متن کامل اظهارات روحانی که در صداوسیما سانسور شد

متن کامل سخنان رئیس‌جمهور روحانی در دیدار با جمعی از فعالان سیاسی که به گفته‌ی معاون ارتباطات و اطلاع‌رسانی دفتر ریاست‌جمهوری به دلیل مخالفت رئیس شبکه خبر به شکل زنده از این شبکه پخش نشد را به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی ریاست‌جمهوری می‌خوانید:

بسم‌الله الرحمن‌الرحیم

بسیار خوشحالم که امروز در خدمت عزیزان ما در احزاب و جناح‌های سیاسی هستیم که همواره در دهه‌های گذشته فعال بودند و در این دهه هم فعال هستند. مخصوصا اینکه در آستانه یک انتخابات مهم در ماههای پیش رو هستیم.

در کشور ما هنوز باید این بحث را انجام بدهیم که می‌خواهیم دموکراسی توام با حزب و تحزب داشته باشیم یا دموکراسی جدای از تحزب؛ البته اصل حزب هم در قانون اساسی هم در قوانین ما آمده است، حزب آزاد است، قانونی است، می‌تواند فعالیت کند، اما این حزب قانونی موجود در کشور، هنوز تبدیل به این نشده که نظام ما یک نظام حزبی و با ساختار حزبی باشد. یعنی ما باز هم وقتی می‌خواهیم در تهران برای انتخابات مجلس رای بگیریم، باید 30 نفر را بنویسیم. یعنی تک تک کسانی که می‌آیند باید 30 نفر را روی کاغذ بنویسند تا بتوانند نمایندگان خود را انتخاب کنند. نمی‌توانیم بگوییم گروه الف، یعنی شخص بنویسد گروه الف یا گروه ب.

البته ما در مجمع تشخیص مصلحت نظام قبلا این تلاش را انجام دادیم، سیاست‌هایی برای انتخابات نوشتیم و در آن سیاست‌ها این مساله را پیش‌بینی کرده بودیم، منتها در یک مقطعی در بین راه که آن را نهایی می‌کردیم، متوقف شد و آن اصولی که برخی از آن در صحن مجمع تصویب شده بود، بعد متوقف شد و دو مرتبه از نو سیاست‌ها نوشته شد.

در آن سیاست‌های ابتدایی اینها را پیش‌بینی کرده بودیم که چگونه نظام هم بتواند حزبی باشد هم بتواند فارغ از نظام حزبی باشد. اینکه به هر حال کشور را چطور می‌شود اداره کرد، با حزب بهتر است یا بی حزب بهتر است؟ مقصودم این نیست که حزب باشد یا نباشد، به هر حال حزب هست، قانونی هم هست، فعالیت هم می‌کند. اما اینکه نظام ما یک نظام حزبی باشد، بر مبنای حزب باشد، آیا این بهتر است؟ یا شرایطی که امروز داریم، یعنی یک دولت به عنوان دولت حزبی باشد، بهتر است، یا دولت فارغ از تحزب باشد؟ دولتی باشد که فرای حزب و جناح‌بندی باشد؟ کدام‌یک از آنها بهتر است؟ باید بنشینیم فکر کنیم.

دموکراسی‌هایی که امروز در دنیا می‌بینیم معمولا با تحزب همراه است. یعنی یک حزب هست که در مجلس حاکم می‌شود و علی‌القاعده در دولت، منتها بعضی از نظام‌ها به گونه‌ای است که ممکن است یک حزبی در دولت موفق باشد، یک حزبی در پارلمان موفق باشد، اما هر دوی آنها بر مبنای یک حزب است.

برخی هم تعجب می‌کنند چطور ما کشور را اینطور می‌توانیم اداره کنیم؟ احزاب معمولا در موقع انتخابات می‌آیند، فعال می‌شوند و مثل یک چراغ کم‌نور و پرنور هستند. در یک مقطعی همه پرنور می‌شود و بعد دوباره همه کم‌نور می‌شود و در حالت خود تا در انتخابات بعدی می‌روند.

