علی پروین دلسوز پرسپولیس است یا دنبال سهم‌خواهی؟
روزنامه‌ی شرق نوشت: علی پروین اسطوره باشگاه پرسپولیس، بعد از مدت‌ها سکوت، بالاخره حرف زد و این‌بار بیش از آنکه درباره پرسپولیس، کالدرون و نتایج این دو در فصل پیش‌رو حرف بزند، به وزارت ورزش و معاونانش تاخت.
پروین که روز گذشته با فارس حرف زده، از شیوه مدیریت و انتخاب مدیرعاملی این باشگاه و تا حدودی باشگاه استقلال گلایه کرده و مستقیما مسعود سلطانی‌فر، وزیر ورزش را خطاب قرار داده است.
«آقای سلطانی‌فر! از زمانی که شما به وزارت ورزش آمدید، متأسفانه فقط یک کار برای پرسپولیس و استقلال کردید و آن این بود که دائما هیئت‌مدیره و مدیرعامل این دو باشگاه را تغییر دادید و این مسئله نشان می‌دهد که یک جای کار می‌لنگد. بهتر است بروید و ایراد کارتان را پیدا کنید.
به نظر من شما یا مشاوران خوبی ندارید یا مشاوران شما اطلاعات غلطی می‌دهند». این بخش آغازین صحبت‌های شماره ۷ محبوب تاریخ باشگاه پرسپولیس است؛ مردی که با گل‌ها و بازی‌های بی‌شمارش برای تیم سرخ‌پوش تهرانی لقب «سلطان» را برای خودش به ارمغان آورد.
البته علی پروین در شرایطی از وضعیت انتخاب مدیرعاملی باشگاه گلایه می‌کند که معتقد است باید مدیریت این باشگاه به پیش‌کسوتان (تلویحا یکی مثل خودش) برسد. «شما لیست استخوان‌خردکرده‌ها و پیش‌کسوتان پرسپولیس و استقلال را روی میز بگذارید و می‌بینید که هرکدام هزار مربی و کارشناس دارند.
آن‌هایی که در این مدت برای پرسپولیس و حتی استقلال کار‌هایی انجام داده‌اند چه گلی به سر این دو باشگاه زدند که ما پیش‌کسوتان نزدیم؟ هربار فردی را از قوطی درآوردند و به‌عنوان مدیرعامل باشگاه انتخاب کردند. آقای سلطانی‌فر! به شما دلسوزانه می‌گویم که پرسپولیس و استقلال متعلق به هواداران و پیش‌کسوتان هستند».
علی پروین در جدیدترین صحبت‌هایش به وضوح می‌گوید: «مدیران پرسپولیس را از قوطی درمی‌آورند» و اعتقاد دارد مدیریت این باشگاه باید به دست «پیش‌کسوتان» برسد؛ او حتی خط‌ونشان می‌کشد و می‌گوید «دیگر اجازه نمی‌دهد سلطانی‌فر هرکسی را به‌عنوان مدیر باشگاه معرفی کند».
در اینکه علی پروین باید دلسوز پرسپولیس باشد شکی نیست؛ او سال‌ها برای به‌اوج‌رساندن این تیم خون‌دل خورده و حسابی هم جنگیده است، ولی آیا ادعایش مبنی‌بر اینکه مدیریت این باشگاه حتما باید به پیش‌کسوتان برسد درست است؟ یعنی تمام تیم‌های موفق دنیا به دست پیش‌کسوتان قدیمی این باشگاه‌ها اداره و مدیریت می‌شوند؟ نکته‌ای که انتقاد‌های علی پروین را کمی جهت‌دار می‌کند، سکوت طولانی‌مدت او و انتقاد آنی‌اش است؛ علی پروین این زبان تندوتیز را همیشه داشته است؟
برای پاسخ‌دادن به این سؤال باید کمی عقب‌تر و به زمانی برگشت که او سودای مدیریت در پرسپولیس به سرش زد؛ پروین که در طول دوران بازیگری‌اش به واسطه محبوبیتی که به دست آورده بود می‌رفت تا نقش یک لیدر تازه اجتماعی را پیدا کند، به‌ناگاه دوباره ساکت شد تا نشان دهد همیشه هم به نفع دیگران حاضر نیست ریسک کند؛ او بعد از اینکه متوجه شد عصر مربیگری‌اش در این باشگاه به پایان رسیده، تلاش کرد مدیریت باشگاه را به دست بیاورد؛ هربار هم تقریبا با شیوه‌ای مشابه به خواسته‌اش رسید؛ ابتدا انتقاد تندوتیزی کرد و بعد به محض اینکه به مدیریت یا هیئت‌مدیره رسید، یکباره همه‌چیز برایش گل‌وبلبل شد.
