«جهاد تبیین» و میدان‌داری مادران و همسران شهدا

غلامرضا بنی‌اسدی، روزنامه‌نگار، در یادداشتی با عنوان ««جهاد تبیین» و میدان‌داری مادران و همسران شهدا» که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، درباره‌ی نقش مادران و همسران شهدا در ایران نوشت:

مادر است او، یک مادرِ تمام برای تمام مردم ایران. او از همان لحظه‌ای که فرزندش به خون نشست، برخاست در عظمت مادر همه ایران. اعجاز شهادت او را شکوهی چنین و شأنی چنان بخشیده است. لطف خداوندگار، در پذیرش قربانی از او، عظمتی در دلش ایجاد کرده است که می‌تواند برای گشایش همه دست‌ها دعا کند. دعاهایی که خود رشحه‌ای از اجابت است. می‌تواند برای بی‌قراری مردم، دلیل قرار شود. مادر است دیگر و کجا دیده‌ایم که مادری از به قرار آوردن فرزند آشفته حال خود عاجز بماند؟ مادر است و معجزه الهی شکیبایی و تاب‌آوری. ملت ما به مادرانی از این دست است که قوی بنیاد و بلند شوکت است. اقتدار واقعی ملی ما از نفس اینان شکل می گیرد.

موشک‌ها و «دفاع افزارها»، ابزار تحکیم این قدرت‌اند. اینان‌اند که ما را در همه جهان متمایز و ممتاز می‌کنند و الّا «مرگ‌افزار»ها را که همه دارند و بسیار هم بیشتر از ما دارند. آنچه دست‌شان خالی است، مادرانی چنین است و فرزندانی چنان که در عاشورای 8 ساله دفاع مقدس تجربه کردیم. قدرت ایستادگی است و اقتدار را مادر بزرگی تولید می‌کند که پس از به خاک سپردن پیکر خونین دومین پسرش، پرچم روی تابوت را دو تکه می‌کند و به کمر نوه‌هایش می‌بندد تا اسلحه فرزندانش روی زمین نماند. ما از این «کانون های اقتدار» کم نداشته‌ایم و کم نداریم. من خود در مزار شهدا، در بهشت رضای خودمان، مادری را دیدم، مثل کوه استوار. ایستاده بر سر پیمان که چادر به کمر بست و پیکرِ جوانِ شهیدش را به خاک سپرد و قد راست کرد و همان‌جا پسر کوچک‌ترش را مهیای برداشتن اسلحه برادر شهیدش کرد. او تنها نبود که در همه جای این ملک، فراوان بودند این مادران و فراوانند هنوز که حضرتِ ام‌البنین(س) در زندگی‌شان، نو، به نو، تجلی می‌کند. شهدای مدافع حرم، آخرین جلوه این حقیقت‌اند که مادران ایرانی و ایران‌نشین، هرگز از زادن دلاوران و مردان روئین‌شده به شهادت، سترون نمی‌شوند.

آنچه داعشیسم و تروریسم را در منطقه شکست، این بود و الّا بمب‌های ائتلاف آمریکایی که گاه بر سر مردم بی‌گناه فرود می‌آمد! آن شهدا و این مادران و همسران‌شان هستند که پیروزی را چون خطی ممتد در تاریخ مقاومت می‌نویسند. من ابایی ندارم که بگویم پیروزی و مانایی انقلاب، سرپا ایستادن نظام در ازدحام موانع و مشکلات، سرفرازی مقاومت جهانی و پیروزی‌های پیامد، بسته به وجود آنان است. من با شناخت این ظرفیت بزرگ می‌نویسم و با همه حیثیتم گواهی می‌دهم که بزرگ‌ترین قدرتِ ایران، دشمن‌شکن‌ترین ظرفیت همواره در افزایش، مادرانی‌ هستند که در راه آرمان‌ها نه‌تنها از خود، که از جانِ جانانِ خویش که همان فرزندانشان باشد، هم می‌گذرند.

من اسم اینان را گذاشته‌ام «مادرانی قوی‌تر از بمب اتم». اقتداری که همه باطل‌باوران دنیا هم اگر پشت‌به‌پشت هم دهند، اگر همه تحریم‌ها را چند‌برابر کنند، اگر همه تیرهای حیله را در چله کنند، بازهم نمی‌توانند جلوی این اقتدار خدایی را بگیرند. باری، من به معجزه باوری وثیق دارم. فراوانی استعداد انسانی را شمایی از اعجاز الهی می‌دانم. همان که در وجود مادران و همسران شهدا، مثل چشمه می‌جوشد و لب‌های عطش زده را از غیرت، سیراب می کند.

نامِ حضرت ام البنین (س) نیز اسم رمز مجاهدتِ مادران و همسران شهداست که در عملیات «جهاد تبیین» با «روایتِ دقیق وصادقانه خود» از شهدا و فرهنگ شهادت، به تولید قدرت، وسعتی گسترده‌تر خواهند داد. قدرتی که هیچ آژانسی نمی تواند برای توسعه آن مانع ایجاد کند. قدرتی که – بی تعارف – سنگرهای کلیدی جهان را فتح خواهد کرد. آنچه امام روح الله الموسوی الخمینی، بشارت داد در این میدان محقق خواهد شد، ان‌شاءالله!

انتهای پیام