این موضوعی است که به نظرم جای بحث و بررسی دارد که برای آینده نظام‌مان، برای آینده کشورمان، برای آینده دولت‌مان چه کار کنیم؟ آیا این روندی که در این چهل سال ادامه دادیم همین روند را ادامه دهیم یا روندهای دیگر را در پیش بگیریم؟ این یکی از مباحثی است که همه جناح‌ها و احزاب می‌توانند روی آن بیندیشند، فکر و مطالعه و مباحثه کنند تا روزی به یک جمع‌بندی برسیم. اصولگرا، اصلاح‌طلب، اعتدال‌گرا، همه اینها می‌توانند در این زمینه‌ها فکر کنند، بیندیشند تا ببینیم در آینده چگونه باید از حزب و تشکیلات حزبی استفاده کنیم.

اینکه فعالیت حزبی ما هم آیا طبق قواعد حزبی و قواعد بازی حزبی است یا نیست، آن هم جای بحث دارد. این جای تاسف است که بعد از 40 سال یک عده بگویند ما در انتخابات باید بین بد و بدتر یکی را انتخاب کنیم، پس چه زمان می‌خواهیم به آن نقطه‌ای برسیم که همه بگویند ما در انتخابات بین خوب و خوب‌تر یا خوب و بهتر یکی را برگزینیم و انتخاب کنیم. ما باید به آن نقطه برسیم. به نقطه‌ای برسیم که همه مردم احساس کنند که دو حزب، سه حزب، چهار حزب در صحنه هستند و هر کدام یک کاندیدا معرفی کردند. کاندیدای فرد نیست، کاندیدا به عنوان کاندیدای یک جمع و یک حزب است و آن وقت بنشینند بین آنها و انتخاب کنند و روندی هم که امروز برای صلاحیت افراد داریم که بار آن عمدتا بر دوش هیات‌های اجرایی و شورای نگهبان است، بتوانیم بخشی از آن را بر دوش احزاب بگذاریم. یعنی وقتی حزب فردی را معرفی می‌کند، خودش فیلترهایی دارد که افراد را عبور می‌دهد، بررسی می‌کند. حیثیت جمعی خودش مطرح است. وقتی فردی را مطرح می‌کند، به عنوان فرد نیست، به عنوان حیثیت جمع‌شان مطرح است.

اینها مسائلی است که باید در زمینه احزاب و فعالیت احزاب به عنوان فرصت‌هایی پیش روی ما باشد، بیندیشیم و برای شرایط بعدی آماده شویم. به هر حال آنچه مهم است این است که بهتر بتوانیم کشور را اداره کنیم، بهتر بتوانیم منافع ملی و حاکمیت ملی را تامین کنیم، ارزشهای‌مان را حفظ کنیم، اساس آنهاست، حال چطور می‌شود، از چه طریقی، از چه راهی می‌شود به آنجا رسید، این مهم است.

اما در این مقطعی که الان هستیم، با شرایطی که امروز قانون اساسی ما می‌گوید، با شرایطی که امروز طبق قانون عمل می‌کنیم، همه تلاش ما باید این باشد که یک انتخابات پرنشاطی را برگزار کنیم و این خیلی مهم است که مردم در انتخابات به استراتژی رای بدهند، به برنامه رای بدهند.

خیلی اهمیت دارد. البته در قانون اساسی ما، از نظر بنده این قانون اساسی باید تفسیر شود. این قانون اساسی در یک جایی به صراحت می‌گوید برنامه به عهده رئیس جمهور است، یعنی اصل 134 قانون اساسی به صراحت می‌گوید که خط مشی و برنامه به عهده رئیس جمهور است که با مشورت با وزیران تعیین می‌کند. بر همین مبنا مردم می‌آیند در انتخابات ریاست جمهوری رای می‌دهند، یعنی رئیس‌جمهور می‌آید برنامه‌ای را به مردم ارائه می‌کند و مردم رای می‌دهند. بعد هم وقتی رئیس جمهور کابینه خود را به مجلس معرفی می‌کند، با برنامه معرفی می‌کند و مجلس هم به برنامه رئیس جمهور و به افرادی که رئیس جمهور به عنوان وزیر معرفی کرده، رای می‌دهد.

