حکومت نبوی و “داغ‌های ملی”
حجت‌الاسلام هادی سروش، مدرس حوزه علمیه در یادداشتی تلگرامی با عنوان «حکومت نبوی و “داغ‌های ملی” » نوشت:
وقتی مسلمین به یک فتح چشم گیری دست پیدا کردند ، یکی از سرداران سپاه اسلام به منطقه ای که اعلام قبول اسلام نکرده بودند ، اعزام شد و طبق تشخیص خود ، در آنجا زد و کشت و تخریب ها کرد … خبر به پیامبر (ص) رسید ..
اولین کاری که آن پیامبر خدا (ص) کرد ؛ با صداقت تمام آنچه انجام شده بود و داغی که خانواده ها دیده بودند ، و مهمتر ؛ لطمه ای که به “آبرو اسلام” رسیده بود را ، بدون فوت وقت و بدون ذره ای “پنهان کاری” اعلام نمود . و ثانیا ؛ “سردار خطاء کار” را از هر گونه سِمتی حذف کامل نمود . و ثالثا ؛ در جمع حاضران اشک ریخت و به خدای متعال از خون هایی که ریخته شده ، طلب مغفرت نمود و از رفتار آن سردار نظامی اش اظهار بی اطلاعی و تبری نمود . و رابعا ؛ حضرت امیرالمومنین (ع) برای پوزش و دلجویی و پرداخت خسارات وارده ، عازم آن منطقه نمود .
آیا این بلیات بسیار سوزناک که پشت سر هم جان این ملت مظلوم و شریف را میسوازند ! ابتلائات (آزمایشات) الهی است ؟ یعنی ؛ [خدای نخواسته] رفتاری چون ؛ ندانم کاری ، فریب ، بازی قدرت ، غرور ، دروغ و عدم صداقت ، اهانت به مخالف خود و تضییع حقوق ، اختلاس ، نجومی و… در پیدایش آن نقشی ندارد؟ یا نه ، از ماست که بر ماست ؟ براساس قرآن ، این احتمال دوم را نمیشود انکار نمود! چرا که فرمود : 《ان الله لا یغیر ما بقوم حتی یغیروا بانفسهم ؛ خدا وضع و حال هیچ قومی را عوض نخواهد کرد مگر آنکه انسانها به خودشان وضع و حال خودشان را تغییر دهند.》 (رعد/۱۱) اگر [ خدای نخواسته] ذره ای احتمال وجود گزینه دوم میرود که منشاء بسیاری از “داغ های ملی” است ! ؛ راه درست ، همان راهی است که پیامبر (ص) انجام داد و تنها چراغ راه حکومت است .
هوالودود»
