چه کسانی طرح «عبور از روحانی» را دنبال می‌کنند؟
لیلا چرمچیان در خبرآنلاین نوشت:
دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری به احتمال زیاد به گفته وزیر کشور 29 اردیبهشت 96 برگزار می‌شود؛ مطرح‌ترین و رای‌آورترین گزینه این انتخابات هم کسی نیست جز «حسن روحانی».
همین رییس جمهور فعلی که موفقیت‌های وی در عرصه خارجی راه را بر سوءاستفاده‌های دلالان تحریم بست و برخورد قاطعش با فساد اداری ریشه دار در کشور، بسیاری را بر آشفته و امروز شاهد بسیج اتاق‌های فکر افراطیون جریان‌های سیاسی هستیم که بی مهابا علیه دولت بویژه نزدیکان رییس جمهور ساماندهی شده و فعالند.
نزدیک شدن به فضای انتخابات اما توپخانه تخریبی علیه دولت را شعله ور تر کرده است و این روزها جریانات سیاسی مخالف دولت از هر بهانه و دستاویزی برای هجمه به دولتمردان بهره می گیرند.
آنچنان که دولتی‌ها لب به گلایه بگشایند و از بحران سازی های هر روزه برای دولت روایت کنند. در همین راستا هم هست که به نظر می رسد افراطیون چپ و راست این روزها در یک نقطه بهم رسیده‌اند، «عبور از روحانی». و در ادامه همین اشتراک فکری است که از هر طرف دایره انتقادات به دولت گسترده تر شده و هر دو طیف تندرو در تلاشند در فشار آوردن به دولت و مشکل آفرینی برای انتخابات ریاست جمهوری 96 گوی سبقت را از هم بربایند.
اما چه کسانی خواستار خداحافظی روحانی از پاستور هستند؟ منافع عملیاتی شدن طرح عبور از روحانی به جیب چه طیفی از سیاسیون خواهد رفت؟ و سوالاتی از این نوع که می‌توان برای آن سناریویی را نوشت که از تندترین های طیف راست تا افراطیون چپ یا حتی کاسبان تحریم را دربرگیرد.
رقیب تراشی افراطیون چپ برای روحانی در انتخابات سال 96
اصلاح‌طلبان در همه سه سال گذشته حسن روحانی را رییس جمهوری برآمده از آراء طیف مردمی حامی خود معرفی کرده‌اند، گرچه در این تحلیل ها نیم نگاهی را هم به آراء طیف اعتدالیون داشته اند اما این سبب نشده است که سایه سهم خواهی خود را از سر دولت بردارند. گرچه رییس دولت یازدهم بارها از وامدار نبودنش به جریانات سیاسی و فراجناحی بودن کابینه اش سخن گفته است اما باز هم به عنوان مثال آخرین تصمیمات روحانی برای تغییر در برخی معاونت های ریاست جمهوری چندان به مذاق برخی اصلاح طلبان خوش نیامده است. همان طیفی که از اصولگراتر شدن کابینه می گویند و برای روحانی خط و نشان می کشند که شاید سال 96 پشت او قرار نگیرند.
هرچند فاز اول طرح عبور از روحانی از سوی این طیف از چپ گراها، توسط احزاب و چهره های اصلی جریان اصلاحات، رد شد و برخی از آنها مانند مجمع روحانیون مبارز حتی از این بحث تبری جستند و بر عزم این تشکل سیاسی بر تداوم حمایت از دولت یازدهم و شخص روحانی تاکید کردند ، اما در روزهایی که دولت عزم خود را مصروف خنثی کردن چالش فیشهای حقوقی غیر متعارف کرده و درست در زمانی که انتظار می رود در سایه تلاش دولت در مبارزه با فساد اداری بغض و توطئه جریان افراطی مقابل دولت به خود آنها بازگردد، برخی اصلاح طلبان بدون نگاه کردن به تقویم و زمان محدودی که دولت یازدهم تا انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم در اختیار دارد برای روحانی ضرب العجل تعیین می‌کنند که شاید عمر دولتش به 4 سال بیشتر نکشد.
در همین راستا هم است که گزینه های رقیب را برابر روحانی در سال 96 رو می کنند. رقیبی از جنس محمدرضا عارف که در تلاشند فضایی از کدورت بین او و رییس جمهور فعلی را ترسیم کنند و از برنامه ریزی مرد اصلاح طلب مجلس برای رسیدن به پاستور سخن بگویند. آنچنان که سکوت عارف دربرابر احتمال حمایت از روحانی در سال 96 را تعبیر به کاندیداتوری اش در سال 96 می کنند. این درحالیست که برخی چهره های اصلاح طلب چون محمدرضا خاتمی یا هادی خامنه‌ای روحانی را گزینه اول و اخر جریان اصلاحات در سال 96 می دانند.
یاران احمدی‌نژاد متاسفند یا …
البته این روزها تنها افراطیون منتسب به جریان اصلاح طلبی نیستند که به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم در غیبت روحانی به عنوان امری مطلوب می نگرند بلکه اطرافیان رییس جمهور رفته از پاستور هم همچنان در سودای بازگشت احمدی نژاد و 4 ساله بودن دولت روحانی هستند.
