«دوستداران حیایی او را متفاوت‌تر از همیشه ببینند»

عزیزالله حاجی مشهدی، منتقد و مدرس سینما از میان فیلم‌های در حال اکران پنج فیلم «خانه پدری»، «مسخره‌باز»، «معکوس»، «مطرب» و «چشم و گوش بسته» را پیشنهاد می‌دهد.

این روزها، سینمای ایران شاهد اکران فیلم‌های متفاوتی است که شاید بتواند مخاطبان با سلیقه‌های مختلف را به سالن‌های سینما جذب کند. محتوا، مضمون و چگونگی ساخت برخی از فیلم‌های سینمای ایران مورد اقبال اهالی سینما قرار می‌گیرد. شاید برای تماشاچیان جذاب باشد تا بدانند اهالی هنر دیدن چه فیلم‌هایی را در سالن‌های سینما به آنها پیشنهاد می‌دهند.

این منتقد سینما درباره‌ی فیلم پیشنهادی خودش به انصاف نیوز گفت: «تماشای فیلم «مطرب» از این جهت دارای اهمیت خاصی است که برخلاف ظاهرش، اثری تلخ و جدی است و اگرچه در بسیاری از لحظه‌ها تماشاگر خود را به خنده وامی‌دارد اما درنهایت فیلمی شادی‌آور با درونمایه‌ای تلخ و غمگنانه است. بازی گرم و گیرای پرویز پرستویی را باید یکی از اصلی‌ترین امتیازهای این فیلم و موجه‌ترین دلیل برای تماشای آن دانست.

«چشم و گوش بسته» کاری قابل اعتنا از فرزاد موتمن است که در عین شوخ طبعی‌هایش، تا حدودی نگاه جدی دارد و به عنوان اثری سرگرم‌کننده و مفرح، فیلمی احترام‌آمیز است. به ویژه دوستداران بازی‌های امین حیایی می‌توانند او را در نقش فروشنده‌ای ناشنوا در مغازه‌ی لوازم آرایشی، متفاوت‌تر از همیشه ببینند. تماشای این فیلم به‌ویژه با پایان‌بندی غیرمنتظره و به دور از کلیشه‌های رایج، می‌تواند برای سینمادوستان جالب باشد.»

او درباره‌ی فیلم عیاری گفت: «تماشای فیلم «خانه‌پدری» ساخته‌ی کیانوش عیاری پس از چند سال توقف و تعلیق، دست کم این فایده را دارد که باور کنیم فیلمسازان مستقل، اگر حرفی برای گفتن داشته باشند، با وجود همه‌ی تاخیرها و تعلل‌ها، حرف‌شان دیر یا زود از سوی مخاطبان‌شان شنیده می شود.

بازی‌های کم نقص بازیگران فیلم به ویژه مهدی هاشمی و مهران رجبی که از بازی‌های کلیشه شده‌ی پیشین خودش بسیار فاصله گرفته و شهاب حسینی و مینا ساداتی، با همه‌ی تلخی‌ها و فضای دردانگیز آن، به فیلم گرمای خاصی می‌بخشد.»

او ادامه داد: «اگرچه همایون غنی‌زاده در حوزه‌ی تئاتر به‌خاطر تجربه‌های متفاوت و تازه‌اش، صاحب نام است، اما در نخستین تجربه‌ی سینمایی خودش، هنوز زیر سایه‌ی دغدغه‌های هنر نمایش، کمتر توانسته است از میزانسن‌ها و زبان تصویری سینما سود ببرد. با این همه، حتی در مسخره‌باز که فضای یک سلمانی قدیمی در دهه‌ی 40 خورشیدی است، عرصه‌ی جولان بازیگران نام آشنایی مثل علی نصیریان، رضا کیانیان، بابک حمیدیان، صابر ابر و هدیه تهرانی شده است. هنوز با میزانسن‌های  نمایشی در حکم یک صحنه‌ی نمایش روبرو می‌شویم. مسخره باز را به‌خاطر فرم و اجرای خلاقانه‌ی بسیاری از جلوه‌ی بصری‌اش باید دید و به عنوان کاری ضد کلیشه از آن لذت برد.

کسانی که با فیلم‌های مسعود کیمیایی آشنایی داشته باشند و تماشای حال و هوای خاص آدم‌هایی که دل در گروی دوستی‌ها و رفاقت‌ها می‌دهند، برایشان جذاب است، حالا با دیدن فیلم «معکوس» ساخته‌ی پولاد کیمیایی، شاید بتوانند بخش‌های زیادی از همان حال و هوا را به تماشا بنشینند. فیلم معکوس به لحاظ ساختاری، در فرم کلی خود روایتی کلاسیک دارد و از بسیاری از مولفه‌های آثار مسعود کیمیایی بهره برده است. با این همه، به دلیل حضور بازیگرانی مثل اکبر زنجان‌پور که درخشش کم نظیری در این فیلم داشته و همچنین با توجه به به بازی خوب و نقش متفاوت شهرام حقیقت دوست و لیلا زارع، می‌توان فهمید که پولاد کیمیایی در بازی گرفتن از این نقش آفرینان تلاش مناسبی داشته است. تماشای این فیلم را نباید از دست داد.

سینمادوستان عزیز! امید که آخر هفته‌ی شاد و سرشار از آرامشی در انتظارتان باشد.»

انتهای پیام