موضع‌گیری‌های متفاوت محمود صادقی؛ عافیت‌طلبی یا ضرورت ملی؟

گفتارنامه درباره‌ی “مواضع متفاوت” محمود صادقی نوشت: نمایندگانی که از فهرست امید توانستند به مجلس دهم راه یابند عمدتا چهره های ناشناخته ای بودند. اگر اشخاصی چون عارف، مطهری و محجوب را کنار بگذاریم سایر اعضای فهرست امید افراد گمنامی بودند که به مدد «تکرار می کنم» رئیس دولت اصلاحات وارد بهارستان شدند.

اکنون سه سال از عمر مجلس دهم می گذرد و هنوز اکثریت مردم تهران نمی توانند حداقل نام پنج یا ۱۰ نماینده خود را به خاطر داشته باشند اما در این میان، محمود صادقی شاید یک استثنا باشد و دلیل این استثنا بودن هم اظهارات و مواضع وی در خصوص موضوعات مختلف و بروز و ظهور رسانه ای این مواضع است؛ اظهاراتی که گاه جنجالی هم شده و واکنش های متعددی را برانگیخته است.

اما مدتی است که محمود صادقی مواضعی نسبتا متفاوت با آنچه که پیشتر بیان کرده اتخاذ نموده است و همین موضوع منجر به انتقادهایی از او شده است.

یک ماه پیش صادقی در توئیتی از ادامه حضور ایران در برجام انتقاد کرد و نوشت: « باتوجه به خروج ایالات متحده از برجام و تعلل طرف های اروپایی در ایجاد سازوکار مالی برای دور زدن تحریم ها، حفظ برجام چه فایده ای برای ما دارد؟لازم است دولت درباره آثار حفظ برجام در شرایط کنونی به نمایندگان توضیح بدهد.»

صادقی پیشتر نیز پس از اقدام خصمانه آمریکا در تروریستی خواندن سپاه پاسداران در دفاع از این نهاد انقلابی به همره سایر همکاران خود با لباس سبز سپاه در صحن علنی مجلس حاضر شده بود.

او در واکنش به طعنه روزنامه کیهان به این اقدام خودش نوشت:« این رفتار کیهان کمتر از بلاهت ترامپ نیست. لباس سپاه لباس شرف و سربلندی است. انتقاد از دخالت سپاهیان در سیاست و اقتصاد نیز برای پاسداشت شرافت سپاه است.»

منتقدان مواضع تازه صادقی ادعا می کنند که با توجه به نزدیک شدن به زمان انتخابات مجلس یازدهم، او برای تایید صلاحیت مواضع متفاوتی گرفته است.

سوال اساسی این است که آیا ادعای منتقدان مواضع جدید صادقی درست و کارشناسانه است؟

فارغ از درستی و نادرستی، به نظر می رسد برخی ها عادت کرده اند که به همه موضوعات با عینک سیاسی نگاه کنند و حاضر نیستند این عینک را برای لحظه ای هم که شده از صورت خود بردارند.

اگر این استدلال درست باشد که صادقی برای تایید صلاحیت خود لباس سپاه را بر تن کرده پس باید این ادعا را به تمام نمایندگانی که لباس سپاه را پوشیدند تعمیم دهیم که قطعا منطقی نیست و یک ادعای نامعقول است.

در خصوص انتقاد صادقی از ادامه حضور در برجام هم باید گفت هر چند انتقاد از برجام در طول چند سال گذشته به علامت مشخصه اصولگرایان مخالف دولت تبدیل شده ولی پس از اقدامات خصمانه چند ماه اخیر آمریکا، اکنون چنین صدایی در میان سایر طیف های سیاسی نیز کم و بیش شنیده می شود.

ناگفته پیداست در نتیجه سیاست های خصمانه ایالات متحده علیه ایران، فضای سیاست داخلی در کشور به گونه ای صحنه آرایی شده که شرایط نزدیکی جناحین سیاسی حول محور منافع ملی فراهم شده است.

پس طبیعی است اظهارات بعضا متفاوت تری نسبت به گذشته از چپ های حاضر یا غایب در پارلمان بشنویم. همان طور که جلایی پور و دیگر اصلاح طلبان شناسنامه دار نیز اخیرا به کرات از این دست مواضع اتخاذ نموده اند.

این امر تا آن جا هویداست که بسیاری از اصولگرایان تندرو همچون کریمی قدوسی طرح اصلاح طلبان مجلس در حمایت از سپاه را انقلابی تر از سایر طرح های فراکسیون های دیگر عنوان کرد.

بدیهی است همه ما در تمرین دموکراسی باید بیاموزیم که با یک غوره سردی و با یک مویز گرمی مان نشود. مگر نه اینکه هر نماینده ای در اظهار نظرات خود آزاد است؟ نباید به راحتی انگ عافیت طلبی به این و آن زد.

اگر فعال سیاسی یا نماینده ای حتی اگر موافق گرایش سیاسی ما باشد اما اظهاراتی بر خلاف میل مان بیان کرد، نباید نیت خوانی کرده و هر ادعای درست و غلطی را درباره قصد او از این اظهار نظر مطرح نماییم.

قطعا اظهارت صادقی همچون اظهارات هر نماینده مجلس یا فعال سیاسی می تواند قابل نقد باشد اما مراقب باشیم که در نقدمان جانب انصاف و اصول سیاست ورزی مدبرانه را رعایت نماییم.

انتهای پیام