«کرامات» را به ابتذال نکشانیم!

حجت‌الاسلام هادی سروش، استاد حوزه، در یادداشتی تلگرامی با عنوان «”کرامات” را به ابتذال نکشانیم!» نوشت:

در منابر چیزهای برای بیان عظمت اهل‌بیت (ع) گفته می‌شود که نه با سیره ائمه هدی سازگار است و نه قابل انطباق با قرآن است و چه بسا باعث سوءاستفاده هم بشود!

در اینکه از انبیاء معجزه، و از اولیاء کرامت می‌تواند صادر شود، حرفی نیست. اما اینکه زندگی آنان و یا بخشی از زندگی آنان با معجزه و کرامت سپری شود! حرف غیر قابل قبول است.

در قرآن همانطوریکه از معجزه یاد شده است مانند سخن گفتن حضرت عیسی در گهواره (مریم/۳۰)، از آنان نیز به عنوان یک “انسان” نام می‌برد: “انا بشرمثلکم”(کهف/۱۱۰)

مهم این است در قرآن شخصیت و برنامه انبیاء به‌گونه‌ای ترسیم شده که در تمام زندگی آنان و ارتباطات‌شان، شرائط عادی یک انسان را داشته اند. (فرقان/۷)

نکته مهم این است اگر در زندگی آنان غلبه با زندگیِ خارج از قوانین طبیعت بود، چه نیازی بوده که مردمان زمانه درخواست فرستادن ملائکه‌ای را کنند که زندگی غیر بشری دارند؟! (انعام/۹) این خواسته نشان از عادی بودن زندگی و مناسبات انبیاء در امور روزمره‌شان بوده است.

بله؛ “کرامت” در زندگی ائمه (ع) بوده همانطوریکه “معجزه” در زندگی انبیاء بوده، اما به‌صورت انگشت شمار و در مواقع ضروری و آن هم به گونه‌ای که موجبات انحراف اعتقادی در پیروان‌شان و یا سوءاستفاده دشمنان نشود.

حضرت امام (اعلی الله مقامه) بحث نافعی درباره معجزه و ظهور کرامت از انبیاء و اولیا در “تعلیقات بر فصوص الحکم” دارند و می‌فرمایند: “ظهور کرامت بر خلاف اصل معرفتی است و تشابه ربوبیت است که اولیا حاضر به چنین ظهوری ازخود نیستند.”

حضرت استادمان علامه حسن زاده آملی در درس می‌فرمود: تمام کرامات انبیا و اولیا در موارد نادر بوده و وقتی بوده که “جانشان به لب” می‌رسیده.

چه میشود گفت که متاسفانه هر چه در منابر این حرف‌ها زده شود بازار داغ‌تر می‌شود و البته به‌جایی رسیده که برخی از “یاعلی” گفتن هنگام تولد حرف می‌زنند و صدالبته که جایزه هم می‌گیرند!

این روایات را بخوانید؛

امام صادق (ع) فرمود:
« شیعیان سه گروهند: دوست دار واقعی ما، پس او از ماست. و گروهی که به وسیله ما خود را مثبت جلوه می‌دهند و البته اینان به وسیله ما زینت می‌یابد. و گروهی سوم؛ ما را وسیله درآمد زندگی خود قرار می‌دهند. و کسی که به وسیله ما امرار معاش کند، فقیر می شود. الشّیعةُ ثَلاثٌ؛ مُحِبٌّ واوٌّ فهُوَ مِنّا وَمُتَزَیّنٌ بِنا وَنَحْنُ زَیْنٌ لِمَنْ تَزَیَّنَ بِنا، وَمسْتَأکِلٌ بِنا النّاسَ وَمَنِ اسْتَأکَلَ بِنا إفْتَقَرَ»(خصال ، شیخ صدوق)

امام صادق(ع)فرمود: «ای شیعیان ! زینت ما باشید نه باعث ملامت و سرزنش ما،… مَعاشِرَ الشیعةِ! کُونوا لَنا زَیْنا وَلا تَکونوا عَلَیْنا شَیْنا..» (امالی، شیخ صدوق)

امام رضا (ع)درمقابله با غلوگرایی از قول پیامبر فرمود: «مرا از مرتبه خودم بالاتر نبرید که خداوند تبارک و تعالی پیش از آنکه مرا فرستاده باشد، عبد قرار داده است؛ لا ترفعونی فوق حقی فانّ الله تبارک و تعالی إتّخذنی عبداً قبل أن یتّخذنی نبیاً» (عیون، شیخ صدوق)

هوالودود

انتهای پیام