“جشن ازدواج دانشجویی مشابه سمینار علمی-فرهنگی برگزار می‌شود”
معاون مرکز مشاوره و توانمندسازی دانشگاه فردوسی مشهد گفت: جشن‌های ازدواج دانشجویی باید به شکلی برگزار شود که حس جشن بودن را برای حضار و زوج‌های دانشجو تداعی کند اما گاهی این جشن‌ها مشابه همایش‌ها و سمینارهای علمی فرهنگی برگزار می‌شود.
دکتر مهدی کرمانی درگفت‌وگو با ایسنا، درخصوص چالش‌های ازدواج دانشجویی عنوان کرد: ازدواج به عنوان یک تجربه فردی و رویداد اجتماعی ابعاد فراگیرتر و پیچیده‌تری از آن دارد که بتوان با قیدهایی مثل ازدواج دانشجویی و نظایر این‌ها آن را طبقه‌بندی کرد. بر این اساس قاعدتا هدف از طرح ازدواج دانشجویی، می‌تواند فراهم کردن امکانات لازم برای دانشجویانی باشد که دارای شرایط مناسب برای تاهل هستند.
وی ادامه داد: ازدواج دانشجویی می‌تواند نوعی برنامه مشوق برای هراس زدایی از جوانان و جلوگیری از به تاخیر اندازی مرحله‌ای از زندگی باشد که با دوران جوانی آن‌ها تناسب دارد و باید در دوره‌ای که سلامت جسمانی و روانی و انگیزه عاطفی کافی برای ازدواج وجود دارد، شکل گیرد؛ بنابراین ازدواج دانشجویی نه به عنوان یک سنخ از ازدواج بلکه به مثابه مجموعه تسهیل کننده‌هایی است که برای تحقق تصمیم ازدواج از طرف جوانان در محیط دانشگاه تدارک دیده می‌شود.
مسئول دفتر آموزش‌های شهروندی و مهارت‌های اجتماعی دانشگاه فردوسی مشهد بیان کرد: ازدواج‌هایی که در دوران شادابی جوانی در یک محیط شناخته شده فرهنگی و اجتماعی مثل دانشگاه شکل می‌گیرد، فرصت مناسبی برای همسرگزینی بر پایه معیارهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است. چنین ازدواج هایی از پشتیبانی توامان عاملان رسمی و غیر رسمی به ویژه خانواده و متولیان امور فرهنگی در دانشگاه و نیز شبکه های دوستی برخوردار است که می‌توانند در جهت تقویت آن‌ها عمل کنند.
کرمانی افزود: ارزیابی مداوم دانشجویان نسبت به گزینه‌های پیش روی آنان برای ازدواج در محیط دانشگاه و نگاهی که دوستان و همسالان آنان به این انتخاب‌ها دارند، آن‌ها را دچار تردید می‌کند. گاه این تردید به صرف نظر از تجربه ازدواج در دوران تحصیل در دانشگاه از طریق به تاخیر اندازی آن منجر می‌شود و گاه به جایگزین یابی‌های موجه یا غیرموجه برای نیازهای مرتبط با ازدواج اعم از نیازهای عاطفی، جنسی، تعاملی و حتی اقتصادی و معیشتی منجر می‌شود.
وی ادامه داد: این شرایط ممکن است ریسک‌هایی برای جوانان به دنبال داشته باشد و سبب حاشیه‌های مختلفی در زندگی فردی و اجتماعی آنان شود. از این حیث یک برنامه پویا، خلاق و جذاب ازدواج دانشجویی می‌تواند گشاینده مسیری سوم در پیش روی جوانان در محیط دانشگاه به حساب آید.
عضو هیات علمی گروه علوم اجتماعی دانشگاه فردوسی با اشاره به اینکه البته نباید از چالش‌ها و مسائل مرتبط با این سبک از اجرای مناسک ازدواج غافل شد، اضافه کرد: تردید ناشی از قرارگیری در معرض ارزیابی‌های جدی از طرف خود و همسالان مهم ترین چالش، و امکان تجربه تاهل در شرایط بهینه سنی، جسمانی، روانی و اجتماعی یکی از مهم‌ترین مزایای ازدواج دانشجویی است.
