حتی برای سازمان مجاهدین هم قفل است؛ چرا حاتمی‌کیا ساکت است؟

محمد تاجیک، روزنامه‌نگار حوزه‌ی سینما، در یادداشتی نوشت:

«این توهین و اهانت بی‌سابقه‌ی صفحه‌ی اینستاگرامی جنبش می‌تو به شهدا و رزمندگان البته بازتاب بسیار گسترده‌ای در فضای مجازی داشته است و باعث عصبانیت بسیاری از کاربرانی شده که علاقه‌ی بسیاری به رزمندگان و شهدا داشته‌اند.

در جایی نقل قولی از آدمی خواندم که اتفاقا آن آدم اصلا مورد تاییدم نیست و از او اصلا خوشم نمی‌آید. این بنده خدا در جایی گفته بود این اهانت به شهدا و رزمندگان در صفحه‌ی جنبش می‌تو ، حتی برای سازمان مجاهدین هم قفل است. با این اظهار نظر بسیار موافقم.

اتفاقا به عنوان کسی که حدود بیست سال است روزنامه‌نگارم و قبل از آن بسیاری از روزنامه‌ها و مجله‌ها را مرتب می‌خواندم واقعا با چنین ادعا و تهمتی مواجه نشده بودم که در صفحه‌ی جنبش می‌تو، به آن اشاره شده است.

حتی  یادم نمی‌آید که در روزنامه‌های دوران دوم خرداد هم چنین ادعاها و توهین‌هایی منتشر شده باشد. حتی در رسانه‌های فارسی زبان مخالف جمهوری اسلامی بعید می‌دانم چنین ادعا و اهانتی منتشر شده باشد.

تا آنجایی که یادم هست و می‌توانم حتی مثال‌های قابل توجهی بزنم، حتی خبرنگاران رسانه‌های فارسی زبان مخالف نظام علی رغم دشمنی که با حکومت جمهوری اسلامی دارند در بسیاری موارد به نیکی از رزمندگان و شهدای جنگ یاد کرده‌اند. به یاد ندارم در این رسانه‌ها، چنین اهانت و ادعایی مطرح شده باشد .

روزنامه اصولگرای فرهیختگان چند روز پیش از سلبریتی‌ها به خاطر سکوت در مقابل این اهانت انتقاد کرده بود و جالب است که خود روزنامه‌های اصولگرا نسبت به این اهانت سکوت کرده‌اند .

نمی‌دانم چرا در این شرایط فیلمسازان بسیار عزیزی مثل ابراهیم حاتمی‌کیا سکوت کرده‌اند و واکنش و اعتراض چنین فیلمسازانی واقعا در شرایط فعلی بسیار مهم است.»

موضوع چه بود؟

سایت بولتن نیوز درباره‌ی موضوع نوشته است:

«در [پست کذایی پیچ می‌تو] از قول یک فرد نامعلوم داستانی روایت شده از روزهای ابتدایی دفاع مقدس و حمله صدام به خوزستان. طبق آن چه منتشر شده است، زنان و دختران خوزستانی نه تنها از عراقی‌ها ترس داشتند، بلکه از رزمندگانی که برای دفاع از وطن، ناموس و اسلام به جبهه‌ها شتافته بودند هم در امان نبودند و به قول نویسنده این مطلب، خود این فرد و اطرافیانش مورد آزار رزمندگان قرار گرفته‌اند.

آیا از این مشمئزکننده تر که افرادی به اسم دفاع از حقوق زنان کار خود را آغاز کنند و صدایشان بلند و شنیده شود؛ اما ناگهان تغییر رویه بدهند و با داستان سرایی سراغ چیزی بروند که ذره ای با واقعیت همخوانی ندارد تا نه تنها قبح شکنی کنند، بلکه از یک مفهوم بزرگ، رشادت، دلاوری و دفاع جانانه جوانان این مرز و بوم از خاک، دین و ناموس ایران و ایرانی تقدس زدایی کنند. چه کسی است که نداند تنها برای پایین آورن پیکر یک دختر بی جان برهنه که توسط نیروهای بعثی به یک تیرک بسته شده بود، 3 رزمنده دلاور جان خود را فدا کردند؟!» [لینک]

انتهای پیام