به جای شایعه سازی، نقد کنیم!
هوشنگ عطاپور، در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز با عنوان «به جای شایعه سازی، نقد کنیم!» نوشت:
امر سیاسی، یعنی پیشبرد امور دقیقاً واقعی برای رسیدن به هدف معلوم، با استفاده از کنش سیاسی فعالین معلوم.
بنابرین بهره گیری از عنصر شایعه، یعنی تقلیل امور سیاسی به سخنان بی سند و فاقد منبع معتبر که فضای تعامل و گفتگوی سیاسی را به اصطکاک عقاید و رفتارها، و دورباطل رد و تأیید شایعهها سوق میدهد. پس کنشگر سیاسی واقعی، به جای تولید اخبار غیر واقعی (شایعه) به نقد و مخالفت ورزی عالمانه از رفتار سیاسی رقیب میپردازد. هرگز در عالم سیاست، نباید به عنصر شایعه و تولید کنندگان محتواهای بی سند و مدرک میدان عرض اندام داد. باید با شایعات برخورد سیاستمدارانه داشت، یعنی طرد شایعه سازان!
رسانهها نیز به عنوان رکن چهارم دموکراسی لزوماً محتوایی با شاخصهای قابل اندازه گیری امر سیاسی منتشر میکنند و هر نوع خدشه در راستی و اعتبار محتوا، خودکشی و آتش زدن به سرمایه اجتماعی خویش است. رسانهها تریبون شهروندان و سیاسیون برای گفتگو با یکدیگر و انتقال مطالبات مدنی و مخالفت منتقدانه با همدیگر است و این فضای تعامل ویژگی مدنی و اجتماعی دارد.
حداقل، در سیاست داخلی و عرصه فعالیتهای مردمسالارانه، دشمن نداریم، بلکه رقیب و رقابت سیاسی شفاف و قاعده مند داریم. باید با همدیگر رقابت کرد نه دشمنی. فروکاهش رقابت سیاسی به حد نازل شایعه سازی، یعنی ما توان و قدرت نقد نداریم، یعنی از منطق مخالفت با رقیب برخوردار نیستیم و راه ظفر و پیروزی را در جعل اخبار نادرست و غیرواقعی دانستهایم!
البته شایعه دشمن شفافیت و راستی عمل و ایده سیاسی است و اغلب با آلایش فضای رقابت سالم، به موج سواری رانتخواران و فرصت طلبان منجر میشود و در نهایت فساد سیاسی را درون گروهها و جریانهای سیاسی نهادینه میکند. شایعه سازی، یعنی گسترش حجاب بر چهره واقعی حقیقت و تنزل امر سیاسی، به رفتارهایی که منافع باندها و گروههای سیاسی را در گرد و خاک غوغاسالارانه، تأمین می وند و باز هم سر شهروندان بی کلاه میماند. در جوامع توسعه نیافته و فقدان دموکراسی و نظام مردم سالار، شایعه شگرد بازی است.
پس به جای شایعه سازی، نقد کنیم. سیاست مطلوب و مدنی یعنی توان نقد و پاسخگو نمودن اقتدار.
انتهای پیام