‏کاوه مدنی، ‎توافقنامه پاریس و قطعی ‎برق!

کاوه مدنی در صفحه‌ی توییتر خود نوشته است:

«‏جاهلان مجازی با استناد به عکس سفرم به آلمان مدعی هستند که با تصویب توافق‌نامه پاریس موجب خاموشی‌های اخیر شده‌ام. اما توافق نامه دو سال قبل از بازگشت من به ایران تصویب شده، ایران تا کنون به آن ملحق نشده و پاریس در فرانسه است!

چند نکته:

‏1- توافقنامه پاریس در سال ٩۴ به تصویب کشورهای جهان رسید. درآن زمان بنده هیچ مسئولیتی در کشور نداشتم و بر خلاف میل باطنی، به علت مشغله و سفرهای کاری، توفیق حضور در این رویداد تاریخی و مهم را نیافتم.

‏۲- ایران تا کنون به طور رسمی به توافق‌نامه پاریس ملحق نشده است. تصویب مجلس پیش‌نیاز پیوستن به این توافق نامه است و شورای نگهبان به خاطر پاره ای از شبهات، این توافقنامه را تآیید نکرده و به مجلس بازگردانده است.

‏۳- بنده ریاست هیأت مذاکره کننده در بیست و سومین نشست احزاب (COP23) پیرامون ‎تغییر اقلیم در شهر بن آلمان را عهده دار بودم و در این نشست به همراه تیم مذاکره کننده سعی کردیم اهمیت موضوع ‎آب را که تا کنون در مذاکرات جدی گرفته نشده است، یادآور شویم.

‏۴- نکته ای مهم که متاسفانه هم مجموعه موافقان و هم مجموعه مخالفان ‎توافق‌نامه)پاریس از آن بی اطلاع هستند, این است که ‎ایران می تواند در این مرحله به توافقنامه بپویندد ولی اعلام کند که برنامه کاهش داوطلبانه ای که در سال ٩۴ اعلام کرده بود (%٨+۴) را قابل قبول نمی داند.

‏۵- در صورت اعلام این نکته به دبیرخانه، ایران دو سال فرصت خواهد داشت که برنامه کاهش انتشار خود را از نو تنظیم کند و در آن دغدغه‌های فنی و سیاسی خود را لحاظ کند. توصیه من این بوده که این برنامه ابتدا در دولت و سپس در مجلس به تصویب برسد و سپس به دبیرخانه اعلام شود.

‏۶- بنابراین ایران تا کنون هیچ‌گونه تعهد الزام آوری در زمینه کاهش ‎گازهای گلخانه‌ای نداده ودر صورت تصمیم به الحاق این فرصت را خواهد داشت که برنامه کاهش خود را منوط به کمک‌های بین‌المللی و برخی ملاحظات دیگر نماید.

‏۷- به شخصه اعتقاد دارم پیوستن ‎ایران به این توافق‌نامه به صلاح مملکت است و لازم است ایران نیز به عنوان یکی از قربانیان تغییر اقلیم با تعامل با جامعه جهانی از خسارات این پدیده برای مردم و کشور بکاهد.

بیشتر بخوانید: وزیر نیرو: صادرات آب و برق صفر است، شایعه نسازید

‏۸- دغدغه مخالفان در مورد لزوم تصویب موضوع ‎الحاق در مجلس به عقیده من دغدغه درستی است، اما تا کنون دو طرف دعوا به خاطرعدم اطلاع کافی از فرآیند الحاق و امکان اعلام برنامه کاهش جدید نتوانسته‌اند موضوعی فنی، حقوقی و بین‌المللی و ملی را از مناقشه‌های سیاسی و ‎امنیتی دور نگه دارند!

‏۹- دردوران مسئولیت در ایران به خاطر موضع جدید ‎ترامپ، تصمیم بر آن شد که بعد از رصد پیامدهای خروج آمریکا و واکنش های دیگر کشورها و تشریح مستند ساز‌و‌کار الحاق به توافقنامه برای دولت و مجلس، در مورد الحاق تصمیم گیری کنیم که به لطف دلواپسان، بنده در ادامه این روند دیگر نقشی ندارم.

‏۱۰- در مورد خاموشی ها هم این نکته را نیز یادآور می‌شوم که هر چند سهم انرژی برقآبی در مجموع انرژی تولیدی در کشور محدود است، این نوع انرژی به خاطر نحوه بهره‌برداری و تولیدش، نقش بسزایی در مدیریت بار و مصرف پیک دارد و کاهش امکان تولید آن، خسارتی قابل توجه برای سیستم مدیزیت برق است.

‏۱۱- اما خاموشی و ‎قطعی برق فقط به کمبود ‎آب مربوط نیست،. محدودیت ظرفیت تولید، زیرساخت‌های فرسوده و تلفات شبکه از یک سو و افزایش تقاضا به خاطر ازدیاد دما و الگوی نامناسب مصرف از سوی دیگر منجر به وضعیت کنونی شده است.

‏۱۲- و نکته آخر اینکه بازنده این دعواهای سیاسی و تنگ‌ نظری‌ها و تهمت‌های بی‌اساس و ادعاهای غیرمستند فقط و فقط مردم بی‌گناه ‎ایران هستند.»

انتهای پیام