سالن تئاتر را با کاباره اشتباه گرفته اند!
«حسین شاکری»، روزنامهنگار و منتقد تئاتر در یادداشتی به اجرای استند آپ کمدی «نمایش فتحعلی و خرده کمدیها» در پردیس تئاتر شهرزاد، انتقاداتی را وارد کرد.
به گزارش انصاف نیوز متن این یادداشت در پی میآید:
گفتم: چرا کسی حرمت تئاتر رو نگه نمیداره؟ تا کجا باید پول درآورد؟ روزگاری بود جنگ بر سر حرمت سالنهای تئاتر شهر بود، الان پرشده بولینگعبدوها دور تئاتر شهر، بهیکباره کاباره باکارا بازکنید چون سالن خصوصی باید پول درآورد، گندش را درآوردهاید دیگر، استندآپ کمدی جا دارد و جایش در سالن تئاتر نیست، آنهم با موسیقی زندهی نمیدانم کی و مسابقه و جایزه، این بود آن منطقه فرهنگی، کاباره بازکردهاید، بس کنید.
بزرگواری (داود محمدی فر) پاسخ داد:
بزرگوار
1. در تمامی ممالک آزاد دنیا در کنار هنر جدی و آوانگارد، هنر عامهپسند و تفریحی هم وجودی تمام دارد زیرا که یکی از جنبههای انسانی شادی است و هنر بهترین ابزار برای پرداختن به این جنبه است.
2. اگر تئاتری و سالنی بتواند بدون رانت و پارتیبازیهای دولتی (بابت گرفتن کمک مالی) اقتصادش توسط گیشه تامین کند اشکالش چیست؟
3. آقای «علی فتحعلی» که هنرش را با اهالی بولینگ عبدو برابر دانستهاید از پیشکسوتان نمایشهای سنتی ایرانی است که سال گذشته در جشنواره نمایشهای سنتی از ایشان تقدیر شد. لطفا عصبانی با موضوع برخورد نکنید.
4. مفهوم حرمت سالن تئاتر دقیقا یعنی چه؟ مثلا اگر کوکوی کبوتران حرم در سالنی اجرا شد نمیتوان در آن سالن استندآپ کمدی اجرا کرد؟
5. بهترین خوانندگان پاپ این مملکت، کسانی چون خانم هایده، گوگوش، ابی و… از دل کابارههایی چون باکارا، میامی، کوچینی و… برخاستند؛ و الان اگر از موسیقی پاپ مملکت جز ناله و التماسهای مهوع عشاق، به قول خانم شافعی آدامسی، چیز دیگری نمیشنویم دلیلش عدم آزادی موسیقی پاپ و نبود مکانهایی برای ارائه این نوع از موسیقیهاست.
عرض کردم:
عزیز گرامی،
1. سخن از ممالک آزاد کردید، چه نکو، نمیدانم چرا بهوقت آزادی که میرسد همیشه ما متهم هستیم، اگر سخن از ساماندهی کنیم مجرمیم؟ در هیچ کجای دنیا سالنهای سینما، تئاتر و… دولتی نیستند اما هرکدام جایگاه خود را دارند. اگر پردیس شهرزاد جایگاهش را مشخص کند و دیگر سالنهای خصوصی نیز جایگاه خود را مشخص کنند بسیار خوشحال میشویم، کسی منکر شادی نیست پس نقد من را بهمنظور شادی کردن نگیرید. بحث بر سر جایگاه است که سالنهای خصوصی رعایت نمیکنند. کجای دنیا هر کس در هر سالنی هر کار خواست میکند.
2. آوانگارد؟ استندآپ کمدی آوانگارد نیست فقط یک شیوه اجرای طنز است. حتی نمایش هم نیست. لطفا معانی و مفاهیم را تغییر ندهیم. تئاتر یک اصل اساسی دارد و آن دیالوگ است. حتی در شاخصترین نمایشهای تماما منولوگی چون «کاسپر» نوشته پیتر هانکه و امثال آن دیالوگ میان بازیگر و مخاطب برقرار است. در استندآپ کمدی چنین شاخصی نداریم. اضافه این که استندآپ کمدی اجرایی مفرح و خندانندهشو نیست. یک گونه طنز انتقادی از مسائل روز اجتماعی و سیاسی است، لطفا مفاهیم را تغییر ندهیم.
3. قصد توهین به هنرمند عزیز نداشتم، فقط عرض من این است که مرزها را دقت کنیم، جایگاهها را مشخص کنیم که هر چه میکشیم از این ناشناخته ماندن جایگاهها است.
4. فرمودید «اگر تئاتری و سالنی بتواند بدون رانت پارتی بازیهای دولتی (بابت گرفتن کمک مالی) اقتصادش توسط گیشه تامین شود اشکالش چیست؟»، مطمئنید؟ شک دارم، اما با شک من کاری نداشته باشید، به حرمت اثر کار داشته باشید، چه حرمت استندآپ کمدی و چه حرمت تئاتر، شک ندارم که میدانید محل برگزاری استندآپ کمدی کجاست (توهین نپندارید لطفا! تخصصی سخن گفتم) و اگر پردیس تئاتر شهرزاد با چنین منظوری برپا شد از همانگاه نخست مشخص میکرد، هیچکجای دنیا به بهانه مستقل بودن و امثال اصطلاحات سیاسی مثل رانت دولتی سالن را به هر بهانهای نمیدهند.
5. این را عرض میکنم که همه بدانند، نه با کاباره مشکلدارم، نه با زندهیاد هایده و بزرگواران گوگوش، ابی، داریوش و… بسیاری که شاید اسمشان هم به گوش کسی نخورده باشد، ولی کدامیک در تالار وحدت اجرا داشتند؟ کدامیک در تئاتر شهر اجرا داشتند؟ حرمت میدانستند و تشخیص میدادند هر هنری را جایی و جایگاهی است.
6. بولینگ عبدو بد جایی نیست، بد نیست بدانید عموی بنده سیاوش شاکری (کارگردان همکلاسی در پیش از انقلاب و…) زمانی مدیر آنجا بود و من یکی از محلهای بازیم، نمایشهای آنجا را چه بپسندم چه نپسندم، نمایشی است مفرح، اما جایش آنجا است و بسیار سپاسگزارم از بزرگان هنر این شاخه نمایش (که استندآپ نیست، باشد هم ایرادی ندارد چون جایش آنجا است) که مدعی تسخیر سالنهای تئاتری جدی نیستند.
7. آقای فتحعلی هنرمند قابلی است، اما تاکید میکنم استندآپ جایش سالن تئاتر نیست، بهویژه با مسابقه و جایزه!!!!!! صد هزار جایزه هم گرفته باشند استندآپ اگر استندآپ کمدی استاندارد باشد و نه خندانندهشو با مسابقه و جایزه ستاره ضربدر مربع بهعلاوه هشتگ باز جایش مشخص است، ایشان در شاخهای که جایزه گرفتند جایشان در اینجا است، هر کس هر جایزهای که گرفت مجوزی برای هر کاری در هرکجا نیست.
8. عصبانی برخورد نمیکنم اما گلایهمندم که چرا دوستان احساسی برخورد میکنند.
انتهای پیام