پس قانون اساسی می‌گوید برنامه در اختیار رئیس جمهور است. یک بار در انتخابات، معمولا هر رئیس جمهوری برنامه‌ای به مردم ارائه می‌کند، در مجلس هم همینطور. اینها ابهاماتی است که باید بعد رفع شود، چون الان رئیس جمهور یک برنامه‌ای به مردم ارائه می‌کند، به مجلس هم یک برنامه‌ای ارائه می‌کند و برای کابینه خود رای اعتماد می‌گیرد، دومرتبه یک قانون 5 ساله دیگر نوشته می‌شود. این هم جزو مسائلی است که جای بحث و بررسی دارد و جای حل مساله دارد. البته نظر شخصی بنده از نظر قانون اساسی روشن است، ولی به هر حال قانون اساسی باید تفسیر شود. باید روی آن فکر شود. باید ببینیم وقتی مردم پای صندوق می‌آیند به چه رای می‌دهند؟ به برنامه رای می‌دهند، به فرد رای می‌دهند، به حزب رای می‌دهند، به جناح رای می‌دهند، به چه رای می‌دهند؟ اینها چیزهایی است که باید برای آینده یک مقدار روشن‌تر و مشخص‌تر کنیم.

همچنان که از روز اول معتقد بودم و در انتخابات هم مطرح کردم، معتقدم برای کشور و نظام‌مان، اعتدال و تعامل دو پایه اساسی برای حل معضلات و آینده کشور است. از هر طریقی می‌شود مسائل را حل کرد؟ به هر حال مشکلاتی وجود دارد، ممکن است مشکلات در منطقه باشد، ممکن است در داخل باشد، ممکن است بین‌المللی باشد. چطور باید آنها را حل کنیم؟ آیا از طریق تعامل سازنده بهتر می‌توانیم مشکلات را حل کنیم‌ یا از طرق دیگر می‌توانیم حل و فصل کنیم؟ در داخل کشور همه با هم، با اعتدال و میانه‌روی، بهتر می‌توانیم کشور را اداره کنیم؟ با هم تعامل داشته باشیم، یا افراطی‌گری مثلا می‌تواند ما را پیش ببرد؟ البته افراطی‌گری به نظر من همیشه نادرست است. همان که قرآن به ما توصیه کرده أُمَّةً وَسَطًا لِتَکونوا شُهَداءَ عَلَى النّاسِ، ما باید امت وسط باشیم. باید امتی باشیم که برای ملت‌های دیگر، برای حکومت‌های دیگر الگو باشد. همان که در قرآن آمده، در قانون اساسی ما هم آمده و البته در مقدمه قانون اساسی به همین آیه شریفه استناد شده که باید با دنیا تعامل داشته باشیم و باید امت وسط باشیم.

در دولت یازدهم و دوازدهم بر همین مبنا حرکت کردیم. در دولت یازدهم هدف ما این بود و این هدف را اعلام کردیم، گفتیم می‌خواهیم یک نظام اقتصادی سالم‌تری داشته باشیم تا اقتصاد به گونه‌ای نباشد که از بانک مرکزی، از امکانات کشور بدون نظام‌مندی درست بخواهیم استفاده کنیم. بر همین مبنا حرکت کردیم. هیچ‌وقت در دولت یازدهم و حتی در دولت دوازدهم نیامدیم از پایه پولی استفاده کنیم، یعنی به بانک مرکزی بگوییم که اسکناس چاپ کند یا این کار را انجام دهید. همین باعث شد که توانستیم تورم را در دولت یازدهم مهار کنیم.

به مردم اقتصادی را وعده دادیم که در آن اقتصاد بتوانیم به یک تورم تک رقمی و به یک رشد دورقمی برسیم و به هر دو رسیدیم. یعنی از سال 94 تورم تک رقمی شد. در 95 تک رقمی بود، البته اواخر 94 تک رقمی شد، 95 تک رقمی بود، 96 تک رقمی بود. حتی در سال 97 که جنگ اقتصادی آغاز شد در سه ماه اول باز تک رقمی بود، یعنی توانستیم تورم تک رقمی که دنبال آن بودیم، بعد از 26، 27 سال محقق کنیم که تا آن زمان در کشور تورم تک رقمی مداوم نبود. البته مدت کوتاهی تورم تک رقمی داشتیم، اما اینکه 2 سال، 2 سال و نیم بتوانیم تورم تک رقمی را ادامه دهیم، این کاری بود که دنبال کردیم.

