«فردی که به پدر احمدی روشن مشاوره می‌دهد، آدم درستی نیست»
/بررسی ماجرای تغییر اسم خیابان شجریان/
زهرا منصوری، انصاف نیوز: مژگان انصاری -خبرنگار شهری- می‌گوید شهرداری و شورای شهر باید درباره‌ی تغییرنام خیابان شجریان و همچنین تخریب تابلوی مصدق واکنش جدی‌تری نشان می‌دادند و از سوی دیگر علی قلهکی -فعال رسانه‌ای اصولگرا- معتقد است پدر شهید احمدی روشن و همراهانش که معترض بودند باید از طریق مصوبات شورای شهر اقدام قانونی می‌کردند که خیابانی به نام شهید فخری‌زاده شود و نباید با شجریانی که عدهای از مردم به او ارادت دارند، مقابله کنند.
چندی پیش گروهی چند نفره به رهبری پدر شهید احمدی روشن عنوان تابلوی خیابان «استاد محمدرضا شجریان» در منطقه دو شهرداری تهران را بدون هماهنگی با مسئولان مربوطه به نام «شهید دکتر محسن فخری زاده» تغییر نام دادند؛ این مسئله واکنش‌های زیادی به همراه داشت و حتی خانواده‌ی شهید فخری‌زاده هم در بیاینه‌ای با این عمل مخالفت کردند. تاثیر این عمکردهای خودسرانه چیست و شورای شهر پنجم تهران در زمینه‌ی تغییر نام خیابان‌ها چگونه عمل کرده است؟ با مژگان انصاری و علی قلهکی از دو منظر متفاوت به این مسئله پرداخته‌ایم. متن کامل آن را در ادامه بخوانید:
- بیشتر بخوانید:
مخالفت خانواده شهید فخری‌زاده با تغییر نام خیابان شجریان
انصاری: سیاست‌های شورای شهر فعلی در نامگذاری خیابان‌ها متفاوت است
مژگان انصاری-خبرنگار حوزه‌ی شهری ایسنا- درباره‌ی نامگذاری خیابان‌ها توسط شورای شهر تهران و حواشی آن به انصاف نیوز گفت: «شورای شهر پنجم مثل شوراهای قبلی بر اساس آیین‌نامه و مصوبات نامگذاری‌ها را انجام می‌دهد یا مثلاً یک نهاد، فرد یا اعضای شورای شهر پیشنهادی را مطرح می‌کنند و این پیشنهاد در کمیته نامگذاری بررسی می‌شود و اسم خیابان انتخاب می‌شود.
البته باز هم داستان‌هایی وجود دارد، مثلا اسامی شهدا و یا افراد خیلی معروف باید نزدیک به محل سکونت آنها باشد و کارشناس‌های آن کمیته جست‌وجو می‌کنند تا در آن منطقه خیابانی را انتخاب کنند که قابلیت نامگذاری داشته باشد. سیاست‌های شورای پنجم شهر تهران در نامگذاری خیابان‌ها با رویه‌های قبلی متفاوت است. در دوره‌های قبل اصلاً چنین چیزی وجود نداشت. یا مثلاً مصدق از دهه‌ی سی در ایران تأثیرگذار بوده است اما هیچ خیابانی به اسم او نبود تا اینکه در نهایت شورای شهر فعلی زیر بار این مسئولیت رفت. اما در این میان عدهای هستند که اتفاقاً حرف آنها خیلی هم برش دارد و نام خیابان‌ها را تغییر می‌دهند. این حاشیه‌ها را درباره‌ی خیابان مصدق، نوفل‌لوشاتو و یا خیابان روبروی سفارت عربستان هم داشتیم و الان هم به شجریان رسیدیم.
