متن کامل برجام + پیوست ها

انصاف نیوز: ترجمه ی غیررسمی متن کامل برجام یا همان برنامه ی جامع اقدام مشترک ایران و گروه ۱+۵ در مورد پرونده ی هسته ای، که از امروز به اجرا درمیاید، به این شرح است:

مقدمه و مفاد عمومی
‌أ. جمهوری اسلامی ایران و گروه ۱+۵ (چین، فرانسه، آلمان، فدراسیون روسیه، انگلیس و ایالات متحده، و نماینده عالی اتحادیه اروپایی در امور خارجی و سیاست امنیتی)، در مورد این برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) تصمیم گیری نمودند. این برجام بازتاب یک فرآیند گام به گام بوده و مشتمل بر تکالیف متقابل به نحو مندرج در این سند و پیوست های آن می باشد که قرار است توسط شورای امنیت مورد تایید قرار گیرد.

‌ب. اجرای کامل این برجام موجب حصول اطمینان از ماهیت صرفا صلح آمیز برنامه هسته ای ایران خواهد شد.

‌ج. ایران مجددا تائید می نماید که هیچگاه و تحت هیچ شرایطی در پی سلاح های هسته ای، تولید و یا به دست آوردن آنها نخواهد بود.

‌د. اجرای موفقیت آمیز این برجام ایران را قادر خواهد ساخت تا به طور کامل حق خود بر انرژی هسته ای جهت مقاصد صلح آمیز را طبق مواد ذیربط معاهده عدم اشاعه هسته ای و همسو با تعهداتش در آن سند استیفاء نماید و در نتیجه با برنامه هسته ای ایران همچون برنامه هر دولت دیگر غیر دارنده سلاح های هسته ای عضو معاهده عدم اشاعه رفتار خواهد شد.

‌ه. این برجام موجب لغو جامع کلیه تحریم های شورای امنیت سازمان ملل متحد و همچنین تحریم های چندجانبه و ملی مرتبط با برنامه هسته ای ایران و نیز شامل گام هایی برای ایجاد دسترسی در حوزه های تجارت، فناوری، مالی، و انرژی خواهد شد.

‌و. گروه ۱+۵ و ایران مجددا بر تعهد خود نسبت به اهداف و اصول ملل متحد به نحو مندرج در منشور سازمان ملل متحد تاکید می نمایند.

‌ز. گروه ۱+۵ و ایران اذعان می نمایند که معاهده عدم اشاعه هسته ای کماکان مبنای اساسی رژیم عدم اشاعه هسته ای و رکن بنیادین پیگیری خلع سلاح هسته ای و استفاده های صلح آمیز از انرژی هسته‏ ای می باشد.

‌ح. گروه ۱+۵ و ایران بر عهده می گیرند که این برجام را با حسن نیت و در فضایی سازنده، بر مبنای احترام متقابل اجرا نمایند، و از هرگونه اقدام مغایر با نص، روح و هدف این برجام خودداری نمایند. گروه ۱+۵ از تحمیل الزامات مقرراتی و آئین نامه ای تبعیض آمیز، به جایگزینی تحریم ها و اقدامات محدودیت سازی که مشمول این برجام می شوند، خودداری خواهند ورزید. این برجام بر پایه اجرای برنامه اقدام مشترک (توافق ژنو) که در تاریخ ۳ آذرماه ۱۳۹۲ در ژنو مورد توافق قرار گرفت، استوار می گردد.

‌ط. کمیسیون مشترکی متشکل از گروه ۱+۵ و ایران به منظور نظارت بر اجرای این برجام تشکیل خواهد شد و وظایف پیش بینی شده در این برجام را ایفا خواهد نمود. کمیسیون مشترک به موضوعات ناشی از اجرای این برجام رسیدگی نموده و مطابق با مفادی که در پیوست مربوطه شرح داده شده است، عمل خواهد کرد.

‌ی. از آژانس بین‏ المللی انرژی اتمی خواسته خواهد شد تا نسبت به اقدامات داوطلبانه مرتبط با هسته ای به نحو مورد توافق در این برجام، نظارت و راستی آزمایی نماید. از آژانس درخواست خواهد شد که به طور منظم به شورای حکام، و آنگونه که در این برجام مقرر شده است به شورای امنیت اطلاع رسانی نماید. کلیه قواعد و مقررات مربوطه‏ ی آژانس در خصوص حفاظت از اطلاعات توسط کلیه طرف‏های دخیل به طور کامل رعایت خواهد شد.

‌ک. کلیه مفاد و اقدامات مندرج در این برجام صرفاً برای اجرای آن بین گروه ۱+۵ و ایران می باشد و نمی‏بایست به منزله ‏ی ایجاد رویه برای هیچ دولت دیگری، یا برای اصول بنیادین حقوق بین الملل و حقوق و تعهدات وفق معاهده‏ ی عدم اشاعه هسته ای و سایر اسناد مربوطه، و همچنین اصول و رویه‏ های شناخته ‏شده‏ ی بین المللی تلقی گردد.

‌ل. به جزئیات فنی اجرای این برجام در پیوست های این سند پرداخته می شود.

‌م. اتحادیه اروپایی، کشورهای گروه ۱+۵ و ایران در چارچوب این برجام، به نحو مقتضی در زمینه مصارف صلح آمیز انرژی هسته‏ ای همکاری کرده و در طرح های مربوط به همکاری های هسته ای صلح آمیز که مشترکا توسط طرفین تعیین می شوند، از جمله از طریق مشارکت آژانس، تعامل خواهند نمود.

‌ن. گروه ۱+۵ پیش ‏نویس قطعنامه‏ ای تاییدکننده‏ ی این برجام را برای تصویب به شورای امنیت ارائه خواهد کرد که تاکید می نماید که انعقاد این برجام نشانگر یک دگرگونی بنیادین در بررسی این موضوع توسط شورای امنیت بوده و تمایل شورا برای برقراری یک رابطه جدید با ایران را اعلام می نماید. این قطعنامه شورای امنیت، همچنین لغو تمامی مفاد وضع شده وفق قطعنامه های قبلی شورای امنیت از روز اجرا؛ ایجاد برخی محدودیت های خاص؛ و خاتمه بررسی موضوع هسته ای ایران توسط شورای امنیت سازمان ملل ۱۰ سال پس از روز توافق برجام را مقرر خواهد نمود.

‌س. مفاد پیش بینی شده در این برجام برای دوره های زمانی مربوطه به شرحی که خواهد آمد و جزئیات آن در پیوست ها ذکر شده است، اجرا خواهد شد.

‌ع. گروه ۱+۵ و ایران هر دو سال یک بار، یا در صورت نیاز زودتر، به منظور بازنگری و ارزیابی پیشرفت صورت گرفته، و اتخاذ تصمیمات مقتضی با اجماع، در سطح وزیر دیدار خواهند نمود.

ایران و گروه ۱+۵ اقدامات داوطلبانه زیر را در چارچوب زمانی که جزئیات آن در این برجام و پیوست های آن تشریح گردیده است، اتخاذ خواهند نمود:

هسته ای
الف- غنی ‏سازی، تحقیق و توسعه غنی‏ سازی، ذخایر
۱. طرح بلندمدت ایران شامل برخی محدودیت‏های مورد توافق در مورد همه‏ ی فعالیت‏ های غنی‏ سازی اورانیوم و فعالیت های مرتبط با غنی‏ سازی اورانیوم، از جمله برخی محدودیت های مشخص در برخی فعالیت های خاص تحقیق و توسعه، برای هشت سال نخست، و به دنبال آن، با یک ضرباهنگ معقول، تکامل تدریجی به سمت مرحله‏ ی بعدی فعالیت‏های غنی‏ سازی‏ ایران برای اهداف منحصرا صلح ‏آمیز، به نحو موصوف در پیوست ۱ خواهد بود. ایران به تعهد داوطلبانه خود، به نحو شرح داده شده در برنامه بلندمدت غنی‏ سازی و تحقیق و توسعه غنی‏ سازی خود که به عنوان بخشی از اعلامیه ‏ی اولیه‏ ی ایران برای پروتکل الحاقی ارائه خواهد شد پایبند خواهد بود.

۲. ایران، در ده سال آغاز به از رده خارج کردن سانتریفیوژهای IR-۱ خود خواهد نمود. طی این دوره، ایران ظرفیت غنی‏ سازی خود در نظنز را حداکثر تا ظرفیت غنی‏ سازی اورانیوم تعداد ۵۰۶۰ سانتریفیوژ IR-۱ نصب شده نگه خواهد داشت. سانتریفیوژهای اضافی و زیرساخت‏ های غنی ‏سازی مربوطه در نطنز تحت نظارت مستمر آژانس به نحو مشروح در پیوست ۱ انبار خواهد شد.

۳. ایران تحقیق و توسعه ‏ی غنی‏ سازی را به شیوه ‏ای که به انباشت اورانیوم غنی‏ شده منتج نشود ادامه خواهد داد. تحقیق و توسعه غنی ‏سازی ایران با اورانیوم برای مدت ۱۰ سال شامل صرفا ماشین های IR-۴، IR-۵، IR-۶ و IR-۸ به نحو تشریح شده در پیوست ۱ خواهد بود، و ایران به نحو مشخص شده در پیوست یک در سایر فناوری‏ های جداسازی ایزوتوپ برای غنی‏ سازی اورانیوم وارد نخواهد شد. ایران به تست دستگاه‏ های IR-۶ و IR-۸ ادامه خواهد داد، و در میانه سال هشتم، تست تا سی دستگاه ماشین IR-۶ و IR-۸ را به نحو مشخص شده در پیوست ۱ آغاز خواهد کرد.

۴. همچنان که ایران سانتریفیوژهای IR-۱ را از رده خارج می نماید، به جز نحوه مندرج در پیوست ۱ اقدام به ساخت یا سرهم کردن سانتریفیوژ نخواهد کرد، و سانتریفیوژهای از کار افتاده را با نوع مشابه جایگزین خواهد نمود. ایران تولید دستگاه‏ های سانتریفیوژ پیشرفته را صرفا برای فعالیت های مشخص شده در این برجام صورت خواهد داد. از پایان سال هشتم، و به نحو مندرج در پیوست ۱، ایران آغاز به ساخت تعداد مورد توافقی از دستگاه های سانتریفیوژ IR-۶ و IR-۸ بدون روتورز نموده و تمامی دستگاه های تولید شده را در نطنز، تا زمانی که بر اساس برنامه بلندمدت ایران مورد نیاز واقع شوند، تحت نظارت مستمر آژانس انبار خواهد نمود.

۵. ایران بر اساس برنامه بلندمدت خود، برای ۱۵ سال، فعالیت های مرتبط با غنی‏ سازی اورانیوم، از جمله تحقیق و توسعه ‏ی تحت نظارت پادمانی خود را صرفا در تاسیسات غنی سازی نطنز انجام خواهد داد، سطح غنی‏ سازی اورانیوم خود را تا سقف ۳.۶۷ درصد نگه خواهد داشت، و، در فردو، از هرگونه غنی‏ سازی اورانیوم و تحقیق و توسعه غنی ‏سازی اورانیوم و از نگاهداری هرگونه مواد شکافت ‏پذیر خودداری خواهد ورزید.

۶. ایران تاسیسات فردو را به یک مرکز هسته ای، فیزیک و فن آوری تبدیل خواهد نمود. همکاری بین ‏المللی از جمله به شکل سرمایه‏ گذاری‏ های مشترک علمی در حوزه‏ های تحقیقاتی مورد توافق ایجاد خواهد شد. ۱۰۴۴ ماشین IR-۱ در قالب شش آبشار در یک بال در تاسیسات فردو باقی خواهد ماند. دو عدد از این آبشارها به همراه زیرساخت های مربوطه بدون اورانیوم به چرخش ادامه خواهد داد و از جمله از طریق اصلاح مقتضی زیرساخت‏ ها، برای تولید ایزوتوپ‏های پایدار منتقل خواهد شد. چهار آبشار دیگر به همراه کلیه‏ ی زیرساخت‏های مربوطه به صورت ساکن باقی خواهند ماند. کلیه سانتریفیوژهای دیگر و زیرساخت‏های مرتبط با غنی‏ سازی جمع ‏آوری و تحت نظارت مستمر آژانس به نحو مشخص شده در پیوست ۱ انبار خواهد شد.

۷. طی این مدت پانزده سال، و همچنان که ایران به طور تدریجی به سمت رسیدن به استانداردهای بین ‏المللی کیفیت برای سوخت تولیدی در ایران حرکت می‏کند، ذخایر اورانیوم خود را به ۳۰۰ کیلوگرم هگزافلوراید اورانیوم غنی شده تا ۶۷/۳ درصد یا معادل آن در سایر اشکال شیمیایی محدود خواهد کرد. مقادیر اضافه بر این میزان براساس قیمت‏های بین ‏المللی و در عوض دریافت هگزافلوارید اورانیوم طبیعی تحویل داده شده به ایران، به فروش رسیده و به خریدار بین ‏المللی تحویل داده خواهد شد، یا به سطح اورانیوم طبیعی ترقیق خواهد گردید. اورانیوم غنی شده موجود در مجتمع های سوخت تولید شده از روسیه یا سایر منابع، برای استفاده در راکتورهای هسته ای ایران، اگر شرایط مندرج در پیوست ۱ را دارا باشد، در زمره این ۳۰۰ کیلوگرم ذخیره UF۶ فوق الذکر محاسبه نخواهد شد. کمیسیون مشترک از کمک به ایران، از جمله به نحو مقتضی از طریق همکاری های فنی آژانس، حمایت خواهد نمود تا سوخت هسته ای تولید شده توسط ایران حائز استانداردهای کیفی بین ‏المللی گردد. کلیه اکسید اورانیوم باقی مانده غنی شده بین ۵ تا ۲۰ درصد به منظور استفاده در راکتور تحقیقاتی تهران به سوخت تبدیل خواهد شد. هر گونه سوخت اضافی مورد نیاز راکتور تحقیقاتی تهران، با نرخ بازارهای بین ‏المللی در دسترس ایران قرار خواهد گرفت.

ب- اراک، آب سنگین، باز-فرآوری
۸. ایران مبادرت به بازطراحی و بازساخت یک راکتور تحقیقاتی آب سنگین مدرنیزه شده در اراک بر اساس طراحی اولیه مورد توافق و در قالب یک همکاری بین المللی که طراحی نهایی آن را نیز تصدیق خواهد کرد، خواهد نمود که با استفاده از سوخت غنی شده تا ۳.۶۷ درصد فعالیت خواهد کرد. این راکتور تحقیقات هسته ای صلح آمیز و تولید رادیو ایزوتوپ برای مقاصد پزشکی و صنعتی را پشتیبانی خواهد کرد. راکتور بازطراحی شده و بازسازی شده اراک پلوتونیوم در سطح تسلیحاتی تولید نخواهد کرد. کلیه فعالیت ها برای بازطراحی و ساخت مجتمع های سوخت برای راکتور بازطراحی شده، بجز برای نخستین بارگذاری سوخت، در ایران انجام خواهد گرفت. همه سوخت مصرف شده در اراک برای دوره‏ ی عمر راکتور به خارج از ایران منتقل خواهد شد. این مشارکت بین‏ المللی مشتمل بر کشورهای مشارکت کننده‏ ی گروه ۱+۵، ایران و سایر کشورهایی که طرفین ممکن است مشترکا تعیین کنند، خواهد بود. ایران به عنوان مالک و مدیر پروژه، نقش راهبری را ایفا خواهد نمود و گروه پنج بعلاوه یک و ایران قبل از روز اجرای توافق، یک سند رسمی که مسئولیت هایی که اعضای پنج بعلاوه یک برعهده خواهند گرفت را مشخص خواهد نمود، منعقد می نمایند.

۹. ایران برنامه دارد که با همکاری گسترده ‏تر بین‏ المللی شامل تضمین عرضه سوخت، همگام با روندهای پیشرفت فنآوری بین ‏المللی در اتکاء بر آب سبک برای راکتورهای تحقیقاتی و تولید برق آینده خود، حرکت نماید.

۱۰.به مدت ۱۵ سال، راکتور آب سنگین دیگر یا انباشت آب سنگین در ایران نخواهد بود. همه آب سنگین اضافی برای صادرات در بازارهای بین‏ المللی عرضه خواهد شد.

۱۱. ایران قصد دارد همه سوخت مصرف شده کلیه راکتورهای هسته ای تحقیقاتی و قدرتی فعلی و آینده خود را برای پسمانداری یا اقدامات بعدی، آنگونه که در قراردادهایی که به نحو صحیح با طرف دریافت کننده منعقد خواهد شد، از کشور خارج کند.

۱۲. به جز فعالیت های جداسازی با هدف تولید رادیوایزوتوپ های پزشکی و صنعتی از نمونه‏ های تابش‏ دیده‏ ی اورانیوم غنی‏ شده، ایران به مدت ۱۵ سال وارد بازفرآوری یا ساخت تاسیسات قادر به بازفرآوری سوخت مصرفی، یا فعالیت های تحقیق و توسعه‏ ی بازفرآوری که منتج به ایجاد قابلیت بازفرآوری سوخت مصرفی شود، نگردیده و پس از این مدت نیز قصد چنین کاری را ندارد.

ج. شفافیت و اقدامات اعتمادساز
۱۳. ایران، منطبق با اختیارات مربوطه‏ ی رئیس جمهور و مجلس (پارلمان)، وفق ماده ۱۷ (ب) پروتکل الحاقی به موافقتنامه جامع پادمان خود، این پروتکل را به صورت موقتی اجراء، و اقدام به تصویب آن در چارچوب زمانی پیش بینی شده در پیوست ۵ کرده، و کد ۱/۳ اصلاحی ترتیبات فرعی بر موافقتنامه پادمان خود را به طور کامل اجرا خواهد نمود.

۱۴. ایران «نقشه راه برای رفع ابهام از مسائل مورد اختلاف حال و گذشته» مورد توافق با آژانس، شامل ترتیباتی برای پرداختن به مسائل مورد نگرانی حال و گذشته‏ ی مربوط به برنامه هسته ای‏ ایران مندرج در ضمیمه گزارش مورخ ۸ نوامبر ۲۰۱۱ آژانس (GOV/۲۰۱۱/۶۵)، را کاملا اجرا خواهد نمود. اجرای کامل فعالیت هایی که ایران بر اساس این نقشه راه برعهده می گیرد تا ۱۵ اکتبر ۲۰۱۵ تکمیل خواهد شد و متعاقبا مدیرکل تا ۱۵ دسامبر ۲۰۱۵ ارزیابی نهایی خود پیرامون حل و فصل تمامی مسائل اختلافی باقی مانده‏ ی گذشته و حال را به شورای حکام ارائه خواهد نمود، و فارغ از صلاحیت شورای حکام، کشورهای پنج بعلاوه یک به عنوان اعضای شورای حکام قطعنامه ای را برای اتخاذ اقدامات لازم، با هدف بسته شدن این موضوع، به شورای حکام ارائه خواهند کرد.

۱۵. ایران به آژانس اجازه خواهد داد که بر اجرای اقدامات داوطلبانه فوق الذکر برای دوره های زمانی مربوطه و نیز اجرای تدابیر شفافیت ساز به شرح مندرج در این برجام و پیوست های آن نظارت نماید. این اقدامات شامل: حضور بلندمدت آژانس در ایران؛ نظارت آژانس بر کنسانتره سنگ معدن اورانیوم تولیدی توسط ایران در همه کارخانه های تغلیظ سنگ معدن اورانیوم به مدت ۲۵ سال؛ نظارت و مراقبت در مورد روتورزها و بیلوزهای سانتریفیوژ به مدت ۲۰ سال؛ استفاده از فنآوری های مدرن تائید شده و گواهی شده توسط آژانس از جمله دستگاه سنجش میزان غنی‏ سازی به صورت مستقیم، و مهر و موم های الکترونیک؛ و یک سازوکار قابل اتکا برای اطمینان از رفع سریع نگرانی های آژانس در زمینه دسترسی به مدت ۱۵ سال، به شرح مندرج در پیوست ۱.

۱۶. ایران به فعالیت هایی که به توسعه تجهیزات انفجاری هسته ای منجر می تواند شود شامل فعالیت های متالورژی اورانیوم و پلوتونیوم به نحو مشخص شده در پیوست ۱، از جمله در سطح تحقیق و توسعه، مبادرت نخواهد نمود.

۱۷. ایران با کانال خریدی که جزئیات آن در این برجام، به شرح مندرج در پیوست ۵، آمده و مورد تایید قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل خواهد بود همکاری نموده و مطابق آن عمل خواهد کرد.

تحریم ها
۱۸. قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد که برجام را تایید خواهد نمود تمام مفاد قطعنامه های قبلی شورای امنیت در خصوص موضوع هسته ای ایران- ۱۶۹۶ (۲۰۰۶)، ۱۷۳۷ (۲۰۰۶)، ۱۷۴۷ (۲۰۰۷)، ۱۸۰۳ (۲۰۰۸)، ۱۸۳۵ (۲۰۰۸)، ۱۹۲۹ (۲۰۱۰) و ۲۲۲۴ (۲۰۱۵) را همزمان با اجرای اقداماتِ توافق شده‏ ی مرتبط با هسته ای توسط ایران، راستی‏ آزمایی شده‏ توسط آژانس، به نحو مشخص شده در پیوست ۵ لغو خواهد کرد و محدودیتهای خاصی را به نحو مشخص شده در پیوست ۲ برقرار خواهد نمود؛

۱۹. اتحادیه اروپایی همه مفاد «مقررات اتحادیه اروپایی» را، آنگونه که موخرا اصلاح شده است، که کلیه تحریم های اقتصادی و مالی مرتبط با هسته ای را اجرائی می سازد، از جمله فهرست افراد مشخص شده‏ ی مربوطه، همزمان با اجرای اقداماتِ توافق شده‏ ی مرتبط با هسته ای توسط ایران، به نحو مشخص شده در پیوست ۵، که توسط آژانس راستی آزمایی شده باشد، لغو خواهد کرد، و (این لغو) شامل تمامی تحریم ها و تدابیر محدودکننده در حوزه های زیر، که در پیوست ۲ تشریح شده، خواهد بود:

الف- نقل و انتقالات مالی بین اشخاص و نهادهای اروپایی، از جمله موسسات مالی، و اشخاص و نهادهای ایرانی از جمله موسسات مالی؛

ب- فعالیت های بانکی، شامل ایجاد روابط کارگزاری بانکی جدید و افتتاح شعب و بانکهای تابعه بانکهای ایرانی در قلمرو کشورهای عضو اتحادیه؛

ج- ارائه خدمات بیمه و بیمه اتکائی؛

د- ارائه خدمات پیام رسانی مالی (از جمله سوئیفت) برای افراد و اشخاص حقوقی نامبرده شده در الحاقیه‏ ی ۱ پیوست ۲ شامل بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران و موسسات مالی ایرانی؛

ه- حمایت مالی از تجارت با ایران (اعتبارات صادراتی، تضامین، یا بیمه)؛

و- تعهد به پرداخت وام های بلاعوض، خدمات مالی و وام های ترجیحی به دولت ایران؛

ز- معاملات راجع به اوراق مشارکت دولت ایران و اوراق تضمین شده توسط دولت؛

ح- واردات و حمل نفت، فراورده های نفتی، گاز و فرآورده های پتروشیمی ایرانی؛

ط- صادرات تجهیزات یا تکنولوژی کلیدی برای بخش های نفت، گاز و پتروشیمی؛

ی- سرمایه گذاری در حوزه های نفت و گاز و پتروشیمی؛

ک- صادرات تجهیزات و تکنولوژی کلیدی صنایع دریایی؛

ل- طراحی و ساخت کشتی های باری و تانکرهای نفتی؛

م- ارائه خدمات پرچم و تعیین وضعیت (classification)؛

ن- دسترسی به فرودگاه های اتحادیه اروپایی برای هواپیماهای باری ایرانی؛

س- صادرات طلا، فلزات گرانبها و الماس؛

ع- تحویل مسکوکات و اسکناس ایرانی؛

ف- صادرات گرافیت، فلزات خام و نیمه ساخته مانند آلومینیوم و فولاد و صادرات نرم افزار برای یکپارچه سازی فرآیندهای صنعتی؛

ذ- لغو فهرست اشخاص حقیقی، حقوقی و نهادها (مسدود شدن اموال و ممنوعیت ویزا) مذکور در الحاقیه یک پیوست شماره ۲ و؛

ق- خدمات تبعی برای هر یک از گروه های فوق.

۲۰. اتحادیه اروپایی ۸ سال پس از روز توافق برجام یا زمانی که آژانس به نتیجه ‏گیری گسترده ‏تر رسیده باشد که تمام مواد هسته ای در ایران در فعالیت های صلح آمیز باقی می ماند، هرکدام که زودتر حاصل شود، تمامی مفاد «مقررات اتحادیه اروپایی» را که تحریمهای مرتبط با عدم اشاعه را اجرایی می سازد، از جمله فهرست های اسامی، لغو خواهد کرد.

۲۱. ایالات متحده منطبق با این برجام اعمال تحریم های مشخص شده در پیوست ۲ را با اثربخشی همزمان با اجرای اقداماتِ توافق شده ‏ی مرتبط با هسته‏ ای توسط ایران به نحو مشخص شده در پیوست ۵، که توسط آژانس راستی آزمایی شده باشد، متوقف ساخته و به این توقف ادامه خواهد داد. این تحریم ها شامل حوزه های زیر، به نحوی که در پیوست دو تشریح شده می گردد:

الف. معاملات مالی و بانکی با بانک ها و موسسات مالی ایرانی مشخص شده در پیوست ۲، از جمله بانک مرکزی ایران و افراد و موجودیت هایی که به عنوان دولت ایران در فهرست Specially Designated National and Blocked Person مشخص شده اند، به نحوی که در الحاقیه ۳ پیوست ۲ آمده است (شامل افتتاح و نگهداری حساب های واسطه نزد موسسات مالی غیرآمریکایی، سرمایه‏ گذاری، خرید و فروش ارز و افتتاح اعتبارات اسنادی)؛

ب. معاملات به ریال ایران؛

ج. ارائه اسکناس دلار آمریکایی به دولت ایران؛

د. محدودیت‏های تجارت دوجانبه بر درآمدهای ایران در خارج از کشور شامل محدودیت ها بر نقل و انتقال درآمدها؛

ه. خرید، پذیره نویسی یا تسهیل معاملات راجع به دیون حاکمیتی ایران شامل اوراق قرضه دولتی؛

و. خدمات پیام رسانی مالی به بانک مرکزی ایران و موسسات مالی ایرانی به نحو مندرج در الحاقیه شماره ۳ پیوست ۲؛

ز. خدمات بیمه ای یا بیمه اتکائی؛

ح. (توقف) تلاش برای کاهش فروش نفت ایران؛

ط. سرمایه گذاری شامل مشارکت در سرمایه گذاری های مشترک، کالا، خدمات، اطلاعات، فناوری و دانش و کمک فنی برای بخش های نفت، گاز و پتروشیمی؛

ی. خرید، تحصیل، فروش، حمل و نقل یا بازاریابی نفت، محصولات پتروشیمی یا گاز طبیعی از ایران؛

ک. صادرات، فروش یا عرضه فراورده های نفتی تصفیه شده و فراورده های پتروشیمی به ایران؛

ل. معاملات در حوزه انرژی ایران؛

م. معاملات با بخشهای کشتیرانی و کشتی سازی و عاملان بنادر ایران؛

ن. خرید و فروش طلا و سایر فلزات گرانبها؛

س. خرید و فروش گرافیت، فلزات خام یا نیمه ساخته مانند آلومینیوم، فولاد، زعال سنگ و نرم افزار برای یکپارچه سازی فرآیندهای صنعتی؛

ع. فروش، عرضه یا انتقال کالاها و خدمات مورد استفاده در ارتباط با بخش خودروسازی ایران؛

ف. تحریم های راجع به خدمات تبعی در مورد هریک از گروه های فوق؛

ذ. برداشتن نام افراد و اشخاص حقیقی و حقوقی به شرح مندرج در الحاقیه ۳ پیوست ۲ از فهرست SDN؛ یا لیست اشخاص تحریمی غیرSDN؛

ق. لغو دستورات اجرایی ۱۳۵۷۴، ۱۳۵۹۰، ۱۳۶۲۲، و ۱۳۶۴۵ و بخشهای ۵ تا ۷ و ۱۵ دستورالعمل اجرایی ۱۳۶۲۸؛

۲۲. ایالات متحده، به نحو مشخص شده در پیوست ۲و منطبق با پیوست ۵، اجازه فروش هواپیماهای مسافری و قطعات و خدمات مربوطه به ایران؛ مجوز اینکه اشخاص غیرآمریکایی که در مالکیت یا کنترل اشخاص آمریکایی هستند، به نحو منطبق با این برجام با ایران مشارکت نمایند؛ و مجوز واردات فرش و مواد غذایی از مبدا ایران به آمریکا را صادر خواهد نمود.

