تحسین پافشاری یک شهروند بر حقّ خود

سیاوش خوشدل، عضو بخش تحلیلی انصاف نیوز درباره یاتفاقی در صبح امروز یکشنبه نوشت: خیابان برزیل از توانیر تا ونک، ­به سمت ونک یک­طرفه و تا پیش از تقاطع توانیر دوطرفه است. اما خیلی وقت­ ها شماری از خودروهایی که به سمت میدان ونک می­ روند، از خط ممتد قسمت دوطرفه عبور و عملاَ این قسمت را نیز به یک­ طرفه تبدیل می ­کنند. امروز که بار دیگر داشتم این صحنه را می ­دیدم و از تضییع حقّ خودم حرص می ­خوردم و در عجب بودم از اینکه این بزرگواران متخلّف چطور احتمال نمی دهند کسی از روبرویشان بیاید و راه او را ببندند؛  حالا جلو زدن ناحق از ما هیچ.

اما اتّفاق جالبی افتاد. از یک لحظه ­ای دیدم رانندگان متخلّفی که جلوتر ایستاده ­بودند به پشت­ سری ­ها می ­گفتند که برگردید. با هر سختی که بود چندتایی از آنها برگشتند و به سمت راست آمدند.

جلوتر که رفتم دیدم سر تقاطع توانیر چند مرد جمع شده ­اند. حدس زدم که تصادف شده­ باشد، یا ماشینی خراب شده ­باشد. در همین حین باز هم ندای «برگردید برگردید» به گوش می­ رسید. وقتی به ده متری تقاطع رسیدم فهمیدم چه خبر شده ­است.

خانم جوانی که قصد استفاده از حقّ خود برای استفاده از خیابان را داشت، راه را بر ده – بیست خودروی متخلّف بسته ­بود و با جدّیت و قاطعیت می ­خواست که از جلوی او کنار بروند. اینها هم هر چه مذاکره می­ کردند، کمتر نتیجه می ­گرفتند. این خانم یک ­تنه در فقدان حمایت قانون ایستاد و حقّ خود را گرفت، هرچند اتلاف وقت و عصبانیت نیز نصیبش شد. هزینۀ مختصری هم به جماعت متخلّف تحمیل کرد. رفتار او مرا آن قدر به هیجان آورد که پیاده شدم و تحسینش کردم.

الغرض؛
راهنمایی و رانندگی می ­تواند با گماشتن یک مأمور انتظامی در چنین نقاطی که تخلّف ­های منجر به اخلال در نظم و تضییع حقّ شهروندان رخ می ­دهد، از بروز این همه درگیری و اتلاف وقت جلوگیری کند. یا دست کم اگر چنین امکانی نیست، خیابان برزیل را یک ­طرفه کنند تا کسی به خیال خوش حقّ این طرفی راندن، با آن طرفی ­ها درگیر نشود.

به خاطر دارم که باری از دوربرگردان بالای میدان کاج  – بی آن که متوجّه باشم تخلّف است- دور زدم. نه بوق اعتراضی برایم نواخته ­شد و نه ترافیکی ایجاد کردم. صد متر پایین ­تر پلیس منتظرم بود تا جریمه­ ام کند. به راستی نمی­ شد اگر آن دور زدن این قدر مخلّ نظم بود، پلیس صد متر بالاتر می ­ایستاد و مانع دورزدن می ­شد؟ خلاصه این که فکر می ­کنم توجّه و حسّاسیت بیشتری نسبت به تخلّفات خطرناک و پایما­ل ­کنندۀ حق لازم است.

انتهای پیام