شرکتها ی داخلی ، و دلال عقد قرارداد بین دولت و شرکتهای خارجی شدند .

تصویری که امروز ، در کمال ناباوری ، پس از گذشت ۴۰ سال از آرمانی ترین انقلاب دینی معاصر جهان ،  شاهدیم که متاسفانه

مردم سالاری دینی حاصل خون شهدا،  توسط برخی  از خانواده های وابسته به حاکمیت و صاحبان رانت و امتیازهای ویژه ، به تاراج رفته، کشور و سرنوشت این ملت فداکار به دست این غاصبان سرمایه های ملی  در  معرض تهدید جدی داخلی و خارجی قرار گرفته است. و شاهد مدعا کشف اختلاسهای متعدد مالی بانکی، نفتی زمین و مسکن  است  گروهی که  اسیراسب قدرت و ثروت شدند و به گفته مقام رهبری به اشرافی گری روی اوردند  وحق حاکمیت مردم ، تمکین به قانون و عدالت اجتماعی رابه محاق بردند  ، و در چنین فضایی ، تفاوتی میان این گروه و اسلافشان در دوره پهلوی نیست.

متاسفانه باید بگویم که این گروهها و نهادهای خاص دارای قدرت کاپیتولاسیونی نانوشته شده اند که رد پای انها در همه جا دیده می شود وزور هیچ قوه ای هم تاکنون به انها نرسیده است  اینها همان کاسبان تحریمند

بیایید ، خاطرات روزهای آغازین انقلاب را مرور کنیم. روزهایی که برجسته ترین خصیصه اش، وحدت بود و اتحاد ،  و رشته ای وثیق، مردم و حکومت را پیوند می داد، عروةالوثقی! بود.

روزگاری که در مخیّله احدی از ملت و مسوولین ، بسیاری از مفاهیم سخیف اما تلخ و عادی شده ی امروز نمی گنجید: همچون اختلاس، رانتخواری، آقازادگی، فقر، فساد اداری و اخلاقی، فحشاء، ریا، دروغ ، کودک ازاری،  همسر ازاری ، تجاوز در مدرسه و کلاس قران و تن فروشی و کلیه فروشی  دهها مورد شرم اور دیگر …

در این سال ها حلقه حاکمیت مردم بر سرنوشت خودرا انچنان تنگ کردیم ، و دایره خودی ها را چنان کوچک ، که  بسیاری از  ایرانیان در خارج از این دایره قرار گرفته اند. هر صدای مخالف ، برانداز و هر منتقد دلسوز ، مخالف نظام قلمداد میشود. هر که را بخواهند از میدان به در کنند ، انگی به نام بی دین ، فتنه گر ، ضد ولایت و برجامی به او میزنند و به راحتی ، بدون محکمه و قاضی ، با آبرو و حیثیت مومنین و مومنات بازی میکنند و دانشجو، وکیل، معلم و کارگر حق طلب را عامل دشمن معرفی می کنند .  در قرن ۲۱ و با پیشرفت فرضیه های جدید مدیریت در جهان ، عدم  پذیرش انتقاد و عاری از خطا و اشتباه دانستن یک نوع تفکر،  برای سالهای متمادی از طرف هیچ عقل سلیمی پذیرفتنی نیست . چرا که تاریخ نشان داده ، این مسیر هر حکومتی را به خودکامگی و فساد رهنمون کرده  و هر گاه حکومت از ملت خود بیگانه شود ، در سراشیبی انحطاط  قرار میگیرد  و افزایش فضای امنیتی ، عدم تحمل معترضین ، برخوردهای فراقانونی و ورود به حریم خصوصی شهروندان ،  اولین زنگ خطر این مسیر است.

بیایید تا دیر نشده با همدلی و شنیدن صدای مظلومیت مردم که  والله ، بسیار نجیب و با شرافت به همه ما مهلت داده اند و ۴۰ سال را با همه مشکلات تحمل کرده اند در راه رفاه  و امنیت فکری این دنیای انها قدمی برداریم و تنها به وعده پاداش و ثواب  اخروی بسنده نکنیم.

ثروت کشور را  در راه استراتژیهای پرهزینه  در خارج و داخل مصرف نکنیم . کشوری که سالیانه نیاز به سرمایه گذاری ۶۰میلیارد دلاری دارد چرا باید به جای اولویت هزینه کرد در مسیر منافع ملی و ریشه کنی فقر و بیکاری و گرسنگی،  ثروت ملی را بدون کسب منافع اقتصادی ثانویه در سایر نقاط جهان به  راحتی  هدر دهیم.

چراباید همیشه در بیم جنگ تحریم و دلهره اخبار ناگوار زندگی کنیم

کدام توطئه بین المللی محیط زیست،  رودخانه ها، دریاچه ها، تالابهاو ابهای زیر زمینی مارا نابود کرده است

دست کدام خارجی هوای سالم را از مردم ما دریغ کرده است

چرا همسازی با جامعه جهانی این قدر برای ما سخت شده است

متاسفانه سال قبل هم از همین تریبون اعلام کردم که روسیه برای ما دوستی مطمئن نخواهد بود .