۲۳. هشت سال پس از روز توافق، یا در زمانی که آژانس به نتیجه گیری گسترده تر خود مبنی بر اینکه مواد هسته ای در ایران در فعالیتهای صلح آمیز باقی می ماند، هرکدام که زودتر باشد، ایالات متحده اقدام قانونی مقتضی را برای لغو، یا تغییر به منظور اجرایی کردن لغو تحریم های مشخص شده در پیوست ۲ در خصوص دستیابی به اقلام و خدمات مرتبط با هسته ای برای فعالیت های هسته ای مندرج در این برجام، منطبق با رویکرد ایالات متحده نسبت به سایر دولتهای غیردارنده‏ ی سلاح هسته ای تحت معاهده عدم اشاعه پی خواهد گرفت.

۲۴. اتحادیه اروپایی، کشورهای آلمان، انگلیس و فرانسه و نیز ایالات متحده فهرست کامل و جامعی از تحریم ها یا اقدامات محدودیت ساز مرتبط با هسته ‏ای را مشخص می‏ نمایند و آنها را منطبق با پیوست ۵ لغو خواهند نمود. پیوست ۲ همچنین اثرات لغو تحریم ها را از زمان «روز اجرا» مشخص خواهد نمود. چنانچه در هر زمانی پس از روز اجرا ایران بر این اعتقاد باشد که هر تحریم یا اقدام محدودیت‏ ساز مرتبط با هسته ای دیگری از یک عضو ۱+۵ در حال ممانعت از اجرای کامل لغو تحریم ها به نحو تشریح شده در این برجام است، عضو ذیربط برجام با هدف فیصله موضوع با ایران مشورت خواهد نمود و چنانچه توافق داشته باشند که لغو این تحریم یا اقدام محدودیت‏ ساز مناسب می‏باشد، عضو مربوطه‏ ی برجام اقدام مقتضی را به عمل خواهد آورد. در صورتی که قادر به فیصله این موضوع نباشند، ایران یا هر عضو گروه۱+۵ می توانند موضوع را به کمیسیون مشترک ارجاع نمایند.

۲۵. چنانچه قانونی در سطح ایالتی یا محلی در ایالات متحده مانع از اجرای لغو تحریم‏های مشخص شده در این برجام شود، ایالات متحده، با در نظر گرفتن تمامی اختیارات موجود، گام های مقتضی را به منظور تحقق اجرای مزبور اتخاذ خواهد نمود. ایالات متحده به طور فعال، مقامات در سطح ایالتی یا محلی را تشویق خواهد کرد که تغییرات در سیاست ایالات متحده منعکس شده در لغو تحریم‏های وفق این برجام را در نظر داشته و از اقداماتی که با این تغییر در سیاست همخوانی ندارد خودداری نمایند.

۲۶. اتحادیه اروپایی از بازگرداندن یا تحمیل مجدد تحریم هایی که اجرای آنها را وفق این برجام لغو کرده است، خودداری می نماید، فارغ از فرآیند حل و فصل اختلافات پیش بینی شده در این برجام. هیچ گونه تحریم جدید هسته ای شورای امنیت و هیچ گونه تحریم جدید اتحادیه اروپایی وجود نخواهد داشت. ایالات متحده، با حسن نیت، نهایت تلاش خود را برای دوام این برجام و پیشگیری از ایجاد تداخل در تحقق متمتع شدن ایران از لغو تحریم های مشخص شده در پیوست دو به عمل خواهد آورد. دولت ایالات متحده، در چارچوب اختیارات قانونی رئیس جمهور و کنگره، از بازگرداندن یا تحمیل مجدد تحریم های مشخص شده در پیوست ۲ که اعمال آنها را وفق این برجام متوقف کرده است، خودداری می‏نماید، فارغ از فرآیند حل و فصل اختلافات پیش بینی شده در این برجام. دولت ایالات متحده، در چارچوب اختیارات قانونی رئیس جمهور و کنگره، از اعمال تحریم های جدید مرتبط با هسته ای خودداری خواهد کرد. ایران اعلام کرده است که تحمیل چنین تحریم های جدید مرتبط با هسته ای را به منزله مبنایی برای توقف کلی یا جزیی اجرای تعهدات خود وفق این برجام، تلقی خواهد نمود.

۲۷. گروه ۱+۵ به منظور تضمین شفافیت و کارآمدی در ارتباط با لغو تحریم ها وفق این برجام، تدابیر اداری و آئین نامه های اجرایی کافی را تمهید خواهند کرد. اتحادیه اروپایی و دولتهای عضو و همچنین ایالات متحده دستورالعمل های مرتبط را صادر خواهند نمود و در خصوص جزئیات تحریم ها یا اقدامات محدودیت سازی که به موجب این برجام لغو شده اند، بیانیه هایی را که در دسترس عموم باشد، منتشر خواهند کرد. اتحادیه اروپایی و دولت های عضو و ایالات متحده متعهد هستند که در خصوص محتوای این دستورالعمل ها یا بیانیه ها با ایران به صورت منظم و بنا به اقتضاء مشورت نمایند.

۲۸. گروه ۱+۵ و ایران متعهد هستند که این برجام را با حسن نیت و در فضایی سازنده، برمبنای احترام متقابل اجرا نمایند و از هرگونه اقدام مغایر با نص، روح و نیت این برجام که اجرای موفقیت آمیز آن را مختل سازد، خودداری کنند. مقامات ارشد دولتی در گروه ۱+۵ و ایران تمام تلاش خود را برای اجرای موفقیت آمیز این برجام، از جمله در بیانات عمومی خود، به کار خواهند بست. گروه ۱+۵ کلیه اقدامات لازم را برای لغو تحریم ها به نحو مقتضی به عمل خواهند آورد، و از تحمیل مقررات آئین نامه ای استثنائی یا تبعیض آمیز و الزامات شکلی به جای تحریم ها و اقدامات محدودیت ‏ساز تحت پوشش این برجام، خودداری می ورزند.

۲۹. اتحادیه اروپایی و دولت های عضو و همچنین ایالات متحده، منطبق با قوانین خود، از هرگونه سیاست با هدف خاص تاثیرگذاری خصمانه و مستقیم بر عادی سازی تجارت و روابط اقتصادی با ایران، در تعارض با تعهدات‏شان مبنی بر عدم اخلال در اجرای موفقیت ‏آمیز این برجام خودداری خواهند کرد.

۳۰. گروه ۱+۵ هیچ تحریم یا اقدام محدودیت‏ سازی را نسبت به افراد و یا نهادها به دلیل مبادرت به فعالیت‏ هایی که مشمول لغو تحریم های مندرج در این برجام شده است، اعمال نخواهند کرد مشروط بر اینکه این فعالیت‏ ها با سایر قوانین و مقررات جاری گروه ۱+۵ منطبق باشد. به دنبال لغو تحریم ها وفق این برجام به نحو مشخص شده در پیوست ۲، تحقیقات در دست رسیدگی در خصوص نقض های احتمالی تحریم ها و/یا اقدامات محدودیت ساز می تواند طبق قوانین ملی مربوطه مورد بازبینی واقع شود.

۳۱. منطبق با زمان بندی مشخص شده در پیوست ۵، اتحادیه اروپایی و دولتهای عضو آن اجرای اقدامات قابل اعمال نسبت به افراد و نهادهای فهرست شده، از جمله بانک مرکزی ایران و سایر بانک ها و موسسات مالی ایرانی را به نحو تفصیل یافته در پیوست ۲ و ملحقات آن لغو خواهد نمود. منطبق با زمان بندی تعیین شده در پیوست ۵، ایالات متحده برخی نهادها و افراد موردنظر را از فهرست SDN و برخی نهادها و افراد موردنظر را از فهرست Foreign Sanctions Evaders خارج خواهد کرد که تفصیل آن در پیوست ۲ و ملحقات آن آمده است.

۳۲. اتحادیه اروپایی و کشورهای گروه ۱+۵ و شرکای بین‏ المللی با ایران در پروژه های مشترک در زمینه فن آوری هسته ای صلح آمیز از جمله نیروگاه هسته ای، راکتورهای تحقیقاتی، تولید سوخت، تحقیق و توسعه پیشرفته مشترک مورد توافق همانند گداخت هسته ای، ایجاد مرکز پزشکی هسته ای منطقه ای با فن آوری های پیشرفته روز، آموزش افراد، ایمنی و امنیت هسته ای، و حفاظت محیط زیستی، به نحو مندرج در پیوست ۳، از جمله از طریق پروژه های همکاری فنی آژانس، تعامل خواهند کرد. آنان تدابیر لازم برای اجرای این پروژه ها را به نحو مقتضی اتخاذ خواهند نمود.

۳۳. گروه ۱+۵ و ایران در خصوص گام های لازم برای تضمین دسترسی ایران در حوزه های تجارت، فن آوری، مالی و انرژی توافق خواهند کرد. اتحادیه اروپایی حوزه های ممکن برای همکاری بین اتحادیه اروپایی، دولت های عضو و ایران را بررسی بیشتر خواهد نمود، و در این چارچوب بهره گیری از ابزارهای ممکن همانند اعتبارات صادراتی به منظور تسهیل تجارت، تامین اعتبار پروژه ها و سرمایه گذاری در ایران را بررسی خواهد کرد.

برنامه اجرایی

۳۴. ایران و گروه ۵+۱ تعهدات خود وفق برجام را بر اساس توالی مشخص شده در پیوست ۵ اجرا خواهند کرد. نقاط عمده برای اجرا به شرح زیر می باشد:

الف. روز نهایی شدن، تاریخی است که در آن مذاکرات این برجام میان گروه ۵+۱ و ایران جمع‏ بندی شده، و بی درنگ به دنبال آن، قطعنامه ‏یی که این برجام را تایید می نماید به شورای امنیت سازمان ملل برای تصویب بدون تاخیر تسلیم خواهد شد.

ب. روز توافق، نود روز پس از تایید این برجام توسط شورای امنیت سازمان ملل متحد، یا تاریخ مقدمی که با رضایت متقابل اعضای برجام تعیین شود خواهد بود که در آن، این برجام و تعهدات مندرج این برجام از تاثیر برخوردار خواهند شد. از این روز، اعضاء برجام آغاز به فراهم آوردن ترتیبات و تمهیدات لازم برای اجرای تعهدات خود وفق برجام خواهند نمود.

ج. روز اجرا، زمانی است که در آن، همزمان با گزارش آژانس مبنی بر راستی آزمایی اجرای تدابیر مرتبط با هسته ای ایران به نحو مندرج در بخش های ۱۴.۱ تا ۱۴.۱۲ پیوست ۵، اتحادیه اروپایی و ایالات متحده به ترتیب اقدامات مشروحه در بخشهای ۱۵ و ۱۶ پیوست ۵ را انجام داده و منطبق با قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل، اقدامات شرح داده شده در بخش ۱۷ پیوست ۵ در سطح سازمان ملل متحد انجام می شود.

د. روز انتقالی، هشت سال پس از روز توافق خواهد بود، یا تاریخی که مدیرکل آژانس گزارشی ارائه نماید دال بر اینکه آژانس به نتیجه گیری گسترده تر خود مبنی بر اینکه تمام مواد هسته ای در ایران در فعالیت های صلح آمیز باقی می ماند، هرکدام زودتر باشد. در آن روز، اتحادیه اروپایی و ایالات متحده به ترتیب اقدامات مشروحه در بخشهای ۲۰ و ۲۱ پیوست ۵ را انجام داده، و منطبق با قطعنامه شورای امنیت، اقدامات شرح داده شده در بخش ۲۲ پیوست ۵ در سطح سازمان ملل متحد صورت خواهد پذیرفت و ایران، منطبق با اختیارات قانونی رییس جمهور و مجلس، تصویب پروتکل الحاقی را پیگیری خواهد نمود.

ه. روز خاتمه قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد، روزی است که در آن، قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد که این برجام را تایید می نماید، منطبق با شرایط خود خاتمه می یابد، که این روز ده سال از زمان روز توافق خواهد بود، مشروط به اینکه مفاد قطعنامه های قبلی بازگردانده نشده باشد. در آن روز، اتحادیه اروپایی اقدامات شرح داده شده در بخش ۲۵ پیوست ۵ را به انجام می رساند.

۳۵. توالی و نقاط عمده درج شده در بالا و در پیوست ۵، فارغ از مدت ذکر شده در این برجام برای تعهدات برجام می باشد.

ساز و کار حل و فصل اختلافات

۳۶. چنانچه ایران معتقد باشد که هر یک یا کلیه گروه ۱+۵ تعهدات خود را رعایت ننموده اند، ایران می تواند موضوع را به منظور حل و فصل به کمیسیون مشترک ارجاع نماید؛ به همین ترتیب، چنانچه هر یک از اعضای گروه ۱+۵ معتقد باشد که ایران تعهدات خود را رعایت نکرده است، هر یک از دولت های گروه ۱+۵ می تواند اقدام مشابه به عمل آورد. کمیسیون مشترک ۱۵ روز زمان خواهد داشت تا موضوع را فیصله دهد، مگر اینکه این زمان با اجماع تمدید شود. متعاقب بررسی کمیسیون مشترک، چنانچه هر عضو معتقد باشد که موضوع پایبندی فیصله نیافته است، می تواند موضوع را به وزیران امور خارجه ارجاع دهد. وزیران ۱۵ روز خواهند داشت تا موضوع را فیصله دهند، مگر اینکه این زمان با اجماع تمدید شود. پس از بررسی کمیسیون مشترک – همزمان با (یا به جای) بررسی در سطح وزیران – خواه عضو شاکی یا عضوی که اجرای تکالیف اش موضوع بوده است می تواند درخواست نماید که موضوع توسط یک هیات مشورتی که متشکل از سه عضو خواهد بود (یکی از سوی هر یک از طرف های درگیر در اختلاف و طرف سوم مستقل) بررسی شود. هیات مشورتی می بایست نظریه غیرالزام آوری را در خصوص موضوع پایبندی ظرف ۱۵ روز ارائه نماید. چنانچه، متعاقب این فرایند ۳۰ روزه موضوع فیصله نیابد، کمیسیون مشترک در کمتر از ۵ روز نظریه هیات مشورتی را با هدف فیصله موضوع بررسی خواهد کرد. چنانچه موضوع کماکان به نحو مورد رضایت طرف شاکی فیصله نیافته باشد، و چنانچه طرف شاکی معتقد باشد که موضوع، مصداق «عدم پایبندی اساسی» می باشد، آنگاه آن طرف می تواند موضوع فیصله نیافته را به عنوان مبنای توقف کلی و یا جزئی اجرای تعهدات اش وفق برجام قلمداد کرده و/یا به شورای امنیت سازمان ملل متحد ابلاغ نماید که معتقد است موضوع مصداق «عدم پایبندی اساسی» بشمار می آید.

۳۷. متعاقب دریافت ابلاغ طرف شاکی، به نحو مشروح در فوق، به همراه توضیحی از تلاش های توام با حسن نیت آن طرف برای طی فرایند حل و فصل اختلاف پیش بینی شده در برجام، شورای امنیت سازمان ملل متحد می بایست منطبق با رویه های خود در خصوص قطعنامه ای برای تداوم لغو تحریم ها رای گیری نماید. چنانچه قطعنامه فوق الذکر ظرف ۳۰ روز از تاریخ ابلاغ به تصویب نرسد، سپس مفاد قطعنامه های سابق شورای امنیت سازمان ملل متحد مجددا اعمال خواهند شد، مگر اینکه شورای امنیت سازمان ملل متحد به نحو دیگری تصمیم گیری نماید. در چنین صورتی، این مفاد در خصوص قراردادهایی که بین هر طرف و ایران یا افراد و نهادهای ایرانی قبل از تاریخ اعمال آنها امضا شده باشد، دارای اثر عطف به ما سبق ندارد مشروط به این که فعالیت های صورت گرفته وفق اجرای این قراردادها منطبق با این برجام و قطعنامه های قبلی و فعلی شورای امنیت باشد. شورای امنیت سازمان ملل متحد، با ابراز نیت خود برای تصمیم ‏گیری مبتنی بر ممانعت از اجرای دوباره و خودکار تدابیر در صورتی که ظرف این مدت موضوعی که موجب ابلاغ فوق شده است حل و فصل شده باشد، دیدگاه های طرف های اختلاف و هرگونه نظریه صادره توسط هیات مشورتی را ملحوظ خواهد داشت. ایران بیان داشته است که چنانچه تحریم ها جزئا یا کلا مجددا اعمال شوند، ایران این امر را به منزله زمینه ای برای توقف کلی یا جزئی تعهدات خود وفق این برجام قلمداد خواهد نمود.

————————————————-

مفاد این قطعنامه به منزله مفاد این برجام نیست.

از نظر آمریکا، منظور از مقامات ارشد دولتی، مقامات ارشد قوه مجریه هستند.

————————————————

ضمیمه ۱

موارد عمومی

۱. ترتیب اجرای این تعهدات که در این پیوست آمده است، در ضمیمه شماره ۵ از برنامه اقدام مشترک (برجام)مشخص شده است.بجز مواردی که مشخص شده، زمان شروع تعهدات از روز اجرای توافق خواهد بود.

راکتور تحقیقاتی آب سنگین اراک

۲. ایران برای پشتیبانی از تحقیقات صلح آمیز هسته ای وتولید رادیو ایزوتوپ های صنعتی و دارویی، راکتور تحقیقاتی آب سنگین اراک را مدرن خواهد کرد. ایران برای پشتیبانی از تحقیقات صلح آمیز هسته ای ونیازهای تولیدی، از جمله تست نمونه­ های میله و مجتمع سوخت ومواد ساختاری، بر اساس طراحی مفهومی موافقت شده (که به این پیوست الحاق شده است)، این راکتور را دوباره طراحی و بازسازی خواهد کرد.طراحی به صورتی خواهد بود که تولید پلوتونیم در کمترین مقدار ممکن باشد و در شرایط نرمال پلوتونیم با خصوصیات مناسب ساخت سلاح اتمی تولید نکند. قدرت راکتور باز طراحی شده از۲۰ مگاوات حرارتی تجاوز نکند. ۱+۵ وایران این تفاهم را به اشتراک می گذارند که برای توسعه و تکمیل طراحی نهایی، پارامترهایی که در طراحی مفهومی بیان شده است می تواند دستخوش تغییر و تنظیم شود، منوط به آنکه اهداف و مقاصد پیش گفته همچنان پا بر جا باقی بماند.

۳. ایران به ساخت وساز راکتور ناتمام موجود برمبنای طرح اولیه ادامه نخواهد داد و کالندریای موجود را خارج کرده و آن را در ایران نگهداری می کند. تمام کانال های کالندریا با بتن به گونه ای پر می­شوند که برای کاربرد هسته ای غیر قابل استفاده باشد و آژانس بتواند غیر قابل استفاده بودن آن را راستی آزمایی کند. برای مدرن کردن و بازسازی راکتور آب سنگین اراک، ایران بیشترین استفاده را از زیر ساختهای موجود در راکتور آب سنگین اراک خواهد داشت.

۴. ایران به عنوان مدیر پروژه نقش راهبری و مسئولیت اجرای مدرن سازی و بازسازی راکتور آب سنگین اراک را به عهده می گیرد و هر کدام از اعضای ۱+۵ تقبل مسئولیتی که در این پیوست ذکر شده است را در ارتباط با مدرن سازی و بازسازی راکتور آب سنگین اراک را به عهده می گیرند. یک کار گروه متشکل از اعضای ۱+۵ تشکیل خواهد شد تا زمینه بازطراحی وبازسازی این راکتور را فراهم سازد. یک مشارکت بین­ المللی متشکل از ایران و گروه کاری، اجرای پروژه مدرن سازی را به عهده خواهد گرفت. گروه کاری می تواند با اضافه شدن کشورهای دیگر به جمع مشارکت ایران وگروه کاری بزرگتر شود. اعضای ۱+۵ و ایران اسنادی را امضاء خواهند کرد که در آن به تعهد قوی در پروژه مدرن سازی راکتور اراک قبل از روز اجرای برجام بیان شده است که متضمن نقشه راه برای مدرن سازی راکتورخواهد بود و مسئولیت اعضای ۱+۵ راتعریف می کند و متعاقباً قراردادها بر اساس آن منعقد می شود . اعضای تشکیل دهنده کار گروه کمک های لازم را برای بازطراحی و بازسازی راکتور هماهنگ با قوانین ملی خود با ایران خواهند کرد به صورتی که ساخت و راه اندازی ایمن و به موقع راکتور مدرن را امکان پذیر سازد.

۵. ایران و گروه کاری همکاری خواهند کرد تا طرح نهایی راکتور مدرن و طراحی آزمایشگاه های مربوط به آن که قرار است توسط ایران انجام گیرد، و بررسی اینکه امنیت آن با استانداردهای بین المللی هم خوانی داشته باشد به طوری که راکتور توسط نظام ایمنی ایران پروانه راه اندازی و بهره برداری دریافت کند. طرح نهایی راکتور مدرن و طراحی آزمایشگاه های مربوط به آن به کمسیون مشترک ارائه خواهد شد.کمسیون مشترک برسی وتایید طراحی نهایی را در سه ماه بعد از دریافت طرح نهایی به اتمام می رساند. چنانچه کمسیون مشترک بررسی و تایید آن را در مدت سه ماه به پایان نرساند، ایران می تواند این مورد را از طریق مکانیزم پیش بینی شده در این برجام پیگیری کند.

۶. آژانس برساخت راکتور نظارت کرده و به کار گروه جهت انطباق آن با طراحی نهایی تایید شده گزارش می دهد.

۷. به عنوان مدیر پروژه، ایران مسئولیت ساخت را به عهده می گیرد. اعضای ۱+۵ بر مبنای قوانین ملی خود اقدامات مناسب اداری، قانونی، فنی و قانون گذاری برای پشتیبانی از این همکاری را انجام می دهد. اعضای ۱+۵ از طریق مکانیزم های پایه گذاری شده در این برجامو همچنین از طریق مشارکت های مالی مربوطه، خریدهای مورد نیاز ایران، انتقال و تهیه مواد، تجهیزات، سیستمهای ابزار دقیق و کنترل و تکنولوژی مورد نیاز برای ساخت راکتور بازطراحی شده را پشتیبانی می کنند.

۸. اعضای ۱+۵ از طریق همکاری های فنی آژانس چنانچه متناسب باشد، از جمله و نه محدود به کمک های فنی و مالی، امکانات ساخت ایمن و به موقع راکتور آب سنگین اراک و آزمایشگاه های مربوط به آن را فراهم و تدارک مواد و تجهیزات، ابزار دقیق و سیستم های کنترلی پشتیبانی خواهد کرد و پشتیبانی لازم برای اخذ پروانه و قانونی کردن آن را به عهده می گیرد.

۹. راکتور باز طراحی شده اورانیوم غنی شده ۳.۶۷ درصد در ترکیب شیمیایی دی اکسید اورانیوم، با جرم حدود ۳۵۰ کیلوگرم در بار گذاری اول قلب با سوختی که توسط کمیسیون مشترک بررسی و تایید شده است به کار خواهد برد. مشارکت بین المللی با همکاری ایران سوخت اولیه راکتور را در خارج از ایران خواهند ساخت. مشارکت بین المللی از طریق کمک های فنی به ایران در ساخت و تست سوخت مورد استفاده در بارگذاری های آتی این راکتورو اعطای پروانه توانایی ساخت سوخت در ایران همکاری خواهند کرد. تست های مخرب و غیر مخرب این سوخت ها ازجمله تستهای بعد از تابش‌دهی توسط یکی از کشورهای مشارکت کننده در خارج از ایران انجام خواهد گرفت و آن کشور با ایران کار خواهد کرد تا بتواند پروانه ساخت سوخت در ایران را متعاقباً برای بارگذاری های آتی راکتور باز طراحی شده تحت نظارت آژانس انجام دهد.

۱۰. ایران قرص سوخت و میله سوخت و مجتمع سوخت با اورانیوم طبیعی که منحصراً مناسب برای طراحی اولیه راکتور اراک که با نام IR۴۰ توسط آژانس شناخته می شد بوده، نخواهد ساخت و یا تست نخواهد کرد. ایران تا زمانی که راکتور مدرن اراک قابل استفاده شود، موجودی قرص های سوخت ومجتمع سوخت طبیعی IR۴۰ را تحت نظارت پیوسته آژانس انبار می کند ودر آن زمان موجودی قرص های سوخت ومجتمع سوخت IR۴۰ به UNH تبدیل شده و یا با معادل آن با اورانیوم طبیعی معاوضه می گردد. ایران تغییرات لازم را در خطوط تولید سوخت طبیعی خود که قرار بود برای IR۴۰ سوخت تولید کند به وجود خواهد آورد تا بتوان توسط آن سوخت برای بارگذاری آینده راکتور مدرن اراک تهیه شود.

