دو نکته درباره خام گویی حسن عباسی

عصر ایران نوشت:

اظهارات آقای حسن عباسی درباره ارتش موجی از انتقادات علیه این نظریه پرداز جناح راست را باعث شده است.

او در سخنانی که اخیراً منتشر شده است، درباره ارتش می گوید که اگر کشور را آب ببرد ارتش اصلا صدایش در نمی آید و هیچ موضعی اتخاذ نمی کند.

در واکنش به این اظهار نظر عجیب و بی سابقه، فرمانده ارتش نیروی زمینی ارتش اعلام کرد که عباسی یا باید بابت سخنان نسنجیده اش عذرخواهی کند یا باید خود را آماده شکایت کند.

درباره سخنان واقعاً نسنجیده عباسی، نکات زیر قابل تأمل است:

1 – وی این سخنان را در مقام مقایسه بین سپاه و ارتش به زبان آورده است و این، بزرگ ترین خطای استراتژیک است چرا که ارتش و سپاه، دو بال دفاعی کشور هستند و مقایسه و ترجیح یکی بر دیگری، قطعاً منطبق با خردمندی نیست.

2 – جفای بزرگ به ارتش و ارتشیان است که یک صاحب تریبون، با کمال صراحت بگوید که اگر کشور را آب ببرد، صدای ارتش درنمی آید.
دادن چنین نسبت بی شرمانه ای به ارتش در حالی است که هنوز ارتشیانی که در 8 سال دفاع مقدس رشادت ها کردند، در قید حیات هستند و هنوز پنجشنبه های هر هفته، خانواده های 48 هزار شهید ارتشی،سر مزار عزیزان شان می روند و با آب دیده و گلاب، آرامگاه آنان را شست و شو می دهند.

واقعاً آقای عباسی اگر عذرخواهی نکند، چگونه می تواند در چشمان خانواده های شهدای ارتش نگاه کند و بگوید که اگر کشور را آب ببرد صدای ارتش درنمی آید؟!

ارتش جمهوری اسلامی ایران، همان ارتشی است که در کمتر از نصف روز بعد از حمله عراق به کشورمان، با 140 فروند هواپیمای جنگی به دشمن حمله کرد و پایگاه‌های هوایی الرشید بغداد، کوت در استان العماره، موصل در استان نینوا، ناصریه در استان ذیقار، شعیبه در استان بصره، پایگاه هوایی کرکوک در استان کرکوک، پایگاه‌های هوایی حبانیه شامل دو پایگاه تموز و هضبه در غرب بغداد، پایگاه هوایی ام‌القصر، فرودگاه بین‌المللی بغداد و فرودگاه المثنی را در هم کوبید.

هر دو باند پروازی پایگاه کرکوک، پالایشگاه‌های نفت کرکوک و بصره، فرودگاه حبانیه شمالی، فرودگاه المثنی، پل‌های ارتباطی تنومه و بصره و چاه‌های نفت باباگرگر و مخازن نفت موصل و تاسیسات گازی کرکوک، تنها قسمتی از خسارت‌های وارد به عراق بود.

با انجام این عملیات، نیروی هوایی عراق بیش از ۵۵ درصد از توان خود را از دست داد و تا مدت‌ها پایگاه‌های هوایی آنان قادر به استفاده از تمام یا بخشی از توان خود نبودند. پایگاه هوایی الرشید به عنوان یکی از مهم‌ترین پایگاه‌های هوایی عراق، تا ۶۹ روز نتوانست عملیاتی شود.

این ارتش ایران بود که عملیات بی نظیر “H3” را انجام داد و ذهها هواپیمای عراقی را در مرز اردن در هم کوبید و تمام تحلیلگران نظامی وقت را از این عملیات پیچیده و تاریخی انگشت به دهان کرد.

این نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران بود که در همان ابتدای جنگ، نیروی دریایی عراق را در هم کوبید و عراق را در تمام 8 سال جنگ، از این نیروی راهبردی محروم کرد.

انجام دهها عملیات گسترده در جنگ تحمیلی به تنهایی با به همراهی سپاه، آیا می تواند از یاد ملتی برود که امنیت امروز خودرا مرهون رزمندگان آن دوران هستند؟
آیا می توان از نقش ارتش به ویژه هوانیروز و شهید صیادشیرازی در عملیات مرصاد که بعد از جنگ صورت گرفت، غافل ماند؟
آیا همین الان، ارتش در کنار سایر نیروهای مسلح جمهوری اسلامی، از مرزهای کشور پاسداری نمی کند؟

انصاف نیست ارتشی که همه ما مدیونش هستیم و قرار است در روز مبادا، مدافع امنیت مردم باشد، چنین با بی انصافی مورد حمله قرار گیرد.
تضعیف نیروهای مسلح کشور، فارغ از این که نامشان ارتشی باشد یا سپاهی، قطعاً به نفع کشور نیست و امیدواریم آقای حسن عباسی نیز با عذرخواهی به موقع، جبران کند.

انتهای پیام