و امروز شاهدیم که با تمام وقاحت، اسد،  وزنه همنوایی خود با پوتین را سنگین تر کرده، و  حتی حضور  شهیدان مدافع حرم را در سوریه کمرنگ و بعضا کتمان می کند، و آخرین خیانت را در اوپک و کنوانسیون بین المللی دریای خزر به چشم خود دیدیم.  دور نیست که این دو مهره سیاسی ، ما را در راه منافع خود و بزودی برای نتانیاهو وترامپ  قربانی کنند.

اما ما بی توجه به اینکه در جهان سیاست امروز ، وفاداری مادام العمر معنی نداشته و دوست همیشگی و دشمن دائمی وجود ندارد ، به سیاست هایی یکسان ، مستمر و واحد دست زده ایم و دریغ از یک تشر به این دو فرد

بر همه ما روشن است که بخش زیادی از واردات کشور ما و خروج ارز فقط و فقط تحمیل قدرتهایی نظیر چین و روسیه است و ماحصل این معادله برد- باخت  ،  افزایش فقر و فلاکت و بی اعتمادی در بین مردم است و میطلبد که حلقه تفکر اول کشور را از نظامی به سیاسی اقتصادی تغییر نماید تا در سیاست خارجی، “برد- برد” معنی یابد.

اشتباه تاریخی دیگر حاکمیت ها حسادت بوده ،  بخصوص نسبت به افرادی که در دل مردم جایگاه محکمی داشتند،  و به عینه می بینیم که ماهم در حال تکرار همان رفتارها هستیم و بعضی با خطاهای بی شمار در مصونیت کامل قرار دارند ، و دیگران با همه محبوبیت ملی و نجابت و سیادت ، به گونه ای در حصر و ممنوع التصویری. و مردم نظاره گر این رفتار سراسر کینه و حسد.

توصیه می کنم همه مردم در این راستا ، دو نامه مقام رهبری را در کتاب “بر تبعید”  صفحات ۲۴۶ و ۲۴۷ خطاب به ریاست شهربانی ایرانشهر و مسئولان  کمیته ایرانی دفاع از حقوق بشر ، مطالعه کنند.

اما کلام آخر

– اقای دکتر روحانی شما بعنوان پاسدار قانون اساسی قطعا از وضعیت زندگی سخت احاد ملت اگاهید و می دانید که خط فقر به ۴۷ میلیون نفر رسیده و امنیت غذایی و دارویی کشور در هاله ای از ابهام قرار گرفته  کاهش 50 درصدی ارزش پول ملی  و گرانی افسار کسیخته را بخشی از اقتصاددانان دلسوز ما به خود دولت منتسب می کنند . چراکه وقتی بیش از ۹۰ درصد اقتصاد ما دولتی است بنابراین انگشت اتهام  در بازار خودرو ، ارز  ، مسکن و طلا بسوی خود دولت و بانک مرکزی نشانه می رود.

اقای دکتر روحانی ایا سوزنبانان اقتصاد متوجه فرار قطار اقتصاد از ایستگاه دوگل شده اند.؟

ایا شمابعنوان لکوموتیو ران اصلی این قطار خواهید توانست تصمیمی شجاعانه برای نجات این ارابه سرگردان بگیرید ؟و انرا از هوای مه آلود  که بر تمام مسیر سایه افکنده به سلامت خارج نمایید

مجلس و ملت منتظر اخرین حرکت نجات بخش شماست . شاید یک راه، هرس و حذف درختان کهنه و علف های هرز اطراف آنها  ، در مناصب گوناگون مدیریتی کشور است.

باید گامی شجاعانه در اصلاح جدی مدیریت پیر و فرسوده کشور و اعتماد به دو نیروی عظیم بانوان و جوانان برداشت.

اجازه ندهید دوباره قدرت به دست رمالان و جن گیران بیفتد.

– امروز نوبت احیا وحدت  ملی ست. حیات ایران بسته به زنجیری ست که حلقه های آن، ایرانیان وطندوست با هر قومیت و مذهب ، در داخل و خارج میهن ، هستند. آنها که برای حفظ مرزهای این سرزمین ، حاضر به هرگونه ایثار هستند، . جام جهانی فوتبال روسیه کلاسی بود که در آن بازیکنان رشید و ایرانیان متحد در تمام جهان ، راه حل مشکل را به مسوولین  آموختند ، اما دریغ از عبرت

عزیزان! بیایید عهدی را که چهل سال قبل با مردم بستیم تجدید کنیم و دوباره پیمان ببندیم به راستی، درستی، خردمندی، ایمان و اخلاق.

– فراموش نکنیم ، امروز همان فردایی ست ، که دیگران پرونده ما را خواهند گشود ، و در خدمت یا خیانت ما قضاوت خواهند کرد، و کتاب ها نوشته خواهد شد.

تحریم اگرچه سد پویایی توست

چشمم به نبرد بس تماشایی توست

ایران منا، مترس از بازی دهر

یک ملت سربدار دارایی توست»