رشد دو رقمی هم اینچنین بود. کار را در شرایطی در دولت آغاز کردیم که رشد ما منهای 7.4 بود. این رشد منفی 7.4 را به مثبت دورقمی رساندیم. کار آسان و ساده‌ای نبود. کاری که شروع کردیم تقریبا در همان سال بعد توانستیم این رشد منفی را مهار کنیم و در سال 95 به رشدی رسیدیم، رشد دورقمی که در دنیا هم بالاترین رشد را داشتیم. سال 95 بالاترین رشد اقتصادی دنیا برای دولت ایران بود. پس تورم را تک رقمی کردیم و رشد را هم دورقمی کردیم.

همچنین توانستیم در زمانی که دنیا به ما فشار آورد، با قطعنامه‌هایی که درست کرده بود و می‌گفت فعالیت هسته‌ای ایران غیرقانونی است، طبق اصطلاح خودشان و به خاطر قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل، این را هم کاملا قانونی کنیم. یعنی قطعنامه‌ای را در شورای امنیت بگذرانیم که قطعنامه‌های قبلی را لغو کنیم و کان لم یکن کنیم. قطعنامه 2231 این کار را انجام داد.

این باعث شد که کشور در یک مسیر رشد و تکامل و پیشرفت قرار بگیرد و اشتغال ما وضع مناسب پیدا کرد. در سال 760 هزار اشتغال خالص داشتیم، در حالی که کار را در شرایطی شروع کردیم که در سال‌های قبل اصلا اشتغال صفر بود، اشتغال خالصی وجود نداشت. در سال 87، 88، 89 اشتغال خالص نداشتیم اما با این وجود توانستیم به اشتغال خالص را 760 هزار برسانیم. این حرکتی که دولت انجام داد در زمینه آرامش جهانی، در زمینه تعامل جهانی و همزمان تقویت اقتصاد و حتی تقویت توان دفاعی کشور بود. بعضی‌ها فکر می‌کنند دولت دوازدهم فقط دنبال مسائل سیاسی در دنیا بود. اما در مسائل دفاعی بالاترین رشد را داشتیم. سال‌ها دولت‌ها دنبال این بودند که بتوانیم در پدافند هوایی شرایط قدرتمندی پیدا کنیم. دولت یازدهم بود که توانست اس-300 را وارد کشور کند. سال‌ها بود که دنبال اس-300 بودیم، اول هم که آمدیم دولت روسیه می‌گفت نمی‌توانیم به شما اس-300 بدهیم، با دلایلی که داشت. به هر حال اس-300 را وارد کشور کردیم و بعد خودمان در زمینه پدافند هوایی به یک رشد فوق‌‌العاده رسیدیم. سامانه‌های 3 خرداد و 15 خرداد، این چیزهایی که دو سامانه بزرگ، سامانه 737، با همه سامانه‌های پدافند هوایی در دولت یازدهم و دوازدهم قدرتمند شدیم.

بعضی‌ها فکر می‌کنند و می‌گویند این دولت فقط دنبال برجام بود و دنبال اینکه مسائل خارجی خود را حل کند. خیر، در زمینه اقتصادی آمار و ارقام ما به روشنی حاکی است که وضع چگونه بود. مردم هم به خوبی این را فهمیدند و در دولت دوازدهم دومرتبه به همین رئیس جمهور با رای بالاتر رای دادند. یعنی اگر آن دوره سال 92 با 18 میلیون و خورده‌ای رای دادند، این دفعه با 24 میلیون رای دادند. پس مردم هم حس کردند، علیرغم اینکه به قول بعضی از اعضای جلسه، دولت امکانات تبلیغاتی کافی در اختیار نداشت. اصلا امکانات تبلیغاتی برای دولتی که می‌خواهد فراحزبی باشد، خیلی سخت است. دولتی که نه صدا و سیما دارد و نه حزبی دارد. یعنی دولت حزبی نیست و غیرحزبی است، اینجا کار سخت می‌شود. تبلیغات یعنی واقعیت‌ها برای مردم درست تبیین نمی‌شود. علیرغم همه موفقیت‌‌هایی که در دولت یازدهم داشتیم و می‌توانیم اینها را کنار هم قرار بدهیم. از توافق هسته‌ای که یک توافق بسیار مهمی در سطح جهان بود و توانستیم با 6 قدرت بزرگ بحث و مذاکره کنیم و به یک چارچوبی برسیم. همین امروز هم از نظر دنیا باز هم آن چارچوب بهترین چارچوب است. یعنی راه دیگری نداریم و باز هم اگر بخواهیم مسائل خودمان را با دنیا حل کنیم، باید به برجام و احیای برجام برگردیم و برجام را اجرایی و عملیاتی کنیم.

