دستور رهبری به شورایعالی امنیت ملی پس از عاشورای ۸۸ چه بود؟

سردار حسین نجات می‌گوید: فردای روز عاشورای ۸۸ مقام معظم رهبری از طریق دفتر پیامی را به دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی دادند مبنی بر اینکه “این اهانت به سیدالشهدا(ع) کار ضد انقلاب بود، گرچه فتنه گران تخلف کردند اما این کار را به فتنه گران نسبت ندهید”. در جریان فتنه ۸۸ کسانی که سابقه بعضا انقلابی داشتند، متعرض سیاست های نظام شدند و از این اعتراض آنها جریانات ضد انقلاب اعم از بهایی ها، مارکسیست ها، سلطنت طلبان و منافقین استفاده و به خیابان آمدند به همین دلیل مقام معظم رهبری میخواستند صف بندی‌ها با ضدانقلاب حفظ شود.

خبرآنلاین نوشت: سردار نجات در سمت جانشین سازمان اطلاعات سپاه در حال فعالیت است. او که در برهه‌ای پس از فتنه ۸۸ نیز مسئول سیاسی ـ اجتماعی دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی را برعهده داشت، به بیان برخی خاطرات خود از مدیریت رهبر انقلاب در کوران فتنه ۸۸ پرداخت.

خلاصه ای از سخنان او را در ادامه می خوانید:

فتنه ۸۸ شورش بر علیه قانون و دموکراسی بود

در فتنه ۸۸ افرادی آمدند و اقتداری که برای نظام در انتخابات رقم خورده بود را زیر سوال بردند. در انتخابات ۸۸ بیش از ۸۰ درصد مردم در انتخابات شرکت کردند که این حضور در دنیا یک برند است؛ چراکه حتی در کشورهایی که از آنها بعنوان نهاد دموکراسی یاد می شود هم چنین مشارکتی وجود ندارد. در فرانسه که یکبار ۶۸ درصد شرکت کرده بودند، مانور زیادی روی آن می دادند.

انتخابات ۸۸ را ما می توانستیم به یک وحدت بر علیه دشمنان و آمریکایی ها که می‌خواستند ما را تحریم کنند، تبدیل کنیم. اگر بخواهم روی وقایع سال ۸۸ اسم بگذارم، شاید بهترین اسم «شورش بر علیه قانون و دموکراسی» باشد. در انتخابات های کشور ما همیشه یک جناح انتخابات را برگزار کرده و از دل آن انتخابات یک جناح دیگر پیروز شده است. مثلا در سال ۷۶ انتخابات را وزیر کشوری برگزار کرد که علی القاعده در جناح آقای ناطق نوری بود اما از دل همان انتخاباتی که آقای بشارتی برگزار کرد، آقای خاتمی پیروز شد.

تقلب در سیستم انتخاباتی ایران قابل اجرا نیست

در سال ۸۴ نیز وزیر کشوری که انتخابات را برگزار کرد، از دل آن انتخابات آقای احمدی نژاد انتخاب شد.درحالی که فاصله رای احمدی نژاد و کروبی هم کم و کمتر از ۱ میلیون بود. بعدا هم حزبی‌های آقای موسوی لاری به ایشان اعتراض کرده بودند و ایشان گفته بود که وزیر کشور در سیستم انتخابات دخالتی ندارد. در سال ۹۲ هم وزیر کشور وقت که آقای نجار بود، انتخاباتی برگزار کرد که از دل آن آقای روحانی با ۵۰.۷ درصد آرا انتخاب شد؛ در واقع در سیستم انتخاباتی ایران اینگونه نیست که این تقلب قابل اجرا باشد.

اعتراف نماینده میرحسین موسوی به عدم امکان تقلب در انتخابات

مقام معظم رهبری بلافاصله پس از انتخابات سال ۸۸ جلسه ای با نمایندگان آقایان موسوی، کروبی، رضایی و احمدی نژاد برگزار کردند و در آنجا خواستند که همه مسائل را بگویند. آقای میرحسین موسوی معتقد بود که با درصد بالای آرا پیروز انتخابات است، اما در جلسه نمایندگان نامزدها، نماینده آقای موسوی گفت که من دو دوره معاون وزیر کشور بوده‌ام و می گویم که امکان تقلب در انتخابات وجود ندارد. بدین ترتیب موضوعی که هیچ مبنایی نداشت و حتی رفقای خودشان هم از آن دفاع نمی کردند به جریانی بر علیه نظام جمهوری اسلامی ایران تبدیل شد.

در همه دنیا طرفی که نتیجه را واگذار کرد، اگر به روند انتخابات اعتراض دارد باید به نهاد قانونی که مسئول بررسی است مراجعه کند. مانند کاری که آقای رئیسی در سال ۹۶ انجام داد و ایشان معترض بود که در برخی از حوزه ها تقلب شده، که اعتراض‌شان را در شورای نگهبان مطرح کردند و اعلام شد که تخلف به اندازه ای نیست که بتوان انتخابات را ابطال کرد.

