نامه‌ای به تاجگردون
کریم طالقانی از مخاطبان انصاف نیوز در یادداشتی ارسالی درباره‌ی غلامرضا تاجگردون نوشت:
سلام. من تو را مصداق صادقی از اصل اصیل قانون می‌دانم که وفق آن نماینده تمام مردمید، خلاف به ظاهر نمایندگان ملت و در عمل، وکیلان دولت!
من تو را مصداق شیفتگان خدمتی می‌دانم که تشنگان قدرت از آن هراسانند.
ای فرزند زاگرس زمین، آن زمان که برادرت خلعت رعنای شهادت پوشید و در تار و پود حجاب خواهرت خون سرخ شهید جاری شد،
ترسیدم که مبادا در پیچ و خم مشکلات زندگی، به فراموشی سپرده شوی.
تویی که درد نان نداری ولی درد دردمندان را در سینه داری!
شنیده بودم که انقلاب فرزندان خود را می‌خورد، اما نمی‌دانستم که فرزندان انقلاب، اینگونه ناجوانمردانه در جایی خورده شوند که قرار بود خانه ملت باشد و در رأس امور! آنهم پشت درب‌های بسته‌ی غیرعلنی!
گویا مردم نامحرمند. نماینده‌ای گفته بود حوزه‌ی انتخابیه‌ی تو بی‌نماینده نمی‌ماند و همه‌ی نمایندگان، وکیل حوزه‌ات هستند. من به آن نماینده می‌گویم که تاج گردون نماینده‌ی همه‌ی ملت و در دل امت جای دارد.
من همچون تو ایثارگرم و می‌دانم ایثارگری، غارتگری نیست.
می‌دانم جانبازی، جان در ره آرمان دادن است.
مقدمه‌ی جانبازی آن است که انسان آرمانش را بشناسد و تو آرمان شناسی!
ای فرزند زاگرس!
من از سرزمین کرخه و کارون از دیار نخل و بلوط می‌گویم، اصیلم و اصالت دارم، بصیرم و بصارت دارم.
همچو نخل‌های آبادان سر بریده و تشنه‌ام.
اما ریشه در خاک وطن دارم چون اصیلم.
من تو را برآیند دموکراسی می‌دانم که دموکرات‌ها ذبحش کردند، اما آرمانش که همانا خدمت به همنوع هست، زنده است، تا تاریخ هست.
در نهایت
سلام مرا بپذیر و به زاگرس تحیت را بفرست.
سوسنگرد ۱۹ تیرماه ۹۹
کریم طالقانی
انتهای پیام
