ظهور ترامپ، فرصت احیای ارکان معطل ان.پی.تی

در عرصهٔ داخلی، در صورت به قدرت رسیدن ترامپ، محتمل است که نظام سیاسی آمریکا برای کاهش برخی اختیارات رئیس‌جمهور، به ویژه در حوزهٔ «تجارت» و «توسل به زور» – که طبق قانون اساسی آمریکا باید قاعدتاً در انحصار یا کنترل کنگره باشد ولی در دهه‌های گذشته در عرف و عمل بدست قوهٔ مجریه افتاده – اقدامات اصلاحی انجام دهد.

اما در عرصه بین‌المللی، امروز بهترین فرصت برای مطرح کردن مجدد موضوع «خلع سلاح دارندگان سلاح هسته‌ای» و اجرای «کامل» معاهدهٔ ان.پی.تی است.

طبق مادهٔ ۶ پیمان عدم اشاعه (NPT) کشورهای دارندهٔ سلاح هسته‌ای موظف به مذاکره برای خلع سلاح و امحاء تدریجی زرادخانه هسته‌ای خود هستند، و شاید در کمتر مقطعی از تاریخ معاصر، ضرورت و اهمیت اجرای این رکن معطل‌ماندهٔ ان.پی.تی به اندازهٔ امروز نمایان شده باشد.

به واقع، با جدی شدن خطر ترامپ، هم افکار عمومی جهان آمادگی شنیدن این قبیل پیشنهادها را دارد و هم سایر شرایط به قدر کافی مهیا شده است تا دولتمردان غربی را نسبت به «مسئولیت تاریخی»‌‌شان – که بسیار فراتر از یک وظیفه حقوقی‌ رفته است – حساس کنیم.

در این میان، ایران به عنوان کانون توجه موضوع «هسته‌ای» به خوبی می‌تواند – با اتکاء به جایگاه اخلاقی و سیاسی‌ای که پس از «برجام» در صحنه دیپلماسی کسب کرده – در طرح این موضوع پیشگام شود.

در واقع، بالافاصله پس از انعقاد برجام در وین، دکتر ظریف مقالهٔ مهمی در روزنامه گاردین به چاپ رساند که در آن پیشنهاد داده بود دارندگان سلاح هسته‌ای برای اجرای تعهدات‌شان، به نوبه خود به مذاکره بنشینند و در فاز اول نسبت به جداسازی کلاهک‌های هسته‌ای از حامل‌های موشکی (یعنی De-alert سازی موشک‌های هسته‌‌ای) اقدام کنند.

امروز، بهترین فرصت برای احیای این پیشنهاد ‌و پیگیری آن است.

پوپولیسم مسلح به سلاح هسته‌ای خطر کمی نیست که به راحتی از کنار آن گذر کنیم.

انتهای پیام