مشکلات اقتصادی دامن گیر داوطلبین ازدواج دانشجویی
کرمانی عنوان کرد: بخش زیادی از مشکلاتی که ازدواج دانشجویی به دنبال دارد، مشکلات اقتصادی است که دانشجویان پسر معمولا آن را تجربه می‌کنند. کمبود درآمد و عدم دسترسی به منابع مالی پشتیبان، می‌تواند سبب تلخی زندگی زناشویی در سال‌های آغازین آن شود.
وی تصریح کرد: همچنین بخشی از گرفتاری‌های مرتبط با ازدواج دانشجویی ناظر بر مسائلی است که در راستای ایفای سازنده و موثر مسئولیت‌های اجتماعی و خانوادگی جوانان وجود دارد.
معاون مرکز مشاوره وتوانمندسازی دانشگاه فردوسی اظهارکرد: تراکم بالا و سنگینی وظایف مرتبط با مجموعه نقش‌های دانشجوی متاهل به ویژه در سه حوزه تحصیل، اشتغال و زندگی خانوادگی و ناهمخوانی بین بندهای این شرح وظایف، سبب رخداد پدیده‌هایی می‌شود که جامعه شناسان از آن به گرانباری نقش و تعارض نقش یاد می‌کنند. در این وضعیت‌ها کنش‌گر اجتماعی باید دشواری و هزینه نسبتا بالایی را برای تداوم ایفای نقش‌های خود متقبل شود که بعضا برای همه امکان پذیر یا منطقی به نظر نمی‌رسد.
انتقاد از شیوه برگزاری مراسم ازدواج دانشجویی
کرمانی، از ایده‌های فرهنگی مستتر در برنامه های ازدواج دانشجویی به‌عنوان راهکاری که می‌تواند به کاستن از جنبه‌های پرهزینه و بازدارنده مجموعه سنت‌ها و مراسم ازدواج در سطح جامعه منجر شود، اشاره کرد و گفت: چالش اصلی که متوجه برنامه‌های ازدواج دانشجویی است، شیوه برگزاری آن ها است. در واقع جشن‌های مربوط به ازدواج دانشجویی بایستی به شکلی برگزار شود که حس جشن بودن را برای هر دو دسته حضار و زوج های دانشجو تداعی کند اما گاهی این مراسم ها مشابه همایش‌ها و سمینارهای علمی فرهنگی می‌شود که در این حالت می‌توان آن را نوعی مناسک گرایی سازمانی و نقض غرض به حساب آورد.
وی درخصوص تاثیر ازدواج دانشجویی برکاهش طلاق گفت: اگر به دوران دانشجویی به عنوان دوره‌ای که جوانان می‌توانند امکانات لازم برای تفاهم بیشتر و بازاندیشی در الگوهای تعامل به ویژه از طریق مراجعه به مشاوران متخصص را تجربه کنند، نگاه کنیم، می‌توان از آن به برهه‌ای مناسب برای افزایش ثبات و همچنین ارتقای قابلیت‌های آن‌ها برای حل مسائل زندگی زناشویی یاد کرد.
مسئول دفتر آموزش‌های شهروندی و مهارت‌های اجتماعی دانشگاه فردوسی مشهد خاطرنشان کرد: در چنین وضعیتی ازدواج‌های دانشجویی می‌توانند با سرعت بیشتری از دوران شکنندگی اولیه خود عبور کنند و به پایداری برسند. در عین حال اگر موارد فوق مورد توجه قرار نگیرد؛ طبیعتا نسبت قطعی بین گرایش به طلاق و انجام ازدواج در دوران دانشجویی وجود نخواهد داشت.
انتهای پیام