آنگونه که علی اکبرجوانفکراز چهره های نزدیک به محمود احمدی نژاد رییس جمهور سابق در عین تلاش برای بی رغبت نشان دادن رییس دولت های نهم و دهم برای بازگشت مجدد به عرصه اجرایی، میل خود و گروه متبوعش برای یک مرحله ای شدن دوران ریاست جمهوری روحانی را با این جملات نشان می دهد «دوست داشتیم آقای روحانی هم یک رئیس جمهور دو دوره ای بود و می توانست با خدمتی موثر و شایسته به ملت ایران ، توجه مردم را به خود جلب کند و برای دور بعد هم رای بیاورد اما متاسفیم که دولت کنونی، به سبب ناکارامدی ذاتی آن ، مقبولیتی نزد مردم ندارد و آقای روحانی هم فاقد ظرفیت رای آوری است.»
گرچه این این روایت جوانفکر و دیگر اظهاراتش درباره عبور کردن از روحانی با کنایه باهنر هم روبرو شد که اساسا جوانفکر هنوز به روحانی نرسیده است که بخواهد عبور هم بکند اما طیف احمدی نژادی های سیاست ایران خیلی پیشتر از این بحث عبور از روحانی را مطرح کرده بودند و تلاش داشتند این دام را پیش پای جریان چپ پهن کنند تا شاید آن اتفاقی که زمانی برای رییس دولت اصلاحات رخ داد باز هم از سوی اصلاح طلبان درباره روحانی هم تکرار شود. امری که در راستای تلاش های محمود احمدی نژاد برای بازگشت دوباره به پاستور و قرار گرفتن رودروی روحانی در سال 96 باید تفسیر و تحلیل کرد.
اتاق‌های فکر تندروهای راست در خدمت بحران سازی یک ساله برای دولت
البته در کنار فعل و انفعالات حاکم بر فضای فعالیت افراطیون جناح اصلاح طلب و حامیان محمود احمدی نژاد برای ترسیم آینده قوه مجریه ای بدون حضور روحانی، تندروهای اصولگرا که از قضا در اسفندماه سال گذشته با «نه» بزرگی روبرو شدند در تکاپو هستند که ریاست پاستور را به یک مرد محبوب خودشان برسانند. در همین راستا هم هست که گاها هم صدا با طیف احمدی نژادی حرکت کرده و تلاش دارند که دولت را در یک سال پیش رو با بحران های حاشیه ای و سیاسی روبرو کنند.
این بخش از جریان اصولگرایی این روزها به نظر می‌رسد با شدت و حدت اتاق‌های فکر خود علیه دولت فعال کرده ، اتاق‌هایی که به گفته نوبخت سخنگوی دولت هر هفته شنبه تشکیل می‌شود و تصمیم می‌گیرند بر روی چه موضوعی تا آخر هفته برای سوء‌استفاده تمرکز کنند.
کاسبان تحریم؛ در حسرت روزهای گذشته هستند
مذاکرات هسته ای و به سرانجام رسیدن آن را نقطه پررنگ کارنامه دولتداری حسن روحانی دانست، این موفقیت دولت همانقدر که مردم را امیدوارتر کرد در مقابل طیفی را هم عصبانی و ناخشنود کرده است، طیفی که ازقضا در ایام تحریم نه تنها به مثابه مردم در فشار قرار نگرفتند بلکه بر سرمایه آنها افزوده تر شد. دلالان و کاسبان تحریمی که تلاش دارند دستاوردهای برجام را نادیده گرفته و فضا را علیه دولت تحریک کنند تا شاید در سال 96 مردی روی کار آید که با رویکرد تهاجمی در فضای دیپلماتیک بر پاستور ریاست کند.
روحانی همچنان گزینه مطلوب اعتدالیون اصولگرا و اصلاح طلب
البته در شرایطی که طرح عبور از روحانی می رود تا به نقطه اتصال افراطیون جناح های سیاسی کشور تبدیل شود معتدلین دو جناح حاکم بر حمایت از روحانی در انتخابات پیش رو اتفاق نظر دارند گروه های اصیل اصلاح طلب و نه تشکل های نوخاسته و یک شبه تشکیل شده این جریان، شرط تداوم پیروزی‌هایی که از خرداد 92 برای اصلاح طلبان رقم خورد را در تداوم حمایت از روحانی می‌دانند، اصولگرایان علاقمند به پیشبرد امور کشور نیز حسن روحانی را با توجه به سابقه اصولگرایی اش مطلوب جریان اصولگرا و کشور برای یک دوره دیگر ریاست جمهور ی برمی شمرند.
در جدیدترین اظهارنظرهای فعالان سیاسی جریان اصولگرا اخیر باهنر از حمایت مشروط اصولگرایان از روحانی سخن گفته است و کمال الدین سجادی سخنگوی جببهه پیروان خط امام و رهبری اعلام کرده است که ما یک لیست ۳۰نفره داریم که از این ۳۰ نفر باید روی یک نفر به اجماع برسیم که ممکن است آقای روحانی باشد.
به نظر می‌رسد اصولگرایان که در حال حاضر در بین خود به سختی می توانند کاندیدایی برای انتخابات ریاست جمهوری یافته و معرفی کنند، حسن روحانی را گزینه مطلوب خود برای انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم می‌پندارند، امری که اصلاح طلبان نیز بدان اعتقاد دارند اما ناتوانی آنها در مهار افراطیون منتسب به جریان متبوعشان می تواند اصلاح طلبان سرافراز از پیروزی های اخیر انتخاباتی را بر مسندی بنشاند که قبل از انتخابات سال 92 بر آن تکیه زده بودند، شاید لازم باشد آنها نیز با برداشتن یک قدم بزرگ از این افراطیون فاصله بگیرند، امری که جریان اصولگرا با توجه به نتایج انتخابات‌های اخیر بدان پی برده اذعان دارد و این روزها با اظهار تمایل خود به حمایت از روحانی در انتخابات پیش رو تحقق آن را تمرین می‌کند.
انتهای پیام
