یادداشت دکتر معین به‌مناسبت «روز جهانی آسم»

دکتر مصطفی معین رئیس انجمن آسم و آلرژی ایران در یادداشتی بمناسبت بیست و پنجمین سال “روز جهانی آسم” نوشت:

فرا رسیدن بیست و پنجمین سال “روز جهانی آسم” (چهارشنبه ۱۴۰۱/۲/۲۱)، فرصت مناسبی است که در جهت جلب توجه و مشارکت همگان به یکی از شایعترین معضلات بهداشت جهانی و ملی در جهت کمک به رفع مشکلات و چالش های پیشگیری، کنترل و مراقبت از بیماران مبتلا به آسم اقدام شود. به این مناسبت علاوه بر همایش علمی و میزگردهای تخصصی، در روز پنجشنبه (۱۴۰۱/۲/۲۲) کنفرانس آموزش بزرگسالان و کودکان مبتلا به آسم و خانواده های آنان نیز به صورت وبینار برگزار می‌شود. [از ساعت ۱۱ تا ۱۳ به نشانی https://cmelearn.ir/course/32901]

شعار روز جهانی آسم در سال ۱۴۰۱ (۲۰۲۲)، “رفع کاستی‌ها در مراقبت از بیماران مبتلا به آسم” تعیین شده است. هم اکنون بیش از ۳۵۰ میلیون تن از جامعه بشری دچار بیماری آسم هستند و طبق جدیدترین پژوهش های ملی انجام گرفته در مرکز تحقیقات ایمونولوژی، آسم و آلرژی، بیش از ۸/۹ درصد از بزرگسالان و ۱۰/۹ درصد از کودکان ایرانی از مشکلات تنفسی آسم رنج می برند. فرآیند رو به افزایش شیوع آسم که از نیمه دوم سده پیشین آغاز شده است، کم و بیش در مناطق مختلف جهان بویژه کشورهای توسعه نیافته و یا در حال توسعه مانند کشور ما ادامه یافته است. این بیماری که تحت تاثیر برهم کنش زمینه های ژنتیک با عوامل خطرزای طبیعی و محیط اجتماعی بروز می یابد، با خود هزینه های سنگین دارو و درمان، مشکلات روانی و اجتماعی و کاهش کیفیت زندگی از نظر رکورد تحصیلی و اشتغال ، مزاحمت با خواب و استراحت، محدودیت در ورزش و فعالیت‌های روزمره برای بیماران، خانواده ها و جامعه به همراه آورده است. واقعیت این است که بر پایه نتایج بدست آمده از پژوهش های علمی و پیشرفت هایی که در روش های درمانی و تجویز دارویی حاصل شده، خوشبختانه میزان مرگ و میر به علت آسم کاهش یافته ولی هنوز هم علائم و مشکلات تنفسی بیماران در حدود ۵۰ درصد از موارد بخوبی کنترل نشده است. عدم کنترل مطلوب بیماری آسم دلایل و کاستی های مختلفی دارد که رفع آن کاستی ها بر عهده پزشکان معالج با همکاری بیماران و خانواده های آنان و برنامه ریزی مناسب نظام سلامت قرار دارد. رفع این کاستی‌ها در سه محور به شرح زیر جمع بندی می‌شود:

الف- رفع کاستی های مربوط به تشخیص، درمان و پیشگیری توسط پزشکان
۱. عدم تشخیص دقیق و به هنگام آسم با وقت گذاری کافی برای بیماران
۲. درمان ناقص (مقدار دارو و طول مدت مصرف) با اسپری های کورتیکواستروئیدی
۳. عدم ارتباط منظم با بیماران و ارزیابی پیشرفت بهبودی با انجام آزمون های تنفسی و یا آزمون های حساسیت (آلرژی)
۴. عدم آموزش و آگاهی به بیماران نسبت به مزمن بودن بیماری، چگونگی مصرف درست داروها در بلند مدت و سالم سازی محیط زندگی
۵. عدم تشخیص و درمان بیماری های همزمان و نیز عدم توجه به شرایط خانوادگی، مسایل روانی- اجتماعی و وضعیت اقتصادی بیماران

ب- رفع کاستی های مربوط به آگاهی و همکاری بیماران و خانواده ها
۱. نداشتن آگاهی و در نتیجه عدم همکاری در مراجعه منظم به پزشک و مصرف طولانی مدت داروها
۲. عدم مصرف دقیق داروهای استنشاقی و استفاده از ابزار کمک دارویی به شکل درست
۳. نگرانی و یا وحشت از مصرف اسپری های تنفسی بویژه کورتیکواستروئیدها
۴. عدم همکاری در رعایت توصیه های پزشک معالج برای بهداشتی کردن محیط زندگی و پرهیز از مواد آلرژی زا و یا تحریک کننده
۵. عدم گزارش سوابق پزشکی و ابتلا به بیماری های دیگری غیر از آسم به پزشک معالج

ج- رفع کاستی های مربوط به برنامه ها و اقدامات نظام سلامت و درولت
۱. عدم دسترسی برابر بیماران به مراقبت های بهداشتی اولیه ، پزشکان عمومی و خانواده
۲. عدم دسترسی برابر بیماران به خدمات تخصصی و فوق تخصصی بر پایه نظام ارجاع
۳. عدم دسترسی برابر بیماران به داروها و ابزار بهداشتی و کمک دارویی با توجه به هزینه های سنگین، کمیابی و یا نایابی برخی از داروها
۴. عدم پوشش مطلوب، پاسخگو و همگانی بیمه های درمانی در سطح کشور
۵. عدم برنامه ریزی ملی از سوی دولت برای کنترل ریزگردها، آلاینده های شیمیایی و آلودگی شهرهای پرترافیک و قطب های صنعتی

انتهای پیام