ایران در خاطرات جان کری [بخش دوم]

به‌کوشش ناصر غضنفری، انصاف نیوز:

جواد زبان‌دان

شرایط چشم انداز شومی داشت. چون بسیاری از قدرتمندترین هم پیمانان ما در این منطقه، گفت‌وگوهای جدی پشت پرده‌ای را با آمریکا آغاز کرده و خواستار بمباران مراکز اتمی ایران شده بودند.

نفوذ ایران در منطقه نیز به دشواری و بغرنجی مساله اتمی این کشور دامن می‌زد. ایران از یک سو آزمایش‌های موشکی انجام می‌داد و از طرف دیگر حزب‌الله را حمایت می‌کرد؛ گروهی که ما آن را تروریست می‌دانستیم.

ایران در عراق هم دخالت می‌کرد و با حمایت از ستیزه جویان یمن، عربستان سعودی را هم به هراس می‌انداخت. اما ما می‌بایست ابتدا تمامی راه‌حل‌های سیاسی را می‌آزمودیم.

وقتی من و جواد در همان نخستین دیدار روبروی هم نشستیم این مساله در پیشانی فکر من بود که این دیدار قرار است فرصتی برای تبادل نخستین دغدغه‌ها باشد. در آن اتاق کوچک نزدیک به یک ساعت با هم گپ زدیم. چیزی که در همان ابتدا خیلی به چشم آمد تسلط کامل او به زبان و عبارات پیچیده زبان انگلیسی بود.

جواد در آمریکا درس خوانده و سال‌ها به عنوان نماینده ثابت ایران در سازمان ملل حضور داشت. دانش وسیعی از سیاست آمریکا داشت. آدمی باهوش بود با معلومات بالا و تحصیلات عالی.

در عین حال فارغ از این که چقدر من و او سر این مسائل با هم اختلاف نظر داریم با کلامی روشن و بلیغ و کاملا متعهد به سیاست‌های حکومت ایران سخن گفت.

در ابتدای سخن، قدری چاق سلامتی کردیم و از هر دری حرف زدیم.

ادامه دارد…

انتهای پیام