چرا مردم بلیت ۱۸۰ هزار تومانی کنسرت‌های موسیقی را می‌خرند؟!
تابناک نوشت:
با وجود افزایش قابل توجه قیمت بلیت کنسرت‌های موسیقی، میزان فروش بلیت اجراهای زنده کاهش نیافته است که در نوع خود اتفاق شگرفی به شمار می رود و انگیزه بالای خریداران بلیت‌های کنسرت را به خوبی نشان می‌دهد.
گران‌ترین بلیت کنسرت موسیقی تا چندی پیش ۱۱۰ هزار تومان بود و وقتی برای اجرای ارکستر سمفونیک ملی ایران، بلیت ۱۵۰ هزار تومانی عرضه شد، بسیاری از ناظران به افزایش فاصله قیمت موسیقی در ایران از توان اقتصادی اغلب مردم کشورمان و تبدیل شدن کنسرت‌های موسیقی به کالایی تجملی و دور از دسترس اکثریت مردم، هشدار دادند.
در روزهای اخیر، فاصله‌ها باز هم بیشتر شد، به گونه‌ای که کنسرت‌هایی با قیمت بلیت ۱۸۰ هزار تومان نیز بر پا شد تا قیمت بلیت کنسرت در ایران، نزدیک به قیمت کنسرت برخی خوانندگان بین‌المللی شود. البته این قیمت گذاری نیز پایان راه نیست و با توجه به آنکه بر خلاف سینما، هیچ سازوکار قیمت گذاری برای کنسرت‌های موسیقی وجود ندارد و مکانیزم بازار آزاد کاملاً حکم‌فرماست، بعید نیست امسال کنسرت‌هایی با بلیت‌هایی معادل ۲۰۰ هزار تومان و بیشتر نیز عرضه شود.
این احتمال از آنجا نشأت می‌گیرد که با وجود افزایش چشمگیر قیمت بلیت کنسرت‌های موسیقی، استقبال به هیچ عنوان کاهش نیافته و همچنان ردیف‌های نزدیک به سن ـ که گران‌ترین نرخ‌ها را دارند ـ در چند دقیقه به فروش می‌روند و در واقع گران‌ترین کالای فرهنگی همچنان مشتریان پروپاقرصی دارد؛ بنابراین چرا نباید خوانندگان و موزیسن‌ها خواستار ارقامی بالاتری شوند؟!
چرا مردم بلیت 180 هزار تومانی کنسرت‌های موسیقی را می‌خرند؟!
نکته مهم اینکه، این افزایش‌ها بر کنسرت‌های پاپ متمرکز است و اجراهای موسیقی سنتی و کلاسیک با رشد به مراتب کمتری مواجه بوده‌اند و یا حتی بعضاً رشد قیمت بلیت‌فروشی نداشته‌اند، زیرا مخاطب موسیقی کلاسیک و سنتی حاضر نیست برای اجرای زنده این موسیقی رقم بالایی بپردازد، مگر آنکه پای ستاره‌هایی چون شهرام ناظری، علیرضا قربانی و همایون شجریان در میان باشد.
به باور برخی ناظران، این نوع استقبال از کنسرت‌های موسیقی پاپ ـ آن هم در شرایطی که فقر سالن استاندارد موسیقی بیداد می‌کند و تنها تالار وحدت در تمامی نقاط‌ش صدا و نمایی استاندارد دارد ـ عمدتاً دلایل فرامتنی دارد و از دلایل غیر موسیقیایی سرچشمه می‌گیرد.
فضای کنسرت‌های سنتی و کلاسیک، آرام و در سکوت است؛ اما در اجراهای پاپ فریاد و شادی و همراهی با خواننده جزو جذابیت‌های این اجرا‌هاست و مشخصاً حتی برخی مخاطبان این کنسرت‌ها، برایشان انتخاب یک خواننده با خواننده دیگر تفاوت چشمگیری ندارد و تمرکز بر خرید بلیت یک کنسرت «پاپ» است.
باید بپذیریم مردم نیاز به شادی دارند و یکی از گران‌قیمت‌ترین فرصت‌های کسب این شادی را در کنسرت‌های موسیقی می‌یابند؛ بنابراین، حاضرند چند ده هزار تومان بیشتر خرج کنند و از این فرصت شاد بودن بی‌بهره نشوند. به عبارت ساده‌تر در این دوران، هر فرصتی برای شادی مردم را می‌توان به گران‌ترین قیمت عرضه کرد؛ حال یک فیلم کمدی باشد یا یک کنسرت پاپ.
در چنین شرایطی که اولویت بهره برداری از یک فرصت برای شاد بودن است، کیفیت محصول فرهنگی و کیفیت فضای ارائه این محصول فرهنگی در اولویت‌های بعدی قرار می‌گیرد و به همین دلیل، با وجود آنکه بیشتر سالن‌های کنسرت‌های موسیقی بخش‌های غیراستانداردی دارند و «تابناک» نیز پیش از این در این زمینه گزارش داده بود، همچنان مردم بدون توجه آنچه قرار است ببینند و بشنوند، پولشان را دور می‌ریزند و ساعتی سرخوشی را تجربه می‌کنند.
انتهای پیام
