پرسشی از آیتالله جنتی
علی‌اکبر گرجی ازندریانی، حقوقدان در کانال تلگرامی خود نوشت:
آیت الله احمد جنتی، عضو شورای بازنگری قانون اساسی در سال ۱۳۶۸ در مخالفت با گنجاندن اصول تغییرناپذیر، استدلال قابل تاملی دارند که آشنایی با آن مفید است:
“اگر تغییرناپذیر بودن بعضی از اصول قانون اساسی، توسط بنیانگذاران نظام و خبرگان قانون اساسی پیش بینی می شد، مشکلی نبود، ولی آیا این شورا(ی بازنگری)، که مشروعیتش را از رهبر انقلاب گرفته، (و فقط) موظف به بازنگری در هشت محور از قانون اساسی است، مجاز است بعضی از اصول را تغییرناپذیر بشمارد؟ اگر رهبر بعدی مصلحت بداند که دستور بازنگری در اصول تغییرناپذیر از نظر شما را صادر کند، ما چه امتیازی بر آنان داریم؟” ورعی سیدجواد، مبانی و مستندات قانون اساسی، صص. ۱۰۳۱ و ۱۰۳۲.
آیت الله جنتی، در این فراز تاریخی، مخالفت مبنایی با گنجاندن اصول فراقانون اساسی در اصل ۱۷۷ ندارند، اما به سه دلیل چنین مخالفتی را ابراز می کنند:
۱. پیش بینی نشدن اصول تغییرناپذیر توسط بنیانگذاران نظام (نگاه حکم محور، تفسیر متن گرا )
۲. پیش بینی نشدن اصول تغییرناپذیر توسط مجلس خبرگان قانون اساسی در متن ۱۳۵۸ (تفسیر متن محور)
۳. اذن امام خمینی(ره) شامل پیش بینی آصول تغییرناپذیر نمی شود.
پیش بینی اصول فراقانون اساسی (تغییرناپذیر) از نظر مبنایی با اراده نوشونده ملت ناسازگار است. اگر روزی اراده ملت ها بر تغییر دادن امری قرار بگیرد، بی شک، هیچ نیرویی قادر به مقاومت در برابر آن نخواهد بود. پس، همانطور که در نوشته‌های سال های گذشته هم تصریح کرده ایم، تنها یک اصل لایتغیر وجود دارد و آن اراده خود مردم است. به پشتوانه این اراده است که حکومت ها می توانند به استمرار و تغییرناپذیری هر اصلی دلخوش باشند.
پرسشی که پس از ۳۲ سال می شود از آیت الله جنتی کرد این است که آیا اکنون نیز همان رویکرد حداقلی را به اصول تغییرناپذیر دارند؟ ناگفته نماند، رویکرد حداقلی به اصول تغییرناپذیر با اندیشه مردم سالاری سازگارتر است.
انتهای پیام