۱۱. تمام سوخت مصرف شده راکتور مدرن اراک، صرف نظر از محل تهیۀ آنها، در تمام طول عمر راکتور، یکسال پس از خروج از راکتور و یا هر زمان ایمنی آن اجازه حمل بدهد، به خارج از ایران به محلی مشخص در یکی از کشورهای ۱+۵ ویا یک کشور ثالث ارسال خواهد شد تا در آنجا طبق آنچه در قرار داد آمده و طبق قوانین کشور دریافت کننده جابجایی و یا عملیات لازم برروی آنها صورت گیرد.

۱۲. ایران DIQ راکتور باز طراحی شده را به آژانس ارائه خواهد کرد که در آن برنامه تولید رادیو ایزوتوپ ها و برنامه بهره برداری از راکتور مشخص شده است. آژانس بر بهره برداری راکتور نظارت خواهد کرد.

۱۳. ایران از تاسیسات FMP فقط برای تولید مجتمع سوخت برای راکتورهای آب سبک و راکتور مدرن اراک استفاده خواهد کرد.

کارخانه تولید آب سنگین

۱۴. به مدت ۱۵ سال تمامی آب سنگین مازاد بر نیاز راکتور مدرن اراک، راکتور آب سنگین صفر قدرت و حداقل ذخیره احتیاطی لازم برای آنها، به همراه مقداری که برای تحقیقات دارویی مورد نیاز است،مقداری که برای تولید محلولهای دوتره و ترکیبات شیمیایی مورد نیاز است، مابقی برای صادرات به بازارهای بین المللی آماده شده و بر اساس قیمت بین المللی به آنها تحویل می گردد. مقدار آب سنگین با خلوص هسته ­ای برای نیازهای گفته شده در بالا، یا معادل آن در غنای دیگر قبل از راه اندازی راکتور اراک، ۱۳۰ تن و پس از راه اندازی با احتساب مقدار آب سنگین داخل راکتور مدرن اراک ۹۰ تن برآورد می­شود.

۱۵. ایران آژانس را در مورد موجودی آب سنگین و تولید کارخانه تولید آب سنگین آگاه می سازد و به آژانس اجازه خواهد داد تا بر مقادیر آب سنگین ذخیره شده و مقدار آب سنگین تولید شده نظارت داشته باشد. این کار در صورت درخواست، از طریق بازدید از سایت صورت می گیرد.

راکتور های دیگر

۱۶. سازگار با برنامه خود، ایران توسعه راکتورهای آینده تحقیقاتی و قدرت خود را با پیشرفت تکنولوژی در سطح بین­ المللی مبنی بر تکیه بر استفاده از راکتورهای آب سبک، همراه با بهره­ مندی از همکاری های بین المللی شامل تضمین سوخت لازم، همگام خواهد کرد.

۱۷. ایران تمایل دارد تمامی سوخت مصرف شده خود را برای تمام نیروگاه های قدرت و تحقیقاتی در حال و آینده،برای پسمانداری یافرآیندهای بعدی، که در قرار داد مربوطه ­ای که به موقع خود، وفق قوانین و قواعد ملی، با کشور دریافت کننده منعقد خواهد شد، به خارج از کشور ارسال کند.

فعالیت های بازفرآوری سوخت مصرف شده

۱۸. ایران به مدت ۱۵سال، و بدون داشتن قصدی برای بعد از آن، وارد فعالیت های مربوط به بازفرآوری سوخت مصرف شده یا فعالیت های مربوط به تحقیق و توسعه بازفرآوری سوخت مصرف شده نخواهد شد. مقصود از سوخت مصرف شده در این پیوست شامل تمام انواع سوختهایی است که تابش داده شده اند.

۱۹. ایران به مدت ۱۵سال، و بدون داشتن قصدی برای بعد از آن، سوختهای مصرف شده را بجز آنهایی که مربوط به نمونه­ های اورانیوم غنی شده تابش داده برای تولید رادیو ایزوتوپ های پزشکی و صنعتی است، بازفرآوری نخواهد کرد.

۲۰. ایران به مدت ۱۵سال، و بدون داشتن قصدی برای بعد از آن، هیچ تاسیساتی که قادر به جداسازی جداسازی پلوتونیوم، اورانیوم، نپتونیم از سوختهای مصرف شده یا نمونه­های شکافت­پذیر باشد، به غیر از آنهایی که برای تولید رادیوایزوتوپ برای مقاصد پزشکی و صنعتی است، را تکمیل، احداث، ویا خریداری نخواهد کرد.

۲۱. ایران به مدت ۱۵سال فقط سلولهای داغ (شامل یک یا چند سلول به هم متصل)، سلول های حفاظ­ دار یا گلاوباکس­های حفاظ­داری را توسعه، تامین، ساخت یا راهبری خواهد کرد که ابعاد آن کمتر از ۶ متر مکعب ومشخصاتی که در پیوست ۱ پروتکل الحاقی آمده است، باشد. این سلولها در کنار راکتور مدرن شده اراک، راکتور تحقیقاتی تهران و مجتمع های تولید رادیو داروها قرار خواهد گرفت و فقط قادر به جداسازی و تولید ایزوتوپ های صنعتی و پزشکی و انجام آزمایشات غیر مخرب تستهای بعد از تابش‌دهی خواهند بود. تجهیزات و لوازم مورد نیاز ازطریق مکانیزم تاسیس شده در برجام، بدست خواهد آمد. ایران به مدت ۱۵سال فقط بعد از تایید کمیسیون مشترک به تکمیل، احداث، و یا تصاحب سلولهای داغ (شامل یک یا چند سلول به هم متصل)، سلولهای حفاظ­دار یا گلاوباکس­ های حفاظ­داری که ابعاد آن بیش از ۶ متر مکعب و مشخصات پیوست I پروتکل الحاقی است، خواهد پرداخت.

۲۲. کشورهای ۱+۵ آماده­ اند تمام آزمایشات مخرب وغیر مخرب مربوط به نمونه های میله سوخت و یا مجتمع سوخت از جمله انجام تستهای بعد از تابش‌دهی را برای همه سوختهای ساخته شده در داخل ویا خارج از ایران و یا تابش داده شده در داخل ایران، با استفاده از تاسیسات موجود در خارج از ایران را تسهیل نمایند. بجز برای مجتمع راکتور تحقیقاتی اراک، ایران به مدت ۱۵ سال به تکمیل، احداث، و یا تصاحب سلولهای داغ قادر به انجام تستهای بعد از تابش‌دهی و یا خرید تجهیزاتی که امکان توسعه و ساخت آنرا را فراهم کند، نخواهد پرداخت.

۲۳. علاوه بر ادامه انجام آزمایشات جاری تست سوخت در راکتور تهران، ایران به مدت ۱۵ سال آزمونهای غیر مخرب تستهای بعد از تابش‌دهی را بر روی میله های سوخت، نمونه های مجتمع سوخت و مواد ساختاری انجام خواهد داد .این آزمایشات صرفاً در مجتمع راکتور تحقیقاتی اراک انجام خواهد گرفت. در عین حال، کشورهای ۱+۵ تستهای مخرب را با متخصصان ایرانی، آن گونه­ای که توافق می­شود، اجرا خواهند کرد. سلولهای داغی که در راکتور اراک برای اجرای تست های بعد از تابش‌دهی به کار گرفته خواهند شد نبایستی به طور فیزیکی به سلولهایی که در آن رادیوایزوتوپ های دارویی وصنعتی تولید می شوند، متصل باشند.

۲۴. برای ۱۵ سال، ایران درگیر تولید یا دستیابی به فلز پلوتونیوم ویا اورانیوم یا آلیاژ آنها، ویا تحقیقاتی در خصوص متالوژی پلوتونیم یا اورانیوم (یا آلیاژ آنها) و یا قالب گیری، فرم دهی یا ماشین کاری فلز پلوتونیم یا اورانیوم را نخواهد شد.

۲۵. به مدت ۱۵ سال ایران تولید، جستجو یا دستیابی به پلوتونیوم جدا شده، اورانیم با غنای بالا (غنای بیشتر از ۲۰% اورانیوم ۲۳۵) ، یا اورانیوم ۲۳۳، یا نپتونیوم ۲۳۷ (بجز مواردی که به عنوان استانداردهای آزمایشگاهی و یا در دستگاههایی که در آنها نپتونیوم ۲۳۷ بکار برده شده است) را نخواهد داشت.

۲۶. اگر ایران به دنبال شروع تحقیق و توسعه بر روی سوخت بر پایه فلز برای راکتور تحقیقاتی تهران در مقدار کم بعد از ۱۰ و قبل از ۱۵ باشد، برنامه خود را در کمیسیون مشترک ارایه و تصویب این کمیسیون را دنبال خواهد کرد.

ظرفیت غنی سازی

۲۷. ایران به مدت ۱۰ سال ظرفیت غنی سازی خود را در حد ۵۰۶۰ ماشین سانتریفیوژ IR-۱ و در ۳۰ زنجیره با چیدمان فعلی در واحد های در حال تولید سایت نطنز (FEP)حفظ خواهد کرد.

۲۸. ایران سطح غنی سازی خود را به مدت ۱۵ سال در حد ۳.۶۷ درصد حفظ خواهد کرد.

۲۹. ایران ماشینهای سانتریفیوژ و زیرساختهای ذیل را که با ۵۰۶۰ ماشین سانتریفیوژ IR-۱ در تاسیسات نطنز مرتبط نمی­ باشند، را از محل نصب شده خارج و در سالن Bسایت نطنز تحت نظارت پیوسته آژانس قرار خواهد داد:

۱.۲۹. تمام ماشینهای سانتریفیوژ مازاد از جمله ماشینهای IR-۲m. ماشین های سانتریفیوژ مازاد IR-۱ برای جایگزینی ماشینهای برخورد کرده یا خراب شده بر مبنای یک به یک مورد استفاده قرار خواهد گرفت.

۲.۲۹. لوله های انتقال گاز UF۶ شامل خطوط فرعی، شیرآلات، فشارسنج ها در سطح زنجیره ها و مبدل های فرکانس، تجهیزات مربوط به جمع آوری مواد در یکی از سالنهای جمع آوری که هم اکنون مورد استفاده قرار نمی گیرد همراه با پمپ های خلا وتله­ های شیمیایی متعلق به آنها.

۳۰. برای منظور این ضمیمه، آژانس بر اساس روال موجود، قبل از خروج ماشین های سانتریفیوژ از سالن زنجیره، خراب بودن آنها را تایید می کند.

۳۱. ایران به مدت ۱۵ سال، ماشین سانتریفیوژ و یازیرساختهای مربوط به غنی سازی، چه برای تحقیق و توسعۀ غنی سازی اورانیوم و یا جدا سازی ایزوتوپ های پایدار را تنها در مکانهایی نصب خواهد کرد که در این برجام مشخص شده است.

تحقیق و توسعۀ ماشین سانتریفیوژ

۳۲. ایران تحقیق و توسعۀ غنی سازی خود را به گونه­ ای که برای جمع آوری اورانیوم غنی شده نباشد، ادامه خواهد داد. ایران به مدت ۱۰ سال و براساس برنامۀ تحقیق و توسعۀ خود، تست ماشینهای سانتریفیوژ با استفاده از اورانیوم فقط شاملIR-۴,IR-۵,IR-۶,IR-۸ می شود. تست مکانیکی بر روی تادو ماشین از هر نوع، فقط بر رویIR-۲m, IR-۴,IR-۵,IR-۶,IR-۶s,IR-۷,IR-۸ خواهد بود. ایران ماشینها را، با یا بدون استفاده از اورانیوم،خواهد ساخت یا تست می نماید که در این برجام آمده باشد.

۳۳. طبق برنامه خود، ایران به منظور تکمیل تحقیقات خود بر روی ماشین سانتریفیوژ IR-۲m با استفاده از زنجیرۀ ۱۶۴ ماشین در تاسیسات پایلوت نطنز، را تا تاریخ ۳۰ نوامبر ۲۰۱۵ و یا تا روز شروع اجرای برجام، هر کدام دیرتر باشد، ادامه خواهد داد وسپس ماشینهای سانتریفیوژ را از پایلوت نطنز خارج و در سالن B تحت نظارت پیوسته آژانس قرار خواهد داد.

۳۴. طبق برنامه خود، ایران به منظور تکمیل تحقیقات خود بر روی ماشین سانتریفیوژ IR-۴ با استفاده از زنجیرۀ ۱۶۴ ماشین در تاسیسات پایلوت نطنز، را تا تاریخ ۳۰ نوامبر ۲۰۱۵ و یا تا روز شروع اجرای برجام، هر کدام دیرتر باشد، ادامه خواهد داد وسپس ماشینهای سانتریفیوژ را از پایلوت نطنز خارج و در سالن B تحت نظارت پیوسته آژانس قرار خواهد داد.

۳۵. ایران به مدت ۱۰ سال به انجام آزمایشات بر روی تک ماشین سانتریفیوژ IR-۴ و زنجیرۀ ۱۰ ماشین آن ادامه خواهد داد.

۳۶. ایران به مدت ۱۰ سال به انجام آزمایشات بر روی تک ماشین سانتریفیوژ IR-۵ ادامه خواهد داد.

۳۷. ایران به انجام آزمایشات بر روی تک ماشینهای سانتریفیوژ IR-۶ و زنجیرهای میانی آن ادامه خواهد داد و از ۵/۱ سال مانده به سال دهم،آزمایشات بر روی زنجیرۀ ۳۰ ماشین را شروع خواهد کرد. ایران این آزمایشات را از تک ماشین و زنجیره های کوچک به زنجیره میانی با یک روال منظم جلو خواهد برد.

۳۸. ایران، همزمان با شروع برجام، به انجام آزمایشات بر روی تک ماشینهای سانتریفیوژ IR-۸ و زنجیرهای میانی آن ادامه خواهد داد و از ۵/۱ سال مانده به سال دهم، آزمایشات بر روی زنجیرۀ ۳۰ ماشین را شروع خواهد کرد. ایران این آزمایشات را از تک ماشین به زنجیره های کوچکو سپس به زنجیره میانی با یک روال منظم جلو خواهد برد.

۳۹. ایران به مدت ۱۰ سال براساس رویه موجود، جریان گاز محصول و پسماند حاصل از زنجیره های IR۶ و IR۸ را با استفاده از لوله های جوش کاری شده،که به تایید آژانس برسد، مخلوط می­کند به گونه­ ای که امکان برداشت محصول اورانیوم غنی شده و رقیق شده را میسر نسازد.

۴۰. به مدت [۱۵/۱۳] سال ایران تمام تستهای خود با اورانیوم را بر روی ماشینهای سانتریفیوژ را فقط در پایلوت نطنز انجام خواهد داد. ایران تمام آزمایشات مکانیکی بر روی ماشین های سانتریفیوژ خود را فقط در پایلوت نطنز و مرکز تحقیقات تهرانانجام خواهد داد.

۴۱. بمنظور منطبق سازی پایلوت نطنز با برنامه غنی سازی و تحقیق و توسعه غنی سازی، ایران تمام ماشینهای سانترفیوژ به جز آنهایی که در آزمایشات گفته شده در بندهای فوق مورد نیاز هستند و نیز به جز ماشینهای سانتریفیوژIR-۱در سکویشماره ۱ این موسسه آنطوری که در ذیل توضیح داده می شود، را از آنجا خارج می کند. برای زنجیره کاملIR-۱ (سکوی شماره ۶)، ایران زیرساختهای مربوطه را با خارج کردن لوله های انتقال گاز UF۶شامل خطوط فرعی، شیر آلات، فشارسنج­ها در سطح زنجیره و مبدل های فرکانس اصلاح می­کند. ماشینهای سانتریفیوژIR-۱ در سکوی شماره ۱ حفظ شده ولی به گونه ­ای که توسط آژانس صحه گذاری شود، از طریق در آوردن روتور از داخل آنها و تزریق رزین اپوکسی داخل لوله های فرعی، لوله های خوراک دهی و محصول و پسماند و خارج کردن سیستم های کنترل و الکتریکی برای تاسیسات برق، خلا و آب خنک کننده، غیر قابل کار می شوند. فضای تحقیقاتی در سکوی شماره ۶، تا زمانی که ایران برای برای استفاده در برنامه تحقیق و توسعه خود نیاز داشته باشد، خالی می­ماند.

۴۲. منطبق با فعالیت های منعکس شده در برنامه غنی سازی و تحقیق و توسعه غنی ­سازی ، ایران تمام زیر ساختهای زنجیره ­ها برای تست تک ماشین و زنجیره های کوچک و میانی در دو سکوی شماره ۲ و۳را حفظ خواهد کرد و زیر ساخت دو سکوی دیگر (شماره ۴ و ۵) را شبیه آنچه در خطوط ۲و۳ هستند منطبق خواهد کرد تا بتوان در آن ها فعالیتهای مشخص شده در برجام را انجام داد. این منطبق سازی شامل اصلاح تمام لوله­ های UF۶ (شامل جمع ­آوری تمام لوله های فرعی) و ابزار دقیق مرتبط با آن به گون ه­ای که با استفاده از ماشین های منفرد و زنجیره­ های کوچک و میانی به جای تست زنجیره کامل، مطابقت داشته باشد.

۴۳. مطابق با برنامه خود و بهترین رویه ­های بنا شده بین ­المللی، ایران تمایل دارد که تحقیق و توسعه روی سانتریفیوژهای نسل جدید را از طریق مدلسازی کامپیوتری و شبیه­ سازی از جمله در دانشگاهها، ادامه دهد. در دوره ۱۰ ساله، برای هر پروژه­ای که به مرحله نمونه ­سازی برای تست مکانیکی رسید، ارایه کامل و تصویب کمیسیون مشترک لازم است.

تاسیسات غنی سازی فردو

۴۴. تاسیسات غنی سازی فردو به مرکز تحقیقات هسته ای، فیزیک و تکنولوژی تبدیل خواهد شد و مشارکت بین المللی تشویق خواهد شد که در زمینه های توافق شده تحقیقات انجام دهند. اجرای پروژه های مخصوص در فردو از قبل به اطلاع کمیسیون مشترک رسانده می شود.

۴۵. به مدت ۱۵ سال، ایران در فردو، فعالیتهای غنی سازی اورانیوم و تحقیق و توسعه مربوط به غنی سازی اورانیوم نخواهد داشت و هیچ گونه مواد هسته ای نگهداری نخواهد کرد.

۴۶. ایران به مدت ۱۵ سال تا ۱۰۴۴ عدد ماشین سانتریفیوژ IR-۱ در یکی از سالن های فردو نگهداری خواهد کرد که از آن:

۱.۴۶. دو زنجیره که قبلاً UF۶ به آنها تزریق نشده است، برای تولید ایزوتوپ­ های پایدار اصلاح خواهند شد. تبدیل به تولید ایزوتوپ های پایدار برای این زنجیره ها در فردو، بر اساس یک مشارکت مشترک بین کشور روسیه و ایران بر مبنای ترتیباتی که متقابلاً بر روی آن توافق خواهد شد، صورت می ­پذیرد. برای آماده­ سازی این دو زنجیره برای نصب معماری زنجیره جدید متناسب با تولید ایزوتوپ پایدار توسط مشارکت، ایران اتصال به لوله­ های اصلی خوراک را قطع خواهد کرد و لوله ­های UF۶ زنجیره را (به جز لوله تخلیه اضطراری به منظور حفظ خلا) به انباری در فردو تحت نظارت پیوسته آژانس منتقل خواهد کرد. کمیسیون مشترک درباره چارچوب کلی تولید ایزوتوپ های پایدار در فردو مطلع خواهد شد.

۴۶.۲. برای چهار زنجیره ­ای که با تمام زیر ساختهای مربوطه، به جز لوله ­هایی که اتصال های کوپل کردن زنجیره ­ها را میسر می­سازند، باقی می­مانند، دو عدد در وضعیت بدونکار، بدون چرخش نگهداشته می شوند. دو زنجیره دیگر به چرخش ادامه می­دهند تا زمانی که انتقال به تولید ایزوتوپ پایدار شرح داده شده در زیرپاراگراف بالا کامل شده باشد. به محض تکمیل انتقال به تولید ایزوتوپ پایدار شرح داده شده در زیرپاراگراف بالا، این دو زنجیره در حال چرخش به وضعیت بدون کار، بدون چرخش تبدیل خواهند شد.

۴۷. ایران ماشین های دو زنجیره باقی مانده در همین سالن را با خارج نمودن تمام سانتریفیوژها و لوله های UF۶شامل خطوط فرعی، شیر آلات، فشارسنج ها در سطح زنجیره و مبدلهای فرکانس، و UF۶ جمع آوری خواهد کرد. ایران متعاقباً کابلهای برق زنجیره، تابلو های مخصوص کنترل زنجیره و پمپ های خلا را جمع آوری خواهد کرد. تمام این ماشینهای سانتریفیوژ اضافی و زیر ساختهای آنها در سالن Bتحت نظارت پیوسته آژانس قرار خواهد گرفت.

۴۸. ایران تمام ماشین های سانتریفیوژ و زیرساخت های مرتبط با غنی سازی اورانیوم را در سالن دیگر فردو، خارج خواهد نمود. این کار شامل برچیدن تمامی لوله های انتقال گاز UF۶ از جمله خطوط فرعی، شیر آلات، فشارسنج ها در سطح زنجیره و مبدل های فرکانس و تجهیزات مربوط به ایستگاههای تزریق خوراک و جمع آوری مواد UF۶خواهد بود. ایران همچنین متعاقباً کابل های برق زنجیره، تابلو های مخصوص کنترل زنجیره، پمپ های خلا و سکوهای نصب سانتریفیوژ را جمع آوری خواهدکرد. تمام این ماشین های سانتریفیوژ اضافی و زیر ساختهای آنها در سالن Bتحت نظارت پیوسته آژانس قرار خواهد گرفت.

۴۹. ماشین های سانتریفیوژ که در چهار زنجیره بدون کار قرار گرفته ­اند، ممکن است برای جایگزینی ماشین های خراب و یا برخورد کرده در فردو برای تولید ایزوتوپ های پایدار مورد استفاده قرار گیرند.

۵۰. ایران به مدت ۱۵ سال فعالیت های خود را در تولید ایزوتوپ های پایدار توسط ماشین سانتریفیوژدر تاسیسات فردو محدود کرده و بیشتر از ۳۴۸ ماشین سانتریفیوژ IR-۱ برای این منظور استفاده نخواهد کرد. فعالیتهای مربوط به تحقیق و توسعه در ایران در تاسیسات فردو و برای آزمایش، اصلاح و تراز این ماشینهای IR-۱ در تاسیسات ساخت ماشین سانتریفیوژ که قبلاً اظهار شده و تحت پایش آژانس، انجام خواهد گرفت.

۵۱. آژانس مقدار مواد باقی مانده از فعالیتهای قبلی غنی سازی را به عنوان کف موجودی اورانیوم غیر قابل حذف، در فردو مشخص می کند. به منظور نظارت بر تولید ایزوتوپ های پایدار و عدم وجود مواد و یا فعالیت­های هسته ای اظهار نشده در فردو، ایران به مدت۱۵ سال به آژانس امکان بازرسی های معمول و در صورت تقاضای آژانس، بازرسی روزانه از تاسیسات فردو را فراهم خواهد کرد.

موارد دیگر در خصوص غنی سازی

۵۲. ایران به تعهدات داوطلبانه خود آن گونه که در برنامه دراز مدت غنی سازی و تحقیق و توسعه غنی سازیخود به عنوان بخشی از اظهاریه اولیه پروتکل الحاقی ارایه کرده است،پایبند خواهد ماند.

۵۳. ایران بعد از سال دهم زیرساختهای ضروری برای نصب ماشین سانتریفیوژ IR-۸ را در سالنB نطنز را آغاز خواهد کرد.

ذخائر اورانیوم غنی شده

۵۶. ایران به مدت ۱۵ سال ذخیره اورانیوم غنی شده خود را تا حد ۳۰۰ کیلوگرم گاز UF۶ (یا معادل آن در ترکیبهای شیمیایی دیگر) با غنای تا ۶۷/۳ درصد نگاه خواهد داشت.

۵۷. تمام اورانیوم غنی شده مازاد بر ۳۰۰ کیلو گرم گاز UF۶ (یا معادل آن در ترکیبهای شیمیایی دیگر) با غنای تا ۶۷/۳ درصد، یا به سطح غنای طبیعی رقیق خواهد شد و یا اینکه در بازارهای بین­ المللی که به خریدار تحویل گردد در مقابل برگشت اورانیوم با غنای طبیعی که به ایران تحویل داده شود، فروخته خواهد شد.ایران برای خریداری و انتقال اورانیوم غنی شده مازاد بر ۳۰۰ کیلوگرم گاز UF۶ در مقابل برگشت اورانیوم با غنای طبیعی به ایران،یک قرار داد تجاری با نهادی خارج از ایران منعقد خواهد نمود. کشورهای ۱+۵، چنانچه قابل اعمال باشد، جمع­ بندی و اجرای این قرارداد را تسهیل خواهند نمود. ایران ممکن است هر زمان بانک سوخت آژانس در قزاقستان عملیاتی شد، فروش اورانیوم غنی شده مازاد خود در آنجا را دنبال نماید.

۵۸. تمام اکسید اورانیوم غنی شده به بین ۵ درصد و۲۰ درصد به سوخت صفحه­ای راکتور تهران تبدیل خواهد شد و یا اینکه بر اساس یک معامله تجاری به خارج منتقل شده و یا اینکه به غنای ۶۷/۳ یا کمتر رقیق خواهد شد. ضایعات اکسید و یا سایر اشکال، که در داخل صفحه نیستند و امکان استفاده برای ساخت سوخت صفحه ­ای راکتور تهران را ندارند، براساس یک معامله تجاری به خارج از ایران منتقل خواهد شد و یا اینکه به غنای ۶۷/۳ یا کمتر رقیق خواهد شد. در صورت تامین اکسید اورانیوم (U۳O۸)با غنای ۷۵/۱۹ درصد در آینده برای سوخت صفحه­ای راکتور تهران، تمام ضایعات اکسید و یا سایر اشکال، که در داخل صفحه نیستند و امکان استفاده برای ساخت سوخت راکتور تهران را نداشته و دارای اورانیوم با غنای بین ۵ درصد و۲۰ درصد می باشند، ظرف ۶ ماه از تاریخ تولید آنها براساس یک معامله تجاری به خارج از ایران منتقل شده و یا اینکه به غنای ۶۷/۳ یا کمتر رقیق خواهد شد. صفحه ­های سوخت ضایعاتی نیز براساس یک معامله تجاری به خارج از ایران منتقل خواهد. معامله تجاری باید برای عودت مقدار معادل اورانیوم غنی شده به ایران تنظیم شود. برای ۱۵ سال، ایران تاسیساتی که برای تبدیل صفحه­ های سوخت یا ضایعات به UF۶ باشد را نساخته و یا راهبری نخواهد کرد.

