«افسردگی شیدایی» سلبریتی‌ها
برترین ها به نقل از webmd نوشت: بیماری دوقطبی یا افسردگی شیدایی به نوعی بیماری گفته می‌شود که در آن شخص دچار نوسانات خلقی می‌شود؛ یعنی دوره‌ای در زندگی فرد وجود دارد که شدیدا احساس شادمانی و خوشی می‌کند که به آن دوره شیدایی می‌گویند و در دوره‌ای نیز فرد دچار خلق افسرده می‌شود که به آن احساس افسردگی می‌گویند.
این بیماری به‌دلیل وجود شرایط بد روحی و محیطی، تشدید می‌شود، متاسفانه درمان قطعی ندارد و تنها می‌توان از شدت آن کاست. احتمال بروز این بیماری، یک در میان صد نفر است، بااین‌وجود در طول تاریخ، سلبریتی‌های زیادی نیز درمیان افراد عادی وجود داشتند که به این اختلال دچار بودند. باهم با این افراد آشنا می‌شویم.
ماریا کری
در سال ۲۰۰۱ تشخیص داده شد که «ماریا کری»، خواننده معروف آمریکایی به اختلال دوقطبی مبتلاست، اما او به مجله پیپل گفته که تا سال‌ها در انکار این بیماری و در انزوا زندگی می‌کرد، اما بالاخره پس از بروز مجموعه‌ای از مشکلات کاری و احساسی، به‌دنبال درمان رفت.
او در اینباره می‌گوید: «من سعی می‌کنم که افراد مثبت را دور خودم جمع کنم و کاری را که دوست دارم، انجام بدهم، مثل نوشتن ترانه و آهنگسازی».
کری فیشر
حتما این بازیگر را در نقش شاهزاده لیا در مجموعه فیلم‌های «جنگ ستارگان» (Star Wars) به یاد دارید. او ۲۴ ساله بود که متوجه شد به بیماری دوقطبی مبتلاست. کری، اولین رمانش را در سال ۱۹۸۷ پس از اوردوز مواد مخدر که او را تا پای مرگ پیش برده بود، نوشت. کری فیشر در سال ۲۰۱۶ به‌دلیل حمله قلبی درگذشت.
بیبی رکسا
این خواننده نامزد جایزه گرمی که با امینم در نوشتن ترانه‌ای نیز همکاری داشته، در توییتر درمورد بیماری‌اش با طرفدارانش صحبت کرده است. او اینگونه نوشت: «من به بیماری دوقطبی مبتلا هستم و دیگر از ابراز آن خجالت نمی‌کشم». او می‌گوید که آلبوم بعدی‌اش، آلبوم موردعلاقه اوست، زیرا دیگر مجبور نیست چیزی را پنهان کند.
مل گیبسون
گیبسون در مستندی در سال ۲۰۰۸، عنوان کرد که بیماری دوقطبی دارد. مل گیبسون، کارش را با بازیگری شروع کرد و با کارگردانی و تهیه‌کنندگی ادامه داد و دو نامزدی جایزه اسکار بدست آورد. مجله پیپل در سال ۱۹۸۵، او را «جذاب‌ترین مرد زنده دنیا» نامید. مل در سال ۲۰۰۶ به دلیل رانندگی در مستی و توهین به افسر پلیس بازداشت شد و زندگی شخصی‌اش تبدیل به تیتر یک اخبار شد.
دمی لواتو
این بازیگر و خواننده جوان چندی پیش تایید کرد که برای درمان و ترک اعتیاد و به‌دلیل آسیب به خود در سال ۲۰۱۰ به کلینیک درمانی مراجعه کرده است. در همان کلینیک بود که دمی فهمید به بیماری دوقطبی مبتلاست. شبکه ام تی‌وی در سال ۲۰۱۲ مستندی درباره مشکلات دمی لواتو تهیه کرده است.
راسل برند
راسل برند، استندآپ کمدین معروف و صداگذار انیمیشن‌هایی مانند «من نفرت‌انگیز» (Despicable Me) است. او وقتی جوان بود، متوجه شد که به بیماری دوقطبی مبتلاست و به‌دلیل رفتار‌های بحث‌برانگیز، کارش را در ام تی‌وی و بی‌بی‌سی از دست داد.
او پس از مدتی با «کیتی پری» ازدواج کرد، اما زندگی مشترک آن‌ها تنها دو سال طول کشید. برند، اولین زندگینامه خود را در سال ۲۰۰۷ منتشر کرد و در زندگینامه بعدی‌اش که در سال ۲۰۱۷ منتشر شد، درباره مشکلات و درگیری‌هایش با مواد مخدر صحبت کرد.
کورت کوبین
کورت، یکی از بنیان‌گذاران گروه موسیقی معروف «نیروانا» (Nirvana) بود. او در کودکی به اختلال نقص توجه مبتلا بود و بعد‌ها نیز به دوقطبی دچار شد. او به‌دنبال درمان خود نرفت و درعوض در عرصه موسیقی، موفقیت‌هایی به‌دست آورد، اما از آنجا که با افسردگی دست‌وپنجه نرم می‌کرد، در سال ۱۹۹۴ در ۲۷ سالگی خودکشی کرد.
