تجدید دیدار استاد و شاگرد «محبوب»
روزبه علمداری، روزنامه نگار، در یادداشتی در اینستاگرام خود با عنوان «تجدید دیدار استاد و شاگرد «محبوب»» نوشت:
سالها پس از آخرین دیدار سید محمد خاتمی با استادش آیت الله شبیری زنجانی، اخیرا این دو نه در قم، بلکه در منزل عبدالله نوری در تهران با یکدیگر ملاقات و گعده کردند.
خاتمی در اواخر دهه 1340 درس خارج فقه را نزد آقای شبیری خوانده و از شاگردان ممتاز او محسوب می‌شد. او در تمام این سالیان همواره به این شاگردی افتخار کرده و در مواقع مختلف آن را به زبان آورده؛ اما این ارادت و علاقه دو سویه است.
در پاسخ از نامه‌هایی که شاگرد به استادش می‌نویسد، استاد تمجیدی بلند از «خاتمی جوان» کرده و به او می گوید: «همانگونه که کریستف کلمب، قاره آمریکا را کشف کرد من نیز سید محمد خاتمی را در حوزه علمیه کشف کردم». اما ورود خاتمی به میدان مبارزه و سیاست در سالهای بعدی باعث شد تا بُعد حوزوی او کمتر به چشم سایرین بیاید و خود نیز فرصتی جهت ادامه آن نیابد.
در شرایط خاص اردیبهشت 1392، استاد این دعا را با دستخط خود برای شاگرد فرستاد: «یا مَن إذا تضایقتِ الأمورُ فَتحَ لها باباً لم تَذهَب الیه الأوهامُ صَلِّ علی محمد و آل محمد و افتح لأموریَ المتضایقةِ باباً لم یَذهَب الیه وَهمٌ یا ارحم الراحمین» (ای خدایی که وقتی حلقه‌های بلا به هم گره می‌خورد و انسان را در فشار قرار می‌دهد؛ در این زمان دری را به روی بندگان باز می‌کنی که افکار و اوهام بشر به آن جا نمی‌رسد. خدایا صلوات خود را بر محمد و آل محمد نازل فرما و برای من که در بن بست گیر کرده‌ام، تو خودت راهی باز کن که به هیچ وهمی نمی‌رسد).
نامه‌ی آیت‌الله یزدی خطاب به آیت‌الله العظمی شبیری زنجانی در اعتراض به دیدار با خاتمی
انتهای پیام
خلق وخوی انسان ها بالاتر از هر سمت وعنوان انتصابی ویا انتخابی انهاست بعضی از انسان ها به تمام معنا ادم ند …..انی که که ان شیخ باچراغ ودر تلالو خورشید در پی دیدن او بود……..سواد ودانش را همه میتوانند کسب کنند انی را کسب ش سخت وغیرممکن است رسیدن به خوی ادمیت است……….تعریف از اشخاص برای شخص انان نیست ….تعریف انسانیت است……..سیدمحمدخاتمی صفت تامه اش ادب وصداقت اوست …چیزی که دردفقدانش سالهاست مردم این دیار را می ازارد………که در طریقت ماکافریست رنجیدن…….این بیان حال اوست..
ادب رعایت موازین الهی است .
نه چند رفتار مودبانه که همه بلدند .
گهگاهی رفتارهایتان اسباب سرور میشود مخصوصا ان خط قرمزهایی که هرچه درباره شان می اندیشم علت وسببی را نمی یابم…..
در بلاد ما هر روز نمک بیشتر می گندد، پس وای بر کدام روز؟