۵۹. مجتمع های سوخت ساخت روسیه و یا دارای لیسانس از روسیه، برای راکتورهای روسی در ایران مشمول ۳۰۰ کیلوگرم محدودیت ذخایر نخواهد بود.مجتمع های سوخت ساخته شده از اورانیوم غنی شده از سایر منابع برای استفاده در راکتورهای تحقیقاتی و قدرت ایران، از جمله آنهایی که در خارج از ایران برای بارگذاری اولیه در راکتور مدرن شده اراک به کار گرفته خواهد شد و توسط تامین کننده سوخت و نظام ایمنی هسته ای ایران تطابق آنها با استانداردهای بین المللی صحه گذاری شده است، مشمول محدودیت ۳۰۰ کیلوگرم ذخایر نخواهد بود. کمیسیون مشترک یک کارگروه فنی،با هدف توانمندسازی ایران برای ساخت سوخت مادامی که محدودیت ذخیره توافق شده (۳۰۰ کیلوگرم گاز UF۶ -یا معادل آن در سایر ترکیبات شیمیایی- با غنای تا ۶۷/۳ در صد) حفظ شود، تاسیس خواهد کرد. این کار گروه همچنین، در طی یک سال،معیارهای فنی عینی، برای ارزیابی اینکه سوخت ساخته شده و محصولات میانی آن به سهولت قابل تبدیل مجدد به گاز UF۶نیستند، را توسعه خواهد داد.اورانیوم غنی شده در مجتمع سوخت و محصولات میانی ساخته شده در ایران که براساس استانداردهای بین المللی تایید شده­اند، از جمله سوخت راکتور مدرن شده اراک،جزو ۳۰۰ کیلوگرم محدودیت ذخایر نخواهد بود مشروط برآنکه کار گروه فنی ارزیابی کند که چنین سوخت ساخته شده­ای و محصولات میانی آن به سهولت قابل تبدیل مجدد به گاز UF۶ نیستند. این کار می تواند برای مثال شامل اضافه کردن ناخالصی (سموم قابل سوختن و نظایر آن)در سوخت و یا از طریق اینکه سوخت در یک شکل شیمیایی باشد که برگشت مستقیم آن به گاز UF۶ از نظر تکنیکی بدون انجام انحلال و خالص سازی دشوار باشد. معیارهای فنی عینی، چگونگی انجامارزیابی کارگروه مشخص خواهد کرد.آژانس فرآیند ساخت هر نوع سوخت در ایران را پایش خواهد داشت تا تایید کند که فرآیند ساخت سوخت و محصولات میانی با فرآیند ساخت سوخت تایید شده توسط کارگروه فنی مطابقت داشته باشد.کمیسیون مشترک همچنین همکاری با ایران، شامل همکاری های فنی آژانس هنگامی که متناسب باشد، جهت تحقق استانداردهای کیفی بین المللی برای سوخت تولید شده توسط ایران را پشتیبانی خواهد کرد.

۶۰. ایران به منظور خرید سوخت برای راکتور تهران و نمونه ­های هدف ساخته شده از اورانیوم غنی شده، عقد یک قرارداد تجاری با نهادهای خارج از ایران را دنبال خواهد کرد. در صورت نیاز،کشورهای۱+۵، جمع بندی و اجرایی شدن این قرارداد را تسهیل می­ کنند. چنانچه امکان جمع­ بندی یک قرارداد با یک تامین کننده سوخت فراهم نشود، کشورهای ۱+۵ یک مقدار اکسید اورانیوم (U۳O۸)با غنای ۱۹.۷۵درصد رامنحصراً به منظور ساخت سوخت راکتور تهران و نمونه­ های هدف ساخته شده از اورانیوم غنی شده،تامین و تحویل ایران خواهد داد. این اکسید اورانیوم (U۳O۸)با غنای ۱۹.۷۵ در محموله­ های که بیشتر از حدود ۵ کیلوگرم در هر نوبت نخواهد بود، تامین خواهد شد و هر محموله جدید، تنها زمانی تامین خواهد شد که آژانس تایید کند که محمولۀ قبلی برای ساخت سوخت راکتور تهران با اکسید آلومینیوم مخلوط شده و یا برای نمونه­ های هدف ساخته شده از اورانیوم غنی شده مصرف شده است. ایران ۲ سال قبل از اینکه موجودی سوخت راکتور تهران به اتمام برسد، کشورهای ۱+۵ را مطلع خواهد کرد تا ۶ ماه قبل از انتهای دوره ۲ سال، اکسید اورانیوم در دسترس ایران باشد.

تولید ماشین سانتریفیوژ

۶۱. همگام با برنامه غنی سازی و تحقیق و توسعه غنی سازی، ایران تنها ماشین های سانتریفیوژی از جمله روتورهای مناسب برای جداسازی ایزوتوپ ها یا هر قطعه دیگر ماشین سانتریفیوژ را تولید خواهد کرد که نیازمندیهای غنی سازی و تحقیق و توسعه غنی سازی این ضمیمه را برآورده سازد.

۶۲. براساس برنامه خود، ایران ذخیره ماشین سانتریفیوژ IR-۱ موجود در انبار خود را که مازاد بر تعداد ۵۰۶۰ عدد ماشین سانتریفیوژ IR-۱ در نطنز و ماشینهای سانتریفیوژ IR-۱ نصب شده در فردو می ­باشد را برای جایگزینی ماشین های خراب و یا برخورد کرده، استفاده خواهد کرد. هر زمان در طی مدت ۱۰ سال از شروع اجرای برجام، سطح موجودی ماشین سانتریفیوژ IR-۱به۵۰۰ عدد و یا کمتر از آن رسید، ایران می تواند این سطح از موجودی را با از سرگیری تولید ماشین های IR-۱ با نرخ تعداد متوسط ماهانه ماشینهای برخورد کرده، بدون اینکه از سطح ذخیره ۵۰۰ عدد تجاوز کند، حفظ نماید.

۶۳. براساس برنامه خود، در پایان سال هشتم ایران سالیانه ۲۰۰ عدد ماشین سانتریفیوژ IR-۸ وIR-۶از هر نوع را به غیر از روتور تا سال دهم شروع خواهد کرد. بعد از سال دهم ایران ماشین کامل را به همین مقدار در سال تولید خواهد کرد تا نیازهای غنی سازی و تحقیق و توسعه غنی سازی خود را برآورده سازد. ایران این ماشینها را در نطنز در روی زمین وتحت پایش آژانس تا هر زمان براساس برنامه غنی سازی و تحقیق و توسعه غنی سازی،برای مونتاژ نهایی مورد نیاز باشد، انبار خواهد کرد.

پروتکل الحاقی و کد اصلاحی ۳.۱

۶۴. ایران اجرای موقت پروتکل الحاقی را بر طبق بند ب ماده ۱۷ پروتکل الحاقی تا زمان اجرای قانونی آن به آژانس اعلام نموده و متعاقبا تصویب و به صورت قانون درآمدن آنرا مطابق نقش های رئیس جمهور و مجلس، درخواست می کند.

ایران اجرای کامل کد اصلاحی ۳.۱ را به عنوان بخشی از ترتیبات فرعی موافقت نامه جامع پادمانهای ایران،تا زمانی که موافقت نامه پادمانها اجرا می­شود، را به آژانس اطلاع می­دهد.

موضوعات مورد نگرانی گذشته و حال

۶۶. ایران تمام فعالیت­های تعیین شده در پاراگرافهای ۲، ۴، ۵ و ۶ «نقشه راه روشن نمودن موضوعات باقیمانده از گذشته و حال»، آنگونه که توسط در گزارشهای به روزآوری منظم توسط مدیر کل آژانس بر روی اجرای این نقشه راه راستی آزمایی شود، تکمیل خواهد کرد.

تکنولوژی های پیشرفته و حضور طولانی مدت آژانس

۶۷. به منظور افزایش کارآیی پایش این برجام، برای ۱۵سال و بیشتر از آن، برای اقدامات راستی آزمایی مشخص شده:

۱.۶۷. ایران به آژانس اجازه استفاده از دستگاه اندازه­گیری روی خط غنی سازی و پلمپ الکترونیک که وضعیت خودش را با دستگاه ثبت کننده داده های بازرسان آژانس در داخل سایتهای هسته­ای رد و بدل می نماید و همچنین تکنولوژی های جدید صحه­ گذاری شده و اثبات شده در راستای رویه­ های آژانس که در سطح بین­المللی پذیرفته شدۀ است، می­دهد. ایران جمع آوری خودکار داده ­های ثبت شده توسط وسایل اندازه گیری نصب شده آژانس و ارسال آنها به فضای کاری آژانس در هر سایت هسته ای را تسهیل خواهد نمود.

۲.۶۷. ایران ترتیبات لازم را جهت حضور طولانی مدت آژانس شامل صدور ویزای طولانی مدت به همراه تدارک فضای کاری مناسب در سایتهای هسته ای، و با رویکرد مثبت، در مکان های نزدیک سایت های هسته ای در ایران، برای بازرسان منتخب آژانس برای کار و نگهداری تجهیزات لازم، بعمل خواهد آورد.

۳.۶۷. ایران در طی ۹ ماه از تاریخ اجرای برجام، تعداد بازرسان منتخب را در محدوده ۱۳۰ الی ۱۵۰ عدد افزایش خواهد داد و بطور عمومی اجازه انتخاب بازرسان از کشورهایی که روابط دیپلماتیک با ایران دارند را، مطابق با قوانین و قواعد خود، خواهد داد.

شفاف سازی مربوط به کنسانتره سنگ معدن اورانیوم (UOC)

۶۸. برای ۲۵ سال ایران به آژانس اجازه خواهد داد تا از طریق اقدامات تفاهم شده که شامل اقدامات محدودسازی و مراقبت خواهد بود پایش کند که همه کنسانتره سنگ معدن اورانیوم تولید شده در ایران یا بدست آمده از هر منبع دیگر به تاسیسات فرآوری اورانیوم (UCF) در اصفهان و یا به هر تاسیسات دیگری که ایران در آینده در این دوره زمانی ممکن است بسازد، منتقل می­شود.

ایران برای ۲۵ سال،همه اطلاعات لازم برای اینکه آژانس را قادر سازد که تولید کنسانتره سنگ معدن اورانیوم و موجودی کنسانتره سنگ معدن اورانیوم تولید شده در ایران یا بدست آمده از هر منبع دیگری را راستی آزمایی کند، برای آژانس فراهم خواهد نمود.

شفاف سازی مربوط به غنی سازی

۷۰. برای ۱۵ سال ایران به آژانس اجازه خواهد داد تا در صورت لزوم پایش مداوم با استفاده از اقدامات محدودسازی و مراقبت، راستی آزمایی نماید که سانتریفیوژها و زیرساخت های انبار شده در انبار باقی مانده و فقط جهت جایگزینی سانتریفیوژهای خراب شده و یا برخورد کرده، آنگونه که در این ضمیمه مشخص شده است، استفاده می­شود.

برای ۱۵ سال ایران به آژانس اجازه دسترسی منظم،شامل دسترسی روزانه هنگامی که توسط آژانس درخواست شد،به ساختمان های مرتبط در نطنز از شامل همه بخش های موسسه ­های FEP و PFEPرا خواهد داد.
برای ۱۵ سال، تاسیسات غنی سازی نطنز تنها محل برای همه فعالیت های غنی سازی اورانیوم و فعالیتهای مرتبط با غنی سازی شامل تحقیق و توسعۀتحت نظارت پادمان در ایران خواهد بود.
ایران قصد دارد تا سیاست ها و رویه های صادرات همگام با استانداردهای موجود بین المللی برای صادرات مواد هسته ای، تجهیزات و تکنولوژی اعمال کند. برای ۱۵ سال، ایران فقط با موافقت کمیسیون مشترک وارد صادرات هرگونه تکنولوژی و تجهیزات غنی سازی و یا مرتبط با غنی سازی با هر کشور دیگر یا با هر نهاد خارجی در زمینه فعالیتهای غنی سازی و یا مرتبط با غنی سازی شامل فعالیتهای تحقیق و توسعه خواهد شد.

دسترسی

۷۴. درخواستهای دسترسی بر مبنای شروط برجام با نیت خوب، یا در نظر داشتن حقوق حاکمیتی ایران، درخواست خواهد شد و به حداقل ضروری برای اجرای موثر مسوولیت های راستی­ آزمایی تحت این برجام، نگه داشته خواهد شد. هماهنگ با رویه ­های بین­ المللی پادمانها معمول، چنین درخواستهایی با هدف مداخله در فعالیتهای نظامی ایران یا دیگر فعالیتهای مرتبط با امنیت ملی ایران نبوده اما منحصراً برای حل نگرانی­ هایی برخاسته از تحقق تعهدات برجام و دیگر تکالیف پادمانها و عدم اشاعه ایران خواهد بود. شیوه ­نامه­ های زیر برای مقصود اجرای برجام بین ۱+۵ و ایران هستند و بدون پیش داوری نسبت به موافقنامه پادمانها و پروتکل الحاقی است. در اجرای این شیوه همینطور دیگر اقدامات شفاف­ ساز، از آژانس خواسته می شود هر احتیاطی را برای صیانت از اسرار صنعتی، فناورانه و تجاری و همینطور دیگر اطلاعات محرمانه که به آن دست پیدا می­کند، به کار گیرد.

۷۵. در پیشبرد اجرای برجام، اگر آژانس نگرانی هایی در رابطه با مواد یا فعالیت های اعلام نشده یا فعالیت های مغایر با برجام در محل هایی که تحت موافقت نامه جامع پادمان یا پروتکل الحاقی اعلام نشده اند، داشت آژانس به ایران اساس چنین نگرانی هایی را ارائه نموده و درخواست شفاف سازی می­نماید.

۷۶. اگر توضیحات ایران نگرانی های آژانس را حل و فصل نکند، آژانس ممکن است دسترسی به چنین محل های ایجاد کننده نگرانی را منحصراً به دلیل راستی آزمایی تضمین عدم وجود مواد و فعالیت های اعلام نشده یا فعالیت های مغایر با برجام در چنین محل هایی را درخواست نماید. آژانس بصورت مکتوب دلایل خود برای دسترسی و اطلاعات مرتبط را در اختیار ایران می­گذارد.

۷۷. ایران می تواند راه های جایگزین برای حل نگرانی های آژانس پیشنهاد نماید که آژانس را قادر سازد تا عدم وجود مواد و فعالیتهای هسته ای و یا فعالیت های مغایر با برجام در مکان مورد سوال، که بایستی به سرعت و دقت مورد توجه قرار گیرد، راستی آزمایی کند.

۷۸. اگر عدم وجود مواد و فعالیت های اعلام نشده و یا فعالیت های مغایر با برجام بعد از اجرای ترتیبات جایگزین موافقت شده توسط ایران و آژانس نتواند راستی آزمایی شود، یا دو طرف قادر نباشند به طریق رضایت بخش برای راستی آزمایی عدم وجود مواد یا فعالیت های هسته ای اعلام نشده یا فعالیتهای مغایر با برجام در مکانهای مشخص شده، در مدت ۱۴ روز از ارایه درخواست اولیه آژانس برای دسترسی به توافق برسند، ایران با مشورت با اعضا کمیسیون مشترک، نگرانی های آژانس را از طریق ابزار ضروری موافقت شده بین ایران و آژانس حل می نماید. در صورت وجود یک توافق، اعضا کمیسیون مشترک با اجماع و یا با رای ۵ عضو از ۸ عضو،بر روی روش ضروری برای حل نگرانی آژانس مشورت خواهند داد. فرآیند مشورت و یا هر عمل دیگری به همراه آن، توسط اعضا کمیسیون مشترک نبایستی بیشتر از ۷ روز به طول بیانجامد و ایران اقدامات ضروری را در طی ۳ روز اجرا خواهد کرد.

شفاف سازی تولید قطعات سانتریفیوژ

۷۹. ایران و آژانس اقدامات لازم برای محدودسازی و مراقبت بر روی لوله های روتور سانتریفیوژ و بیلوز را برای ۲۰ سال بکار خواهند گرفت.

در این ارتباط:

۸۰.۱. ایران یک موجودی اولیه از همه لوله های روتور سانتریفیوژ و بیلوز و گزارشهای بعدی در رابطه با تغییرات انجام شده بر روی این موجودی را برای آژانس فراهم نموده و به آژانس اجازه خواهد داد تا این موجودی را با شمارش و کدگذاری، و از طریق محدودسازی و مراقبت برای همه لوله های روتور سانتریفیوژ و بیلوز شامل همه سانتریفیوژهای موجود و جدید، راستی آزمایی نماید.

۸۰.۲. ایران همه مکانها و تجهیزات محدود به ماشینهای فرم­دهی سرد، ماشینهای پیچش الیاف و قالب های ساخت روتور را که به قصد تولید لوله ­های روتور و بیلوز مورد استفاده قرار می­گیرند، را اعلام نموده و به آژانس برای پایش مداوم شامل محدودسازی و مراقبت بر روی این تجهیزات جهت راستی­آزمایی که این تجهیزات که برای تولید سانتریفیوژهایی استفاده می­شوند که فقط برای فعالیتهای مشخص در این برجام مشخص شده ­اند، استفاده می­شوند.

دیگر فعالیتهای جداسازی ایزوتوپ های اورانیوم

۸۱. برای ۱۰ سال، فعالیت های تولید یا تحقیق و توسعه جداسازی ایزوتوپی اورانیوم ایران منحصرا بر مبنای تکنولوژی سانتریفیوژ گازی خواهد بود.[۱] ایران برای آژانس اجازه دسترسی جهت راستی آزمایی انطباق فعالیت های تحقیق و توسعه و یا تولید جداسازی ایزوتوپی اورانیوم با این ضمیمه را خواهد داد.

فعالیت هایی که می تواند برای طراحی و توسعه یک وسیله انفجاری هسته ای مشارکت کند

۸۲. ایران در فعالیت های ذیل که می تواند برای توسعه یک وسیله انفجاری هسته ای بکار گرفته شود، وارد نخواهد شد:

۸۲.۱. طراحی، توسعه، ساخت، دستیابی و یا استفاده از مدل های کامپیوتری برای شبیه سازی وسایل انفجاری هسته ای.

۸۲.۲. طراحی، توسعه، ساخت، دستیابی و یا استفاده از چاشنی های انفجاری چند نقطه که برای توسعه یک وسیله انفجاری هسته ای مناسب هستند مگر اینکه مقاصد غیر هسته ای بودن آن توسط کمیسیون مشترک تایید شده باشد وموضوع پایش باشد.

۸۲.۳. طراحی، توسعه، ساخت، دستیابی و یا استفاده از سیستمهای تشخیص انفجار (دوربینهای Streak ، دوربینهای سرعت بالا و یادوربینهای Flash x-ray) مناسب برای توسعه تجهیزات انفجار هسته­ ای مگر اینکه مقاصد غیر هسته ای بودن آن توسط کمیسیون مشترک تایید شده باشد و موضوع پایش باشد.

۸۲.۴. طراحی، توسعه، ساخت، دستیابی و یا استفاده از چشمه­های نوترونی هدایت کننده انفجارات یا مواد خاص برای چشمه ­های نوترونی هدایت کننده انفجارات.

———————-
[۱]برای منظور این ضمیمه، فعالیتهای تولید و یا تحقیق و توسعه مربوط به جداسازی ایزوتوپی اورانیوم با روش غیر سانتریفیوژ گازی شامل سیستمهای جداسازی ایزوتوپی لیزری، سیستمهای جداسازی ایزوتوپی الکترو مغناطیسی، سیستمهای تبادل شیمیایی، سیستمهای نفوذ گازی، Vortex و ایرودینامیک و سایر فرایندهای مشابهی است که ایزوتوپ های اورانیوم را جدا می­سازد.

———————

پیوست شماره ۲:

تعهدات مرتبط با تحریم ها

توالی اجرای تعهدات شرح داده شده در این پیوست، در پیوست ۵ برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) ذکر شده است.

الف – اتحادیه اروپایی[۱]

۱. اتحادیه اروپایی و دولت های عضو اتحادیه اروپایی متعهد می شوند وفق پیوست شماره ۵ (برنامه اجرا)، کلیه مفاد آئین نامه اجرایی شماره ۲۶۷/۲۰۱۲ شورای اتحادیه اروپایی را، با اصلاحات بعدی، که کلیه تحریم ها یا اقدامات محدودکننده مذکور در بخش های ۱.۱ تا ۱.۱۰ زیر را اجرایی می کنند، و کلیه مفاد تصمیم ۲۰۱۰/۴۱۳/CFSP شورای اتحادیه اروپایی را، با اصلاحات بعدی لغو نمایند و قوانین اجرایی ملی را نیز لغو یا حسب نیاز اصلاح نمایند.

۱.۱. تدابیر مربوط به امور مالی، بانکی و بیمه[۲]

۱.۱.۱. نظام ممنوعیت و اخذ مجوز حاکم بر نقل و انتقال مالی به یا از ایران (ماده ۱۰ تصمیم ۲۰۱۰/۴۱۳/CFSP شورا؛ مواد ۳۰, ۳۰a,۳۰b, ۳۱ آئین نامه اجرایی شماره ۲۶۷/۲۰۱۲ شورای اتحادیه اروپایی)؛

۱.۱.۲. تحریم های مربوط به فعالیت های بانکی (ماده ۱۱ تصمیم ۲۰۱۰/۴۱۳/CFSP؛ ماده ۳۳ آئین نامه اجرایی شماره ۲۶۷/۲۰۱۲ شورای اتحادیه اروپایی)؛

۱.۱.۳. تحریم های مربوط به بیمه (ماده ۱۲ تصمیم ۲۰۱۰/۴۱۳/CFSP؛ ماده ۳۵ آئین نامه اجرایی شماره ۲۶۷/۲۰۱۲ شورای اتحادیه اروپایی)؛

۱.۱.۴. تحریم های مربوط به خدمات پیام رسانی مالی (ماده ۲۰(۱۲) تصمیم ۲۰۱۰/۴۱۳/CFSP؛ ماده ۲۳(۴) آئین نامه اجرایی شماره ۲۶۷/۲۰۱۲ شورای اتحادیه اروپایی)؛

۱.۱.۵. تحریم های مربوط به حمایت مالی برای تجارت با ایران (ماده ۸ تصمیم ۲۰۱۰/۴۱۳/CFSP شورای اتحادیه اروپایی)؛

۱.۱.۶. تحریم های مربوط به کمک های بلاعوض، کمک های مالی و وام های ترجیحی (ماده ۹ تصمیم ۲۰۱۰/۴۱۳/CFSP شورای اتحادیه اروپایی)؛

۱.۱.۷. تحریم ها مربوط به انتشار اوراق قرضه تضمین شده توسط دولت ایران (ماده ۱۳ تصمیم ۲۰۱۰/۴۱۳/CFSP؛ ماده ۳۴ آئین نامه اجرایی شماره ۲۶۷/۲۰۱۲ شورای اتحادیه اروپایی)؛

۱.۱.۸. تحریم های مرتبط با خدمات تبعی[۳] برای هر یک از گروه های فوق (به ارجاعات فوق مراجعه کنید).

۱.۲. بخش های نفت، گاز و پتروشیمی

۱.۲.۱. تحریم های مربوط به واردات نفت و گاز از ایران (مواد ۳a، ۳c and ۳e تصمیم ۲۰۱۰/۴۱۳/CFSP؛ مواد ۱۱، ۱۲ and ۱۴a و پیوست های IV and IVA آئین نامه اجرایی شماره ۲۶۷/۲۰۱۲ شورای اتحادیه اروپایی)؛

۱.۲.۲. تحریم های مربوط به واردات فرآورده های پتروشیمی ایران (مواد ۳b and ۳d تصمیم ۲۰۱۰/۴۱۳/CFSP؛ مواد ۱۳ و ۱۴ و پیوست V آئین نامه اجرایی شماره ۲۶۷/۲۰۱۲ شورای اتحادیه اروپایی)؛

۱.۲.۳. تحریم های مربوط به صادرات تجهیزات کلیدی بخش های نفت، گاز و پتروشیمی ( مواد ۴, ۴a and ۴b تصمیم ۲۰۱۰/۴۱۳/CFSP؛ مواد ۸، ۹، ۱۰ و ضمائم VI و VIA آئین نامه اجرایی شماره ۲۶۷/۲۰۱۲ شورای اتحادیه اروپایی)؛

۱.۲.۴. تحریم های مربوط به سرمایه گذاری در بخش های نفت، گاز و پتروشیمی (مواد ۶، ۶a و ۷ تصمیم ۲۰۱۰/۴۱۳/CFSP؛ مواد ۱۷(۱), ۱۷(۲)(b) and (c), ۱۷(۳), ۱۷(۴), ۱۷(۵), ۲۰ and ۲۱ آئین نامه اجرایی شماره ۲۶۷/۲۰۱۲ شورای اتحادیه اروپایی)؛

۱.۲.۵. تحریم های مرتبط با خدمات تبعی برای هر یک از گروه های فوق (به ارجاعات فوق مراجعه کنید).

۱.۳. بخش های کشتیرانی، کشتی سازی و حمل و نقل

۱.۳.۱. تحریم های مرتبط با کشتیرانی و کشتی سازی (مواد ۴g, ۴h, ۸a, ۱۸a and ۱۸b تصمیم ۲۰۱۰/۴۱۳/CFSP؛ مواد۱۰a, ۱۰b, ۱۰c, ۳۷a, and ۳۷b و پیوست VIBآئین نامه اجرایی شماره ۲۶۷/۲۰۱۲ شورای اتحادیه اروپایی)؛

۱.۳.۲. تحریم های مربوط به بخش حمل و نقل (مواد ۱۵, ۱۶, ۱۷ and ۱۸ تصمیم ۲۰۱۰/۴۱۳/CFSP؛ مواد ۳۶ and ۳۷ آئین نامه اجرایی شماره ۲۶۷/۲۰۱۲ شورای اتحادیه اروپایی)؛

۱.۳.۳. تحریم ها مرتبط با خدمات تبعی برای هر یک از گروه های فوق (به ارجاعات فوق مراجعه کنید).

۱.۴. طلا، سایر فلزات گرانبها، اسکناس و سکه

۱.۴.۱. تحریم های مربوط به طلا، فلزات گرانبها و الماس، اسکناس و سکه (مواد ۴c و ۴d تصمیم ۲۰۱۰/۴۱۳/CFSP؛ مواد ۱۵ و ۱۶ و پیوست VII آئین نامه اجرایی شماره ۲۶۷/۲۰۱۲ شورای اتحادیه اروپایی)؛

۱.۴.۲. تحریم های مرتبط با خدمات تبعی برای هر یک از گروه های فوق (به ارجاعات فوق مراجعه کنید).

۱.۵. تدابیر مرتبط با اشاعه هسته ای

۱.۵.۱. تحریم های مرتبط با فعالیت های هسته ای حساس اشاعه ای (کالاها و فن آوری، سرمایه گذاری و آموزش های تخصصی) (مواد ۱(۱) (a), (b), (d), (e), (۲), (۳) and (۴), ۲, ۳, ۵, ۱۴ and ۲۱ تصمیم ۲۰۱۰/۴۱۳/CFSP؛ مواد ۲, ۳, ۴, ۵, ۶,۷, ۱۷(۱), (۲) (a), ۱۸, ۱۹ and ۲۲ و پیوست های I, II and III آئین نامه اجرایی شماره ۲۶۷/۲۰۱۲ شورای اتحادیه اروپایی)؛

۱.۵.۲. تحریم های مرتبط با خدمات تبعی برای هر یک از گروه های فوق (به ارجاعات فوق مراجعه کنید).

