روایتی از حضور طلبه‌ها در غسل و تدفین جانباختگان کرونا
ایسنا نوشت: با شیوع ویروس کرونا در کشور، طلاب و روحانیون جهادی مازندران با تشکیل قرارگاه جهادی موسی بن جعفر (ع) داوطلب امر تجهیز و تدفین اموات کرونایی شدند، در ابتدای امر با توجه به ضرورت رعایت پروتکل‌های بهداشتی و همچنین آماده نبودن غسالخانه‌های استان مازندران از نظر تجهیزات کمی تدفین و غسل اموات برایشان سخت بود اما با همان امکانات تغسیل اموات آغاز شد و طلاب و روحانیون مجدانه و با تلاش‌های شبانه‌روزی تمام توان خود را برای انجام این فریضه و بر زمین نماندن این واجب الهی بکار گرفته‌اند.
جوسازی‌های شبکه‌های معاند انگیزه ما را در تدفین اموات کرونایی بیشتر کرد
یک طلبه جهادی مازندرانی گفت: جوسازی و دروغ پردازی شبکه‌های معاند نسبت به دفن اموات کرونایی بدون رعایت مسائل شرعی در ایران انگیزه ما را نسبت به کار تدفین میت کرونایی در مازندران بیشتر کرده است.
محمدعلی رضاپور در گفت‌وگو با ایسنا با بیان اینکه قرارگاه جهادی موسی بن جعفر با حضور طلاب جهادی استان شکل گرفته و ۱۶۵ طلبه خواهر و برادر در آن فعالیت میکنند، اظهار کرد: از ۲۳ اسفند ماه اولین تدفین ما یک شهیده راه سلامت بوده است که این تدفین بدون غسل بوده و ترس مفرط مردم از این میت آشکار شده بود.
وی تصریح کرد: با توجه به شیوع بیماری کرونا دفن میت در مازندران غیر شرعی اتفاق می‌افتاد، آرامستان‌ها از غسل بیماران کرونایی شانه خالی کرده بودند، غسال‌ها ترسیده بودند و یک اتفاقات عجیب و غریبی در دفن بیماران کرونایی رقم می‌خورد.
این طلبه جهادی مازندرانی با بیان اینکه از ابتدای شروع کرونا مشغول ضدعفونی کردن معابر شهری بودیم، گفت: در این شرایط امام جمعه بابلسر آقای قلی‌پور با من تماس گرفت و گفت درست است شما کارهای بهداشتی و ضدعفونی انجام می‌دهید اما کار ما طلبه‌ها روی زمین مانده در حقیقت بحث احکام اموات در حال تعطیلی است.
رضاپور ادامه داد: در این راستا قرارگاه موسی بن جعفر با حمایت مستقیم آیت الله لائینی نماینده ولی فقیه مازندران و سردار بابایی فرمانده سپاه کربلا تشکیل شد اما در این میان با فتوای مقام معظم رهبری مبنی بر اینکه (صرف ابتلای کرونا نمی‌تواند مانع انجام امورات شرعی شود) این امر در شرایط کرونایی برای ما یک حجت شرعی شد.
وی خاطرنشان کرد: لذا از روز ۹ فروردین ماه به همراه ۳ طلبه دیگر کار را شروع کردیم و در یک روز توانستیم ۹ جنازه کرونایی را غسل دهیم. البته از روز اول اندک اندک طلبه‌های برادر و خواهر به ما ملحق شدند و همکارانی که در این راه قدم برداشته‌اند، حتی خانواده‌هایشان هنوز خبر ندارند که آن‌ها اموات کرونایی را غسل داده و کفن میکنند.
این طلبه مازندرانی افزود: برای اینکه همسرم متوجه نشود، چه کاری را انجام می‌دهم او را به خانه پدرش فرستادم تا استرس و نگرانی در این خصوص نداشته باشد و در روزهایی که آن‌ها را ندیده بودم، از طریق تماس تصویری ارتباط برقرار می‌کردم.
رضاپور گفت: خداوند در این راه شهامتی ما داد که به هیچ عنوان از میت کرونایی نترسیم. در صورتی که با میت‌هایی روبرو بودیم که آلودگی صد در صدی داشتند و تجهیزات ما مثل ماسک شیمیایی و لباس‌های محافظتی کاملا ایزوله شده بود اما وقتی این لباس‌ها را بر تن می‌کنیم سراسر وجودمان خیس عرق می‌شود که تحمل آن خیلی سخت است.
وی با اشاره به اینکه منزلم در شرایط کرونایی برای طلبه‌های جهادی پاتوقی شده بود، تصریح کرد: با دوستانم عهد کردم که اگر کاری را در این راستا انجام میدهیم، مردانه پای کار باشیم و اگر قرار است میتی را غسل دهیم طوری غسل کنیم که مدیون آن‌ها نشویم.
