ناصر زرافشان از فریبرز رئیس دانا می‌گوید: آشکارا افشا و مبارزه می‌کرد

ناصر زرافشان، وکیل و دوست دیرینه‌ی فریبرز رئیس دانا با تاکید بر اینکه «فریبرز روشن و علنی یک سوسیالیست بود» درباره‌ی آنچه موکلش در این سال‌ها با آن درگیر بوده و از دغدغه‌های اصلی‌اش بوده است گفت: فریبرز در مقابل سیاست‌های نولیبرالی چند دهه اخیر موضع داشت و این را آشکارا هرجا اعلام می‌کرد. او

فریبرز رئیس‌دانا، عضو کانون نویسندگان ایران، نویسنده، مترجم و اقتصاددان سوسیالیست، صبح امروز به دلیل ابتلا به بیماری کرونا درگذشت.

گفتگوی کوتاه انصاف نیوز با ناصر زرافشان را در ادامه می‌خوانید:

ناصر زرافشان وکیل فریبرز رئیس دانا درباره عقیده سیاسی‌اش گفت: فریبرز خیلی روشن و علنی، یک  اقتصاددان سوسیالیست بود که معتقد بود، اقداماتی که ظرف این چند دهه‌ی اخیر با ظهور لیبرالیسم نو در عرصه‌ی جهانی بر اقتصاد جهان تسلط پیدا کرده، نه فقط به هیچ وجه در جهت آن وعده‌هایی که در زمینه‌ی برابری و از بین رفتن فواصل طبقاتی و… که داده بودند حرکت نکرده، بلکه فاصله‌ی بین فقیر و غنی، دارا و ندار و بطور کلی فواصل طبقاتی را بشدت گسترش داده؛ در واقع این سیاست‌ها، در جهت پمپاژ کردن ثروت‌های اجتماعی از ناحیه‌ی محروم‌ترین و فرودست‌ترین لایه‌های جامعه به سمت سرمایه‌داران بوده است.

برخلاف آن چیزی که همواره تبلیغ می‌کردند که این کیک اگر بزرگ‌تر شود سهمی از آن هم که به فقرا می‌رسد، بزرگ‌تر خواهد بود، او همواره می‌گفت که بزرگ‌تر شدن کیک در کار نیست؛ از همین کیک بدون اینکه بزرگ‌تر شدنی در کار باشد، سهم بزرگ‌تری را به سمت طبقات بالادست جامعه می‌کشند. فریبرز به خصوص در مقابل سیاست‌های نولیبرالی چند دهه اخیر موضع داشت و این را آشکارا هرجا اعلام می‌کرد.

او ادامه داد: تعداد زیادی نوشته و ترجمه از او در دسترس است که در فرصت مناسب در یادنامه یا ترتیبات دیگری منتشر خواهد شد و  در مورد آنها صحبت خواهیم کرد.

زرافشان درباره اینکه آیا در این سال‌ها هرگز به عنوان اقتصاددان از دیدگاه‌های او استفاده‌اش شد یا نه، گفت: به هیچ وجه از دیدگاه‌های اقتصادی او نه تنها استفاده نشد، بلکه هیچ گوش شنوایی هم در کار نبود. زیرا کسانی که سر رشته‌ی امور را به دست داشتند در این سال‌‌ها، فکر مصلحت عمومی و جامعه نبودند؛ آگاهی و سوادشان در حدی نبود که اصلا به این مسائل توجه داشته یا نداشته باشند؛ آنها از راه رسیدگانی بودند که فقط فکر پر کردن جیب خود و اطرافیانشان بودند.

فریبرز در حاشیه و برکنار بود. همواره هرجا شروع به کار کردن می‌کرد، بعد از مدتی  مزاحمت‌هایی برای او فراهم می‌کردند. در سیستم دانشگاهی که آقایان تحمل‌اش را نداشتند، برای اینکه دانشگاه را مرجعی می‌دانستند که باید مبلغ توجیحات رفتار قدرت باشد و فریبرز اهل این حرف‌ها نبود. بنابراین در کنار بود و در واقع باید بگویم در زندگی‌اش با عسرت اما با عزت زندگی کرد.

در زندگی سیاسی هم با جناح چپ جبهه ملی و جوانان چپ جبه ملی شروع کرده بود و بعد از مدتی هم گرایش‌اش به این طرف بود. همانطور که اشاره کردن یک اقتصاددان سوسیالیست بود و در انگلیس تحصیل کرده بود. نقطه نظراتش هم نقطه نظرات رادیکالی بود که پایش ایستاده و همواره از آنها دفاع می‌کرد که در مقالات، نوشته‌ها و ترجمه‌هایش منعکس است.

زرافشان در پاسخ به اینکه آیا حرف نگفته‌ای به مردم داشت که نشد در میان بگذارد، گفت: او همواره سعی می‌کرد در طی این سال‌ها صحبت کند. فریبرز درگیر بود. فریبرز با تمام سیاست‌هایی که از ناحیه‌ی دستگاه قدرت اجرا می‌شد بعنوان سیاست‌هایی که علیه مصالح جامعه است، مخالف بود.

هنوز مدت زمانی نگذشته از آن موقعی که شب بعد از آن مصاحبه‌ی معروفش زمان آقای احمدی نژاد همان شبانه دستگیر شد و آخرین دوره‎ی زندانش یک سالی بود که بعد این مصاحبه درباره‌ی سیاست‌های آقای احمدی نژاد و همان شبی که قرار بود آن سیاست‌ها اجرایی شود او را دستگیر کردند. در زمینه‌ی این تورم سواره، انتشار پول و اسکناس بی‎پشتوانه که منجر به کاهش ارزش پول ملی و کاهش قدرت خرید لایه‌های پایینی جامعه بود آشکارا درگیر بود و آشکارا افشا و مبارزه می‌کرد و هزینه آن را هم پرداخت.

زرافشان درباره اینکه رئیس دانا چه انتقادی به تصمیم‌های اقتصادی روحانی مخصوصا در سال 98 و گران شدن نرخ بنزین داشت گفت: نسبت به همه‌ی اینها که یک مجموعه است انتقاد داشت. روحانی و احمدی‌نژاد و خاتمی و قبل و بعدش هم ندارد. این مجموعه سیاست‌ها نئولیبرالی است. از ناحیه آن کسانی که زمان آقای هاشمی رفسنجانی سهمیه‌ای آنها را به انگلیس فرستادند، مهد لیبرالیسم نو، خواستگاه اولیه‌ی لیبرالیسم نو؛ آنجا فرستادند که بیایند درسهای‌شان را اینجا پیاده کنند و مهم نبود که دوره‌ی احمدی نژاد یا دوره‌ی روحانی بود. سیاست‌ها یکی بود در زمینه‌ی اقتصادی و او همواره با این سیاست‌ها مقابله می‌کرد و درگیر بود.

انتهای پیام