۱.۶. فلزات

۱.۶.۱. تحریم های مرتبط با فلزات (مواد۴e and ۴f تصمیم ۲۰۱۰/۴۱۳/CFSP؛ مواد ۱۵a, ۱۵b, ۱۵c و پیوست VIIB آئین نامه اجرایی شماره ۲۶۷/۲۰۱۲ شورای اتحادیه اروپایی)؛

۱.۶.۲. تحریم های مرتبط با خدمات تبعی برای هر یک از گروه های فوق (به ارجاعات فوق مراجعه کنید).

۱.۷. نرم افزار

۱.۷.۱. تحریم های مرتبط با نرم افزار (مواد ۴i and ۴j تصمیم ۲۰۱۰/۴۱۳/CFSP؛ مواد ۱۰d, ۱۰e and ۱۰f و پیوست VIIA آئین نامه اجرایی شماره ۲۶۷/۲۰۱۲ شورای اتحادیه اروپایی)؛

۱.۷.۲. تحریم ها در زمینه خدمات تبعی برای هر یک از گروه های فوق (به ارجاعات فوق مراجعه کنید).

۱.۸. تسلیحات

۱.۸.۱. تحریم های مرتبط با تسلیحات (مواد ۱(۱)(c), (۳), (۴), and ۳ تصمیم ۲۰۱۰/۴۱۳/CFSP؛ مواد ۵(۱)(a) and (c), ۱۷(۱), (۲)(a), and ۱۹ آئین نامه اجرایی شماره ۲۶۷/۲۰۱۲ شورای اتحادیه اروپایی)؛

۱.۸.۲. تحریم ها در زمینه خدمات تبعی برای هر یک از گروه های فوق (به ارجاعات فوق مراجعه شود).

۱.۹. فهرست اشخاص حقیقی، حقوقی یا نهاد های ایرانی (توقیف دارایی و ممنوعیت صدور روادید)

۱.۹.۱. توقیف دارایی و ممنوعیت صدور روادید قابل اعمال نسبت به:

۱.۹.۱.۱. بانک ها و موسسات مالی ایرانی فهرست شده شامل بانک مرکزی ایران؛

۱.۹.۱.۲. اشخاص حقیقی، حقوقی یا نهاد های مرتبط با بخش های نفت، گاز و پتروشیمی؛

۱.۹.۱.۳. اشخاص حقیقی، حقوقی یا نهاد های مرتبط با کشتیرانی، کشتی سازی و حمل و نقل؛

۱.۹.۱.۴. سایر اشخاص حقیقی، حقوقی یا نهاد های غیرمرتبط با فعالیت های حساس اشاعه هسته ای ، تسلیحات و موشک های بالستیک؛

۱.۹.۱.۵. سایر اشخاص حقیقی، حقوقی یا نهاد های مرتبط با فعالیت های حساس اشاعه هسته ای ، تسلیحات و موشک های بالستیک؛

۱.۹.۱.۶. اشخاص حقوقی وافراد فهرست شده توسط شورای امنیت،

به نحو مقرر در الحاقیه شماره ۱، بخش ۱ این پیوست برای گروه های ۱.۹.۱.۱-۱.۹.۱.۴، الحاقیه شماره ۲، بخش ۱ این پیوست برای تحریم های گروه ۱.۹.۱.۵ و بخش های ۲ الحاقیه های شماره ۱ و ۲ این پیوست برای تحریم های گروه ۱.۹.۱.۶ (مواد ۱۹ and ۲۰ و پیوست های I and II تصمیم ۲۰۱۰/۴۱۳/CFSP؛ مواد ۲۳, ۲۴, ۲۵, ۲۶, ۲۷, ۲۸, ۲۸a, ۲۸b, and ۲۹ و پیوست های VIII and IX آئین نامه اجرایی شماره ۲۶۷/۲۰۱۲ شورای اتحادیه اروپایی).

۱.۱۰. سایر مقررات

۱.۱۰.۱. تعهد مندرج در بخش ۱ شامل کلیه مفاد باقیمانده تصمیم ۲۰۱۰/۴۱۳/CFSP و آئین نامه اجرایی شماره ۲۶۷/۲۰۱۲ شورای اتحادیه اروپایی که در بالا ذکر نشده اند، نیز می گردد.

۱.۱۰.۱.۱. تعاریف (ماده ۱ آئین نامه اجرایی ۲۶۷/۲۰۱۲)

۱.۱۰.۱.۲. مقررات عمومی و نهایی (مواد ۲۲, ۲۳, ۲۴, ۲۵, ۲۶, ۲۶a, ۲۷ and ۲۸ تصمیم ۲۰۱۰/۴۱۳/CFSP و مواد ۳۸, ۳۹, ۴۰, ۴۱, ۴۲, ۴۳, ۴۳a, ۴۴, ۴۵, ۴۶, ۴۷, ۴۸, ۴۹, ۵۰ and ۵۱, آئین نامه اجرایی ۲۶۷/۲۰۱۲ شورای اتحادیه اروپایی)؛

۲. اتحادیه اروپایی اظهار می نماید که مفاد مذکور در بخش ۱ فوق، فهرست کامل و جامع کلیه تحریم ها و اقدامات محدودکننده مرتبط هسته ای اتحادیه اروپایی می باشد. این تحریم ها یا اقدامات محدودکننده طبق پیوست شماره ۵ لغو خواهند شد.

۳. آثار لغو تحریم های اقتصادی و مالی اتحادیه اروپایی

۳.۱. در نتیجه لغو تحریم ها به نحو مصرح در بخش ۱ فوق، فعالیت های زیر، از جمله خدمات تبعی، از روز اجرا این برجام و مشروط به اینکه این فعالیت ها با سایر قوانین و مقررات لازم الاجراء اتحادیه اروپایی و دولت های عضو منطبق باشد، مجاز خواهد بود:[۴]

۳.۲. تدابیر مربوط به امور مالی، بانکداری و بیمه (مراجعه کنید به بخش های ۱.۱.۱ تا ۱.۱.۸)

۳.۲.۱. نقل و انتقال منابع مالی بین اشخاص حقیقی، حقوقی یا نهاد های اروپایی، از جمله موسسات مالی و اعتباری اتحادیه اروپایی و اشخاص حقیقی، حقوقی یا نهاد های ایرانی، از جمله موسسات مالی و اعتباری ایرانی، بدون الزام به اخذ مجوز یا اعلام؛

۳.۲.۲. افتتاح شعب بانکی، شرکتهای تابعه یا دفاتر نمایندگی بانک های ایرانی در سرزمین دولت های عضو اتحادیه، و ایجاد مشارکت های (JV) جدید، یا اتحصیل منافع مالکانه یا ایجاد روابط کارگزاری بانکی بین بانک های ایرانی با بانک های اتحادیه اروپایی؛ افتتاح دفاتر نمایندگی، شرکت های تابعه، مشارکت یا حساب های بانکی توسط اشخاص اروپایی در ایران ؛

۳.۲.۳. ارائه خدمات بیمه ای و بیمه اتکائی به ایران یا دولت ایران، اشخاص حقیقی، حقوقی یا نهاد های ایرانی، یا یک شخص حقیقی یا حقوقی یا نهادی که به نمایندگی یا تحت کنترل آنها اقدام می نماید؛

۳.۲.۴. ارائه خدمات تخصصی پیام رسانی مالی به اشخاص حقیقی یا حقوقی، موجودیت ها یا نهادها از جمله افرادی که در الحاقیه شماره ۱ این پیوست آمده اند؛

۳.۲.۵. تعهد دولت های عضو مبنی بر ارائه حمایت های مالی در جهت تجارت با ایران، از جمله اعطای اعتبارات صادراتی، بیمه صادرات؛ و تعهد پرداخت برای وام بلاعوض، کمک مالی و وام های ترجیحی به دولت ایران؛

۳.۲.۶. فروش یا خرید اوراق قرضه دولتی یا تضمین شده توسط دولت، به یا از ایران، دولت ایران، بانک مرکزی ایران، یا بانک ها و موسسات مالی ایرانی یا افرادی که از طرف آنها عمل می کنند.

۳.۳. بخش های نفت، گاز و پتروشیمی (مراجعه کنید به بخش های ۱.۲.۱ تا ۱.۲.۵)

۳.۳.۱. واردات، خرید، سوآپ یا حمل و نقل نفت خام، فرآورده های نفتی، گاز طبیعی یا فرآورده های پتروشیمی ایران و تامین تسهیلات اعتباری مربوطه؛

۳.۳.۲. فروش، عرضه یا نقل و انتقال تجهیزات یا فن آوری، کمک فنی و آموزش مورد استفاده در بخش های نفت، گاز و صنایع پتروشیمی در ایران، مشتمل بر اکتشاف، تولید و پالایش نفت و گاز طبیعی، از جمله مایع سازی گاز طبیعی، به هر شخص ایرانی در داخل یا خارج ایران یا برای استفاده در ایران؛

۳.۳.۳. اعطای هرگونه وام یا تسهیلات اعتباری به هر شخص ایرانی که در بخش های نفت، گاز و پتروشیمی در داخل ایران یا خارج از ایران فعالیت می کنند و همچنین سرمایه گذاری در این صنعت و یا سرمایه گذاری مشترک با آنها؛

۳.۴. بخش های کشتیرانی، کشتی سازی و حمل و نقل (مراجعه کنید به بخش های ۱.۳.۱ تا ۱.۳.۳)

۳.۴.۱. فروش، تامین، انتقال یا صادرات تجهیزات و فن آوری های دریانوردی برای ساخت، تعمیر یا نگهداری یا بازسازی کشتی، به ایران یا به هر شخص ایرانی در این بخش؛ طراحی، ساخت یا مشارکت در طراحی یا ساخت کشتی های باری و نفتکش برای ایران یا اشخاص ایرانی؛ ارائه کشتی های طراحی شده یا مورد استفاده برای حمل و نقل یا ذخیره سازی نفت و فرآورده های پتروشیمی به اشخاصحقیقی، حقوقی یا نهادهای ایرانی و ارائه خدمات ثبت پرچم و تعیین وضعیت، از جمله موارد مرتبط با مشخصات فنی، ثبت و شماره شناسایی به هر نحو، در رابطه با تانکرهای نفتی و کشتی های باری ایرانی.

۳.۴.۲. دسترسی کلیه پروازهای باری خطوط هوایی ایرانی یا خطوط هوایی از مبداء ایران به فرودگاه های تحت صلاحیت دولت های عضو اتحادیه اروپایی؛

۳.۴.۳. توقف بازرسی، توقیف و انهدام محموله ها از مبداء یا به مقصد ایران توسط دولت های عضو اتحادیه اروپایی در قلمروهای خود در ارتباط با کالاهایی که دیگر ممنوع نمی باشند؛

۳.۴.۴. ارائه خدمات سوخت رسانی یا تدارکات یا هرگونه خدمات دیگر برای کشتی های تحت مالکیت یا اجاری که اقلام منع شده را حمل نمی کنند؛ و ارائه سوخت، خدمات مهندسی و تعمیر و نگهداری به هواپیماهای باری ایرانی که اقلام ممنوعه را حمل نمی نمایند.

۳.۵. طلا، سایر فلزات گرانبها، اسکناس و سکه (مراجعه کنید به بخش های ۱.۴.۱. تا ۱.۴.۲)

۳.۵.۱. فروش، عرضه، خرید، صادرات، انتقال، حمل و نقل طلا و فلزات گرانبها و الماس و ارائه خدمات واسطه گری، تامین مالی و امنیتی مربوطه، به دولت ایران، نهادهای عمومی، شرکت ها و موسسات عمومی یا بانک مرکزی ایران؛

۳.۵.۲. انتقال اسکناس و مسکوکات جدید ایرانی به بانک مرکزی ایران.

۳.۶. فلزات (مراجعه کنید به بخش های ۱.۶.۱ تا ۱.۶.۲)

۳.۶.۱. فروش، عرضه، انتقال یا صادرات مستقیم یا غیرمستقیم کلیه فلزات از جمله گرافیت و فلزات خام یا نیمه ساخته همانند آلومینیوم و فولاد به هر شخص حقیقی، حقوقی یا نهاد ایرانی یا برای استفاده در ایران در رابطه با عملیات و فعالیتهای منطبق با این برجام؛

۳.۷. نرم افزار (مراجعه کنید به بخش های ۱.۷.۱ تا ۱.۷.۲)

۳.۷.۱. فروش، عرضه، انتقال یا صادرات مستقیم یا غیرمستقیم هرگونه نرم افزار از جمله به روزسانی، به هر شخص حقیقی، حقوقی یا نهاد ایرانی یا برای استفاده در ایران در رابطه با عملیات و فعالیتهای منطبق با این برجام؛

۳.۸. فهرست افراد، اشخاص حقوقی یا نهادها (توقیف دارایی و ممنوعیت صدور روادید)

۳.۸.۱. در نتیجه خروج از فهرست های مذکور در پیوست شماره ۲، آزادسازی کلیه منابع مالی و اقتصادی متعلق به اشخاص حقیقی، حقوقی و نهادها از جمله بانک ها و موسسات مالی ایرانی، بانک مرکزی ایران، به شرح مندرج در الحاقیه شماره ۱ پیوست ۲ این برجام و فراهم آوردن دسترسی این اشخاص به وجوه و دارایی های خود؛

۳.۸.۲. در نتیجه خروج از فهرست های مذکور در پیوست شماره ۲، امکان ورود افراد فهرست شده در الحاقیه شماره ۱ این برجام به قلمروی دولت های اروپایی یا استفاده از سرزمین آنها برای ترانزیت فراهم خواهد شد.

ب. ایالات متحده آمریکا[۵]

۴. ایالات متحده آمریکا متعهد می شود طبق ضمیمه شماره ۵ (برنامه اجرا)، اعمال کلیه تحریم های مرتبط هسته ای[۶] به نحو مذکور در بخش های ۱-۴ تا ۹-۴ زیر را متوقف کند، و اقدام قانونی مقتضی برای لغو یا اصلاح آنها را پیگیری کند، و فرامین اجرایی شماره ۱۳۵۷۴، ۱۳۵۹۰، ۱۳۶۲۲ و ۱۳۶۴۵ و بخش های ۷-۵ و ۱۵ فرمان اجرایی شماره ۱۳۶۲۸ را لغو نماید.[۷]

۴.۱. تدابیر بانکی و مالی

۴.۱.۱. تحریم های اعمالی بر افراد واشخاص حقوقی مندرج در الحاقیه شماره ۳ این ضمیمه، شامل: بانک مرکزی ایران و سایر موسسات مالی ایرانی فهرست شده در این الحاقیه؛ شرکت ملی نفت ایران[۸]، شرکت بازرگانی نفتیران (نیکو)، شرکت ملی نفت کش ایران، و سایر افراد و اشخاص حقوقی که توسط خزانه داری در این الحاقیه به عنوان دولت ایران شناسایی شده اند؛ و برخی افراد و اشخاص حقوقی مندرج در فهرست اتباع تحریم شده یا فهرست افرادی که اموال آنها مشمول توقیف است؛

Comprehensive Iran Sanctions, Accountability, and Divestment Act of ۲۰۱۰ (CISADA) Section ۱۰۴(c)(۲)(E)(ii)(I); National Defense Authorization Act for Fiscal Year ۲۰۱۲ (NDAA) Section ۱۲۴۵(d)(۱) and (۳); Iran Freedom and Counter-Proliferation Act of ۲۰۱۲ (IFCA) Section ۱۲۴۴(c)(۱) and (d), ۱۲۴۵(a)(۱)(A), (a)(۱)(C)(i)(II), and (c), ۱۲۴۶(a) and ۱۲۴۷(a); Sections ۱(a)(i) and ۵(a) of Executive Order (E.O.) ۱۳۶۲۲ and Sections ۲(a)(i) and ۳(a)(i) of E.O. ۱۳۶۴۵

۴.۱.۲. تحریم ریال ایران؛

(NDAA Section ۱۲۴۵(d)(۱) and (۳); IFCA Sections ۱۲۴۴(c)(۱), ۱۲۴۶(a) and ۱۲۴۷(a); Section ۵(a) of E.O. ۱۳۶۲۲ and Sections ۱(a), ۲(a)(i), and ۳(a)(i) of E.O. ۱۳۶۴۵)

۴.۱.۳. تحریم خرید و فروش اسکناس آمریکا به دولت ایران؛

(NDAA Section ۱۲۴۵(d)(۱) and (۳); IFCA Sections ۱۲۴۴(c)(۱) and (d), ۱۲۴۶(a) and ۱۲۴۷(a); Section ۵(a) of E.O. ۱۳۶۲۲ and Sections ۲(a)(i) and ۳(a) (i) of E.O. ۱۳۶۴۵)

۴.۱.۴. محدودیت های تجارت دوجانبه بر درآمدهای ایران که در خارج از کشور است، شامل محدودیت های مربوط به نقل و انتقال درآمدها؛

(NDAA Section ۱۲۴۵(d)(۱) and (۳); IFCA Sections ۱۲۴۴(c)(۱), (d), and (h)(۲), ۱۲۴۶(a) and ۱۲۴۷(a); Sections ۱(a)(i)-(ii), ۲(a)(i), and ۵(a) of E.O. ۱۳۶۲۲ and Sections ۲(a)(i) and ۳(a)(i) of E.O. ۱۳۶۴۵)

۴.۱.۵. تحریم خرید، پذیره نویسی، یا تسهیل معاملات دیون حاکمیتی ایران، شامل اوراق قرضه دولتی؛

Sanctions on the purchase, subscription to, or facilitation of the issuance of Iranian sovereign debt, including governmental bonds (NDAA Section ۱۲۴۵(d)(۱) and (۳); Iran Threat Reduction and Syria Human Rights Act of ۲۰۱۲ (TRA) Section ۲۱۳(a); IFCA Sections ۱۲۴۴(c)(۱) and (d), ۱۲۴۶(a) and ۱۲۴۷(a); Sections ۱(a)(i) and ۵(a) of E.O.۱۳۶۲۲, and Sections ۲(a)(i) and ۳(a)(i) of E.O. ۱۳۶۴۵)

۴.۱.۶. تحریم خدمات پیام رسانی مالی به بانک مرکزی ایران و موسسات مالی ایرانی مندرج در الحاقیه شماره ۳ این پیوست؛

(NDAA Section ۱۲۴۵(d)(۱) and (۳); TRA Section ۲۲۰; IFCA Section ۱۲۴۴(c)(۱) and (d), ۱۲۴۶(a) and ۱۲۴۷(a); Section ۵(a) of E.O. ۱۳۶۲۲ and Sections ۲(a)(i) and ۳(a)(i) of E.O. ۱۳۶۴۵)

۴.۱.۷. تحریم خدمات تبعی[۹] برای هریک از دسته تحریم های فوق (به ارجاعات مربوطه مراجعه کنید).

۴.۲. بیمه

۴.۲.۱. تحریم ارایه خدمات بیمه ای، یا بیمه اتکایی که در رابطه با فعالیت های سازگار با این برجام و با افراد و موجودیت های مندرج در الحاقیه شماره ۳ این ضمیمه صورت می گیرد.

(ISA section ۵(a)(۷); NDAA Section ۱۲۴۵(d)(۱) and (۳); TRA Sections ۲۱۱(a) and ۲۱۲(a); IFCA Sections ۱۲۴۴(c)(۱) and (d), ۱۲۴۶(a) and ۱۲۴۷(a); Section ۵(a) of E.O.۱۳۶۲۲ and Sections ۲(a)(i) and ۳(a)(i) of E.O. ۱۳۶۴۵)

۴.۳. بخش های نفت، گاز و پتروشیمی

۴.۳.۱. تلاش ها برای کاهش فروش نفت ایران شامل محدودیت ها بر مقدار فروش نفت خام ایران و کشورهایی که می توانند نفت خام ایران را بخرند؛

(Iran Sanctions Act of ۱۹۹۶ (ISA) Section ۵(a)(۷); NDAA Section ۱۲۴۵(d)(۱) and (۳); TRA Section ۲۱۲(a); IFCA Sections ۱۲۴۴(c)(۱) and (d), ۱۲۴۶(a) and ۱۲۴۷(a); Section ۱ of E.O. ۱۳۵۷۴, Sections ۱(a)(i)-(ii), ۲(a)(i), and ۵(a) of E.O. ۱۳۶۲۲; Section ۵ of E.O. ۱۳۶۲۸ and Sections ۲(a)(i) and ۳(a)(i) of E.O. ۱۳۶۴۵)

۴.۳.۲. تحریم سرمایه گذاری، شامل مشارکت در سرمایه گذاری های مشترک، کالاها، خدمات، اطلاعات، فناوری و دانش و کمک فنی برای بخش های نفت، گاز و پتروشیمی؛

(ISA Sections ۵(a)(۱)-(۲) and (۴)-(۸); TRA Section ۲۱۲(a); IFCA Sections ۱۲۴۴(c)(۱), (d), and (h)(۲), ۱۲۴۵(a)(۱)(B), (a)(۱)(C)(i)(I)-(II), (a)(۱)(C)(ii)(I)-(II), and (c), ۱۲۴۶(a) and ۱۲۴۷(a); Section ۱ of E.O. ۱۳۵۷۴, Section ۱ of E.O.۱۳۵۹۰, Sections ۱(a)(i)-(ii), ۲(a)(i)-(iii), and ۵(a) of E.O.۱۳۶۲۲, and Sections ۲(a)(i) and ۳(a)(i) of E.O. ۱۳۶۴۵)

۴.۳.۳. تحریم خرید، تحصیل، فروش، حمل و نقل، یا بازاریابی نفت، فرآورده های پتروشیمی و گاز طبیعی از ایران؛

(NDAA Section ۱۲۴۵(d)(۱) and (۳); TRA Section ۲۱۲(a); IFCA Sections ۱۲۴۴(c)(۱), (d) and (h)(۲), ۱۲۴۶(a) and ۱۲۴۷(a); Sections ۱(a)(i)-(iii), ۲(a)(i)-(ii), and ۵(a) of E.O.۱۳۶۲۲ and Sections ۲(a)(i) and ۳(a)(i) of E.O. ۱۳۶۴۵)

۴.۳.۴. تحریم صادرات، فروش یا عرضه فرآورده های نفتی تصفیه شده و فرآورده های پتروشیمی به ایران؛

(ISA Section ۵(a)(۳); NDAA Section ۱۲۴۵(d)(۱) and (۳); TRA Section ۲۱۲(a); IFCA Sections ۱۲۴۴(c)(۱) and (d), ۱۲۴۶(a) and ۱۲۴۷(a); Section ۱ of E.O. ۱۳۵۷۴, Sections ۱(a)(i) and ۵(a) of E.O. ۱۳۶۲۲; Section ۵ of E.O. ۱۳۶۲۸; and Sections ۲(a)(i) and ۳(a)(i) of E.O. ۱۳۶۴۵)

۴.۳.۵. تحریم معامله با بخش انرژی ایران شامل معامله با شرکت ملی نفت ایران، شرکت ملی نفتکش ایران، شرکت بازرگانی نفت ایران (نیکو)، شرکت ملی نفتکش ایران؛

(NDAA Section ۱۲۴۵(d)(۱) and (۳); IFCA Sections ۱۲۴۴(c)(۱), (d), and (h)(۲), ۱۲۴۶(a) and ۱۲۴۷(a); TRA Section ۲۱۲(a); Sections ۱(a)(i)-(iii), ۲(a)(i)-(ii) and ۵(a) of E.O. ۱۳۶۲۲, and Sections ۲(a)(i) and ۳(a)(i) of E.O. ۱۳۶۴۵)

۴.۳.۶. تحریم خدمات تبعی برای هریک از دسته تحریم های فوق (هریک از ارجاعات فوق را ملاحظه کنید).

۴.۴. کشتیرانی، کشتی سازی و بنادر

۴.۴.۱. تحریم معامله با بخش های کشتی سازی و کشتی سازی ایران و عاملان بنادر شامل شرکت کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران، خطوط کشتیرانی جنوب، و شرکت بازرگانی نفتیران (نیکو)، و عاملان بندر عباس؛[۱۰]

(TRA Section ۲۱۲(a); IFCA Sections ۱۲۴۴(c)(۱) and (d); ۱۲۴۵(a)(۱)(B), (a)(۱)(C)(i)(I)-(II), (a)(۱)(C)(ii)(I)-(II), and (c), ۱۲۴۶(a), and ۱۲۴۷(a); Section ۵(a) of E.O. ۱۳۶۲۲ and Sections ۲(a)(i) and ۳(a)(i) of E.O. ۱۳۶۴۵)

۴.۴.۲. تحریم خدمات تبعی برای هر دسته از تحریم های فوق (در هر مورد ارجاعات قوانین مربوطه را ملاحظه کنید).

۴.۵. طلا و سایر فلزات گرانبها

۴.۵.۱. تحریم تجارت طلا و سایر فلزات گرانبها توسط ایران؛

(NDAA Section ۱۲۴۵(d)(۱) and (۳); IFCA Sections ۱۲۴۴(c)(۱), ۱۲۴۵(a)(۱)(A) and (c), ۱۲۴۶(a), and ۱۲۴۷(a); Section ۵(a) of E.O. ۱۳۶۲۲ and Sections ۲(a)(i) and ۳(a)(i) of E.O. ۱۳۶۴۵)

۴.۵.۲. تحریم خدمات تبعی برای هر دسته از تحریم های فوق (در هر مورد ارجاعات قوانین مربوطه را ملاحظه کنید).

۴.۶. نرم افزار و فلزات

۴.۶.۱. تحریم تجارت با ایران در مورد گرافیت، فلزات خام یا نیمه ساخته از قبیل آلومینیوم و فولاد، زغال سنگ، و نرم افزارهای تنظیم فرآیندهای صنعتی، در رابطه با فعالیت های سازگار با این برجام و افراد و اشخاص حقوقی مذکور در الحاقیه های شماره ۳ و ۴ این ضمیمه؛

(NDAA ۱۲۴۵(d)(۱) and (۳); IFCA Sections ۱۲۴۴(c)(۱), ۱۲۴۵(a)(۱)(B)-(C) and (c), ۱۲۴۶(a), and ۱۲۴۷(a); Section ۵(a) of E.O. ۱۳۶۲۲ and Sections ۲(a)(i) and ۳(a)(i) of E.O. ۱۳۶۴۵)

۴.۶.۲. تحریم خدمات تبعی برای هر دسته از تحریم های فوق (در هر مورد ارجاعات به قوانین مربوطه را ملاحظه کنید).