برای حضورش در هیئت‌مدیره باشگاه پرسپولیس باید به همنشینی‌اش با غیرفوتبالی‌ها اشاره شود؛ او برخلاف ادعایی که مطرح شد و می‌گفتند از مخالفان احمدی‌نژاد است، در کمپین انتخاباتی محمود احمدی‌نژاد حاضر شد تا در دوره وزارت اولین وزیر ورزش ایران که در همان عصر شکل گرفت، به عضویت هیئت‌مدیره باشگاه پرسپولیس دربیاید؛ پروین سال ۱۳۸۸ اعلام کرد که رأیش دکتر احمدی‌نژاد است؛ سال ۱۳۸۹ وزارت ورزش شکل گرفت و سال ۱۳۹۰، پروین در کنار دوستان محمود احمدی‌نژاد عضوی از هیئت‌مدیره باشگاه پرسپولیس شد؛ آن زمان رویانیان مدیرعاملی باشگاه را به دست گرفت و علی پروین هم به باشگاهی که همیشه به آن علاقه خاصی داشت نزدیک شد. او با ورود به هیئت‌مدیره فقط به یک چیز می‌اندیشید: اینکه مدیرعامل باشگاه پرسپولیس شود.
انتقاد از عباسی و احمدی‌نژاد
عمر وزارت محمد عباسی در ورزش و البته عمر ریاست‌جمهوری احمدی‌نژاد یکی، دو سال بعد به پایان رسید؛ این‌بار علی پروین که حس کرده بود با رفتن احمدی‌نژاد و تیمش ممکن است منافعش در باشگاه هم به خطر بیفتد، یکباره تغییر رویه داد و به انتقاد از عباسی و احمدی‌نژاد پرداخت؛ او ابتدا خطاب به عباسی گفت که باید زودتر از محمد رویانیان (مدیرعامل وقت پرسپولیس) از وزارت می‌رفته و بعد هم که آب‌ها حسابی از آسیاب افتاد، در مصاحبه‌ای خطاب به محمود احمدی‌نژاد گفت: «شما چه‌کار برای پرسپولیس کردید؟».
پایان عصر احمدی‌نژاد در سیاست، شروعی برای چرخش علی پروین به جریان سیاسی رقیب بود؛ او این‌بار خودش را در هیئت‌مدیره نگه داشت تا سال ۱۳۹۲ با چراغ سبز محمود گودرزی، وزیر ورزش وقت دولت روحانی، سرپرست موقت باشگاه پرسپولیس انتخاب شود. این سرپرست موقت البته برای علی پروین بد تعبیر شد، چون او تصور می‌کرد گودرزی به او حکم داده تا به مدیرعاملی باشگاه پرسپولیس برسد.
وقتی تیم را به پروین نفروختند
آن روز‌ها خبر واگذاری پرسپولیس و استقلال در جریان خصوصی‌سازی حسابی گل کرده بود؛ پروین هم که مدت‌ها بود با تاجران مختلفی رفت‌وآمد داشت، سودای خریدن باشگاه پرسپولیس به سرش زد؛ او در حین اینکه در باشگاه در کادر مدیریتی قرار داشت، تلاش کرد با حمایت بانک قرض‌الحسنه رسالت باشگاه پرسپولیس را بخرد و مدیریت همیشگی‌اش را از آن خود کند؛ مخالفت وزارت ورزش با او، اما آغاز دلخوری مجدد برای علی پروین شد؛ او اندکی بعد به محمود گودرزی، وزیر ورزش وقت، تاخت و این‌بار خطاب به او گفت: «متأسفم که وزیر ورزش شدید».
به همین سادگی، علی پروین با افرادی که به او پست و سمت دادند خوب‌وخوش بود و به محض اینکه منافعش به خطر افتاد، علیه آن‌ها جبهه گرفت و آن‌ها را افرادی ناکارآمد توصیف کرد.
پروین حالا در شرایطی صحبت از واگذاری مدیریت پرسپولیس به پیش‌کسوتان باشگاه می‌کند که در عصر مدیریتی خودش در این باشگاه، پرسپولیس هیچ مقام قهرمانی‌ای در لیگ به دست نیاورد و از همه بدتر اینکه یکی از تاریک‌ترین عصرهایش در زمینه بدهی را هم پشت‌سر گذاشت؛ مشکلات مالی پرسپولیس در همان زمان که «مدیرانش از قوطی درنیامده بودند» به مراتب بیشتر از هر زمان دیگری شد. او البته درگیری‌های لفظی زیادی هم در دوره مدیریتش در باشگاه داشت که به حواشی بیشتر و بیشتر دامن زد.
حالا با این پیشینه، پذیرش این موضوع که علی پروین یکباره از «قوطی درآمدن مدیران باشگاه محبوبش» شاکی است و این حرف‌ها را از سر دلسوزی می‌زند کمی سخت است؛ سلطان که همیشه جایگاه ویژه‌ای بین هواداران پرسپولیس دارد، این‌بار یک‌بار دیگر پایش را به حریم وزارت ورزش گذاشته و از مدیریت آن‌ها بر ورزش کشور گلایه کرده و گفته بهتر است آن‌ها به کار‌های شخصی‌شان رسیدگی کنند؛ آیا پروین هدف تازه‌تری در سر دارد؟
انتهای پیام
