یک دکه‌دار: آقای زاکانی؛ وضعیت ما را ببین!
حسین کیانی‌فرد، دکه‌دار در میدان ولیعصر با اشاره به اظهارات شهردار تهران درباره‌ی دکهدارها گفت: ما دوست داریم آقای زاکانی بیاید از نزدیک وضعیت ما را ببیند. کار ما فرهنگی است اما بیشتر درآمدمان از راه اطلاع رسانی خبر و روزنامه نیست. سر جمع فروش روزنامه پول یک ناهار نمی‌شود. دیگر کسی به کار روزنامه فروشی و دکه روزنامه فروشی به عنوان کار فرهنگی نگاه نمی‌کند. حقیقتاً هیچ حالی از ما پرسیده نمی‌شود و هیچ کس به فکر ما نیست.
گفت‌وگوی انصاف نیوز با آقای کیانی‌فرد را می‌توانید در ادامه بخوانید:
انصاف نیوز – علیرضا زاکانی، شهردار تهران می‌گوید که برای بهبود وضعیت دکه‌ها برنامه دارد؛ از جمله اینها تبلیغات است. نظر شما در رابطه با این تبلیغاتی که در این چند سال اجرا شده چیست؟
تبلیغاتی که انجام دادند روی این دکه‌ها و این بیلبوردهایی که روی دکه است، قرار بود یک سودی را به کیوسک‌داران بدهند اما سودی که ندادند هیچ، ادعایشان هم این است که شما هیچ کاره‌اید. مگر نمی‌گویند کار فرهنگی محور اصلی فعالیت ما است؟ پس چرا در این بیلبوردهای بالاسر دکه‌های ما تبلیغ چای و آدامس خارجی می‌کنند؟ مگر نمی‌شود تبلیغاتشان هم فرهنگی باشد؟
انصاف نیوز – از این تبلیغاتی که انجام می‌دهند چقدر سود به شما دکهدارها می‌رسد؟
هیچ! ریالی که به ما نمی‌دهند هیچ، قرار بود ماهی 60 هزار تومان بابت پول برق به ما بدهند اما همان هم ندادند. گفتند آن شرکت مسئول رفته و جای آن شرکت دیگری آمده است. تازه یک تابلویی هم که می‌زنند، 24 تا مهتابی مصرف می‌شود. فکر می‌کنید این 24 مهتابی هزینه برقش ماهی 60 هزار تومان می‌شود؟
انصاف نیوز – وضعیت اجاره‌ی دکه‌ها چطور است؟
قبلاً صاحب کل دکه خود دکه‌دار بود. اما الان می‌گویند دکه مال شما است، زمینش که مال شما نیست. باید بابت زمین دکه ماهی یک ملیون و سیصد هزار تومان اجاره دهید. دو سال قبل سیصد هزار تومن بود اما یک‌دفعه اجاره‌ی ما را بیش از چهار برابر کردند. جلوی پارک شهر اعتراض کردیم اما هیچکس به داد ما نرسید. تازه اجاره شش ماه را جلوتر از ما می‌گیرند.
انصاف نیوز – آیا شرکت ساماندهی مشاغل به شما حق فروش می‌دهد؟
خیر. شرکت ساماندهی مشاغل اجاره‌های ما را می‌گیرد و هیچ درصدی به عنوان میزان فروش به ما نمی‌دهد.
انصاف نیوز – در صحبت‌هایی که زاکانی در نشست خبری داشت و در پاسخ به خبر نگار انصاف نیوز گفت بعضاً دکه‌هایی بودند که تخلفاتی داشتند و یک اتاقکی زیر دکه ایجاد کرده‌اند تا همزمان از دو مکان استفاده کنند. شما چه نظری در این باره دارید؟
ببینید! پنج انگشت یک دست که یکی نیست. گناه یک نفر را نمی‌شود به پای همه نوشت و بگوییم دکهدارها همه خلاف‌کارند و می‌خواهند تخلف کنند.
انصاف نیوز – الان مسلماً درآمد اصلی دکهدارها از روزنامه نیست. بیشتر از چه راه‌هایی درآمد دارند؟
سیگار. ولی پدر من تا سال‌ها سیگار نفروخت. می‌گفت کار ما فرهنگی است. اما چه می‌شود کرد! با پول فروش روزنامه حتی یه ناهار هم نمی‌توانی بخوری.
