مهاجرت پریسا جهانفکریان ؛ خداحافظی اولین بانوی المپیکی وزنه‌برداری ایران با وطن
مهاجرت پریسا جهانفکریان توسط خود او تایید شد؛ وی اولین بانوی وزنه‌بردار ایرانی بود که موفق به کسب سهمیه‌ی المپیک شد اما به دلیل مصدومیت نتوانست در توکیو حاضر باشد.
به گزارش انصاف ورزشی، پس از آنکه خبر ناپدید شدن و پناهندگی احتمالی یکتا جمالی بانوی وزنه‌بردار ایرانی پس از مدال آوری در مسابقات جهانی مخابره شد، حالا خبر مهاجرت پریسا جهانفکریان دومین شوک را به وزنه‌برداری ایران وارد آورد.
جهانفکریان بانوی وزنه‌بردار ۲۷ ساله‌ی یاسوجی ایران در تاریخ ۱۲ تیر ۱۴۰۰ سهمیه‌ی المپیک توکیو را اخذ کرد اما به دلیل مصدومیت از حضور در رقابت‌ها بازماند
حالا اما جهانفکرین با قرار دادن یک پست اینستاگرامی در صفحه خود، خبر از مهاجرت همیشگی خود داد و با وطن خداحافظی کرد
باید دید مسئولین ورزش ایران چه زمان قصد دارند به موضوع سونامی مهاجرت و پناهندگی ورزشکاران زن و مرد ایرانی ورود کنند و موانع و محدودیت‌های سر راه آنان را بازشناسی و مرتفع سازند.
جهانفکریان در پست اینستاگرامی خود نوشت:
« هیسس! ساکت !
دختر ها که فریاد نمیزنند
این نجوایی بود که دائما در گوشمان می خواندند
فریادم را بی صدا
بغضم را نوش جان
و اشک هایم را پنهان کردم
انگار هیچ کس به فکر دیگری نیست
همه در تکاپوی خواسته های خویش هستند
و برای رسیدن به مرادشان از تو هم میگذرند
من از نیمه فراموش شده ی ایران می آیم
من از نیمه ی تحقیر شده و محدود شده ی ایران برمیخیزم
ولی من از نسلی سخن میگویم که فراموش شدن را باور نداشت
تحقیر شدن و محدود شدن را نپذیرفت
من از نسلی سخن میگویم که ریشه داشت
هر آنقدر که کوتاه شدیم زیبا تر و سبز تر روئیدیم
ما برای شنیده شدن، رساترین صداها بودیم
ما برای دیده شدن، زیبا ترین مناظر بودیم
اما ما از جایی می آیم که گوشی برای شنیده شدن و چشمی برای زیبا دیده شدن نبود ….
این قدر بی صدا رفتم
بدون هیچ وداعی و چه غریبانه اشک ریختم برای زندگی ام ، چقد درد داشت این اشک های دم رفتن ، چقدر درد داشت دل کندن از همه عزیزانم
ولی من رفتنم
برای شروعی است
از نوع محکوم کردن تمام اجبارهاست
من همچون هوا هستم برای استنشاق
من همچو نور هستم برای زندگی
من همچو آب هستم برای حیات
مگر میشود آب نور، هوا را نادیده گرفت
من رفتنم برای فریاد صدای زندگیست
این حرف ها تمام وداع من است با ایران »
انتهای پیام
درم پشت سرت ببند
هری،هر کس به وطن پشت کنه در هر صورت خائنه
خیلی قبل از تو رفتن و الان مثل…(خاستم بنویسم سگ دیدم با یه تیکه نون ده ها سال بعد میشناستد و وفا دار میمونه) پشیمونن
مهاجرت نخبگان علمی و ورزشی برای کشور بسیار آسیب زاست . ” مهاجر فرستی ” از اصول آقایان است ؛ دلیلش آنکه ، متخصص نباشد ، مجبوریم متعهدی پیدا کنیم .
از یه طرف فدراسیون با سوء مدیریتش این ورزشکارا رو اذیت میکنه و یه کاری میکنه که اگه به مهاجرت فکرم نمیکنن مجبور بشن مهاجرت کنن
از یه طرف هم خودشون خیلی وطن پرست نیستن و به فرهنگ زندگی ایرانی اسلامیشون دلبستگی ندارن و لذت زندگی تو اروپا رو بیشتر میخوان
نتیجه ش این میشه که ازین مملکت میرن
ولی با همه این حرفا بازم کار غلطیه