چرا «رواداری» فقط با ملحد و بهایی؟

علی اصغر شفیعیان، انصاف نیوز: امروز همه‌ی ما دو روییم، اخلاق جانی ندارد، معیارهای دوگانه داریم، به عبارتی منصف نیستیم، حالمان نزار است! همین رفتار چپ و راست را در برخورد با عکسی ببینید که از فائزه هاشمی با چند بهایی منتشر شده است.

خب دختر آقای هاشمی یک سال در زندان اوین بود، من هم زمانی چله نشین هتل بوده‌ام، می‌دانم آنجا به انتخاب خودت نیست، هم‌جواری خواستنی و انتخابی نیست. پس سلام و علیک طبیعی است و رفاقتی پیدا می‌شود با «دیگری» سیاسی، اعتقادی و مسلکی؛ فارغ از همسویی، با حفظ تمام مرزها.

حالا هر کدام از طرفین دو قطبی سیاسی مشابه هواداران استقلال و پرسپولیس، چشم بسته یا از دیدار دفاع می‌کنند یا محکومش می‌کنند، اما کسی در اصل موضوع دقتی نمی‌کند که بر مبنای چه منطقی آن را تایید یا رد می‌کند.

اما ضرر پیدا کردن منطق تایید یا رد چیست که به این سمت نمی‌رویم؟ این است که مجبور می‌شویم بر همان مبنا دیگر رفتارهایمان را هم بسنجیم، نه این که بادی به هر جهت باشیم و روزی رفاقت یا رواداری با بهایی را تایید کنیم، روزی دیگر رواداری با کسی که اختلاف سلیقه‌ی سیاسی داریم را برنتابیم.

مثالی بزنم؛ مثلا وقتی الان حرف از رابطه با علی لاریجانی می‌شود، دوستانی هی اختلاف سلیقه‌ها را به یاد می‌آورند و یک لحظه هم تحملش نمی‌کنند؛ مگر حتی با «رسایی»ها و حتی «شریعتمداری»ها چیزی بیش از اختلاف سلیقه ی سیاسی است اما طرفین همدیگر را دشمن می‌پندارند!

یا آن طرفی‌ها وقتی خودشان مرحوم «چاوز» ملحد و مادرش را بغل می‌کشیدند، یا دست در دست و بغل شاه درگذشته‌ی سعودی بودند، یا همبستر سیاسی «رفیق پوتین» و «دوگین»، یا برادر خوانده‌ی چینی‌های مسلمان‌کش و امثالهم، پس چرا به دیگر رواداری‌ها ایراد می‌گیرند؟

ما چشم دیدن همدیگر را نداریم، همین دعوای چپ و راست سیاسی امروز که قدرت را در دست دارند، ثروت و فرصت همه‌ی ایرانیان را بر باد می‌دهد ولی کاری غیر از تماشا از دستمان برنمیآید و باید به این امید باشیم که گاهی کفگیر به ته دیگ بخورد و مدتی کمی تعامل بفرمایند، فقط کمی.

از دشمنی با یکدیگر چه فرصت‌ها که نصیب دیگران نشده و سواری نداده‌ایم؛ یکی هم نحوه‌ی مواجهه‌ی اشتباه با یک مسلک ساختگی به نام بهاییت. یعنی نوع واکنش غیرمنطقی به عکس فائزه هاشمی باعث شد که بهترین فرصت در اختیارشان قرار بگیرد.

یکی به خوبی اشاره کرد به زمانی که آنها در زندان در کنار هم قرار داده شدند؛ مگر آن زمان از کسی صدایی بلند شد که «نجسی و پاکی» را دریابید؟ حالا که خود باعث آن همزیستی یک ساله شده‌اید، به خاطر یک سلام و علیک چرا باید غشقرق کنیم؟

اصلا این رواداری و رفاقت با چاوز ملحد و این بهایی‌ها پیشکش؛ بله باور کردیم که شما خیلی روادارید، لااقل با یکدیگر کمی رفاقت و رواداری بفرمایید، بلکه فرصت و ثروت‌ها به نفع مردم کمی کمتر هدر برود.

انتهای پیام