نتایج یک پژوهش درباره‌‌ی دلایل خیانت‌های زناشویی
ایسنا نوشت: نتایج یک پژوهش نشان می دهد که پژوهشگران و برنامه‌ریزان حوزه ازدواج و خانواده می‌توانند از طریق رفع علل گرایش زوج‌ها به روابط فرازناشویی و تقویت عوامل بازدارنده در آنها و محیط کارکردی‌شان، تا حد زیادی احتمال گرایش این افراد را به روابط فرازناشویی کاهش داده و زمینه ثبات سیستم زوجی و نهاد خانواده را فراهم کنند.
خیانت زناشویی موضوعی تکان دهنده برای زوجین و پدیده ای برای مشاوران و درمانگران حوزه ازدواج و خانواده است که نقش اساسی در انحلال سیستم خانواده و گرایش زوج ها به سمت طلاق دارد.
خیانت زناشویی به عنوان یکی از شایعترین آسیب های کارکردی در بین زوج ها و در سطح جامعه از گستردگی مفهومی و نظری زیادی برخوردار است و دست یابی به تعریفی واحد و مشترک از آن که در تمام جوامع و فرهنگ ها از پذیرش برخوردار باشد تا حد زیادی دور از انتظار است.
به طور کلی خیانت را برقراری هرگونه رابطه عاطفی جنسی با نفر سوم و بدون آگاهی همسر تعریف می کنند که تعهد رابطه زناشویی را نقض کرده و با رنج های عاطفی در همسر خیانت دیده همراه است و به طور کلی به سه گروه خیانت عاطفی، جنسی و خیانت عاطفی –جنسی تقسیم می شود.
به گزارش ایسنا، در پژوهشی که توسط موسی چوپانی، محمدمهدی سهرابی فرد، فاروق محمدی، نوشین اسمعیلی و آذر صمدی فرد از پژوهشگران دانشگاه اصفهان انجام شد، در قالب یک مطالعه کیفی و تحت عنوان «ادراکِ مردانِ بی‌وفا (خیانت) از علل و عوامل بازدارنده از روابط فرازناشویی» پدیده خیانت زناشویی مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت.
بر اساس نتایج این تحقیق، جوامع آسیایی به نسبت بیشتر از جوامع اروپایی، وفاداری در قالب زناشویی از ارزش و اهمیت بسیار بالایی برخوردار است و اکثریت این افراد رابطه تک همسری و پایبندی به تعهدات زناشویی را به عنوان قالب ارتباطی غالب مورد پذیرش و تاکید قرار می دهند.
محققان این پژوهش معتقدند که خیانت زناشویی مسئله ای چند وجهی است که علل و عوامل مختلفی در ابعاد درون فردی، بین فردی و محیطی در گرایش افراد به آن تاثیر دارد. از طرفی تعدادی از پژوهشگران با درنظرگرفتن خیانت به عنوان یک مسئله درونی، بر ویژگی های درون فردی مانند تنوع طلبی جنسی و عاطفی، طرحواره های ناسازگار اولیه به ویژه در بعد عاطفی و جنسی، ضعف در ایمان و اعتقادات مذهبی بازدارنده، برونگرایی و فقدان تعهد را به عنوان علل اصلی خیانت تاکید می کنند.
به گفته این پژوهشگران موضوع دیگری که در زمینه خیانت زناشویی از اهمیت بالایی برخوردار است، عوامل بازدارنده از گرایش زوج ها به سمت خیانت است. در واقع گستردگی بیش از حد خیانت در میان زوج ها و تاثیر زیاد آن در انحلال خانواده ها و مختل شدن پیوند زناشویی، شناسایی این عوامل را به یک اصل ضروری مبدل کرده است.
در این پژوهش تمام شرکت کننده ها مرد و متاهل انتخاب شدند که میانگین سنی آنها ۳۱.۸ سال بود. میانگین طول ازدواج این افراد پنج سال بود. پنج نفر لیسانس و بقیه دیپلم به پایین بودند.
بر اساس تحلیل های این پژوهش ۳ عامل اصلی در زمینه علل خیانت ( علل درون فردی، بین فردی و بیرونی محیطی) و سه عامل اصلی در زمینه عوامل بازدارنده خیانت زناشویی ( بازدارنده های درون فردی، بین فردی و محیطی) هستند.
علل درون فردی شامل تنوع طلبی، عدم پایبندی مذهبی، کسب اعتماد به نفس و انتقام از عوامل اصلی خیانت زوج ها است. در تبیین کلی نتایج این پژوهش می توان گفت که هرچه سطح تنوع طلبی افراد بیشتر باشد، تمایلشان به تجربه با افراد مختلف نیز بیشتر است.
محقان این پژوهش می گویند: از دیگر عوامل تاثیرگذار در گرایش افراد به خیانت زناشویی که در جریان تحلیل داده ها مشخص شد، نارضایتی ارتباطی مانند نارضایتی های جنسی، عاطفی و پایین بودن تعهد فردی است.
این یافته ها از یک سو لزوم توجه بیشتر به مسئله خیانت را آشکار می کند و از سوی دیگر با شناسایی علل و عوامل بازدارنده اطلاعات زمینه کافی جهت تدوین و به کارگیری برنامه های درمانی و پیشگیرانه در زمینه خیانت زناشویی را تا حدی فراهم می کند.
نتایج این پژوهش در دوره ۱۸، شماره ۶۹ فصلنامه علمی پژوهش های مشاوره چاپ شد.
انتهای پیام