۴.۷. بخش خودروسازی

۴.۷.۱. تحریم فروش، عرضه یا نقل و انتقال کالاها و خدمات مورد استفاده در ارتباط با بخش خودروسازی سازی ایران؛

(NDAA Section ۱۲۴۵(d)(۱) and (۳); IFCA Sections ۱۲۴۴(c)(۱), ۱۲۴۵(a)(۱)(B), (a)(۱)(C)(i)(II), (a)(۱)(C)(ii)(II), and (c), ۱۲۴۶(a), and ۱۲۴۷(a); Section ۵(a) of E.O. ۱۳۶۲۲ and Sections ۲(a)(i), ۳(a)(i)-(ii), ۵ and ۶ of E.O. ۱۳۶۴۵)

۴.۷.۲. تحریم خدمات تبعی برای هر دسته از تحریم های فوق (در هر مورد ارجاعات به قوانین مربوطه را ملاحظه کنید).

۴.۸. فهرست ها و سایر فهرست های تحریمی

۴.۸.۱. خارج کردن افراد و اشخاص حقوقی مندرج در الحاقیه های شماره ۳ و ۴ این ضمیمه از فهرست DSN و لیست افرادی که اموالشان مشمول توقیف بوده است، لیست افراد و نهادهای دور زننده تحریم ها، و/یا لیست غیر SDN مربوط به قانون تحریم های ایران (خارج کردن افراد و نهادهای تحریم شده و نیز تحریم های اعمالی وفق بخش ۵(الف) قانون تحریم های ایران، بخش ۱۲۴۴(د)(۱)، و بخش ۲۱۲ قانون TRA؛ و خارج کردن افراد و نهادهای تحریم شده طبق فرامین اجرایی شماره ۱۳۳۸۲، ۱۳۶۰۸، ۱۳۶۲۲، و ۱۳۶۴۵ با استناد به قانون اختیارات اقتصادی اضطراری بین المللی.

۴.۹. اقدامات مرتبط با منع اشاعه تسلیحات هسته ای

۴.۹.۱. تحریم های اعمالی بر تحصیل کالاها و خدمات مرتبط هسته ای برای پیشبرد فعالیت های هسته ای پیش بینی شده در این برجام وفق “قانون مقابله اشاعه ایران، کره شمالی و سوریه”، منطبق با رویکرد ایالات متحده نسبت به سایر دولت های غیرهسته ای عضو معاهده عدم اشاعه هسته ای؛

۴.۹.۲. تحریم های اعمالی بر مشارکت های مربوط به استخراج معدن، تولید یا حمل و نقل اورانیوم؛ (ISA Section ۵(b)(۲))

۴.۹.۳. تحریم های اعمالی بر منع شهروندان ایرانی از تحصیل در مقاطع عالی در رشته های مرتبط با علوم هسته ای، مهندسی هسته ای یا بخش انرژی.

۵. سایر تدابیر مرتبط با تجارت

۵.۱. ایالات متحده متعهد می شود:[۱۱]

۵.۱.۱. اجازه فروش هواپیمای مسافربری تجاری و قطعات و خدمات مربوطه به ایران از طریق اعطای امتیاز در موارد زیر داده خواهد شد: الف) صادرات، فروش، اجاره یا انتقال هواپیمای مسافربری تجاری انحصارا با کاربری غیر نظامی، ب) صادرات، فروش، اجاره یا انتقال قطعات یدکی و قطعات عمده برای هوایپمای مسافربری تجاری به ایران ، و ج) ارائه خدمات تبعی، از جمله ضمانت، نگهداری، و خدمات تعمیر و بازبینی های ایمنی برای کلیه موارد مذکور، مشروط به اینکه قطعات و خدمات مجوز داده شده انحصارا برای هوانوردی تجاری مسافری مورد استفاده قرار گیرند؛[۱۲]

۵.۱.۲. از طریق صدور مجوز ، به اشخاص حقوقی غیرآمریکایی که در مالکیت یا کنترل اشخاص آمریکایی[۱۳] می باشند، اجازه خواهد داد منطبق با این برجام با ایران معامله کنند؛ و

۵.۱.۳. اعطای مجوز واردات فرش و مواد غذایی از جمله پسته و خاویار با منشا ایرانی به ایالات متحده.

۶. ایالات متحده تایید می نماید که مقررات فهرست شده در بخش ۴ فوق فهرست کامل و جامع کلیه تحریم ها مرتبط هسته ای ایالات متحده می باشد. این تحریم ها بر اساس پیوست ۵ لغو خواهند شد.

۷. آثار لغو تحریم های اقتصادی و مالی ایالات متحده[۱۴]

۷.۱. در نتیجه لغو تحریم های مشخص شده در بخش ۴ فوق، از روز اجرا، تحریم های مزبور، و خدمات تبعی آنها، در مورد اشخاص غیر آمریکایی که اقدامات زیر را انجام می دهند یا اشخاصی که وضعیت های زیر را دارند اعمال نخواهد شد:

۷.۲. تدابیر مالی و بانکی[۱۵] (به بخش ۴.۱.۱ تا ۴.۱.۷ مراجعه شود)

انجام فعالیت ها، شامل عملیات مالی و بانکی، با دولت ایران، بانک مرکزی ایران، موسسات مالی ایرانی، و سایر اشخاص ایرانی مشخص شده در الحاقیه شماره ۳ این پیوست، شامل اعطای وام، نقل و انتقال، حساب بانکی (شامل افتتاح حساب و ایجاد روابط کارگزاری و پرداخت از طریق حساب بین بانکی (PTA) در موسسات مالی غیرآمریکایی)، سرمایه گذاری، خدید و فروش اوراق بهادار، ضمانت نامه، خرید و فروش ارزهای خارجی (شامل نقل و انتقالات مرتبط با ریال)، صدور اعتبارات اسنادی، و معاملات بازارهای آتی کالا و اختیار، ارائه خدمات پیام رسانی تخصصی مالی و تسهیل دسترسی مستقیم یا غیرمستقیم به آنها، خرید یا تحصیل اسکناس بانکی آمریکایی توسط دولت ایران و خرید، پذیره نویسی، یا ارایه خدمات مربوط به صدور اوراق قرضه دولت ایران.[۱۶]

۷.۳. تدابیر مربوط به بیمه (به بخش ۴.۲.۱ مراجعه شود)

ارائه خدمات مربوط به صدور بیمه نامه، بیمه یا بیمه اتکایی در رابطه با فعالیت های سازگار با این برجام، شامل فعالیت های مرتبط با افراد و اشخاص حقوقی نام برده شده در الحاقیه شماره ۳ این پیوست، شامل خدمات مربوط به صدور بیمه نامه، بیمه یا بیمه اتکایی در رابطه با فعالیت ها در بخش های انرژی، کشتیرانی و کشتی سازی ایران، برای شرکت ملی نفت ایران، شرکت ملی نفت کش ایران، یا برای کشتی هایی که نفت خام، گاز طبیعی، گاز طبیعی مایع، نفت و فرآورده های پتروشیمی از یا به ایران.

۷.۴. بخش های انرژی و پتروشیمی (به بخش های ۴.۳.۱ تا ۴.۳.۶ مراجعه شود)

اشحاصی که جزئی از بخش انرژِی ایران باشند؛ یا خرید، تحصیل، فروش، حمل و نقل، یا بازاریابی نفت و فرآورده های نفتی (شامل فرآورده های پالایش شده نفتی)، فرآورده های پتروشیمی، یا گاز طبیعی (شامل گاز طبیعی مایع) به یا از ایران؛ ارائه کمک، سرمایه گذاری (از جمله از طریق مشارکت)، کالا، خدمات (شامل خدمات مالی)، و فناوری که می تواند در رابطه با بخش انرژی ایران یا توسعه منابع نفتی آن یا تولید داخلی فرآورده های نفتی پالایش شده و فرآورده های پتروشیمی مورد استفاده قرار گیرند؛ یا فعالیت در بخش انرژی ایران شامل شرکت ملی نفت ایران، شرکت بازرگانی نفتیران (نیکو) و شرکت ملی نفت کش ایران.

۷.۵. بخش های کشتیرانی، کشتی سازی، و عاملیت اداره بنادر (به بخش های ۴.۴.۱ تا ۴.۴.۲ مراجعه شود)

اشخاصی که جزئی از بخش کشتیرانی یا کشتی سازی ایران باشند؛ یا تملک، اداره، کنترل، یا بیمه کشتی های مورد استفاده برای نقل و انتقال نفت خام، فرآورده های نفتی (شامل فرآورده های نفتی پالایش شده)، فرآورده های پتروشیمی، یا گاز طبیعی (شامل گاز طبیعی مایع) از یا به ایران؛ اداره بنادر در ایران (شامل عاملیت اداره بندرعباس[۱۷])، همکاری با بخش های کشتیرانی و کشتی سازی ایران یا عاملیت اداره بنادر ایران، یا ارائه خدمات مالی و سایر کلاها و خدمات مورد استفاده در ارتباط با بخش کشترانی و کشتی سازی ایران و با عاملیت اداره یک بندر در ایران، مشتمل بر خدمات بندری از قبیل سوخت رسانی و بازبینی، طبقه بندی، و تامین مالی، و فروش، اجاره و ارائه کشتی به ایران از جمله به خطوط کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران، شرکت ملی نفتکش ایران و شرکت خطوط کشتیرانی جنوب یا شرکت های تابعه آنها.

۷.۶. طلا و فلزات گرانبها (به بخش های ۴.۵.۱ تا ۴.۵.۲ مراجعه شود)

فروش، عرضه، صادرات یا انتقال طلا و سایر فلزات گرانبها به یا از ایران، به صورت مستقیم یا غیرمستقیم،َ یا انجام یا تسهیل عملیات نقل و انتقال مالی یا ارائه خدمات برای فعالیت های زیر شامل تامین امنیت، بیمه و حمل و نقل.

۷.۷. نرم افزار و فلزات (به بخش های ۴.۶.۱ تا ۴.۶.۲ مراجعه شود)

فروش، عرضه یا انتقال گرافیت، فلزات خام یا نیمه ساخته از قبیل آلومینیوم و فولاد، زغال سنگ، و نرم افزار برای یکپارچه سازی فرآیندهای صنعتی به یا از ایران، به صورت مستقیم یا غیرمستقیم، در رابطه با فعالیت های سازگار با این برجام، و افراد و موجودیت های مندرج در الحاقیه شماره ۳ این پیوست، و فروش، عرضه، یا انتقال چنین موادی به بخش های انرژی، پتروشیمی، کشتیرانی و کشتی سازی ایران و بنادر ایران، یا انجام یا تسهیل عملیات نقل و انتقال مالی یا ارائه خدمات برای اقدامات زیر شامل بیمه و حمل و نقل.

۷.۸. بخش خودرو سازی (به بخش های ۴.۷.۱ تا ۴.۷.۲ مراجعه شود)

اجرا یا تسهیل عملیات های نقل و انتقال مالی یا سایر معاملات برای فروش، عرضه، یا انتقال کالاها و خدمات مورد استفاده در ارتباط با بخش خودروسازی ایران.

۷.۹. فهرست ها و سایر لیست های تحریمی (به بخش ۴.۸.۱ مراجعه شود)

برداشتن فهرست ها و/یا تحریم های شرح داده شده در بخش،۴.۸.۱ توقف اعمال تحریم های ثانویه برای معامله با افراد و موجودیت های مندرج در الحاقیه شماره ۳ این پیوست؛ و رفع توقیف دارایی ها و منافع واقع در محدوده صلاحیتی ایالات متحده برای افراد و موجودیت های مندرج در الحاقیه شماره ۳ این پیوست.

—————————

[۱] – در مورد قوانین اتحادیه اروپایی، “شخص حقیقی، حقوقی یا نهاد ایرانی” بدین معناست:

الف- دولت ایران یا هر نهاد عمومی مربوط به آن؛

ب- هر شخص حقیقی ساکن یا مقیم ایران؛

ج- هر شخص حقیقی، حقوقی یا نهادی که اقامتگاه قانونی آن در ایران است؛

د- هر شخص حقیقی، حقوقی یا نهاد واقع در داخل یا خارج ایران، که به طور مستقیم یا غیرمستقیم تحت مالکیت یا کنترل یک یا چند شخص یا نهاد فوق الذکر باشد.

[۲] – عناوین و عناوین فرعی در این پیوست صرفا با هدف توصیف می باشند.

[۳] – در این پیوست عبارت “خدمات تبعی” به معنی هرگونه خدمات – از جمله کمک های فنی، آموزش، بیمه، بیمه اتکایی، واسطه گری، حمل و نقل یا خدمات مالی – که بطور متعارف به منظور انجام فعالیت هایی که تحریم مربوط به آنها لغو شده صورت می گیرد، می باشد.

[۴]- در غیر از مواردی که به نحو دیگری تصریح شده باشد، لغو تحریم های مشروحه در این بخش، معاملاتی را که اشخاصی که کماکان مشمول تدابیر محدودکننده می باشند در آن دخیل هستند، شامل نمی شود و تاثیری بر تحریم هایی که ممکن است تحت سایر مقررات حقوقی غیر از مقررات مندرج در بخش ۱ اعمال شوند، ندارد. هیچ چیز در این برجام به منزله تغییر در موضوع ایران نسبت به تحریم های اتحادیه اروپا نمی باشد.

[۵] . در مورد قوانین آمریکا، “شخص ایرانی” عبارت است از: الف) هر فردی که شهروند یا تبعه ایران است؛ و ب) هر موجودیت که وفق قوانین ایران تاسیس شده یا به شکل دیگری تحت صلاحیت دولت ایران باشد.

[۶] . تحریم هایی که ایالات متحده وفق تعهدات خود در بخش ۴، اعمال آنها را متوقف و متعاقبا آنها را خاتمه و یا با هدف خاتمه بخشی به آنها اصلاح خواهد کرد، عبارتند از تحریم های ناظر به اشخاص غیرآمریکایی. در مورد بخش های۴ و ۶.۷ این برجام، منظور از “شخص غیر آمریکایی” عبارت است از هر فرد یا شخص حقوقی به استثنای ۱) هر شهروند ایالات متحده، فرد خارجی مقیم دائم آمریکا، شخص حقوقی تاسیس شده طبق قوانین ایالات متحده یا در حدود صلاحیت ایالات متحده (شامل شعبه های خارجی)، یا هر شخص در داخل ایالات متحده، و ۲) هر شخص حقوقی که تحت مالکیت یا کنترل یک شخص آمریکایی باشد. در مورد شماره ۲ جمله فوق، یک شخص حقوقی در صورتی “تحت مالکیت یا کنترل” یک شخص آمریکایی تلقی می شود که: ۱) حداقل ۵۰ درصد از سهام از لحاظ ارزش یا قدرت رای را در اختیار داشته باشد؛ ۲) اکثریت کرسی های هیات مدیره شرکت را در اختیار داشته باشد؛ یا ۳) به شکل دیگری اقدامات، سیاست ها یا تصمیم های شخصی آن شرکت را کنترل کند. اشخاص آمریکایی و شرکت های خارجی تحت مالکیت یا تحت کنترل آمریکایی کمافی السابق مشمول منع کلی مراوداتی که وفق این برجام مجاز شده اند، خواهند بود مگر اینکه از دفتر نظارت بر دارایی های خارجی وزارت خزانه داری آمریکا (افک) مجوز گرفته باشند.

[۷] . در مورد کلیه قوانین و فرامین اجرایی ارجاع داده شده طبق این برجام، آخرین اصلاحیه قوانین و فرامین اجرایی مزبور تا تاریخ نهایی شدن این برجام مد نظر می باشد: قانون تحریم های ایران (ISA) مصوب ۱۹۹۶، اصلاحی طبق بخش ۱۰۲ قانون تحریم های جامع، پاسخگویی و منع سرمایه گذاری در ایران (CISADA) مصوب ۲۰۱۰، و بخش های ۲۰۷-۲۰۱ و ۳۱۱ قانون کاهش تهدید ایران و حقوق بشر سوریه (TRA) مصوب ۲۰۱۲؛ قانون تحریم های جامع، حساب کشی و منع سرمایه گذاری در ایران (CISADA) مصوب ۲۰۱۰ اصلاحی طبق بخش های ۲۱۶-۲۱۴، ۲۲۲، ۲۲۴، ۳۱۲-۳۱۱، ۴۰۳-۴۰۲، و ۶۰۵ قانون کاهش تهدید ایران و حقوق بشر سوریه (TRA) مصوب ۲۰۱۲ و بخش ۱۲۴۹ قانون آزادی ایران و مقابله با اشاعه (IFCA) مصوب ۲۰۱۲؛ قانون مجوز دفاع ملی سال مالی ۲۰۱۲ (NDAA)، اصلاحی طبق بخش های ۵۰۴-۵۰۳ کاهش تهدید ایران و حقوق بشر سوریه (TRA) و بخش ۱۲۵۰ قانون آزادی ایران و مقابله با اشاعه (IFCA)؛ فرمان اجرایی شماره ۱۳۶۲۲، اصلاحی طبق بخش ۱۵ فرمان اجرایی ۱۳۶۲۸ و بخش ۱۶ فرمان اجرایی شماره ۱۳۶۴۵. ارجاعات مندرج در بخش ۴، اختیاراتی که وفق آنها تحریم های ثانویه در نتیجه اتخاذ اقدامات موصوف در بخش ۱.۹.۴ دیگر اعمال نخواهند شد، را هم در بر می گیرند.

[۸] . خروج شرکت ملی نفت ایران از فهرست SDN مضافا موجبات بی اثرشدن وضعیت تحریمی این شرکت در سایر فهرست ها و تصمیم گیری ها خواهد شد.

[۹] . در مورد معنای “خدمات تبعی” به زیرنویس شماره ۳ مراجعه کنید.

[۱۰] . تعهد مندرج در بخش۴.۴.۱ مبتنی بر این است که عاملیت بندر بندرعباس دیگر تحت کنترل شخصی که در فهرست اتباع تحریمی قرار دارد نباشد.

[۱۱] – به منظور اثربخشی به تدابیر مشروحه در این بخش ۵.۱، ایالات متحده امتیاز انجام فعالیتهایی را که متضمن دخالت افراد فهرست شده در فهرست SDN نباشد و به نحو دیگری با قوانین و مقررات قابل اعمال ایالات متحده از جمله و نه محدود به Export Administration Act, the Federal Food, Drug and Cosmetic Act and the Iran-Iraq Arms Non-Proliferation ACT منطبق باشد را صادر خواهد کرد.

[۱۲] – امتیاز های صادره در راستای بخش ۵.۱.۱ شامل شروط مناسبی برای حصول اطمینان از عدم واگذاری و یا فروش هواپیماو قطعات و خدمات موضوع امتیاز به اشخاص فهرست شده در فهرست SDN نخواهد بود. در صورتی که ایالات متحده احراز کند که هواپیماها، کالاها یا خدمات موضوع امتیاز برای اهدافی غیر از کاربری غیر نظامی استفاده شده است یا اینکه به افراد فهرست شده در فهرست SDN مجددا فروخته یا منتقل شده اند، ایالات متحده این موضوع را به عنوان مبنایی برای خاتمه دادن به تعهدات اش به صورت کلی یا جزئی وفق بخش ۵.۱.۱ تلقی خواهد کرد.

[۱۳] – در مورد بخش ۵.۱.۲ این برجام، یک موجودیت غیرآمریکایی در صورتی “تحت مالکیت یا کنترل” یک شخص آمریکایی خواهد بود که: ۱) حداقل ۵۰ درصد از سهام از لحاظ ارزش یا قدرت رای را در اختیار داشته باشد؛ ۲) اکثریت کرسی های هیات مدیره شرکت را در اختیار داشته باشد؛ یا ۳) به شکل دیگری اقدامات، سیاست ها یا تصمیم های شخصی آن شرکت را کنترل کند.

[۱۴] . لغو تحریم های شرح داده شده در این قسمت، نسبت به معاملاتی که در آنها اشخاص مندرج در فهرست SDN دخیل هستند، اعمال نمی گردد و تاثیری در تحریم هایی که ممکن است تحت سایر مقررات غیر از مقررات مندرج در بخش ۴ اعمال شوند، ندارد، مگر اینکه صراحتا به گونه دیگری مشخص شده باشد. هیچ چیزی در این برجام به منزله تغییری در موضع ایران در رابطه با تحریم های آمریکا نمی باشد.

[۱۵] . در مورد توقف اجرای مقررات اشاره شده در بخش های۴.۱.۱ تا ۴.۱.۷، آثار توصیف شده برای موسسات مالی غیر آمریکایی، به فعالیت های موسسات مالی بین المللی در خارج از حوزه صلاحیت ایالات متحده تسری می یابد.

[۱۶] . موسسات مالی غیرآمریکایی، غیر ایرانی که با موسسات مالی ایرانی (شامل بانک مرکزی ایران) که در فهرست SDN قرار ندارند، معامله انجام دهند، بدلیل فعالیت آن موسسات مالی ایرانی در نقل و انتقالات یا روابط بانکی با افراد و اشخاص حقوقی که در فهرست SDN نام برده شده اند، در معرض تحریم ها نخواهند بود، مشروط به اینکه موسسه مالی غیرآمریکایی، غیرایرانی نقل و انتقالات مشخص مزبور با افراد و اشخاص حقوقی ایرانی نام برده شده در فهرست SDN را انجام نداده باشد و یا آنها را تسهیل نکرده باشد و به شکل دیگری در چنین روابط بانکی دخیل نبوده باشد.

[۱۷] . “آثار” توصیف شده در بخش ۷.۵ در ارتباط با عاملیت اداره بندر بندرعباس مبتنی بر این است که بندرعباس دیگر تحت کنترل شخصی که در فهرست SDN قرار دارد نباشد.

———————-
ضمیمه ۳

همکاری­های صلح ­آمیز هسته­ ای

الف. عمومی

ایران و ۱+۵ تصمیم گرفتند، در کنار سایر موارد، از جمله از طریق همکاریهای فنی آژانس، هر کجا متناسب باشد، در حوزه­ های مختلف صلح­ آمیز صنعت هسته ­ای که در چارچوب این برجام، که در این ضمیمه به تفصیل آمده است، همکاری نمایند. در این ارتباط، کمیسیون مشترک نیز کمک به ایران شامل پروژه های همکاری فنی آژانس را، هنگامی که متناسب باشد، پشتیبانی می نماید.
همه همکاریهای صلح­ آمیز هسته‌ای تحت این برجام، متقابلاً توسط کشورهای شرکت کننده تعیین خواهد شد و با برجام و قوانین و رویه های ملی عضو شرکت کننده مطابقت خواهد داشت.
پروژه های همکاری علمی و صلح­آمیز هسته‌ای مد نظر بین ایران و ۱+۵ به عنوان بخشی از این برجام، می تواند در اشکال مختلف و تنوعی از شرکت کنندگان بالقوه به انجام برسد. یک پروژه معین که توسط ۱+۵ و نه لزوماً شامل مشارکت همه اعضاء ۱+۵، می­تواند به طرق زیر انجام شود:

۳.۱.توسط ترتیبات همکاری دو جانبه و یا چند جانبه با ایران. چنین ترتیباتی توسط کشورهای شرکت کننده متقابلاً مشخص می گردند.

۳.۲.پروژه های تحت نظر آژانس، از طریق پروژه های همکاری فنی با آژانس ازجمله از طریق موافقت نامه های پروژه و تامین.

۳.۳.از طریق مراکز علوم و تکنولوژی بین المللی.

بطور مشخص، اعضاء ۱+۵، به منظور توسعه همکاری هسته‌ای با ایران، بطور ویژه، زمینه ­های زیر را انجام خواهند داد:

ب. راکتورها، سوخت ها و فناوری ها، تاسیسات و فرآیندهای مربوطه

راکتورهای پیشرفته تحقیقاتی و قدرت آب سبک و تاسیسات، فناوری ها و تجهیزات وابسته

اعضاء ۱+۵، چنانچه متناسب باشد، دستیابی ایران به راکتورهای تحقیقاتی و قدرت آب سبک را برای تحقیق و توسعه و آزمون و همچنین برای تامین برق و شیرین سازی آب همراه با ترتیباتی برای تضمین ارائه سوخت هسته‌ای و خروج سوخت مصرف شده، آنگونه که در قراردادهای مربوطه برای هر راکتور فراهم شده آمده است، تسهیل خواهند نمود. این می تواند شامل زمینه های زیر برای همکاری باشد:

۴.۱. ساخت و همینطور بهره برداری ایمن و موثر از راکتورهای جدید قدرت آب سبک و تجهیزات مربوط به آن، بر طبق الزامات نسل سوم با بالا، شامل راکتورهای توان کوچک و متوسط، از جمله طراحی و ساخت مشترک، چنانچه متناسب باشد.

۴.۲. ساخت راکتورهای تحقیقاتی چند منظوره آب سبک پیشرفته و به روز، با قابلیت آزمایش نمونه های میله سوخت و مجتمع سوخت و مواد بکار رفته در تجهیزات نیروگاهی، همراه با تاسیسات مربوطه از جمله طراحی و ساخت مشترک، چنانچه متناسب باشد.

۴.۳. تامین تجهیزات و سیستم های کنترل منحصر به فرد پیشرفته، برای راکتورهای تحقیقاتی و قدرت فوق شامل طراحی و ساخت مشترک، چنانچه متناسب باشد.

۴.۴. تامین نرم افزارها و کدهای محاسباتی و شبیه سازی هسته‌ای با توجه به موضوعات فوق، شامل طراحی و تولید مشترک، چنانچه متناسب باشد.

۴.۵. تامین تجهیزات اصلی مدار اول و دوم و همچنین قلب راکتورهای قدرت و تحقیقاتی، شامل طراحی و ساخت مشترک، چنانچه متناسب باشد.

۴.۶. آموزش در عمل بر روی سناریوهای جابجایی و مدیریت سوخت برای راکتورهای قدرت و تحقیقاتی هسته‌ای.

۴.۷. ارزیابی فنی مشترک از راکتورهای فعلی ایران به منظور ارتقاء سیستمها و تجهیزات فعلی شامل موضوعات مربوط به ایمنی هسته‌ای بر اساس درخواست ایران.

ب. پروژه مدرن­سازی اراک

۵.۱. همانگونه که در بخش ب از پیوست یک شرح داده شده است، اعضای ۱+۵، چنانچه متناسب باشد، و ایران، از طریق مشارکت بین المللی، بازطراحی و ساخت راکتورIR-۴۰ در اراک را به یک راکتور ۲۰ مگاوات حرارتی که از آب سنگین به عنوان خنک کننده و کند کننده استفاده می کند، بر پایه طرح مفهومی موافقت شده (که به ضمیمه یک منضم شده است) همکاری خواهند کرد.

