جای خالی در پیام نوروزی  

محمد توکلی، عضو بخش تحلیلی انصاف نیوز در یادداشتی درباره‌ی سخنان رهبری و رییس‌جمهور به مناسبت آغاز سال 99 نوشت:

به رسم معمول، لحظاتی پس از اعلام آغاز سال نو شاهد پیام ویدئویی رهبری نظام و رییس‌جمهور بودیم. پیام نوروزی امسال آیت‌الله خامنه‌ای و حجت‌الاسلام روحانی با وجود تفاوت‌های طبیعی که با یکدیگر داشت در یک نکته مشترک به نظر می‌آمد و آن هم جای خالی برخی موضوعات مهم در این پیام‌ها بود. در هر دو پیام اثری هر چند گذرا  و غیرمستقیم به اعتراضات آبان ماه و انتخابات مجلس نشده و همینطور سخن از چگونگی مقابله با تحریم نیز چندان مورد توجه قرار نگرفته بود.

با وجود گذشت بیش از سه ماه از آنچه در روزهای پایانی آبان 98 گذشت اما همچنان سایه‌ی سنگین ابهام‌های مربوط به آن روزها که مهم‌ترینش هم مربوط به جابناختگان آبان است در اذهان عمومی وجود دارد و فرافکنی و عدم پاسخگویی مسوولان ذی‌ربط در خصوص این موضوع نیز تنها بر حجم پرسش‌ها و ابهام‌ها افزوده است. پیام نوروزی مقامات ارشد نظام که به نوعی از مهم‌ترین پیام‌های آنان خطاب به مردم هم تلقی می‌شود فرصت مناسبی بود تا در کنار طلب آمرزش برای جانباختگان آبان و صبر برای خانواده‌های آنان شاهد پاسخگویی و شفاف‌سازی پرونده‌ی آن حوادث در سطوح عالی مدیریتی کشور باشیم که هیچ یک از این موارد محقق نشد.

موضوع دیگر که در پیام رهبری و رییس‌جمهور اثری از آن یافت نمی‌شود به انتخابات اخیر مجلس بازمی‌گردد. انتخاباتی که سقوط مشارکت مردم در آن را شاهد بودیم و با سردی بی‌سابقه‌ای همراه بود. شاید از زاویه‌ای بتوان سخن نگفتن از این رویداد مهم سیاسی را نشانه‌ای از آن دانست که مقامات نظام با سکوت خود اعلام می‌کنند که پیام عدم مشارکت مردم در انتخابات را شنیده‌اند و در پی یافتن راه‌هایی برای جبران آن هستند اما از نگاهی دیگر می‌توان معنای این سخن نگفتن از انتخابات را عدم توجه کافی به معنای مشارکت اندک مردم و دلایل آن نیز دانست. برای پاسخ به این پرسش که کدام یک از این دو نگاه به سکوت در برابر مشارکت اندک در انتخابات به واقعیت نزدیک‌تر است باید منتظر ماند و سیاست‌های اعمالی نظام سیاسی در حوزه‌های مختلف را به نظاره و داوری نشست.

تحریم، موضوع دیگری است که با وجود اشاره‌هایی به آن در هر دو پیام آن طور که باید و شاید مورد توجه قرار نگرفته است. واقعیت این است که ریشه‌ی بسیاری از مشکلاتی که مردم در دو سال اخیر با آن دست و پنجه نرم کرده و می‌کنند به موضوع تحریم‌ها بازمی‌گردد. تحریم‌هایی که با خروج آمریکای ترامپ از برجام آغاز شد و با نبود برنامه‌ای مشخص برای رفع آن، هم‌چنان تداوم پیدا کرده است. بدیهی به نظر می‌آید که مقدمه و الزام تحقق «جهش تولید»، از میان برداشته شدن موانع ناشی از تحریم‌ها با تصمیمی بن‌بست شکن از جنس برجام خواهد بود.

انتهای پیام