قبول ندارم تمرکز شورای پنجم تهران فقط بر تغییر نام خیابان‌هاست
خبرنگار ایسنا انتقادهایی مبنی بر اینکه «گویی تمرکز شورای شهر پنجم فقط بر تغییر نام خیابان‌ها است» را قبول ندارد و در این‌باره توضیح می‌دهد: اینکه شورای شهر پنجم بیشتر به نامگذاری خیابان اهمیت می‌دهد، شاید از این مسئله نشئت‌گرفته است که جلسات کمیته‌ی نامگذاری آنها مرتب برگزار می‌شود. طرح‌هایی که کمیته برای نامگذاری می‌آورد، دسته‌بندی شده و نام 25 خیابان را با هم تغییر می‌دهند. اما در شوراهای قبلی این‌طور نبود و هر بار یک خیابان نامگذاری می‌شد و جلسات هم یکی در میان برگزار می‌شد و عقب‌افتادگی دستور کاری زیاد داشتند. البته من قبول ندارم تمرکز شورای پنجم تهران فقط بر تغییر نام خیابان‌هاست اما بر این قضیه تمرکز زیادی داشته است.
نامگذاری همه‌ی خیابان‌های تهران باید مصوبه‌ی شورای شهر داشته باشد؛ گاهی اوقات اعضای فعلی شورای شهر با این رویکرد که نامگذاری این کوچه مصوب نبوده، اسم آن را تغییر می‌دهند. اینکه اسامی که می‌خواهند را بر خیابان‌های جدید بگذارند، درست است اما بر اساس مصوبه باید نام فرد در نزدیکی خانه‌ی او باشد مثلاً اگر محل کار شهید فخری زاده منطقه‌ی یک بوده نمی‌توان یک خیابان در منطقه 22 را به نام او گذاشت. پس کارشناس‌ها اطراف محل سکونت و محل کار او را می‌گردند و یک خیابان را پیدا می‌کنند تا موضوعیت بیشتری داشته باشد. یعنی قرابت معنایی برای آنها مهم است. از دوره‌های قبل نام خیابان و کوچه‌ها را با حفظ شماره نام گذاری می‌کردند اما زمان‌بر و طولانی است. به نظر من حوصله و هم هزینه‌های آن را ندارند.
او درباره برخورد با عاملان تغییر خودسر نام خیابان‌ها گفت: مثلاً یک سری از افراد نامگذاری خیابان شجریان و مصدق به مذاقشان خوش نمی‌آید و می‌روند و نام آن را تغییر می‌دهند. با این قضایا اگر برخورد نشود فضا برای اینکارها باز می‌شود. مثلا کسی خاطره‌ی خوبی با فلان خیابان ندارد و می‌رود و آن را تغییر می‌دهد و برخی افراد به خودشان اجازه‌ی تخریب اموال عمومی می‌دهند و شبانه یا در روز روشن اسم آن را تغییر می‌دهند. چون این گروه اقلیت یک گروه مقابلی هم دارند، مثلا افرادی هستند که شجریان را دوست دارند و برای مراسم تشییع جنازه‌ی او در تهران کم نگذاشتند. افرادی حتی به مشهد رفتند یا بنر تسلیت بر سر در خانه‌های خود نصب کردند. مثلا بیایند نام یک خیابان را تغییر دهند؛ آیا اینکار درست است؟ باید آستانه‌ی تحمل و صبر خود را بالا ببریم. البته به نظر من شورای شهر درباره‌ی تخریب تابلوی مصدق و شجریان کوتاهی کرده است و می‌توانست جدی‌تر برخورد کند. شهرداری هم واکنشی نسبت به این مسئله نشان نداد و بی‌سروصدا تابلو را نصب کرد و بعد از تعرض به تابلو مجدداً آن را نصب کرد. در صورتی شهرداری به‌عنوان صاحب خیابان‌ها و کوچه‌ها می‌توانست واکنش بهتری نشان دهد و منفعلانه عمل نکند.
قلهکی: پدر احمدی روشن را در حد معادلات سیاسی پایین می‌آورند
علی قلهکی- فعال رسانه‌ای اصولگرا-درباره‌ی تغییر نام خیابان شجریان به انصاف نیوز گفت: «در این ماجرا سه ملاحظه وجود دارد؛ برخی از افراد در طی چند سال گذشته به پدر شهید احمدی روشن مشاوره‌هایی می‌دهند و فقط مربوط به تغییر نام خیابان شجریان نیست و این مسئله ایشان را در حد مجادلات سیاسی و جناحی پایین آورده و دوقطبی بیخودی را در جامعه به وجود آورده است. اگر اجازه می‌دادند از طریق شورای شهر قضیه را پیگیری می‌کردند؛ بهتر بود.
