نعمت الهی کرونا!

عماد باقی، فعال حقوق بشر و‌ حقوقدان در یادداشتی تلگرامی با عنوان «نعمت الهی کرونا!» نوشت:

برخی افراد که تعطیلی بقاع متبرکه برای پیشگیری از گسترش ویروس کرونا در مکان های عمومی را به چالش کشیدن عقاید مذهبی و شیعی می دانستند در واکنش به آن”کمپین لیسیدن حرم” را انداختند که ظاهرا یکی از آنها در خراسان بازداشت شده است. این ماجرا یادآور دوره قرون وسطی بود که کلیسا چون نظریه کُروی بودن زمین و بعدها نظریه داروین را به معنای زیر سوال بردن آموزه های دینی می دانست با آن به مقابله برخاست. گرچه در اینجا این واکنش از سوی نهادهای رسمی دینی نبود بلکه ازسوی افراد بود. این کمپین افزون بر اینکه در فضای مجازی سوژه به دست شکارچیان می داد، یک روزنامه ترک هم در صفحه اول خود با انتشار عکسی از آن با عنوان «جهالت ویروسی» یاد کرد.

هنوز از اندیشه “کمپین لیسیدن” و درک چرایی انجام یک عمل غیر بهداشتی(که حتی در شرایط عادی و قبل و بعد از بحران کرونایی هم غیربهداشتی و نادرست است) فارغ نشده بودم که امروز مؤمنی را دیدم که خود می گوید در دانشگاه قبل از انقلاب، مهندسی خوانده است. وقتی دید من با استفاده از دستمال کاغذی در اتومبیل را باز کرده و مقررات بهداشتی را رعایت می کنم گفت: “آقای باقی اجازه بدهید نکته ای را به شما بگویم. این کرونا یک نعمت بزرگ الهی بود و خداوند می خواست به وسیله آن همه ما را امتحان کند. ما عمری بود که می گفتیم امام حسین دارالشفاست، امام رضا دارالشفاست،حضرت معصومه دارالشفا است و همه برای شفا گرفتن نزد آنها می رفتیم اما الان می‌گویند به آنجا نروید که مبادا کرونا بگیرید. خداوند با کرونا ملتی را آزمایش کرد و اکثراً رفوزه شدند”.

گفتم اما شما یک روایت از این ائمه بزرگوار نمی توانید نشان بدهید که گفته باشند هر وقت مریض شدید به مزار ما بیایید تا شفا پیدا کنید. امام صادق(ع) صدها شاگرد تربیت کردند که در بین آنها تعداد زیادی پزشک و شیمیدان بود. امام صادق نگفت برای بیماری از اوراد و اذکار و قبور ما شفا بگیرید اما دانش پزشکی و شیمی می آموخت در عین حال عالی ترین تعالیم الهیاتی را که در جهان بی نظیر است آموخته است. آنچه ما می گوییم فرهنگ و آداب است نه آموزه های ائمه.

ایشان پاسخ داد درست است که روایتی نداریم اما آنچه را به چشم خود دیده ایم که نمی‌توانیم انکار کنیم. ما افراد زیادی را دیده ایم که شفا گرفته اند. گفتم هیچکس منکر شفا گرفتن آنها نیست اما این فقط مختص ما نیست. دکتر الکسیس کارل در کتاب “نیایش” که50-60سال پیش در ایران ترجمه شده بدون این که با فرهنگ و عقاید ما آشنایی داشته باشد درباره تاثیر نیایش بر بهبودی و شفا و بازیابی سلامتی بیماران در جوامع مسیحی و یهودی به تفصیل سخن گفته و از نظر روانشناسی آن را مورد بررسی و تحلیل قرار داده است.

منطق این گروه اکنون که بحران کرونا بین المللی شده است و در برابر ملت هایی که بقاع متبرکه شیعی و باورهای گروه لیسنده را ندارند جواب نمی دهد.
در صفحه یکی از کاربران عرب دیدم که نوشته بود:”ان الامر کله لله”(سوره روم آیه

۴). گفتم بعضی هم نگرانی از بیماری و تلاش های پیشگیرانه را ناشی از ضعف باور توحیدی و نفی آیه قران می دانند

اما معنای این آیه، قدرگرایی نیست چنانکه امیرالمؤمنین وقتی در کنار شخصی و دیوار کجی نشسته بود که بیم فروریختن آن می رفت جابجا شد. آن مرد گفت یا علی چرا از تقدیر می گریزی؟ امام فرمود از تقدیری به تقدیر دیگر می گریزم.
ادامه این بحث سودی نداشت و بعید می‌دانم که به این زودی ها این بحث ها به نتیجه برسد چنانکه عقاید و باورهای مشابهی در کشورهای مدرن و پیشرفته وجود دارند که نشان می دهد با مدرن شدن جامعه هم آن عقاید از بین نخواهند رفت.

انتهای پیام