سلام بر پزشکانی که…

حجت‌الاسلام هادی سروش، استاد حوزه، در یادداشتی تلگرامی با عنوان «روز پزشک؛ روز سلام بر پزشکانی که…» نوشت:

“قلم” از ننوشتن درباره “روز پزشک” بی تابی می‌کند!

چرا که در این زمانه؛ پایگاه درآمیختن واژه‌ها و معانی و عرضه تجمیع آن به عنوان مقاله، کم‌سو شده و درون ما آدمیان از حیرت بی عدالتی‌ها افسرده خاطر و بی رمق است!

سلام بر آن پزشکانی که کتاب آسمانی ما، آنان را به این “سروش غیبی” اشارت نمود که نجات “یک جان”، نجات “یک جهان جان” است. (سوره مائده/۳۲)

پزشکانی که رسول خاتم (ص) آنان را به طلایه داریِ “علم الابدان” ستود.

پزشکانی که دانش آنان با بینش‌شان در آمیخت و از “علم الابدان” فراتر رفت و با منش والایشان توانستند نه تنها بر زخم بدن، که بر زخم روح و روان بیماران‌شان مرهم گذارند و همراهانِ نگران بیمار را به آرامش میهمان کنند.

پزشکانی که در عرضه تکاثرطلبی مدرنِ “قدرت” که امروزه حاکم بر عالَم و آدم شده! خویشتن را از مرزهای پلشتِ “رانتِ حکومتی و چاپلوسیِ حاکمان” دور نگه داشتند و بر “سوگند بقراطی” خود وفادار ماندند.

پزشکانی که “سوگند بقراطی” را در تشخیص بیماری و مداوا و ویزیت و حفظ اسرار بیمار خلاصه نکرده، و بی عدالتی‌هایی که در حفظ جان شهروندان توسط نظام‌های حاکم بر جان و جهان، روا داشته شده را با شجاعت در بیان و بیانیه‌های خود به گوش جامعه دردمند رسانده و می‌رسانند.

پزشکانی که در نزدیک به دو سال و اپیدمی کرونا خوش درخشیدند. هم‌آنانی‌که، لحظه از پا ننشسته و کسر از ثانیه‌ای در وظائف انسانی خود، درنگ نکردند. و این مهم؛ در حالی از پزشکان محبوب‌مان رخ‌نمایی کرد که به راستی، از بیمار به بیماری نزدیکتر بودند و چه بسا با دلی افسرده در فراق و از دست دادنِ همکارانِ بخش بهداشت و درمان خود عزادار بودند و یا از سخنان نسنجیده‌ای که به عنوان “طب اسلامی” به خورد جامعه‌ی مصیبت‌دیده می‌شد، حیرت زده بودند.

و خلاصه؛ سلام و درود بر پزشکانی که بیمار را، نه تنها عضو خانواده خود میبینند، بلکه بیمار را “جان” خود دیده و از او دریغی ندارند.

انتهای پیام