وقتی به تاریخچه فردی که پدر احمدی روشن را تحریک می‌کند، نگاه می‌کنیم آدم درستی نیست. این را در نظر بگیریم که بالاخره پدر احمدی روشن داغ فرزند نخبه‌ی خود را دیده است. افرادی با دادن گراهای غلط ایشان را در این دوقطبی قرار می‌دهند که خون شهید شما دارد پایمال می‌شود پس این کارها را انجام بده و در ادامه اتفاقاتی رخ خواهد داد که مطلوب خانواده‌ی شهدا هم نیست. خانواده دکتر شهید فخری‌زاده هم به آن اتفاق واکنش نشان دادند. اگر قرار باشد اتفاقی هم بیافتد که امیدوارم حتماً رخ بدهد، باید روند قانونی خود را طی کند و پیش رود و اگر خیابانی در تهران به اسم شهید فخری زاده شد نباید مقابل چهره‌ای باشد که بخشی از مردم به آن ارادت دارند.
بیانیه خانواده شهید فخری‌زاده حاکی از این بود که بدون هماهنگی با این خانواده این اتفاق افتاده است و من با کلیت بیانیه موافق هستم. اما درباره‌ی جزئیات آن می‌توان بحث کرد. از این قبیل اتفاقات در دو طیف شاخص کشور یعنی اصلاح‌طلب و اصولگرا از سال 88 شروع شد که هر دو طرف تجمعات غیرقانونی برگزار کردند و بعد هم به خانه‌ی نامزدها و به سفارت انگلیس حمله کردند. در همه‌ی این موارد رهبر انقلاب هشدار دادند این کارها قانونی نیست و مورد تأییدشان نیست، مثل حمله به سفارت انگلیس.
وقتی پدر شهید احمدی روشن هستید، فضا فرق می‌کند
تا وقتی‌که افراد نفوذی و کسانی که احساس آنها بر عقل‌شان غلبه می‌کند، وجود دارند. این اتفاقات به وجود می‌آید. تذکرات به‌موقع و دوستانه و برخوردهای قانونی می‌تواند این اتفاق‌ها را به حداقل برساند. مثلا در ماجرای حمله به ماشین علی مطهری در شیراز و سفارت عربستان با عوامل آن برخورد می‌شود و تعارف هم نداشتند. در حال حاضر کلیت دستگاه قضایی و سیستم به این جمع‌بندی رسیدند که از اقداماتی که به انقلاب لطمه می‌زند، جلوگیری کنند. اما درباره‌ی کم و کیف آن می‌توان بحث کرد البته برخی می‌گویند باید جدی‌تر برخورد کرد و برخی هم مخالف هستند. الان ماجرای تغییر خیابان شجریان خیلی برد بین‌المللی پیدا نکرده است. چهره‌هایی مثل شهید سیلمانی و فخری زاده ملی هستند و همه‌ی ملت نسبت به اینها ارادت دارند و می‌خواهند انتقام خون آنها گرفته شود. این اقدامات اول از همه به شأن شهدا لطمه می‌زند و در حد یک چهره سیاسی و جناحی آنها را پایین می‌آورد. به فضای دوستانه در کشور هم آسیب می‌زند و از نگاه جهان بین‌الملل مردم ایران چندتکه به نظر می‌رسند.»
قلهکی درباره‌ی اظهارات اخیر پدر شهید احمدی روشن گفت: «در اینکه افراد بتوانند نظر سیاسی خود را بگویند، شکی نیست اما وقتی پدر شهید احمدی روشن هستید، فضا فرق می‌کند و باید بیشتر مراقبت کنند. بالاخره داغ فرزند خود را دیده‌اند و خون فرزند آنها با محدودیت‌های هسته‌ای در این دولت تحت شعاع قرار گرفته است اما دوستداران و اطرافیان ایشان باید طوری به او مشورت بدهند که شأن پدر شهید هسته‌ای ما حفظ شود و آسیب نخورد.»
انتهای پیام
مورچه چی که کله و پاچه اش باشد.