پس مسیر ما مسیر درستی بوده که انتخاب کردیم، منتها در دولت دوازدهم با یک دیوانه مواجه شدیم. شما چه کار می‌توانید بکنید! یک کسی در یک کشوری روی کار آمده که به هیچ قانونی، به هیچ چارچوبی پایبند نیست. نه اینکه برجام را به هم زده، بقیه توافقات را هم به هم زده، مگر معاهده پاریس نبود، معاهده آب و هوا را کنار گذاشت، مگر در مسائل دیگر نبود، توافقاتی که در نفتا داشت کنار گذاشت، در پاسیفیک داشت کنار گذاشت، همه توافقاتی که داشت اینها را زیر پا گذاشت و کنار گذاشت و برجام را هم کنار گذاشت.

مشکلات در این شرایط شروع شد، یعنی کشور وارد یک جنگ اقتصادی شد. یک جنگ اقتصادی تحمیلی علیه ملت ایران، حال با این جنگ اقتصادی چه کار کردیم؟ عملکرد دولت این است. در این سه سال و نیم در یک جنگ اقتصادی مقاومت و ایستادگی کرده و کشور را حفظ کرده، در حالی که آنها می‌خواستند کشور و اقتصاد کشور را به هم بریزند. نتیجه آن این است که امروز ما با قدرت بیشتری در وین مذاکره می‌کنیم، یعنی دولت یازدهم که در وین و در ژنو و در لوزان با قدرت مذاکره می‌کرد، امروز قدرتمندتر مذاکره می‌کند و معنای آن این است که فشار حداکثری به طور کامل شکست خورده است. معنای آن این است که ملت ایران توانسته به خوبی مقاومت و ایستادگی کند.

اگر از من بپرسند، به عنوان کسی که هم دولت یازدهم و هم دولت دوازدهم را اداره کردم و هم مساله توافق هسته‌ای را در دولت یازدهم داشتم و هم بالاترین رشد اقتصادی دورقمی را در دولت یازدهم و هم تورم تک رقمی را در دولت یازدهم داشتم، با همه مسائلی که داشتیم و حرکتی که در دولت انجام دادیم، اما از لحاظ پایه‌های اقتصادی و زیربناهای اقتصادی، به نظر من افتخار بالاتر در دولت دوازدهم به دست آمد. ممکن است برای مردم این حرف عجیب باشد. در دولت دوازدهم مردم در فشار و تنگنا بودند، از لحاظ اقتصادی فشار بزرگی به مردم وارد شد. کرونا هم آمد و قبل از آن سیل هم آمد. همه اینها کنار هم ضمیمه شد، اما افتخار بزرگ در دولت دوازدهم این است که توانستیم در برابر یک فشار حداکثری جهانی ایستادگی کنیم. اینکه می‌گویم جهانی ممکن است بگویید آمریکا شما را تحریم کرده، اما وقتی آمریکا به ما فشار آورد، هیچ‌کس حاضر نشد یا به هر حال نخواست در این شرایط به خاطر فشار آمریکا، حتی دوستان ما با ما کار نکردند، حتی همسایگان ما با ما کار نکردند اما این دولت توانست در کنار یک ملت بزرگ و رهبری فرهیخته این سه سال و نیم را با عزت بگذراند.

