فرانسه از وساطت بین ایران و آمریکا به دنبال چیست؟

خبرگزاری ون مینوت فرانسه در مقاله‌ای با عنوان “آیا مکرون به دنبال به دست گرفتن موضوع ایران است؟” در تحلیل و مصاحبه با دو کارشناس به بررسی موضوع تلاش‌های دیپلماتیک فرانسه در ارتباط با بحران ایران و آمریکا پرداخته که متن آن با ترجمه‌ی انصاف نیوز در ادامه می‌آید:

یکشنبه نشست جی 7 یک مهمان سرزده داشت: وزیر خارجه ایران، محمدجواد ظریف. یک قمار سیاسی توسط امانوئل مکرون در حالی که موضوع ایران از داغ‌ترین موضوعات نشست جی 7 بود. با وجود اینکه ایالات متحده و جمهوری اسلامی کاملا گفتگو را رد کردند، دونالد ترامپ اشاره داشت که وی با آمدن سرزده وزیر خارجه ایران موافقت کرده است. آیا امانوئل مکرون صحنه گردان سیاست جهانی شده است؟

بنجامین مورل، دکترای علوم سیاسی اشاره می‌کند که امانوئل مکرون در نشست جی 7 یک ظرفیت واقعی از ابتکار عمل و استقلال فرانسه در موضوعات بین الملل را نشان داد. ظرفیتی که فرانسه از زمان ژاک شیراک به خود ندیده است. به طور خلاصه بازگشت سیاست “شارل دو گل و فرانسوا میتراند” که یادآور ایفای نقش فرانسه به عنوان متعادل کننده بین قدرت‌ها بود. یک وساطت بین المللی که تلاش کرد ولادیمیر پوتین را به نشست جی 7 دعوت کند با وجود آنکه روسیه بعد از الحاق کریمه به خاک خود از آن اخراج شده بود.

یک اقدام مبتکرانه‌ی انفرادی با فاصله‌ی زیاد از آغاز دوره‌ی پنج ساله‌ی ریاست جمهوری امانوئل مکرون. بنجامین مورل یادآور می‌سازد: در این دوره، مکرون در نقشه‌ی بین الملل با پرچم اروپا پیش می‌رود. یک تغییر واقعی در دیپلماسی وی به همراه موضع گیری‌های انفرادی وجود دارد.

مفید بودن این اقدام جهت خروج از بحران محل تردید است. مدت مدیدی است که بحران بین ایران و آمریکا به یک وساطت بین المللی نیاز دارد، به صورتی که در بن بست طولانی گرفتار شده است. فرانسه از این فرصت می‌تواند جهت نمایش یک تصویر نسبتا مستقل از آمریکا بهره ببرد. استدلالی که تیری کویل، محقق متخصص در امور ایران آن را مطرح می‌کند. وی اظهار تاسف می‌کند که مکرون چرا این اقدام را زودتر انجام نداده است. ورای استقلال فرانسه، این کشور صاحب روابط خوبی با ایران است که می‌تواند چهارچوب مذاکرات را فراهم کند.

با وجود این خواست و ابتکار فرانسه، بازسازی روابط بین ایران و آمریکا همچنان اتفاق نیفتاده است. رد این پیشنهاد توسط دونالد ترامپ بیان این مطلب که مکرون این موضوع را در دست گرفته، سخت می‌کند. جایی که هیچ پیشرفت قابل ملاحظه‌ای اتفاق نیفتاده است. موضوعی که دو کارشناس نیز بیان می‌کنند که نه می‌توان موثر بودن کدخدا منشی مکرون در این مساله را تایید کرد نه آنکه او در این مساله، پیشرفتی داشته است.

بنجامین مورل اظهار می‌دارد که این تلاش باید امتحان شود حتی با وجود اینکه شاید انتظارت از آن برآورده نشود اما احتمال اثرگذاری آن هم وجود دارد. با وجود تلاش‌های واقعی که قبلا جهت وساطت انجام شده مانند آنچه شینزو آبه به طور کامل در آن شکست خورد، امانوئل مکرون کار بزرگی جهت پیشبرد موضوع ایران انجام داده است.

اما اگر این تلاش شکست خورد چطور می توان آن را توضیح داد؟ بنجامین مورل واقع بینانه این مساله را توضیح می‌دهد: در یک جهان ایده آل وساطت فرانسه می‌تواند حلقه‌ی مفقوده‌ی بحران بین آمریکا و ایران باشد. اما حل موضوع ترامپ و ایران به خود آنان بستگی دارد. احتمال کمی وجود دارد دیپلماسی آمریکا در برابر دیپلماسی فرانسه سر خم کند. دونالد ترامپ با وجود نخواستن جنگ نظامی هیچ علاقه‌ای به حل مناقشه در کوتاه مدت ندارد.

آیا ریسکی برای مکرون وجود دارد که بعد از شکست ابتکار عملش مورد انتقاد قرار بگیرد. این جنس تصمیمات یک جانبه می‌تواند در حقیقت موجب رنجاندن شرکای اروپایی فرانسه شود. در حالی که روابط همچنان متشنج است، ترامپ علاقه‌مند به این اقدامات یک دفعه است. این موضوع می‌تواند به نفع جایگاه فرانسه در جهان شود و در خود فرانسه به نفع امانوئل مکرون. زمانی که شما نشان دهید که می‌توانید تصمیمی بگیرید که در مقیاس جهانی اثرگذار باشد، از خود تصویر یک مرد سیاسی حافظ استقلال و عظمت ملی به جا می‌گذارید. مساله‌ای که از آن دو گل، میتراند و شیراک بهره بردند.

انتهای پیام