دوستدار رهبری و انقلاب یا متملقان تشنه قدرت؟! | افشین علاء

افشین علاء، شاعر انقلاب در یادداشتی تلگرامی نوشت:

حضور گرامی رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت آیت الله خامنه ای

باسلام و آرزوی قبول طاعات خالصانه شما در این ماه مبارک و استجابت دعاهای برخاسته از عمق وجود دردآشنای شما برای اسلام و ایران و همه مجاهدان راه حق و آزادی و عدالت.

سخنان اخیر جنابعالی و نکات به حقی را که در دیدار برخی شاعران مطرح کردید، از طریق رسانه ها خواندم و بارها مرور کردم. ضمن استقبال از این نکات، خواستم بنده نیز نکته ای را هم به عرض حضرتعالی هم متولیان فرهنگی نظام اسلامی برسانم. با مرور سرفصل های مورد اشاره معظم له، در کمال شادی و حیرت دریافتم تقریبا تمام موضوعات مورد تأکیدتان در سروده های سالیان اخیر بنده لحاظ شده است! از شعر برای شهدای غواص و مدافع حرم گرفته تا کشتگان منا. از مظلومان بحرین و یمن و لبنان و فلسطین و… تا جانهای پاکی چون سردار قاسم سلیمانی و سیدحسن نصرالله و شیخ مظلوم زکزاکی. از آسیه بهرامی که از قصاص شخص اسیدپاش خود گذشت تا پدر و مادری که طناب اعدام را از گردن قاتل جگرگوشه خود باز کردند. حتی برای سربازان گمنام امام زمان که ضامن امنیت ما در منطقه بحران زده خاورمیانه هستند. حتی اگر امثال مرا هم دوست نداشته باشند! طرفه آنکه از بدعهدی های دولت امریکا با ملت مظلوم ایران هم سروده ام. آن هم با مرور پرونده خیانت آنها به ما نه فقط بعد ازبرجام که از کودتای 28 مرداد تا کنون! و دیگر موضوعاتی که ذکر همه آنها اسباب تصدیع خواهد بود. مدح و مراثی اهلبیت (ع) که جای خود دارد. اما سؤال اینجاست که در مقابل، از مسئولان چه دیدم؟! انگ عدم التزام به اسلام ونظام!البته همه می دانند که مشکل آنان با این سروده ها نیست. بلکه از سرودن اشعاری با مضامین انتقادی گلایه مندند. ولی مگر شاعر انقلاب می تواند گلایه نکند؟ یا فقط از جناحی گلایه کند که مورد تأیید آنان باشد؟ این را نه امام ازما خواست نه شما که خلف صالح ایشانید. شما مشخصا فرمودید در فتنه ها نباید ساکت بود و هر کسی باید موضع خود را فاش بگوید. جرم ما شاید تأسی به فرمایش شماست! وگرنه چگونه باور کنم کسانی که با من شاعر انقلاب این گونه برخورد می کنند دلسوز و خیرخواه رهبری نظام باشند؟!

البته خداوند را شاکرم به خاطر نعمت وجود شما و حمایت های نهان و آشکارتان از منتقدان و فرزندان این آب وخاک، که می دانم اگر این نعمت نبود، معلوم نبود صلاحیت نفس کشیدن را هم برای ما قائل بودند یا نه! این سطور را نیز نوشتم تا هم مخاطبان اصلی شما یعنی کارگزاران رسمی نظام، در رفتار خود بیشتر دقت کنند هم به عرض حضرتعالی برسانم ما دغدغه های شما را حتی قبل از اظهار آن می دانیم و به آن پایبندیم. این واسطه های میان ما و شما هستند که برخورد گزینشی را بر اجرای منویات شما ارجح می دانند! و چنان بر عزم خود استوارند که هرکسی را که بر طبق بخشنامه هایشان عمل نکند، از عرصه می رانند و تریبون ها را از آنان می گیرند. و نتیجه اش می شود همان که شما یک بار خطاب به گلایه های من به مزاح فرمودید: دوری و دوستی!… بله دستهای زیادی در کار این دوری اند. باشد که گذشت زمان ماهیت حقیقی امثال ما و آنان را آشکار سازد. تا همگان بدانند منتقدان شیفته خدمت، دوستدار رهبری و انقلاب بودند یا متملقان تشنه قدرت؟! خداوند تا ظهور حجتش نگاهدارتان باد.

انتهای پیام