کسانی که در سال ۸۸ آن اتفاقات را رقم زدند در واقع بر علیه دموکراسی قیام کردند و با ظلم بزرگی که به نظام کردند، پای ضد انقلاب را به داخل کشور باز کردند و در کنار آن ده ها نفر کشته و شهید شدند و چندین میلیارد دلار خسارت به کشور وارد کردند.

مدیریت رهبر انقلاب در فتنه ۸۸ استثنایی بود

علیرغم همه اینها مدیریت مقام معظم رهبری استثنایی است و ایشان به جای اینکه از قوه قهریه و قضائیه استفاده کنند، مبنا را بر تبیین گذاشتند و گفتند که فتنه در جایی رخ می دهد که فضا غبارآلود باشد و جای حق و باطل عوض شود. کار تبیین به قدری خوب انجام شد که وقتی اتفاقات عاشورای سال ۸۸ رخ داد و طرفداران افراد معترض به خیابان آمدند و به نمادهای عاشورا اهانت کردند، پس از آن حماسه ۹ دی رقم خورد.

دستور رهبر انقلاب به شورای عالی امنیت ملی پس از عاشورای ۸۸

فردای روز عاشورای ۸۸ مقام معظم رهبری از طریق دفتر پیامی را به دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی دادند مبنی بر اینکه “این اهانت به سیدالشهدا(ع) کار ضد انقلاب بود، گرچه فتنه گران تخلف کردند اما این کار را به فتنه گران نسبت ندهید”. در جریان فتنه ۸۸ کسانی که سابقه بعضا انقلابی داشتند، متعرض سیاست های نظام شدند و از این اعتراض آنها جریانات ضد انقلاب اعم از بهایی ها، مارکسیست ها، سلطنت طلبان و منافقین استفاده و به خیابان آمدند به همین دلیل مقام معظم رهبری میخواستند صف بندی‌ها با ضدانقلاب حفظ شود.

اما فردای آن روز آقای مهندس موسوی به جای اینکه این کار را محکوم کند، در اطلاعیه ای اهانت کنندگان به ساحت سیدالشهداء(ع) را مشتی آدم خداجوی نامید که نیروی انتظامی آنها را سرکوب کرد و در واقع از فرصتی که مقام معظم رهبری به آنها داد تا صف خود را از ضدانقلاب جدا کنند، استفاده نکردند.

افرادی که از موسوی حمایت کردند هنوز عذرخواهی نکرده اند

زمانی که آقای موسوی این اطلاعیه را داد، مقام معظم رهبری ایشان را خواستند و یا پیغامی دادند قریب به این مضمون که صف خود را از ضدانقلاب جدا کنند و به ایشان فرمودند ممکن است شما شروع کننده باشید ولی معلوم نیست بتوانید قضیه را جمع کنید.

موسوی هم گفته بود که من جلسه‌ای داشتم با افرادی که آنها از من پشتیبانی کردند.

آن افراد به نظر من افراد وجیه المله‌ای بودند که به مردم بدهکار هستند و هنوز از پیشگاه ملت عذرخواهی نکرده اند و باید بدهی خود را جبران کنند.

در این فتنه بخشی از مقصرین کسانی بودند که در آن جلسه از موسوی حمایت کردند و دلگرمی دادند. اگر در آن جلسه این افراد موسوی را نصیحت می کردند، این آشوب ها در کشور اتفاق نمی افتاد. مردم بلافاصله زمانی که دیدند به نمادهای عاشورا اهانت شده، در روز ۹ دی به خیابان ها آمدند و هیچکس هم باور نمی کرد که در این اجتماع به این اندازه جمعیت شرکت کند؛ به طوری که در بسیاری از خیابان ها مردم حتی نتوانستند خود را به محورهای اصلی تجمع برسانند.

سیاست ها و تبیین های مقام معظم رهبری به ۹ دی منتهی شد

خیلی از آنهایی که شرکت کرده بودند به آقای موسوی و یا دیگر نامزدها رای داده بودند. حضور مردم از طیف های مختلف در راهپیمایی ۹ دی نشان داد که مردم دلبستگی به اشخاص ندارند و دلبستگی آنها به انقلاب است و هرکجا که انقلاب در خطر باشد به میدان می آیند. نتیجه سیاست ها و تبیین های مقام معظم رهبری در نهایت به ۹ دی منتهی شد و مردم یکبار دیگر پیوستگی خود با نظام را اعلام کردند.

با وجودی که موسوی و کروبی بعد از اتفاقات سال ۸۸ تا بهمن ۸۹ دائما اطلاعیه صادر و مردم را دعوت به قیام بر علیه نظام می کردند، ظرف این ۲۰ ماه نه دستگاه قضایی با آنها برخورد کرد و نه مقام معظم رهبری دستوری در تعرض به آنها صادر کردند که آن را می توان نهایت خودداری نظام در برخورد با افرادی که به کشور جفا کردند برشمرد؛ اما چون مدتی در کشور مسئولیت داشتند، نظام تصمیم گرفته بود تا خودشان دوباره برگردند.

اما نهایتا در بهمن سال ۸۹ زمانی که می‌خواستند فتنه جدیدی به راه بیاندازند، شورای عالی امنیت ملی تصمیم به حصر آنها گرفت.

انتهای پیام