در کنار معلمان معترض و دفاع از مطالبات به‌حق‌شان
حجت‌الاسلام احمد حیدری در یادداشتی با عنوان «در کنار معلمان معترض و دفاع از مطالبات به‌حق‌شان» که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:
«معلمان» از محترم‌ترین و مستضعف‌ترین اقشار جامعه ما هستند. بزرگترین رسالت که تربیت و تعلیم نوباوگان، نوجوانان و جوانان ما است، به عهده آنان واگذار شده؛ در عین حال نسبت به سایر کارمندان در دیگر سازمان‌ها، نهادها و وزارتخانه‌ها، کمترین دریافتی را دارند با این که در تعالیم دینی ما مقام معلم با هیچ صنف دیگری قابل قیاس نبوده و اکرام امامان نسبت به معلمان، عبرت‌آموز میباشد، در کشورهای پیشرفته جهان هم با توجه عقلانیت و تعالیم اهل حکمت و حکومت، معلمان جایگاه والایی از حیث اجتماعی و اقتصادی دارند ولی در کشور ما با همه ادعاهای پیروی از تعالیم معصومان، به این تعالیم و سیره چندان اقتدا نشده است.
مدتی است که این قشر محترم در اجتماعات آرام و مسالمت‌آمیز آن هم در فضای ادارات کل آموزش و پرورش، اعتراضات و خواسته‌های معقول و منطقی خود را ابراز می‌دارند و از برگزاری اجتماعات اعتراضی در خیابان‌ها احتراز دارند تا مبادا خدای ناکرده زمام امور از کفشان خارج شود و مورد سوء استفاده و شورش قرار گیرد، و مخالفان بهانه یابند که شما «مزاحم مردم و ترافیک»! شده‌اید؛ با این وجود مسئولان به جای حضور در این تجمعات و شنیدن خواسته‌های آنان و جوابگویی منطقی و اقدام عاجل و اطمینان بخش در راستای برآوردن خواسته‌های صحیح و معقولشان، به ضرب و شتم و دستگیری آنان مبادرت ورزیده یا راضی شده و اخیرا هم وزیر محترم صریح و بدون مجامله و بدون این که راهکار قانونی اعتراض و رساندن فریادشان به مسئولان و مطمئن شدن از شنیده شدن سخن و ترتیب اثر دادن یا قانع کردنشان، ارائه دهد؛ این اجتماعات را که به ظاهر فاقد مجوز قانونی است! خلاف قانون شمرده و شرکت کنندگان را به «اخراج شغلی» تهدید کرده است!
حقیر برای دفاع از این قشر خادم و مظلوم در صدد دادن جوابی به وزیر محترم بودم که با نامه سرگشاده سه تشکل مهم معلمان: «انجمن اسلامی معلمان، سازمان معلمان ایران و مجمع فرهنگیان ایران اسلامی» خطاب به رؤسای محترم قوای سه گانه در اعتراض به برخوردهای امنیتی با معلمان مطالبه‌گر» مواجه شدم و از دیدن این بیانیه روشنگر، مستدلّ و قاطع مسرور گردیدم.
فرازهای این بیانیه به خوبی مطالبات منطقی فرهنگیان عزیز را تبیین کرده و بر برخورد نادرست وزیر، مسئولان وزارتخانه و نیروهای امنیتی انگشت نهاده است. امیدوارم معلمان عزیز با اتحاد رخنه‌ناپذیر خود در حمایت از این سه تشکل و تحت لوای تدبیر آنان تا رسیدن به مطالبات به حق خود، بر اعتراضات منطقی و مسالمت‌آمیز ادامه داده و اجازه ندهند خنّاسان این اتحاد و همدلی را خدشه‌دار سازند.
در فرازهای مهم این نامه بعد از بیان نقش خطیر معلمان، جواب منطقی به تهدیدگران به برخوردهای امنیتی و تقاضای آزادی معلمان بازداشتی اخیر، به خوبی مطالبات فرهنگیان شماره گردیده که به نظر می‌رسد مهمترین آنها بند 4 یعنی تصویب قانون «سازمان نظام معلمی» به‌سان سازمان نظام پزشکی و سازمان نظام مهندسی است. وجود چنین سازمانی که تحت تدبیر و مدیریت خود فرهنگیان متعهد است، می‌تواند این مجموعه را به بهترین وجه در مقابل آفات صیانت کند و مدافع حقوق آنان باشد و لازم است علاوه بر معلمان، دیگر صنوف هم برای ایجاد سازمان نظام خود اقدام کنند و این سازمانهای صنفی از برترین نهادهای مدنی و نشانه پیشرفت فرهنگی اجتماع است.
امید که این نامه سرگشاده مورد امعان نظر سران محترم قوا واقع شود و قبل از این که این قشر عظیم، محبوب و محترم به ستوه آیند، در راستای برآوردن مطالباتشان اقدام کرده و در صورت وجود موانع از اجابت، به اقناع منطقی آنان همت کنند.
انتهای پیام