وسط این بحران و فشار اقتصادی و جنگ اقتصادی کرونا هم آمد. در کرونا ملت ما کار بزرگی انجام داد. روز اول، تجهیزات، امکانات، دارو، واکسن، همه اینها را دنیا هم نداشت، دنیا هم برای این بیماری واکسن و دارو نداشت، امروز هم دارویی برای کرونا وجود ندارد. راه مقابله با کرونا مراقبت و پیشگیری است، والا دارویی ندارد تا کسی کرونا گرفت دارو مصرف کند و خوب شود. امروز هم همان‌ها هست.

مردم ما کاری کردند که از سه پیک کرونا به خوبی عبور کردند و امروز هم در پیک چهارم مطمئن هستم از این پیک عبور می‌کنیم. البته روزهای سختی داریم و در روزهای آینده هم تا یک هفته، 10 روز دیگر روزهای سختی داریم، ولی به هر حال از پیک عبور می‌کنیم و حتما این پیک چهارم را پشت سر می‌گذرایم. البته همه مردم تلاش کردند و امروز هم تلاش می‌کنند. چه کمک‌های مادی، چه کمک‌های علمی که انجام می‌دهند. همین کسانی که برای ساختن واکسن شبانه‌روز تلاش می‌کنند، همین کسانی که برای تولید و تامین تجهیزات بیمارستانی شبانه‌روز تلاش می‌کنند. اگر نیازمند این بودیم که در این شرایط کرونا‌ ونتیلاتور از خارج بخریم، کسی به ما نمی‌فروخت و نمی‌داد و اگر هم می‌توانستیم بخریم، با این مشکلات تحریمی که داشتیم وارد کردن آنها کار ساده و آسانی نبود.

مردم مشاهده کردند که در داستان کرونا حتی در خرید واکسن کرونا تحریم جلوی ما را گرفت. خیلی سریع‌تر می‌توانستیم واکسن را وارد کنیم. اینکه واکسن یک مقدار با تاخیر وارد شد، تحریم باعث شد. یعنی پولی که می‌خواستیم به کوواکس بدهیم، نتوانستیم به موقع بدهیم. به هر وسیله، بانکی، از هر مسیری تلاش کردیم قفل شد. با اینکه یک سازمان بین‌المللی این کار را می‌کرد و می‌خواستیم این پول را به یک سازمان بین‌المللی بدهیم، هدف هم معلوم بود، خرید واکسن بود، با چه سختی و مشکلاتی توانستیم عبور کنیم، اما همین تحریم و سختی باعث شد در رده‌بندی نوبت ما عقب افتاد و واکسنی که بنا بود از طریق کوواکس در ماه اسفند پارسال وارد کنیم، یک ماه، یک ماه و نیم به تاخیر افتاد، اما در عین حال این مسیر را ادامه می‌دهیم.

بحمدالله امروز واکسیناسیون کادر درمان را انجام دادیم و واکسیناسیون افراد مسن، افرادی که بیماری‌های زمینه‌ای دارند نیز به زودی آغاز می‌شود و وقتی این مرحله را بگذرانیم، شرایط، شرایطِ سهل‌تر و آسان‌تری می‌شود.

می‌خواهم بگویم تحریم در همه جا به ما فشار آورد. ممکن است کسی بگوید قیمت مواد غذایی چرا اینطور و آنطور شد. در یک مقطعی بود که می‌خواستیم پول برخی از نهاده‌ها را پرداخت کنیم، اما به خاطر تحریم و فشار با تاخیر مواجه شد. منتها نیامدیم اینها را برای مردم توضیح دهیم به دلیل اینکه اولا به آن صورت نیاز به توضیح نبود، ثانیا دشمن سوءاستفاده می‌کرد. امروز اما می‌توانیم برای مردم توضیح دهیم برای اینکه امروز آن کسی که می‌خواست از طریق فشار حداکثری اقتصاد ما را بشکند، کاملا اعتراف می‌کند که او شکست خورده است. یعنی امروز هیچ تردیدی در دنیا وجود ندارد که این جنگ با شکست نهایی مواجه شده و در مذاکرات هم آثار این را می‌بینیم.

