تعهدنامه عدم تجاوز چه تاثیری بر مناسبات منطقه‌ای خواهد داشت؟

دیاکو حسینی، مدیر برنامه مطالعات جهانی مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری با تاکید بر این که پیشنهاد ظریف در مورد تعهدنامه عدم تجاوز در جهت خنثی شدن تبلیغات منفی اسست که دست‌مایه خیلی از افدامات علیه ایران در منطقه قرار گرفته، اظهار کرد: وارد شدن به این پیمان‌ها حتما می‌تواند شروع خوبی برای بهود اوضاع امنیتی سراسر منطقه باشد.

دیاکو حسینی در گفت‌وگو با ایسنا درباره پیشنهاد ظریف مبنی بر امضای تعهدنامه عدم تجاوز بین ایران و کشورهای حاشیه خلیج فارس گفت: هدف از ارائه این پیشنهاد، مقابله با تزی بوده که سال‌ها توسط آمریکایی‌ها و برخی از کشورهای منطقه و همچنین اسرائیل تبلیغ شده،‌ آن هم مبنی بر این که ایران کشوری توسعه‌طلب است و این توسعه را به زیان همسایگان خودش پیش ‌می‌برد.

وی افزود: بنابراین، ایده آقای ظریف در مقابل با آن تز ارائه شده که ایران آماده است پیمان منع تجاوز و یا عدم تعرض را امضا کند، طبیعتا در این راستا باید تعهداتی را بپذیرد و طرف مقابل یعنی کشورهای همسایه هم باید تعهداتی را قبول کنند، در نتیجه این ایده به صرف بیان آن یک تهاجم خیلی بزرگ و در جهت خنثی شدن این تبلیغات منفی بود که دست مایه خیلی از اقدامات علیه ایران در منطقه قرار گرفته است.

این تحلیل‌گر ارشد مسائل بین‌الملل همچنین بیان کرد: اگر کشورهای دیگر این پیشنهاد را بپذیرند، طبیعتا وارد فاز تازه‌ای از روابط می‌شویم که مبتنی بر یک سلسله اقدامات اعتمادساز هم از طرف ایران و هم آن کشورها خواهد بود.

مدیر برنامه مطالعات جهانی مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری در ادامه اظهار کرد:  البته انجام چنین کاری آسان نیست، واقعیت این است که ایران قصد تجاوز به هیچ کشوری را نداشته و پیش از این هم، چنین کاری را نکرده است و در جاهایی مانند عراق و سوریه اگر حضور دارد به دعوت و بنا به نیاز دولت‌های این کشورها بوده است.

حسینی یادآور شد: از سوی دیگر، اگر سایر کشورها بخواهند این پیمان را بپذیرند، با توجه به این‌که مقرّ و پایگاه‌های نظامی آمریکا در بسیاری از این کشورها است و آمریکا دائما آن‌ها را در زمان‌ها و به اشکال مختلف تهدید کرده است، در این صورت با دشواری مواجه خواهند شد، یا باید انتخاب کنند که آیا می‌خواهند مقر ّ پایگاه آمریکا باشند یا این‌که با ایران وارد یک روابط صلح‌ساز بلندمدت شوند.

وی تصریح کرد: بنابراین مشکلات این کشورها در پذیرش این پیمان بیش‌تر است، البته استدلال‌شان این است که آن‌ها از آن چه که معروف است به گروه‌های شبه نظامی وابسته به ایران نگران هستند نه نیروی متعارف نظامی. در حالی‌که واقعیت این است، اگر آن‌ها خواهان پذیرش این موضوع باشند، ما می‌توانیم درباره یک سلسله دیگر از موضوعات صحبت کنیم.

این تحلیل‌گر ارشد مسائل بین‌الملل همچنین اظهار کرد: ضمن این که این گروه‌های  موسوم به نایبان ایران، واقعا نایبان ایران نیستند ولی ایران به‌عنوان یک دوست نفوذ مشخصی روی این گروه ها و افراد در کشورهای مختلف دارد و می‌تواند از این نفوذ در حدی که توانایی واقعی ایران است استفاده کند. البته در آینده، ایران هیچ نقشی در تحریک این گروه‌ها و یا علیه تمامیت ارضی کشورهای مورد نظر نخواهد داشت و حتی می‌تواند آن‌ها را تشویق کند تا اختلافات احتمالی‌شان را با آن کشورهای دیگر به صورت دیپلماتیک‌تر حل و فصل کنند. لذا تصور می‌کنم وارد شدن به این پیمان‌ها حتما می‌تواند شروع خوبی برای بهود اوضاع امنیتی سراسر منطقه باشد.

مدیر برنامه مطالعات جهانی مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری در ادامه ابراز کرد: تلاش آمریکا و به ویژه طیف تندرو در این کشور و خصوصا اسرائیل این بوده که همواره وانمود کنند ایران تهدید مشترک برای تمام کشورهای همسایه خودش و همین‌طور اسرائیل است که از این طریق توانسته‌اند موجب شوند تا روابط برخی از کشورهای عربی با اسرائیل بهتر شود و به نظر برسد که در یک جبهه قرار گرفته‌اند.

حسینی خاطرنشان کرد: بنابراین پیشنهاد دکتر ظریف،  تز آن‌ها را به صورت جدی تهدید کرده و اساس و فلسفه آن  را زیر سوال می برد و لذا طبیعی است که با آن مخالفت داشته و هر کاری بتوانند در جهت عدم تحقق این مساله انجام خواهند داد و کشورهای عربی را تشویق می‌کنند تا به طور مطلق به این موضوع نزدیک نشوند.

انتهای پیام