۵.۲. ایران به عنوان مالک و مدیر پروژه نقش رهبری را به عهده خواهد داشت و کلیات اجرا و تکمیل پروژه مدرن سازی مسئول خواهد بود. یک گروه کاری متشکل از اعضای ۱+۵ برای پشتیبانی و تسهیل از بازطراحی و بازسازی راکتور تاسیس خواهد شد. یک مشارکت بین المللی متشکل ار ایران و گروه کاری، پروژه مدرن­سازی اراک را با مسوولیت هایی که توسط اعضای ۱+۵ در ضمیمه ۱ شرح داده شده است، اجرا خواهند کرد. گروه کاری می­تواند برای با اجماع ایران و گروه کاری، برای مشارکت کشورهای دیگر بزرگتر شود. اعضای ۱+۵ و ایران، پیش از رسیدن به روز اجرا، یک سند که در آن تعهدات محکم آنها در پروژه مدرن­سازی اراک بیان شده است را جمع­بندی خواهند کرد که یک مسیر مطمئن رو به جلو برای مدرن سازی راکتور فراهم نموده و مسوولیت های به عهده گرفته شده توسط اعضای ۱+۵ بویژه در حوزه ­های کلیدی نظیر طراحی، بازبینی طراحی و صحه­ گذاری، ساخت قلب راکتور، طراحی، ساخت و تامین سوخت، ایمنی و امنیت، پسمانداری یا پردازش سوخت مصرف شده، همین طور تامین مواد، تجهیزات و سیستمهای ابزار دقیق و کنترل، و قراردادهایی که متعاقباً منعقد خواهد شد.

۵.۳. آزمایشگاه های مربوط به آن که قرار است توسط ایران انجام گیرد، و بررسی اینکه امنیت آن با استانداردهای بین ­المللی هم خوانی داشته باشد به طوری که راکتور توسط نظام ایمنی ایران پروانه راه اندازی و بهره برداری دریافت کند. به منظور اطمینان از پیشرفت روان و تکمیل پروژه، ممکن است مشورتهایی در کمیسیون مشترک به منظور ارائه توصیه های لازم برای اقدامات ضروری در مورد ساخت و بهره برداری به موقع و ایمن راکتور مدرن شده انجام گیرد.

۵.۴. ایران مسئولیت اولیه برای تامین مالی پروژه مدرن­سازی را به عهده خواهد گرفت. ترتیبات تامین مالی اضافی جهت تکمیل پروژه، شامل پروژه های آژانس که پروژه مدرن سازی اراک را پشتیبانی می نماید، بر اساس تفاهم نامه/ موافقت نامه و قراردادهایی که متعاقباً منعقد خواهد شد مشخص خواهد گردید.

تامین سوخت جدید

۶.۱. اعضای ۱+۵، چنانچه متناسب باشد، کمک به ایران در رسیدن به استانداردهای کیفی بین المللی برای سوخت هسته‌ای ساخته شده توسط ایران ازجمله طریق آژانس، هر جا که متناسب باشد، را در زمینه های زیر حمایت خواهند نمود.

۶.۲. اعضای ۱+۵ همکاری با ایران را برای تامین سوختهای پیشرفته، چنانچه متناسب باشد شامل طراحی و ساخت مشترک، اخذ پروانه های مربوطه و تکنولوژی ساخت سوخت و تجهیزات و زیرساختهای لازم برای راکتورهای هسته‌ای تحقیقاتی و قدرت فعلی و آینده از جمله کمکهای فنی در خصوص فرآیندهای خالص سازی، فعالیتهای شکل دهی و مهندسی مواد برای انواع مختلف غلاف سوخت و ساخت غلاف برای راکتور تحقیقاتی آب سنگین مدرن شده اراک دنبال خواهند کرد.

ج‌. اقدامات تحقیق و توسعه:

برای اجرای ابعاد دیگر این برجام و در پشتیبانی از یک همکاری وسیعتر علمی بین ۱+۵ و ایران، ۱+۵ و ایران همکاری و تبادل علمی در زمینه علوم و فناوری هسته‌ای را دنبال خواهند کرد:

۷.۱. تحقیقات فیزیک نجومی و فیزیک هسته‌ای بر پایه شتاب دهنده و تولید ایزوتوپ پایدار در تاسیسات فردو. ایران از ۱+۵ و دیگر اعضای علاقمند، پیشنهادهای مشخص برای پروژه­ های بین­ المللی همکاری هسته ­ای، فیزیک و فناوری درخواست نموده و یک کارگاه بین ­المللی برای ارزیابی این پیشنهادها میزبانی خواهد کرد. هدف تحقق پروژه­های مشارکتی در خلال چند سال است. انتقال به تولید ایزوتوپ های پایدار در دو زنجیره در یک همکاری مشترک بین ایران و فدراسیون روسیه بر مبنای ترتیباتی که بر روی آن توافق خواهد شد، هدایت خواهد شد.

۷.۲. فیزیک پلاسما و جوش هسته‌ای

۷.۳. انجام تحقیقات راکتور در راکتور تحقیقاتی تهران، راکتور مدرن شده اراک، یا در راکتورهای تحقیقاتی آینده در ایران مانند:

۷.۳.۱. آموزش

۷.۳.۲. تولید و بهره برداری از رادیو ایزوتوپ

۷.۳.۳.شیرین سازی آب

۷.۳.۴. درمان های انجام شده توسط نوترون

۷.۳.۵. تحلیل فعالسازی نوترونی

۷.۳.۶. درمان با استفاده از محصورسازی نوترون

۷.۳.۷. تصویر برداری نوترونی و مطالعات شناسایی مواد با استفاده از تابش نوترونی

۷.۴. اعضاء +۵ و ایران می توانند همچنین در زمینه­ های دیگری برای همکاری بیابند:

۷.۴.۱. طراحی، تولید و/یا مونتاژ تکنولوژیها و تجهیزات اندازه­ گیری داخل قلب راکتور

۷.۴.۲. طراحی، مونتاژ و/یا تولید سیستمهای کنترل و ابزار دقیق و الکترونیک هسته‌ای

۷.۴.۳. تکنولوژی جوش هسته‌ای و فیزیک پلاسما و زیرساختهای وابسته و تسهیل مشارکت ایران در پروژه راکتور آزمایشی گرما هسته‌ای بین المللی (ITER) و/یا پروژه های مشابه شامل پروژه های همکاری فنی آژانس

۷.۴.۴. مطالعه ذرات نوترینو

۷.۴.۵. طراحی، تولید و تامین انواع مختلف شتاب دهنده ها و تامین تجهیزات و زیر ساخت های وابسته شامل پروژه های همکاری فنی آژانس

۷.۴.۶. نرم افزارهای دریافت و پردازش داده­ها و تجهیزات مرتبط کننده

د. ایمنی، پادمان و امنیت:

۸. ایمنی هسته‌ای:

اعضاء ۱+۵ و احتمالا کشورهای دیگر، چنانچه متناسب باشد، آماده همکاری با ایران در ایجاد یک مرکز ایمنی هسته‌ای در داخل ایران، مشارکت در در کارگاهها و رخدادهای آموزشی در ایران جهت پشتیبانی از ارتباط بین نظام ایمنی هسته‌ای ایران و کشورهای ۱+۵ و سایر کشورها، که همراه با مسائل دیگر، با اشتراک گذاری درس های گرفته شده در ایجاد و حفظ استقلال و اثربخشی نظام ایمنی و آموزش بر روی اجرای فرهنگ ایمنی هسته‌ای و روشهای حرفه ای و موثر لازم، تسهیل در امور مربوط به بازدید و تبادل اطلاعات از نظام ایمنی و نیروگاه های هسته‌ای خارج از ایران با تمرکز بر روشهای حرفه ای و موثر برای بهره برداری ایمن، و ارتقاء و تقویت آمادگی درونی در مواقع اضطراری و توانایی مدیریت حوادث جدی می­باشند.

فراهم نمودن پشتیبانی و کمک برای توانمند نمودن ایران جهت پیوستن به معاهدات مرتبط بر روی ایمنی و امنیت هسته­ای، از طریق کارگاههای آموزشی و سمینارها برای دستیابی به چنین تعهداتی. چنین کارگاه ها یا سمینارهایی میتواند تحت نظارت آژانس نیز انجام گیرد

اعضای ۱+۵ و احتمالا دیگر کشورها، چنانچه متناسب باشد، با ایران در زمینه­های ایمنی هسته‌ای و همچنین در دیگر زمینه هایی زیر که بصورت متقابل موافقت می شود، همکاری خواهند نمود:

۸.۱. به انجام رساندن موافقت نامه های دوجانبه/چند جانبه با سازمانها و مراکز تحقیقاتی مربوطه

۸.۲. تامین کدهای محاسباتی معتبر، دستگاهها و تجهیزات مربوط به ایمنی هسته‌ای

۸.۳. تسهیل در تبادل دانش و تجربه در زمینه ایمنی هسته‌ای

۸.۴. ارتقاء و تقویت آمادگی اضطراری محلی و توانایی مدیریت حوادث جدی

۸.۵. تنظیم دوره های آموزش و حرفه آموزی برای بهره برداران راکتور و تاسیسات، پرسنل نظام ایمنی و سازمانهای حمایتی مربوطه در زمینه ایمنی هسته‌ای داخل و خارج ایران

۸.۶. ایجاد یک مرکز ایمنی هسته‌ای در ایران که به لوازم، تکنیکها و تجهیزات لازم به منظور حمایت و تسهیل آموزش های حرفه ای و فنی و تبادل درسهای گرفته شده برای بهره برداری از راکتورها و تاسیسات، پرسنل نظام ایمنی و سازمانهای حمایتی مربوطه تجهیز شده باشد.

۹. پادمانهای هسته‌ای

اعضاء ۱+۵ و احتمالا دیگر کشورها، چنانچه متناسب باشد، آماده همکاری با ایران بر روی اجرای موثر و کارآی پادمان های آژانس و اقدامات شفاف ساز در ایران می­باشند. همکاری در زمینه های زیر نیز می تواند مد نظر باشد:

۹.۱.همکاری در شکل کارگاهها و کارآموزی برای تقویت حسابرسی مواد هسته‌ای و فرایند کنترل، توسعه منابع انسانی و فرایندهای کنترل و تضمین کیفیت.

۹.۲.اعضای ۱+۵ و دیگر کشورها، چنانچه متناسب باشد، آماده همکاری برای اجرای موثر و کارآی پادمانهای آژانس و اقدامات شفاف­ساز در ایران می­باشند.

۹.۳.این همکاری ها می تواند به صورت آموزش و کارگاههای آموزشی به منظور تقویت مسئولین قانون گذار پادمان، تقویت حسابرسی مواد هسته‌ای و فرایند کنترل، توسعه منابع انسانی و فرایندهای کنترل و تضمین کیفیت باشد.

۱۰.امنیت هسته‌ای

اعضاء ۱+۵ و احتمالا دیگر کشورها، چنانچه متناسب باشد، آماده همکاری با ایران بر روی اجرای دستورالعملهای راهنما و روشهای موثر امنیت هسته‌ای همکاری می­باشند. همکاری در زمینه های زیر می تواند مد نظر باشد:

۱۰.۱. همکاری به شکل دوره های آموزشی و کارگاهها آموزشی برای تقویت توانایی ایران جهت جلوگیری، حفاظت و پاسخ دهی به تهدیدات امنیت هسته‌ای در تاسیسات هسته‌ای و سیستمها همچنین فراهم کردن امنیت هسته‌ای پایدار و موثر و سیستمها حفاظت فیزیکی.

۱۰.۲. همکاری از طریق آموزش و کارگاهها آموزشی برای تقویت توانایی ایران برای حفاظت در برابر، و پاسخ دهی، به تهدیدات امنیت هسته‌ای شامل خراب کاری همچنین فراهم کردن امنیت هسته‌ای پایدار و موثر و سیستمهای حفاظت فیزیکی.

هـ. پزشکی هسته‌ای و رادیو ایزوتوپها، تکنولوژیهای، تاسیسات و فرآیندهای مربوطه

۱۱. اعضاء ۱+۵ و احتمالا دیگر کشورها، چنانچه متناسب باشد، آماده می شوند تا با ایران جهت پیشبرد استفاده از پزشکی هسته‌ای در ایران به منظور ارتقاء تخصص ایران در تشخیص، تصویربرداری و رادیوتراپی، افزایش دسترسی به رادیوایزوتوپهای پزشکی جهت تشخیص و درمان شهروندان ایرانی، و ایجاد تسهیلات جهت مشارکت ایران در جامعه علمی بین المللی و پزشکی هسته‌ای همکاری نمایند. چنین همکاریهایی می تواند شامل موارد زیر باشد:

۱۱.۱. ارتقاء زیربنای مربوط به تاسیسات شتاب دهنده موجود در ایران که برای تولید رادیو ایزوتوپ های پزشکی استفاده می گردد.

۱۱.۲. ایجاد تسهیلات جهت دستیابی ایران به یک شتاب دهنده جدید و تجهیزات رادیوداروئی مربوطه برای تولید رادیو ایزوتوپ های پزشکی.

۱۱.۳. دستیابی به تجهیزات منحصربفرد رادیوتراپی و تصویربرداری برای مراکز فعلی و یا جدید پزشکی هسته‌ای شامل همکاری بین بیمارستانها برای درمان افراد بیمار.

۱۱.۴. همکاری بر روی روشهای دوزیمتری شغلی و بیماران.

۱۱.۵. نمونه­ های بهبود یافته جهت تابش دهی برای کاربرد در تولید رادیو ایزوتوپها

۱۱.۶. دستیابی به منابع رادیو ایزوتوپ برای بُرُن تراپی و تنظیم دستگاههای رادیوتراپی و دیگر کاربردهای صنعتی و پزشکی

۱۱.۷. تامین مرکز رادیو داروی منحصر بفرد و پیشرفته و آزمایشگاههای لازم

و. پسمانداری و ازکاراندازی تاسیسات

۱۲. اعضاء ۱+۵، چنانچه متناسب باشد، آماده همکاری با ایران در مدیریت و جابجایی ایمن، کارآ و پربازده پسماند های هسته‌ای و رادیولوژیکی ایجاد شده از فعالیت های چرخه سوخت هسته‌ای و پزشکی هسته‌ای، فعالیتهای تولید و/یا مصرف رادیوایزوتوپ، همکاری نمایند.

۱۳. اعضاء ۱+۵، چنانچه متناسب باشد، آماده می شوند تا با ایران در زمینه های اقدامات حرفه ای، ایمن، موثر و سازگار با محیط زیست برای رفع آلودگی و از کاراندازی تاسیسات هسته‌ای، شامل همکاری برای انبار کردن پسماندهای سطح کم و متوسط بر روی تاسیسات انبارهای طولانی مدت همکاری نمایند.

۱۴. اعضاء ۱+۵، چنانچه متناسب باشد، آماده می شوند تا تبادل اطلاعات و بازدیدها در سایتهای مرتبط و مکانهای خارج از ایران مربوط به مدیریت پسماند و اجرای روشهای موثر در این زمینه را تسهیل نمایند.

۱۵. اعضاء ۱+۵، چنانچه متناسب باشد، تامین تجهیزات و سیستمهای مناسب برای مدیریت پسماند و تاسیسات انبارش آنها در ایران را تسهیل خواهند نمود.

ز. پروژه های دیگر

۱۶. پروژه های دیگر می تواند بین اعضاء مرتبط ۱+۵ و ایران با تشخیص متقابل توسط شرکت کنندگان در برجام شامل زمینه های زیر اجرا گردد:

۱۶.۱. ساخت آب شیرین­ کن­ های هسته‌ای و زیربناهای مربوطه در ایران

۱۶.۲. توسعه تکنولوژی لیزری برای کاربردهای پزشکی (به عنوان مثال برای جراحی چشم)

————————

پیوست چهار – کمیسیون مشترک

۱. تاسیس، ترکیب، و هماهنگ کننده

۱.۱. کمیسیون مشترک تاسیس می شود تا کارکردهایی که در برجام، از جمله پیوست‏هایش، به آن واگذار شده را اجرا نماید.

۱.۲. کمیسیون مشترک مرکب است از نمایندگان گروه ۱+۵ (دولتهای چین، فرانسه، آلمان، فدراسیون روسیه، انگلستان و ایالات متحده، به همراه نماینده عالی اتحادیه اروپایی در امور خارجه و سیاست امنیتی)، و ایران، همه با هم، اعضای برجام.

۱.۳. کمیسیون مشترک می تواند در صورت اقتضا، کارگروه هایی در حوزه های خاص ایجاد نماید.

۱.۴. نماینده عالی اتحادیه اروپایی در امور خارجه و سیاست امنیتی (از این پس: نماینده عالی) یا نماینده او به عنوان هماهنگ کننده کمیسیون مشترک انجام وظیفه خواهد کرد.

۲. کارکردها

۲.۱. کمیسیون مشترک، کارکردهای زیر را انجام خواهد داد:

۲.۱.۱. مرور و تصویب طراحی نهایی رآکتور مدرن‏شده‏ی تحقیقاتی آب سنگین و طراحی لابراتورهای فرعی پیش از آغاز احداث، و مرور و تصویب طراحی سوخت برای رآکتور مدرن‏ شده ‏ی تحقیقاتی آب سنگین به نحو مندرج در بخش ب پیوست یک؛

۲.۱.۲. در صورت درخواست ایران، مرور و تصویب تولید، تحصیل، ساخت یا عملیاتی کردن hot cells (محتوی یک سل یا سل‏های مرتبط به هم)، Shielded cells یا shielded glove cells با ابعاد فراتر از شش متر مکعب در حجم و مختصات مندرج در پیوست ۱ پروتکل الحاقی، به نحو مشروح در بند ۲۱ پیوست ۱؛

۲.۱.۳. مرور و تصویب طرح های ارائه شده توسط ایران برای آغاز تحقیق و توسعه بر روی سوخت رآکتور تحقیقاتی تهران بر مبنای فلز اورانیوم، به نحو مندرج در بند ۲۶ پیوست ۱؛

۲.۱.۴. به درخواست ایران، مرور و تصویب پروژه ها در مورد سانتریفیوژهای جدید برای حرکت به سمت مرحله نمونه اولیه برای تست مکانیکی، به نحو مندرج در بند ۴۳ پیوست ۱؛

۲.۱.۵. دریافت پیش هنگام اطلاعات در مورد پروژه های خاص که در فردو اجرا خواهند شد، به نحو مندرج در بند ۴۴ پیوست ۱؛

۲.۱.۶. دریافت اطلاعات در مورد چارچوب اولیه تولید ایزوتوپ پایدار در فردو به نحو مندرج در بخش بند ۴۶ پیوست یک؛

۲.۱.۷. در صورت درخواست ایران، ارزیابی و تصویب اینکه مجتمع های سوخت ساخته شده در ایران و محصولات میانی آنها بسادگی قابلیت بازتبدیل شدن به UF۶ را نداشته باشد، بر اساس شرایط فنی عینی، با هدف ایجاد قابلیت تولید سوخت در ایران، به نحو مندرج در بند ۵۹ پیوست ۱؛

۲.۱.۸. حمایت از کمک به ایران، از جمله به نحو مقتضی از طریق همکاری های فنی آژانس، در احراز استانداردهای کیفی بین المللی برای سوخت هسته ای تولید شده توسط ایران، به نحو مندرج در بند ۵۹ پیوست ۱؛

۲.۱.۹. در صورت درخواست ایران، مرور و تصویب پیش هنگام مشارکت ایران با هر کشور دیگر، یا با هر نهاد خارجی دیگر در فعالیت های غنی سازی یا مرتبط با غنی سازی از جمله تحقیق و توسعه مربوطه، از جمله از طریق صادرات هرنوع تجهیزات و فناوری غنی سازی یا مرتبط با غنی سازی، به نحو مندرج در بند ۷۳ پیوست ۱؛

۲.۱.۱۰. ارائه مشورت، و توصیه، در خصوص ابزارهای ضروری در چارچوب دسترسی به نحو مشخص در بند ۷۸ پیوست ۱؛

۲.۱.۱۱. در صورت درخواست ایران، مرور و تصویب پیش هنگام طراحی، تولید، ساخت، تحصیل، یا استفاده برای اهداف غیرهسته ای، سیستم های چاشنی انفجاری چند-نقطه ای که برای ابزارهای انفجاری هسته ای مناسب هستند و سیستم های دیاگنوستیک انفجاری (دوربین های استریک، دوربین های فریمینگ و دوربین های فلاش اشعه ایکس) مناسب برای تولید ابزارهای انفجار هسته ای، به نحو مندرج در بندهای ۸۲.۲ و ۸۲.۳ پیوست ۱؛

۲.۱.۱۲. مرور و رایزنی برای پرداختن به موضوعات ناشی از اجرای لغو تحریم ها به نحو مشخص شده در این برجام و پیوست ۲ آن؛

۲.۱.۱۳. مرور و تصمیم گیری در خصوص طرح هایی مرتبط با هسته ای برای انتقال به، یا فعالیت با، ایران، منطبق با بخش ۶ این پیوست و قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل که این برجام را تایید می نماید؛

۲.۱.۱۴. مرور، با هدف حل و فصل، هر موضوعی که یک عضو برجام معتقد است عدم‏اجرای تعهدات یک عضو دیگر برجام به حساب می آید، بر اساس فرآیند مشروح در برجام؛

۲.۱.۱۵. در صورت ضرورت، اتخاذ یا اصلاح رویه های حاکم بر فعالیت های خود؛

۲.۱.۱۶. رایزنی و ارائه رهنمود در خصوص سایر موضوعات اجرایی که ممکن است در ارتباط با برجام بروز نماید؛

۳. رویه ها

۳.۱. کمیسیون مشترک بر مبنای ثابت سه ماهیانه و یا در هر زمان به درخواست یک عضو برجام از هماهنگ ‏کننده تشکیل جلسه خواهد داد. هماهنگ‏ کننده جلسه‏ ی کمیسیون مشترک را به گونه‏ای منعقد خواهد کرد که برگزاری آن بیش از یک هفته بعد از دریافت چنان درخواستی نباشد، مگر برای رایزنی ها بر اساس بخش Q پیوست یک و هر موضوع دیگر که هماهنگ‏کننده و/یا یک عضو برجام آنرا فوری تشخیص دهد، که در این صورت جلسه در اولین فرصت ممکن که بیش از سه روز تقویمی از زمان دریافت چنان درخواستی نباشد، برگزار خواهد شد.

۳.۲. جلسات کمیسیون مشترک به نحو مقتضی در نیویورک، وین، یا ژنو برگزار خواهد شد. کشور میزبان بایستی مسائل شکلی ورود برای کسانی که در این جلسات شرکت می کنند را تسهیل نماید.

۳.۳. کمیسیون مشترک می تواند با اجماع تصمیم بگیرد که ناظرانی را برای شرکت در جلسات خود دعوت نماید.

۳.۴. جز آنچه در بخش ۶ این پیوست درج شده که مشمول رویه‏ی طبقه‏بندی محرمانه‏ی سازمان ملل متحد خواهد بود، کار کمیسیون مشترک محرمانه است و تنها می تواند میان اعضای برجام و در صورت اقتضاء ناظران به اشتراک گذارده شود، مگر آنکه کمیسیون مشترک تصمیم دیگری بگیرد.

۴. تصمیمات

۴.۱. جز در مواردی که در این پیوست به گونه دیگری بیان شده باشد، تصمیمات کمیسیون مشترک با اجماع اتخاذ می شود.

۴.۲. هر عضو برجام یک رای خواهد داشت. تصمیمات کمیسیون مشترک توسط نماینده یا معاون نماینده یا سایر جانشین های آنان که عضو برجام می تواند منصوب نماید اتخاذ خواهد شد.

۴.۳. در صورتی که هریک از اعضاء برجام درخواست ثبت آراء را بنماید، رای هر عضو برجام به اطلاع همه اعضاء دیگر برجام خواهد رسید.

۴.۴. موضوعات مطرح نزد کمیسیون مشترک تحت بخش Q از پیوست ۱ با اجماع یا با پنج رای مثبت اعضاء برجام مورد تصمیم گیری قرار می گیرند.حد نصابی برای رسمیت یافتن جلسه وجود نخواهد داشت.

۵. سایر
۵.۱. هر عضو برجام مسئولیت هزینه های مشارکت خود در کمیسیون مشترک را برعهده دارد، مگر آنکه کمیسیون مشترک تصمیم دیگری بگیرد.

۵.۲. اعضاء برجام در هر زمان می توانند درخواست نمایند که هماهنگ‏کننده، اطلاعیه ای را میان سایر اعضاء برجام توزیع نماید. هماهنگ‏کننده پس از دریافت چنان درخواستی، اطلاعیه مزبور را بدون درنگ میان تمام اعضاء برجام توزیع می نماید.

۶. کارگروه خرید
۶.۱. جز در مواردی که قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد که این برجام را تایید می نماید به گونه دیگری مقرر کرده باشد،کمیسیون مشترک، با هدف تاسیس یک کانال خرید، طرح های ارائه شده توسط دولتهایی که مایل به مشارکت در موارد زیر هستند را مرور و تصمیم گیری خواهد کرد:

۶.۱.۱. عرضه، فروش یا انتقال مستقیم یا غیرمستقیم از سرزمین شان، یا توسط اتباع آنها یا با استفاده از کشتی ها یا هواپیماهای دارای پرچم آنها به، یا برای استفاده در یا به سود، ایران، خواه منشا آن در سرزمین آنها باشد یا نباشد، کلیه اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری مندرج در سند INFCIRC/۲۵۴/Rev.۱۲/Part ۱، و چنانچه استفاده نهایی آن برای برنامه هسته ای ایران به نحو مندرج در این برجام و یا سایر استفاده های نهایی غیرنظامی غیرهسته ای باشد کلیه اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری مندرج در سند INFCIRC/۲۵۴/Rev.۹/Part ۲،)یا آخرین نسخه های این اسناد که توسط شورای امنیت روزآمد می شود) و همچنین اقلام دیگری که دولت مربوطه تشخیص دهد ممکن است به فعالیت های متعارض با این برجام کمک نماید؛ و،

۶.۱.۲. ارائه هرگونه کمک فنی یا آموزش، کمک مالی، سرمایه گذاری، واسطه گری یا سایر خدمات، و انتقال منابع مالی یا خدمات، در ارتباط با عرضه، فروش، انتقال، تولید، یا استفاده از اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری شرح داده شده در بندفرعی بالا؛

۶.۱.۳. تحصیل منفعت در یک فعالیت تجاری در دولت دیگر توسط ایران که در بر دارنده استخراج اورانیوم، تولید یا استفاده از مواد و فناوری های هسته ای فهرست شده در INFCIRC/۲۵۴/Rev.۱۲/Part ۱ باشد، و سرمایه گذاری در امور فوق در سرزمین های تحت حاکمیت آنها توسط ایران، اتباع آن و اشخاص حقوقی ثبت شده در ایران یا تحت حاکمیت ایران، یا افراد و اشخاصی که از سوی آنها یا تحت دستور آنها عمل می کنند، یا نهادهای تحت مالکیت یا کنترل آنها.

۶.۲. کمیسیون مشترک مسئولیت خود برای مرور و ارائه توصیه در خصوص طرح های مرتبط با هسته ای انتقال به یا فعالیت ها با ایران را از طریق یک «کارگروه خرید» ایفا می نماید.

۶.۳. هر یک از دولت های گروه ۱+۵ و ایران در کارگروه خرید مشارکت خواهد نمود. نماینده عالی اتحادیه اروپایی به عنوان هماهنگ‏ کننده کارگروه خرید انجام وظیفه خواهد کرد.

