بیانیه‌ی اعتراضی مجمع اسلامی دانشگاه شهید رجایی به وزیر آ.پ
در پی حضور «محسن حاجی میرزایی» وزیر آموزش و پرورش در دانشگاه شهید رجایی، مجمع اسلامی این دانشگاه بیانیه‌ی اعتراضی صادر کرد.
به گزارش انصاف نیوز متن این بیانیه در پی می‌آید:
باز هم در آستانه‌ی ماه مهر اتفاقات ناخوشایند، شیرینی کم رمق آغاز سال تحصیلی را در دهان دانشجو معلمان دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی تلخ کرد.
برگزاری یک مراسم نمادین برای چیزی که مدتهاست وجود ندارد؛ سال تحصیلی و دانشگاه!
در شرایطی که نزدیک به یک‌سال از تعطیلی دانشگاه‌ها می‌گذرد, به‌نظر جنبش و شور اجتماعی دانشجویان از بین رفته است عده‌ی زیادی از دانشجویان دغدغه‌مند و باتجربه نیز با فرا رسیدن فارغ‌التحصیلی از فضای فکری و گفتمانی دانشگاه خارج شدند و دانشجویان جدید الورود بدون یک ساعت فعالیت اجتماعی، صنفی و سیاسی در حال شناختن فضای دانشگاه به‌عنوان کارخانه‌ی عددسازی و جزوه سازی هستند؛ مجموع این‌ها یعنی فاجعه!
در این اوضاع بلوا تیم مدیریتی دانشگاه شهید رجایی برای پر کردن صندلی‌های اتاق سرد جلسات، در عملی سخیف، عده‌ای از خواص (که گویا مدیریت سازمانی و پادگانی و رانت اطلاعاتی نیز دارند) را به قاب تکراری عکس‌های روابط عمومی‌شان وصله زده‌اند.
افسوس که این جماعت بارها از هشدار دلسوزان عبرت نگرفته و در چنین جلسات پرطمطراق و به‌ظاهر مهم، به خود اجازه می‌دهند نمایند‌ه‌ی تمام دانشجویان باشند. متاسفانه مسئولینی که در این یک‌سال بدون هیچ پرسشگری و کنش دانشجویی در حال اداره‌ی امور، از دفاتر بدون پنجره‌شان بوده‌اند با دادن این رانت به این خواص دانشجوییِ و «سازمان مطبوعشان» برای آن ها امتیاز خاصی قائل شده و دوباره بر ناعدالتی موجود، خرواری افزودند.
اجرای نمایش و بی اثر کردن جلسات و همایش‌ها آرزوی تباه هر مدیر نالایقی‌ست؛ در مقابل تلاش همیشگی دانشجو، شکستن این میل نامبارک و تاباندن نور بر اتاق‌های بی منفذ میزدار است؛ نشان دادن اینکه ما هنوز هستیم و تسلیم دکورچینی‌ها و نمایش‌سازی از مطالبات واقعی دانشجو معلمان نخواهیم شد.
به هر گوش شنوایی عرض می‌کنیم که دغدغه‌ها و مطالبات واقعی ما در این دانشگاه به‌عنوان دانشجو و به‌عنوان یک معلم در کلاس درس بسیار واقعی‌تر و موشکافانه‌تر و جدی‌تر از تکرار مکرراتی است که از روی کاغذ پلی‌کپی شده خوانده شود. کاش ما هم مجال و مکانی داشتیم برای ارائه‌ی دیدگاه؛ آن موقع می‌شد بهتر صحبت کرد.
مخاطب واقعی صحبت ما بعد از دوستان و هم‌شاگردی‌هایمان با وزیر آموزش و پرورش است.
جناب وزیر اگر جنابعالی از تکثر آرا و عقاید در این دانشگاه خبر نداشته‌اید؛ ابتدا باید بابت ناآگاهی مسئولین ستادی و مشاوران‌تان، در وزارتخانه‌ی دولت تدبیر و امید افسوس خورد؛ اگر هم خدای ناکرده دانسته بانیِ چنین بی‌احترامی به ساحت دانشجو معلمانی با گرایشات فکری دیگر و یا مستقل شده‌اید بر شماست که ضمن عذرخواهی در پِیِ رفع دلخوری باشید.
آقای حاجی میرزایی، برخلاف میل بسیاری از مدیران، دانشگاه فقط همان یک شبه تشکل خاص نبوده و نیست. نادیده گرفتن بخشی از دانشجویان همواره عملی شنیع بوده، قباحت این عمل برای وزیر دولتی که پیش از انتخابات مدام دم از آزادی بیان و حمایت از فعالیت دانشجویی می زد بسیار بیشتر است.
امروز نه فقط دانشجویان دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی بلکه جامعه‌ی معلمی کشور نظاره‌گر رفتار و واکنش شما خواهد بود و آن‌را سنگ محکی برای عملکرد شما خواهد دانست.
هرچند چندانی امید به وزرای دولت نداریم لیکن این چند سطر برای ثبت در تاریخ و اتمام حجت با مسئولین «دلسوز»، «فداکار»، «سختکوش» و «پایدار» دولت تدبیر و امید نوشته شده.
انتهای پیام