انصاف نیوز – چه‌طور می‌شود دکه‌ای از شوش بیاید میدان ولیعصر؟
پا در می‌آورد یا شاید پرواز می‌کند! 100 تا 200 میلیون می‌دهند دکه‌‌ی خود را جابجا می‌کنند، هیچکس هم صدایش درنمی‌آید.
انصاف نیوز – اتحادیه دکهدارها چقدر توانسته حق دکهدارها را بگیرد؟
اجازه نمی‌دهند اتحادیه کار کند. می‌گویند شما زیر مجموعه‌ی ما هستید و باید به حرف ما گوش بدهید، نه ما زیر مجموعه‌ی شما. ساماندهی فقط کار خودش را می‌کند، به حرف اتحادیه هم گوش نمی‌دهد.
انصاف نیوز – از زاکانی و شهرداری چه خواسته‌ای دارید؟
ما دوست داریم آقای زاکانی بیاید از نزدیک وضعیت ما را ببیند. بچه‌های ما الان چه آینده‌ای دارند؟! آقای احمدی نژاد می‌آمد سالیانه ما را به هتل دعوت می‌کرد، از ما تقدیر می‌کردند، ولی الان هیچ. انگار ما اصلاً وجود نداریم. دخترم می‌گوید «باباجون فلانی بچه‌ش رو برده کنسرت چرا ما نمی‌ریم؟»؛ من چه جوابی دارم به او بدهم؟
ما باید برای ادامه‌ی زندگی شادی داشته باشیم؛ همه‌اش از صبح تا شب سر کار هستیم. یک جمعه تعطیل هستیم که نمی‌دانیم به نظافت خودمان برسیم، به خانواده برسیم و…
کار ما فرهنگی است اما بیشتر درآمدمان از راه اطلاع رسانی خبر و روزنامه نیست! سر جمع فروش روزنامه پول یک ناهار نمی‌شود!
من از 12 سالگی در دکه فروشی کار می‌کنم. بچه بودیم شاه می‌آمد از اینجا رد می‌شد من هنوز یادم هست. دو تا رشادت نامه دارم. در زمان جنگ هم غرب کشور بودم، هم جنوب کشور فعالیت کردم اما یک بار نشده در این چند دهه‌ای که دکه دارم از این رشادت‌نامه‌ها و جبهه‌ای که رفتم استفاده کنم. ما آگر رفتیم برای مملکت‌مان رفتیم نه اینکه بخواهیم به کسی رشادت‌نامه‌هایمان را نشان بدهیم و عنوان کسب کنیم.
دیگر کسی به کار روزنامه فروشی و دکه روزنامه فروشی به عنوان کار فرهنگی نگاه نمی‌کند. احمدی نژاد زمانی که شهردار بود به ما سالی یک سکه می‌داد. خب این باعث می‌شد شور و ذوقی در ما ایجاد بشود و بتوانیم بیشتر فعالیت کنیم. اما الان حقیقتاً هیچ حالی از ما پرسیده نمی‌شود و هیچ کس به فکر ما نیست.
امسال فامیل‌ها به شمال رفتند و به ما گفتن شما نمی‌آیید؟ ما هم که ماشین نداشتیم نتوانستیم برویم. الان دیگر حرف اول را پول می‌زند. به پسرم می‌گویم تو هم بیا اینجا پیش ما کار کن پسرم جواب می‌دهد «بابا اخه توهم رفتی شغل انتخاب کردی، تو توی این همه سال چقدر پیشرفت کردی که تازه منم بیام بپیوندم به تو این چه شغلیه که هر روز هفته سر کاری صبح بری شب بیای نه تفریح نه چیزی»، گفتم بابا این منطقه امام زاده داوود یک زمانی تعدادی خر داشت، سوارشان می‌شدی از فرحزاد تا خود امامزاده داوود می‌بردت. بعد موقع برگشت می‌دید مشتری نیست، خودش بر می‌گشت؛ ماهم لنگه‌ی همان خرهای امام زاده داوودیم!
انصاف نیوز – الان وضعیت فروش روزنامه‌ها چطور است؟
الان مثلاً همشهری به ما ۱۰ تا روزنامه می‌دهد، من پنج تایش را می‌فروشم. همین چندتایی هم که می‌دهند ملت صفحه اولش را می‌بینند و می‌روند، دیگر روزنامه نمی‌خرند.
انتهای پیام