اگر طرف مقابل ما که عمدتا آمریکایی‌ها هستند واقعا در چارچوب مقررات، قانون و صداقت پیش بیایند، به نظر من این مذاکرات در یک زمان کوتاهی می‌تواند حل و فصل شود. همانطور که در این مدت کوتاه این مذاکرات بیش از 50 درصد جلو رفته است. الان شرایط ما به گونه‌ای است که 60 درصد، 70 درصد مذاکرات پیشرفت کرده و این نشان می‌دهد که توانمندی لازم را داریم. البته همانطور که مقام معظم رهبری فرمودند عجله نداریم. درست است عجله نداریم، اما در عین حال از فرصت هم حداکثر استفاده را خواهیم کرد. حاضر نیستیم فرصت‌سوزی کنیم. هم فرصت سوزی نباید بشود، هم عجله نداریم. نشان دادیم که عجله نداریم، روی اصول‌مان محکم ایستادیم و چارچوبی که مقام معظم رهبری تعیین کردند برای مساله مذاکرات آن چارچوب را حفظ کردیم. روی همان چارچوب هم حرکت می‌کنیم تا به نتیجه برسیم.

ایستادگی و مقاومت ملت در دولت دوازدهم یکی از صحنه‌های تاریخی و مقطع تاریخی کم‌نظیری در تاریخ ایران است. در جنگ بودیم و می‌دانیم شرایط ما چطور بود. در سه، چهار سال آخر جنگ بودجه جنگ در اختیار بنده بود و با دوستان مجلسی بودجه جنگ را در قرارگاه بررسی می‌کردیم. می‌دانم وضع مالی و اقتصادی و ارزی و ریالی ما چه بود؟ شرایط سختی داشتیم، اما در عین حال اینطور نبود که همه جا بسته باشد، دور و بر ما را زنجیر ببندند، در کشتیرانی مشکل داشته باشیم، در بیمه مشکل داشته باشیم، در بانک مشکل داشته باشیم، در فروش نفت مشکل داشته باشیم. تحریم یک فشار بزرگ وارد کرد.

نمی‌خواهیم بگوییم این تحریم تا چند درصد موثر بود، اصلا بحث درصد حرف درستی نیست. این تحریم یک جنگ بزرگ اقتصادی بی نظیر، هم در تاریخ ما و هم در دنیا شاید یا بی‌نظیر یا خیلی کم‌نظیر بود. به هر حال از آن مشکل بزرگ عبور کردیم.

امروز از پیک مشکلات عبور کردیم و بحمدالله در دوران کرونا که روزهای بسیار سختی بود، افتتاح‌های بسیار بزرگی هم داشتیم و مردم ما شاهد بودند که در سال 99 و همین امسال، سال 1400 هر هفته افتتاح‌های بزرگ داریم. هم توسط بنده در پنجشنبه‌های افتتاح و هم روزهای دیگر که وزرا و استاندارها و فرماندارها افتتاح می‌کنند. طرح‌ها، طرح‌های مهم و کم‌نظیری در تاریخ ایران هستند. تحول نظام بهداشت و درمان در تاریخ کشور ما بی‌نظیر بوده است. در دولت یازدهم و دوازدهم تحولی که در سلامت به وجود آمد چه از لحاظ پرداخت وجه از جیب مردم و چه از لحاظ بیمه همگانی، چه از لحاظ تجهیزات بیمارستانی، تخت بیمارستانی بی‌نظیر بود. کلا 90 هزار تخت داشتیم و در دوره این دولت، تا پایان کار نزدیک 50 هزار تخت جدید اضافه می‌شود، به اضافه اینکه 40، 50 هزار تخت را هم بازسازی کامل کردیم. آنها را هم کنار بگذاریم، 50 درصد تخت‌های بیمارستانی و تجهیزات بیمارستانی در دولت یازدهم و دوازدهم اضافه شده است. این هشت سال به اندازه 50 درصد کل تاریخ ایران در زمینه بهداشت و درمان کار شده است.

در زمینه سایبری و دولت الکترونیک و فضای مجازی کاری که در دولت یازدهم و دوازدهم شده اصلا با قبل قابل مقایسه نیست. پهنای باند ما 32 برابر شده است. الان کسب و کار ما در این فضا انجام می‌گیرد، میلیون‌ها کسب و کار در این فضا انجام می‌گیرد.

