پاسخ روزنامه جمهوری اسلامی به مخالفان توسعه اینترنت

روزنامه ی «جمهوری اسلامی» نوشت:

خس و خاشاک هم اینقدر سست ریشه نیستند که به اندک بادی، از زمین جدا و همراه باد شوند چه رسد به ما که به مثل کوهیم.

کدام کوه است که در برابر تند باد سرخم کند که ما از فوت این و آن بترسیم؟ این را به کسانی می‌گویم که تا بحث فضای مجازی و اینترنت پرسرعت به میان می‌آید فریاد وا اسلاما سرمی دهند و فکر می‌کنند در دهکده جهانی اینترنت هر ایرانی تا دکمه پاور را می‌زند، ایمان خویش را در دست دارد تا به حراج بگذارد در کوچه‌های تارنما.

می‌پندارند چنان غافل و بی‌عقل و بی‌هویتیم که فوری ایمان مان را ببازیم و شکار شیطان شویم. این دغدغه‌ها هر چند از سر خیرخواهی و غیرت دینی هم باشد باز با واقعیت‌های جامعه ما نمی‌خواند.

… وقتی هشدار شداد و غلاظ یک نشریه را خواندم که نسبت به اینترنت و تلگرام و… هشدار می‌داد یاد این ضرب المثل معروف ایرانی افتادم که “به خاطر یک بی‌نماز که در مسجد را نمی‌بندند” حالا به خاطر چند نفر که به شیطنت می‌پردازند در این محیط که نمی‌شود فرصت گسترده فضای مجازی را از یک ملت با هویت و یک انقلاب معرفتی گرفت. اگر استدلال آنان درست باشد که چون برخی‌ها در فضای مجازی شکار می‌شوند و برخی هم ممکن است استفاده ناصواب کنند از این رسانه، باید بساط این ظرفیت را برچید، پس باید هیچ خیابانی نساخت چون دزد‌ها هم از همین خیابان استفاده می‌کنند! هیچ بانکی نساخت چون ممکن است به آن دست برد بزنند و حتی در مرز هم نباید جاده زد چون ممکن است اشرار و قاچاق چیان از آن عبور کنند و بیمارستان نباید ساخت چون اراذل و اوباش زخمی را مدوا می‌کند و…

با این منطق باید همه کار‌ها را تعریف کرد. همیشه بهترین پاسخ، پاک کردن صورت مسئله نیست، حل آن است….و حرف آخرهمان‌طور که در دیگر حوزه‌ها نباید توان ملی را کم گرفت و کسر خواند، در حوزه معرفتی هم نباید این نگاه را داشت. این جا هم می‌توانیم هم از خود دفاع کنیم و هم بالاتر؛ از بیگانه به استدلال برتر در فرایند جادلهم بالتی هی احسن، یقه بگیریم. پس نگران نباشید. بگذارید راه باز باشد. ما نه از راه باز ضرر می‌کنیم و نه از جاده دراز…

انتهای پیام