۶.۴. جز در مواردی که کمیسیون یا قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد که این برجام را تایید می‏نماید به گونه ای دیگر مقرر نمایند، کارگروه خرید طرح ها را طبق فرآیند ذیل بررسی خواهد کرد:

۶.۴.۱. پس از دریافت یک طرح، شامل تمام اطلاعات مثبته ضروری، توسط یک دولت که به دنبال مشارکت در انتقال ها یا فعالیت های مورد اشاره در بخش ۶.۱ می باشد، هماهنگ‏ کننده طرح را، از طرق مقتضی، بدون تاخیر به کارگروه خرید، و زمانی که طرح به اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری هایی که با هدف استفاده در فعالیت‏ های هسته‏ای مجاز شمرده شده در برجام مربوط شود، به آژانس بین المللی انرژی اتمی ارسال خواهد کرد. کارگروه خرید تا ۳۰ روز کاری برای بررسی و تصمیم گیری در مورد طرح فرصت دارد.

۶.۴.۲. «اطلاعات مثبته ضروری» مورد اشاره در بخش ۶.۴.۱ بدین معنا است: (الف) توصیفی از مورد؛ (ب) نام، آدرس، شماره تلفن، و آدرس ایمیل نهاد صادرکننده؛ (ج) نام، آدرس، شماره تلفن، و آدرس ایمیل نهاد واردکننده؛ (د) اعلام استفاده نهایی موردنظر و محل استفاده نهایی، به همراه گواهی استفاده نهایی به امضای سازمان انرژی اتمی ایران یا مرجع مربوطه در ایران که استفاده نهایی ذکر شده را تصدیق نموده باشد؛ (ه) در صورت وجود، شماره گواهی صادراتی؛ (و) تاریخ قرارداد، در صورت وجود و (ز) جزئیات حمل و نقل، در صورت وجود؛ مشروط به اینکه اگر هر یک از شماره گواهی صادرات، تاریخ قرارداد، یا جزئیات حمل و نقل در زمان ارائه طرح مهیا نیستند، اطلاعات مزبور در اولین زمان ممکن ارائه شود و در هر حال، این شرط تصویب پیش از انتقال محموله است.

۶.۴.۳. هر عضو کارگروه خرید بایستی، ظرف ۲۰ روز کاری، به هماهنگ کننده اطلاع دهد که طرح را تایید یا رد می کند. ظرف زمانی برای بررسی می تواند برای یک دوره اضافی شامل ده روز کاری دیگر به درخواست یک عضو کارگروه خرید تمدید شود.

۶.۴.۴. به محض اینکه هماهنگ کننده، تایید رسمی تمام اعضای کارگروه خرید را دریافت نماید، یا در صورتی که در پایان مدت ۳۰ روز کاری، هماهنگ کننده هیچ مخالفتی از هر یک از اعضای کارگروه خرید دریافت ننماید، طرح برای تصویب توصیه می شود. اگر در پایان مهلت ۳۰ روز کاری، طرح برای تصویب توصیه نشده باشد، بنا به درخواست لااقل دو عضو کارگروه ظرف مدت ۵ روز کاری، طرح به کمیسیون مشترک ارجاع می شود، که بایستی ظرف ده روز کاری با اجماع در خصوص تصویب آن تصمیم گیری نماید. در غیر این صورت، طرح برای عدم تصویب توصیه خواهد شد. آن عضو(های) برجام که با طرح مخالفت کرده اند بایستی اطلاعات مربوطه در خصوص مخالفت خود را به نحو مقتضی، با در نظر گرفتن نیاز به محافظت از اطلاعات محرمانه، به کمیسیون مشترک ارائه دهند.

۶.۴.۵. هماهنگ‏کننده توصیه کمیسیون مشترک را حداکثر ظرف ۳۵ روز کاری، یا در صورتی که موضوع به کمیسیون مشترک هم ارجاع شده باشد حداکثر ظرف ۴۵ روز کاری، از زمانی که هماهنگ کننده طرح و تمام اسناد مثبته ضروری را به کارگروه خرید داده است، به شورای امنیت سازمان ملل متحد اعلام خواهد کرد.

۶.۴.۶. جز در موردی که به نحو دیگری با اجماع تصمیم گیری شود، کارگروه خرید هر سه هفته یکبار برای بررسی طرح ها تشکیل جلسه می دهد. وقتی برخی از طرح های در دست بررسی، مرتبط با اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری ها به منظور استفاده در فعالیت های هسته ای مجاز شمرده شده توسط برجام باشد، آژانس می تواند برای حضور در جلسه به عنوان ناظر دعوت شود.

۶.۵. تمام اعضاء برجام به نحو منطبق با کانال خرید عمل خواهند کرد و تنها پس از تصویب کمیسیون مشترک و شورای امنیت سازمان ملل متحد در انتقال ها و فعالیت های مورد اشاره در بخش ۶.۱ وارد خواهند شد. ایران اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها، و فناوری مورد اشاره در بخش ۶.۱ این پیوست را برای فعالیت هایی که منطبق با این برجام نیستند، استفاده و تحصیل نکرده و به دنبال خرید آنها نخواهد بود.

۶.۶. هر عضو برجام اگر این نگرانی را داشته باشد که یک فعالیت مرتبط با خرید در تعارض با این برجام است، می تواند آن فعالیت را وفق مکانیزم حل و فصل اختلافات به کمیسیون مشترک ارجاع دهد.

۶.۷. ایران به آژانس دسترسی به مکانهای در نظر گرفته شده برای استفاده از تمام اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری مندرج در INFCIRC/۲۵۴/Rev.۱۲/Part ۱ ()یا آخرین نسخه های این اسناد که توسط شورای امنیت روزآمد می شود) که از طریق رویه های مندرج در بخش ۶ این پیوست وارد شده را خواهد داد.

۶.۸. ایران به دولت صادر کننده اجازه خواهد داد تا استفاده نهایی از تمام اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری مندرج در INFCIRC/۲۵۴/Rev.۹/Part ۲ (یا آخرین نسخه های این اسناد که توسط شورای امنیت روزآمد می شود) که از طریق رویه های مندرج در بخش ۶ این پیوست وارد شده را راستی‏آزمایی کند. در صورت درخواست دولت صادرکننده، یا چنانچه کمیسیون مشترک در زمان تصویب یک طرح انتقال ضروری تشخیص دهد، کمیسیون مشترک تخصص لازم را، از جمله کارشناسان، در صورت نیاز، برای مشارکت در راستی آزمایی استفاده نهایی فراهم خواهد نمود.

۶.۹. کارگروه خرید به درخواست های طرف های ثالث برای راهنمایی در مورد فعالیت های مربوط به خرید که توسط هماهنگ کننده منعکس شود پاسخ خواهد داد. کارگروه خرید تلاش خواهد کرد به چنان درخواست هایی ظرف ۹ روز کاری از زمانی که هماهنگ کننده آنرا به کارگروه خرید تسلیم نماید پاسخ دهد.

۶.۱۰. کمیسیون مشترک حداقل هر شش ماه یکبار در مورد وضعیت تصمیمات کارگروه خرید و هر موضوع اجرایی دیگر به شورای امنیت سازمان ملل متحد گزارش خواهد داد.

۷. کارگروه اجرای لغو تحریم ها

۷.۱. کمیسیون مشترک مسئولیت های خود برای مرور و رایزنی در خصوص موضوعات مربوط به اجرای لغو تحریمها به نحو مشخص شده در این برجام را با کمک یک کارگروه لغو تحریم ها ایفا خواهد نمود.

۷.۲. اعضاء کمیسیون مشترک در این کارگروه شرکت خواهند نمود. هر عضو دیگر برجام نیز می تواند در این کارگروه شرکت نماید. نماینده عالی اتحادیه اروپایی به عنوان هماهنگ کننده این کارگروه انجام وظیفه خواهد نمود.

۷.۳. چنانچه در هر زمانی پس از «روز اجرا» ایران بر این اعتقاد باشد که هر تحریم یا اقدام محدودکننده مرتبط با هسته ای دیگری ، از جمله فهرست های تعیین شده، از یک عضو ۱+۵ در حال ممانعت از اجرای کامل لغو تحریم ها به نحو تشریح شده در این برجام است، عضو ذیربط برجام با هدف فیصله موضوع با ایران مشورت خواهد نمود. در صورتی که قادر به فیصله این موضوع نباشند، ایران یا هر عضو گروه۱+۵ می توانند موضوع را به کارگروه ارجاع نمایند.

۷.۴. اعضاء این کارگروه با هدف حل موضوع ظرف مدت ۳۰ روز کاری به مرور و رایزنی خواهند پرداخت.

۷.۵. اگر پس از ورود کارگروه، موضوع همچنان حل نشده باقی ماند، هر عضو این برجام می تواند آنرا به کمیسیون مشترک ارجاع نماید.

——————–

پیوست شماره ۵- برنامه اجرا[۱]

۱. این پیوست توالی اقدامات مشخص شده در پیوست های شماره یک و دو برجام را تشریح می نماید.

الف) روز نهایی شدن

۲. متعاقب جمع بندی مذاکرات این برجام، گروه ۱+۵ (چین، فرانسه، آلمان، فدراسیون روسیه، انگلیس و ایالات متحده، با نماینده عالی اتحادیه اروپایی در امور خارجی و سیاست امنیتی) و ایران این برجام را تائید خواهند نمود.

۳. بلافاصله بعد از جمع بندی مذاکرات این برجام، قطعنامه پیشنهادی شورای امنیت سازمان ملل متحد که در بخش ۱۷ این پیوست بدان اشاره شده است، جهت تصویب بدون تاخیر، تسلیم شورای امنیت سازمان ملل متحد خواهد شد.

۴. اتحادیه اروپایی بلافاصله از طریق یک جمع بندی شورای وزیران اتحادیه اروپایی، قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد که در بالا به آن اشاره شد، را تائید خواهد کرد.

۵. ایران و آژانس بین المللی انرژی اتمی، ایجاد ترتیبات لازم برای اجرای کلیه تدابیر شفافیت ساز پیش بینی شده در این برجام را آغاز خواهند نمود، به نحوی که این ترتیبات به منظور اجرا در «روز اجرا»، کامل مستقر و آماده باشد.

ب- روز تصویب

۶. «روز تصویب»، ۹۰ روز پس از تائید این برجام از سوی شورای امنیت سازمان ملل متحد از طریق قطعنامه ای که در بالا بدان اشاره شد یا در تاریخی زودتر از آن از طریق موافقت متقابل همه مشارکت کنندگان برجام خواهد بود و در این تاریخ این برجام واجد اثر خواهد شد.

۷. از «روز تصویب» مشارکت کنندگان برجام ترتیبات و تمهیدات لازم، از جمله تمهدیدات حقوقی و اداری، برای اجرای تعهدات شان طبق برجام اتخاذ خواهند کرد.

۸. ایران رسما به آژانس اطلاع خواهد داد که از «روز اجرا»، ایران پروتکل الحاقی را به صورت موقت، تا زمان تصویب آن توسط مجلس (پارلمان) اجرا خواهد نمود و کد اصلاحی ۳.۱ را به طور کامل اجرا خواهد کرد.

۹. ایران مفاد بند ۶۶ از بخش (م) پیوست شماره ۱ راجع به (موضوعات مورد نگرانی گذشته و حال) را اجرا خواهد کرد.

۱۰. اتحادیه اروپایی و دولت های عضو آن یک آئین نامه اجرایی، که از «روز اجرا» واجد اثر می شود، را تصویب خواهد کرد که به موجب آن کلیه مفاد آئین نامه اجرایی اتحادیه اروپایی که کلیه تحریم های مالی و اقتصادی مرتبط هسته ای اتحادیه اروپایی به شرح مندرج در بخش ۱۶.۱ این پیوست را اجرایی کرده است، همزمان با اجرای تعهدات مرتبط هسته ای از سوی ایران به نحو راستی آزمایی شده توسط آژانس، لغو خواهد کرد.

۱۱. ایالات متحده آمریکا، وفق اختیارات ریاست جمهوری، اقدام به صدور دستورهای توقف که از «روز اجرا» واجد اثر می شود، خواهد نمود که موجبات توقف اعمال تحریم های مرتبط هسته ای مبتنی بر قوانین موضوعه به نحو مصرح در بخش های ۱۷.۱ تا ۱۷.۲ این پیوست را فراهم خواهد کرد. رئیس جمهور آمریکا همچنین دستورات لازم جهت اتخاذ تدابیر مقتضی دیگر برای توقف اعمال تحریم ها به شرح مصرح در بخش های ۱۷.۱ تا ۱۷.۴ این پیوست، از جمله لغو فرامین اجرایی مذکور در بخش ۱۶.۴، و صدور مجوز فعالیت های مصرح در بخش ۱۷.۵، را صادر خواهد کرد.

۱۲. کشورهای مشارکت کننده از گروه ۱+۵ و ایران اقدام به شروع بررسی ها راجع به یک سند رسمی که تا قبل از «روز اجرا» تکمیل خواهد شد، می نمایند که در آن تعهد محکم مشارکت کنندگان گروه ۱+۵ در طرح مدرن سازی نیروگاه آب سنگین اراک مورد تصریح قرار گرفته و مسئولیت هایی که مشارکت کنندگان گروه ۱+۵ بر عهده خواهند گرفت، تعریف می شود.

۱۳. اتحادیه اروپایی، دولت های عضو آن و ایالات متحده آمریکا به نحو مقتضی مشورت با ایران راجع به تدوین دستورالعمل ها و بیانیه های مرتبط با جزئیات تحریم ها و اقدامات محدود کننده ای که قرار است طبق این برجام لغو شوند را شروع خواهند کرد.

ج- روز اجرا

۱۴. «روز اجرا» متعاقب اجرای اقدامات مرتبط هسته ای ایران مندرج در بند ۱۵ زیر و به نحو راستی آزمایی شده توسط آژانس و همزمان با اتخاذ اقدامات مندرج در بندهای ۱۶ و ۱۷ زیر توسط گروه ۱+۵ و وقوع اقدامات مندرج در بند ۱۸ زیر در سطح سازمان ملل متحد طبق قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد خواهد بود.

۱۵. ایران اقدامات مرتبط هسته ای مصرح در پیوست شماره ۱ را اجرا خواهد کرد:

۱۵.۱. بندهای ۳ و ۱۰ از بخش (ب) راجع به “رآکتور تحقیقاتی آب سنگین اراک”؛

۱۵.۲. بندهای ۱۴ و ۱۵ از بخش (ج) راجع به “کارخانه تولید آب سنگین”؛

۱۵.۳. بندهای ۱۷، ۲۸، ۲۹ و ۲۹.۱ از بخش (و) راجع به “ظرفیت غنی سازی”؛

۱۵.۴. بندهای ۳۲، ۳۳، ۳۴، ۳۵، ۳۶، ۳۷، ۳۸، ۳۹، ۴۰، ۴۱ و ۴۲ از بخش (ز) راجع به “تحقیق و توسعه سانتریفیوژها”؛

۱۵.۵. بندهای ۴۵، ۴۶، ۴۶.۱، ۴۶.۲، ۴۷.۱، ۴۸.۱ از بخش (ح) “کارخانه غنی سازی سوخت فردو”؛

۱۵.۶. بندهای ۵۲، ۵۴، و ۵۵ بخش (ط) راجع به “سایر جنبه های غنی سازی”؛

۱۵.۷. بندهای ۵۷ و ۵۸ بخش (ی) راجع به “ذخایر اورانیوم و سوخت”؛

۱۵.۸. بند ۶۲ از بخش (ک) راجع به “ساخت سانتریفیوژ”؛

۱۵.۹. تکمیل مدالیته ها و ترتیبات خاص مربوط به هر تاسیسات که به آژانس بین المللی انرژی اتمی اجازه می دهد اقدامات شفافیت ساز پیش بینی شده در پیوست شماره ۱ را اجرا نماید؛

۱۵.۱۰. بندهای ۶۴ و ۶۵ از بخش (ل) راجع به “پروتکل الحاقی و کد اصلاحی ۳.۱”؛

۱۵.۱۱. بندهای ۸۰.۱ و ۸۰.۲ از بخش (ر) راجع به “شفافیت در خصوص ساخت قطعات سانتریفیوژ”؛ و

۱۵.۱۲. ظرف یک سال از «روز اجرا»، ایران اقدامات مصرح در بندهای ۴۷.۲ و ۴۸.۲ از بخش (ح) راجع به “کارخانه غنی سازی سوخت فردو” را کامل خواهد کرد.

۱۶. اتحادیه اروپایی:

۱۶.۱. مفاد آیین نامه اجرایی شماره ۲۰۱۲/۲۶۷ را لغو و مفاد متناظر در تصمیم شماره ۴۱۳/۲۰۱۰ شورای اتحادیه اروپایی را تعلیق خواهد نمود، به نحو مصرح در بخش های ۱.۱.۱ تا ۱.۱.۳؛ ۱.۱.۵ تا ۱.۱.۸؛ ۱.۲.۱ تا ۱.۲.۵؛ ۱.۳.۱ تا ۱.۳.۲ پیوست شماره دو (تا جاییکه به مواد ۱۶ و ۱۷ تصمیم شماره ۴۱۳/۲۰۱۰ مرتبط می شود) و به نحو مصرح در بخش های ۱.۳.۳، ۱.۴.۱ و ۱.۴.۲ و ۱.۱۰.۱.۲ پیوست شماره دو (تا جاییکه به مواد ۳۹، ۴۳، (الف)۴۳ آیین نامه اجرایی شماره ۲۰۱۲/۲۶۷ مربوط می شود). دولت های عضو اتحادیه اروپایی در صورت لزوم اقدام به خاتمه یا اصلاح قوانین ملی اجرا کننده تصمیم و آیین نامه اجرایی فوق الذکر خواهند نمود.

۱۶.۲. اقدام به اصلاح مفاد آیین نامه اجرایی شماره ۲۰۱۲/۲۶۷ اتحادیه اروپایی و مفاد متناظر در تصمیم شماره ۴۱۳/۲۰۱۰ شورای اتحادیه اروپایی که در بخش های ۱.۶.۱ تا ۱.۷.۲ پیوست شماره دو تصریح شده است را در رابطه با فعالیت های منطبق با این برجام خواهد کرد.

۱۶.۳. اقدام به حذف نام افراد و موجودیت های مشخص شده در الحاقیه شماره ۱ پیوست شماره دو این برجام از ضمیمه های شماره ۸ و ۹ آیین نامه اجرایی شماره ۲۰۱۲/۲۶۷ اتحادیه اروپایی خواهد کرد. اقدام به تعلیق مفاد تصمیم شماره ۴۱۳/۲۰۱۰ شورای اتحادیه اروپایی، به شرح مصرح در بخش ۱.۹.۱ پیوست شماره دو در ارتباط با افراد و موجودیت های مندرج در الحاقیه شماره ۱ پیوست شماره دو خواهد نمود.

۱۶.۴. به منظور اجرایی کردن مفاد ذیربط قطعنامه شورای امنیت که در بالا به آن اشاره شد، اقدام به اصلاح مفاد آیین نامه اجرایی شماره ۲۰۱۲/۲۶۷ اتحادیه اروپایی و تصمیم شماره ۴۱۳/۲۰۱۰ شورای اتحادیه اروپایی، به شرح مصرح در بخش های ۱.۵.۱ و ۱.۵.۲ پیوست شماره دو خواهد نمود.

۱۷.ایالات متحده آمریکا:[۲]

۱۷.۱. اقدام به متوقف نمودن اعمال تحریم های اشاره شده در بخش های ۴.۱ تا ۴.۵ و ۴.۷ پیوست شماره دو، به استثنای بخش (الف)۲۱۱ قانون کاهش تهدید ایران و حقوق بشر سوریه (TRA) ۲۰۱۲؛

۱۷.۲. اقدام به متوقف کردن اعمال تحریم های اشاره شده در بخش ۴.۶ پیوست شماره دو، در رابطه با فعالیت های منطبق با این برجام شامل معامله با افراد و موجودیت های مندرج در الحاقیه شماره ۳ این برجام خواهد نمود؛

۱۷.۳. اقدام به حذف نام افراد و موجودیت های مشخص شده در الحاقیه شماره سه پیوست شماره دو از فهرست اتباع تعیین شده و لیست اشخاصی که دارایی آنها مشمول انسداد است (SDN list)، لیست دورزنندگان تحریم (FSE List) و/یا از لیست غیر SDN مربوط به “قانون تحریم های ایران”، به شرح مندرج در بخش ۴.۸.۱ پیوست شماره دو خواهد کرد؛ و

۱۷.۴. اقدام به صدور مجوز فعالیت های مندرج در بخش ۵ پیوست شماره دو خواهد کرد.

۱۸.شورای امنیت سازمان ملل متحد:

۱۸.۱. بر اساس قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد که این برجام را تایید خواهد کرد، موارد تحمیل شده وفق قطعنامه های شماره (۲۰۰۶) ۱۶۹۶، (۲۰۰۶) ۱۷۳۷، (۲۰۰۷) ۱۷۴۷، (۲۰۰۸) ۱۸۰۳، (۲۰۰۸) ۱۸۳۵، (۲۰۱۰) ۱۹۲۹ و (۲۰۱۵) ۲۲۴، مشروط به تحمیل مجدد آنها در صورت عدم اجرای عمده تعهدات برجام از سوی ایران، لغو خواهد شد و برخی محدودیت ها شامل محدودیت ها در زمینه انتقال کالاهای حساس اشاعه ای اعمال خواهد گردید.[۳]

۱۸.۲. گروه ۱+۵ تدابیر مقتضی جهت اجرای قطعنامه جدید شورای امنیت سازمان ملل متحد را اتخاذ خواهد کرد.

د‌- روز انتقالی:

۱۹.:«روز انتقالی»، یا ۸ سال از تاریخ «روز تصویب» خواهد بود و یا متعاقب گزارش دبیرکل آژانس انرژی بین المللی انرژی اتمی به شورای حکام آژانس و همزمان به شورای امنیت سازمان ملل متحد مبنی بر اینکه آژانس به «نتیجه گیری گسترده تر» رسیده است که کلیه مواد هسته ای در ایران در فعالیت های صلح آمیز قرار دارند، هرکدام زودتر اتفاق بیفتد.

۲۰.اتحادیه اروپایی:

۲۰.۱. اقدام به لغو مفاد آیین نامه اجرایی شماره ۲۰۱۲/۲۶۷ شورای اتحادیه اروپایی و تعلیق مفاد متناظر در تصمیم شماره ۴۱۳/۲۰۱۰ شورای اتحادیه اروپایی خواهد نمود، به شرح مصرح در در بخش های ۱.۱.۴، ۱.۳.۲ (تا جاییکه به مواد ۱۵و ۱۸ تصمیم شورا و مواد ۳۶ و ۳۷ آیین نامه اجرایی شورا مربوط می شود)، و بخش های ۱.۵.۱ و ۱.۵.۲ (تا جاییکه به محدودیت های ناظر بر موشک های بالیستیک مربوط می شود)، و بخش های ۱.۶.۱ تا ۱.۹.۱ پیوست شماره دو.

۲۰.۲. اقدام به حذف نام افراد و موجودیت های مشخص شده در الحاقیه شماره ۲ پیوست شماره دو از ضمایم شماره ۸ و ۹ آیین نامه اجرایی شماره ۲۰۱۲/۲۶۷ شورای اتحادیه اروپایی خواهد کرد.

۲۰.۳. اقدام به حذف نام افراد و موجودیت های مشخص شده در الحاقیه شماره یک پیوست شماره دو از ضمایم شماره ۱ و ۲ تصمیم شماره ۴۱۳/۲۰۱۰ شورای اتحادیه اروپایی خواهد کرد.

۲۰.۴. کلیه مفاد مندرج در تصمیم شماره ۴۱۳/۲۰۱۰ شورای اتحادیه اروپایی که در «روز اجرا» تعلیق شده بود را لغو خواهد کرد.

۲۱. ایالات متحده آمریکا:

۲۱.۱. جهت اتخاذ اقدام قانونی مقتضی برای لغو، یا اصلاح قوانین به منظور حصول لغو، تحریم های مبتنی بر قوانین موضوعه به نحو مندرج در بخش های ۴.۱ تا ۴.۵، ۴.۷ و ۴.۹ پیوست شماره دو اقدام خواهد کرد؛

۲۱.۲. جهت اتخاذ اقدام قانونی مقتضی برای لغو، یا اصلاح قوانین به منظور حصول لغو، تحریم های مبتنی بر قوانین موضوعه به نحو تشریح شده در بخش ۴.۶ پیوست شماره دو، در ارتباط با فعالیت های منطبق با این برجام شامل معامله با افراد و موجودیت های مندرج در الحاقیه های شماره ۳ و ۴ پیوست شماره دو اقدام خواهد کرد؛ و

۲۱.۳. اقدام به حذف نام افراد و موجودیت ها مندرج در الحاقیه شماره ۴ پیوست شماره دو از لیست SDN و/یا لیست دور زنندگان تحریم (FSE) به شرح مذکور در بخش ۴.۸.۱ پیوست شماره دو خواهد نمود.

۲۲. ایران:

۲۲.۱. منطبق با جایگاه های رئیس جمهور و پارلمان، جهت تصویب پروتکل الحاقی اقدام خواهد کرد.

ه- روز خاتمه قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد

۲۳. «روز خاتمه» قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد، وفق شرایط مندرج در متن قطعنامه شورای امنیت که برجام را تایید می کند، یعنی ۱۰ سال پس از «روز تصویب» خواهد بود، مشروط به اینکه مفاد قطعنامه های قبلی مجددا اعمال نشده باشند.

۲۴. در «روز خاتمه» قطعنامه شورای امنیت، مفاد و تدابیر تحمیل شده در آن قطعنامه خاتمه خواهد یافت و شورای امنیت دیگر به موضوع برنامه هسته ای ایران رسیدگی نخواهد کرد.

۲۵.اتحادیه اروپایی:

۲۵.۱. اتحادیه اروپایی همه مفاد باقیمانده آیین نامه اجرایی شماره ۲۰۱۲/۲۶۷ و تصمیم شماره ۴۱۳/۲۰۱۰ شورای اتحادیه اروپایی را لغو خواهد کرد.

و- سایر موارد

۲۶. خاتمه هایی که در این پیوست شماره پنج تشریح شده است، فارغ از سایر تعهدات برجام است که ورای چنین تاریخ های خاتمه ای ادامه خواهند یافت.

——————–

[۱] . این پیوست صرفا به منظور مشخص کردن توالی اجرای تعهدات مندرج در این برجام و پیوست های آن می باشد و دامنه تعهدات مزبور را قبض یا بسط نمی دهد.

[۲] . تحریم هایی که ایالات متحده اعمال آنها را متوقف می کند، تحریم هایی هستند که هدف آنها اشخاص غیر آمریکایی، به نحو مندرج در بخش ۴ پیوست شماره دو، هستند.

[۳] . مفاد این قطعنامه به عنوان مفاد این برجام محسوب نمی شود.