این طلبه جهادی با بیان اینکه در شرایط کرونایی ما برای غسل و کفن میت کرونایی روضه می‌خواندیم، گفت: خواندن روضه به این گونه بوده که مثلا برای غسل میت روضه حضرت زهرا (س)، برای کفن میت روضه سیدالشهدا (ع) و برای دفن میت روضه شهدای کربلا را زمزمه می‌کردیم.
رضاپور از خاطره‌ای در زمان غسل میت کرونایی می‌گوید: روزی به اتفاق یک خبرنگار وارد غسالخانه شدیم. در حال کار کردن بودیم و روضه‌ها را زمزمه می‌کردیم، خبرنگار بعد از عکاسی در یک گوشه‌ای نشست و با شنیدن این روضه اشک از چشمانش جاری شد و گفت تا الآن در چنین روضه‌ای شرکت نکردم.
وی خاطرنشان کرد: در طی این مدت ۱۶۵ طلبه‌ای که مشغول غسل و تدفین بودیم، هیچ کدام مبتلا به کرونا نشده در حالیکه در خطرناکترین نقطه این بیماری قرار داشتیم.
تمام تجهیزات بهداشتی ما توسط مردم خریداری شد
این طلبه جهادی با اشاره به اینکه تمام تجهیزات بهداشتی ما از سوی مردم خریداری شده و هیچ گونه مبلغی از بیت المال هزینه نشده است، تاکید کرد: تقریبا بیش از ۱۶ میلیون تومان مردم برای خرید این تجهیزات کمک مالی کردند.
رضاپور از خاطرات روزهای کرونایی خود و دوستانش چنین گفت: با وجود اینکه خودم در قرارگاه موسی بن جعفر مسئولیت دارم علاوه بر تدفین میت کرونایی، بازدید از شهرهای استان، و بررسی کم و کسری وسایل مورد نیاز همکاران را هم انجام میدهیم.
وی در ادامه با ذکر خاطره‌ای افزود: یک روز قبل از نیمه شعبان به تنکابن رفتیم. برای تهیه لوازم کار همکارانم در غرب تا گیلان هم سفر کردیم، در حال برگشت بین رامسر و تنکابن در یک رستورانی که پروتکل‌های بهداشتی را رعایت می‌کرد برای صرف ناهار مستقر شدیم، در همان زمان امام جمعه تنکابن با یکی از همکارانم تماس گرفت و گفت میتی آوردند که هیچ کس حاضر نیست، غسلش دهد، زمانی که علت را جویا شدیم گفت این میت هم بیماری سل دارد و هم بیماری کرونا.
این طلبه مازندرانی تصریح کرد: بلافاصله راه افتادیم. میت ظاهرا کس و کاری نداشت و امام جمعه تنکابن کفیل او شد و تمام وسایل تدفین را برای این میت خریداری کرد و تاکیدش بر این بود که این میت را مثل شاهان غسل دهید و به فقر و بیچارگی او نگاه نکنید یعنی همان دقتی که برای میت کرونایی انجام می‌دهید برای این فرد هم انجام دهید.
رضاپور افزود: در صندوق ماشین ما لباس و تجهیزات بهداشتی نظیر چکمه صیادی، ماسک و غیره همراهمان بود که در غروب نیمه شعبان به محض رسیدن به این شهر برای تدفین این فرد شروع به روضه خواندن کردیم و متوسل به امام زمان (عج) شدیم و خیلی از مستحبات تدفین را برای این فرد انجام دادیم و دقیقا اتمام غسل این میت با الله اکبر اذان مغرب همراه شد.
وی گفت: این الله اکبر اشک همه را در آورده بود و به گفته امام جمعه این شهر این میت کسی بود که سرمایه‌های خود را به واسطه اعتیاد از دست داد اما خود و پدر و مادرش یک خیر بزرگ و به نام شهر بودند اما به علت اعتیاد کسی او را در شهر تحویل نمی‌گرفت و این بنده خدا به کارتن خوابی روی آورده بود اما سابقه‌ای که در کار خیر داشت در وقت مردن امام زمان (عج) دستش را گرفت که آن لحظه یک خاطرات به یاد ماندنی برای ما ثبت شده است و هرگز این خاطرات از ذهنمان دور نمی‌شود.
این طلبه مازندرانی در پایان یادآور شد: در کامنت صفحه مجازی من افرادی نوشته بودند، شما دید ما را نسبت روحانیت تغییر دادید و ما قبل از این عمل شما فکر می‌کردیم، فقط کار روحانیت در خانه بودن است در صورتی‌که شما در این ایام کار بزرگی کردید و رسالت شما به ما اثبات شد، دریافت این پیام‌ها از سوی هموطنانم برای ما قوت قلبی‌ست تا ادامه دهیم.
انتهای پیام