در شرکت‌های دانش‌بنیان از یک رقم بسیار کمی به یک رقم بزرگ رسیدیم. در آغاز دولت یازدهم شرکت‌های دانش‌بنیان چند تا بود؟ 50 ، 55 شرکت دانش‌بنیان داشتیم و امروز 6 هزار شرکت دانش‌بنیان داریم. کارخانه‌های نوآوری داریم که در بسیاری از استان‌ها شروع شده و در بعضی از استان‌ها نزدیک تکمیل شدن است. اینها حرکت‌های بسیار عظیم و بزرگی بوده که انجام گرفته است.

در پارس جنوبی و خودکفایی‌هایی که پیدا کردیم، خوداتکایی‌هایی که در بخش کشاورزی و در بخش انرژی پیدا کردیم. تولید گاز چه مقدار پیشرفت کرده است؟ در تولید گاز از یک میلیارد مترمکعب در روز عبور کردیم. به هر حال توانستیم در این چند سال یک حرکت بزرگی در همه بخش‌های انرژی ایجاد کنیم. در بخش آب، تحولی که در شرق کشور انجام گرفته، تحولی که به زودی در زمینه صادرات نفت از دریای عمان انجام می‌گیرد، صادرات نفت ما از خلیج فارس بود، از این به بعد هم از خلیج فارس و هم از دریای عمان نفت صادر می‌کنیم. هزار کیلومتر لوله‌کشی تا چند هفته دیگر افتتاح می‌شود و نفت ما علاوه بر خارک از جاسک هم صادر می‌شود.

همه اینها نشان می‌دهد که مردم ما مقاومت عظیم و بزرگی را در این چهار سال انجام دادند و شرایط امروز ما شرایطی است که مردم ما کاملا باید امیدوار باشند. هرگونه سخن، هر گونه حرکتی که مردم ما را مایوس کند، مردم ما را بی نشاط کند، آن هم به دروغ و با تحریف، این یک خیانت بزرگ ملی است.

همه تلاش ما این است. 4، 5 طرح برای پایان دولت داشتیم که اعلام کردم. مبارزه با تحریم، شکستن تحریم که این کار را انجام می‌دهیم، مهار کرونا که این کار را انجام می‌دهیم، طرح‌های نیمه‌تمام که باید تکمیل شود و آنهایی که در دست ماست، انجام می‌دهیم. معیشت مردم که باید فشار بر روی مردم کمتر شود و انتخابات خوب؛ این مهم‌ترین کار ما در این 100 روزی است که پیش رو داریم.

یکی از آنها انتخابات بزرگ و پرشور ما است. انشاءالله تلاش خواهیم کرد کرونا برای حضور مردم مانع نباشد. همه تلاش‌ها انشاءالله انجام می‌گیرد برای اینکه مردم بتوانند به راحتی در انتخابات شرکت کنند و کرونا مانعی نشود. یعنی همه تمهیدات لازم در این زمینه انجام می‌شود.

برخی از موارد البته توافق جمعی می‌خواهد، باید با شورای نگهبان توافق شود. به هر حال تلاش ما این است و دوم اینکه انشاءالله همه احزاب و گروه‌ها بتوانند در انتخابات حضور پیدا کنند. کاندیداها تنوعی داشته باشد، به اندازه سلایق و اصولی که مورد نظر مردم و در ذهن مردم هست. اصول، اصول کلی انقلاب و نظام است و همه روی آن اتفاق داریم، اما مواردی است به هر حال سلیقه‌ها، استراتژی‌های مختلف هست که احزاب و گروه‌های مختلف دارند. انشاءالله این تنوع را در میان کاندیداها هم ببینیم.

دولت از هر تلاشی در این زمینه که بتواند فروگذار نخواهد کرد که یک انتخابات پرشور با حضور حداکثری مردم انشاءالله برگزار شود. انتخاباتی که موجب تقویت نظام، استواری بیشتر نظام شود و نقش ما را در منطقه و جهان بیشتر کند. انشاءالله با تلاش همه احزاب و گروه‌ها و جناح‌ها شرایطی که مورد نظر همه مردم ما هست تامین شود و انشاءالله یک انتخابات خوب پیش رو خواهیم داشت. این به عنوان یکی از طرح‌های بسیار مهمی است که این دولت پیش رو دارد.

والسلام علیکم و رحمه‌الله و برکاته

انتهای پیام