ارنست همینگوی
نویسنده برنده جایزه نوبل، ارنست همینگوی، در سرتاسر زندگی‌اش رفتار‌های جنون‌آمیزی از خود بروز می‌داد. این رفتار در والدین، پسر و نوه‌اش نیز وجود داشت. ارنست همینگوی در طول زندگی از افسردگی و پارانویا رنج می‌برد. او بسیار به مرگ فکر می‌کرد و نهایتا در سال ۱۹۶۱ خودش را کشت.
کاترین زتاجونز
کاترین زتاجونز، ستاره ولزی الاصلی است که برای بازی در نقش مکمل در فیلم سینمایی «شیکاگو» (Chicago) برنده جایزه اسکار و برای بازی در تئاتر نیز برنده تونی شده و چندین بار هم نامزد دریافت جایزه گلدن گلاب شده است.
او در سال ۲۰۰۰ با بازیگر معروف آمریکایی، «مایکل داگلاس» ازدواج کرد. چند سال پیش، داگلاس به سرطان گلو و زبان مبتلا شد که البته درمانش موفقیت‌آمیز بود، اما استرسی که کاترین در این سال‌ها متحمل شد، منجر به افسردگی او شد و دکتر تشخیص بیماری دوقطبی را داد.
ویوین لی
ویوین ماری هارتلی، بازیگر انگلیسی هالیوود را با ایفای نقش به‌یادماندنی‌اش در فیلم‌های سینمایی زیادی همچون «بر بادرفته» (Gone With The Wind) در نقش «اسکارلت اوهارا» به یاد داریم. او همسر بازیگر معروف تئاتر و سینما، «سر لارنس اولیویه» بود. ویوین به بیماری جنون و افسردگی مبتلا بود؛ به‌حدی که به درمان با الکتروشوک روی آورد.
فرانک سیناترا
فرانک سیناترا حرفه‌اش را از نوجوانی به‌عنوان خواننده آغاز کرد و سپس تبدیل به خواننده و بازیگر معروفی در هالیوود شد و بیش از ۱۵۰ میلیون نسخه از آهنگ‌های او در سرتاسر جهان فروخته شد. سیناترا برای بازی در نقش مکمل مرد در فیلم سینمایی «از اینجا تا ابدیت» (From Here to Eternity) برنده جایزه اسکار نیز شد، البته در پشت صحنه، او فردی خیر، اما درعین حال خشن بود که از نشانه‌های بیماری دوقطبی بود.
ژان کلود ون دام
ون دام که همگی، او را با عنوان «فرانکی» می‌شناسیم، ستاره‌ی فیلم‌های اکشن هالیوود است. او کاراته را از ۱۰ سالگی آغاز کرد و هشت سال بعد کمربند مشکی گرفت. اولین فیلم سینمایی مشهور او در سال ۱۹۸۸ اکران شد و باعث شهرت زیاد او شد، اما ده سال بعد، ژان کلود متوجه شد که به بیماری دوقطبی مبتلاست. او در سال ۲۰۱۱ گفت که بخاطر تغییر حالی که از کودکی با او بوده، تحت درمان است.
وینستون چرچیل
چرچیل، نخست‌وزیر بریتانیا در طول جنگ جهانی اول که همه او را با عنوان سیاستمداری قهار می‌شناسند، با سخنرانی‌های رادیویی معروف خودش درطول جنگ، مردم را به مقاومت دربرابر آلمان تشویق می‌کرد.
هرچند که چرچیل از درون با دشمن دیگری در جنگ بود؛ افسردگی، افکار مربوط به خودکشی و بی‌خوابی. او افسردگی را «سگ سیاه» می‌نامید. علی‌رغم این مسئله، او ۴۳ کتاب نوشت و جایزه نوبل ادبیات را نیز دریافت کرد. او در سال ۱۹۶۵ در ۹۰ سالگی از دنیا رفت.
پتی دوک
پتی دوک، بازیگر معروف نقش «هلن کلر» در فیلم سینمایی «معجزه‌گر» (Miracle Worker) است که ستاره‌ای در پیاده‌روی هالیوود نیز به او تعلق گرفته است. در سال ۱۹۸۲ بیماری دوقطبی پتی تشخیص داده شد. او از آن‌پس، زمان زیادی از عمرش را صرف آموزش‌هایی درباره مشکلات و مسائل روحی به جامعه کرد.
او دو زندگینامه از خود درباره بیماری‌اش نوشت و تلاش کرد تا کنگره آمریکا بودجه‌ای را به تحقیقات در زمینه این بیماری اختصاص دهد. پتی در سال ۲۰۱۶ در ۶۹ سالگی بر اثر عفونت درگذشت.
جیمی هندریکس
این ستاره موسیقی و گیتار راک، در نوجوانی از مدرسه اخراج شد، یک بار اتومبیلی را دزدید و یک سال نیز در ارتش آمریکا حضور پیدا کرد تااینکه فرمانده دستور اخراجش را صادر کرد. او بعد‌ها آهنگی باعنوان «افسردگی جنون‌آمیز» (Manic Depression) نوشت که شرایط روحی او و تغییر حالاتش را در آن توصیف کرد.
هندریکس یاوجود مشکلات روحی‌اش، در سالن‌های بزرگی، اجرا‌های موسیقی بی‌نظیری داشت که هنوز هم پس از سال‌ها افراد زیادی درباره آن صحبت می‌کنند. جیمی در سال ۱۹۷۰ در ۲۷ سالگی درگذشت.
انتهای پیام
