سید حسن نصرالله: ما به آخر خط رسیده‌ایم!
سید حسن نصرالله، دبیرکل حزب الله لبنان، ۲۲ تیرماه ۱۴۰۱، درباره‌ی آخرین تحولات لبنان گفت:
امشب به امریکایی‌ها می‌گویم: اگر به ما حقوقی را که حکومت (نه حزب الله) می‌خواهد، ندهید و اگر به شرکت‌ها اجازه ندهید بیایند [برای لبنان نفت] استخراج کنند، خدا می‌داند کار همه‌مان به کجا خواهد کشید. ما می‌زنیم زیر میز.
کسی هست که می‌خواهند این ملت از گرسنگی بمیرد و چون لیره‌ی لبنان و حقوق‌ها دیگر ارزشی ندارد، همدیگر را در صف نانوایی و پمپ بنزین و به خاطر یک لقمه نان بدریم. کسی هست که می‌خواهد این کشور را نابود کند. خیر! امشب صراحتا می‌گویم: اگر گزینه این است که به لبنان کمک نشود، و موضوع نفت، راه طبیعی کمک به اوست و لبنان به سمت فروپاشی و گرسنگی و آشوب مردمی برود، جنگ بسیار شرافت‌مندانه‌تر است. تهدید به جنگ و حتی رفتن سراغ جنگ، بسیار شرافت‌مندانه‌تر و عزت‌مندانه‌تر است.
مسیر اول هیچ افقی ندارد؛ مسیری که همه چیز را رها کنیم تا به فروپاشی و ویرانی و دریدن همدیگر از گرسنگی برسد. این هیچ افقی ندارد. اما جنگ، افق دارد. اگر تصمیم گرفتیم برویم سراغ جنگ، افق دارد. پیش از جنگ، شاید در آغاز جنگ، شاید در میانه‌اش، شاید در آخرش، ممکن است دشمن را به زانو در بیاورد و بتوانی شرط‌هایت را تحمیل کنی و صدها میلیارد دلار بیاوری و کشورت را نجات بدهی.
کسی که در این جنگ کشته بشود شهید است، نه این که در یک دعوا در صف نانوایی و پمپ بنزین و دزدیدن موتور سیکلت و این‌ها کشته شود. پس بیایید در این باره با جدیت صحبت کنیم. می‌دانم امشب و فردا صداهای بسیاری بلند می‌شود اما امشب با صراحت تمام با شما سخن گفتم. امیدواریم موضع‌گیری ملی لبنان این‌گونه قدرتمند و اجماعی باشد. البته ما قطعا منتظر اجماع نیستیم.
تجربه‌ی مقاومت می‌گوید اگر می‌خواستیم منتظر اجماع ملی بمانیم لبنان هنوز تحت اشغال اسرائیل بود و جنوب و بقاع غربی و راشیا و همه‌جا پر از شهرک‌های یهودی‌نشین بودند و اسرائیل لبنان را بلعیده بود. ما منتظر اجماع نمی‌مانیم و پشت حکومت را هم خالی نمی‌کنیم. نمی‌توان حکومت را در چنین پرونده‌ی دشواری تنها گذاشت. پس امشب به دشمن می‌گویم دچار محاسبات اشتباه نشوید. امریکایی‌ها و هولشتاین نیز لبنانی‌ها را مسخره نکنند و آن‌ها را نفریبند. لبنانی‌ها فریب نمی‌خورند.
پیام پهپادها تنها یک آغاز کوچک از کارهایی است که ممکن است به آن‌ها دست بزنیم. اگر کار به سمت و سوهای منفی کشیده شود، فقط جلوی [چاه نفتی] کاریش را نمی‌گیریم. این روزها مصادف با جنگ [سی و سه روزه‌ی] جولای است. معادله‌ی جدید را بنویسید: کاریش، فراتر از کاریش و فراتر از فراتر از کاریش. بنده امروز به کمک برادران مسئول در مقاومت، جدولی آورده‌ام. ما همه‌ی حفاری‌ها، چاه‌ها و پایگاه‌هایی که در سواحل فلسطین هستند را به نام و با مختصات، پی‌گیری می‌کنیم و می‌دانیم کدام فعال است، کدام هنوز فعال نیست، کدام در حال حفاری است و….
پی‌گیر همه‌ی جزئیات هستیم و این‌جا آماده است. نمی‌گویم [چاه نفتی] کاریش و قانا، موضوع برای من بسیار بزرگ‌تر از این است. اگر می‌خواهید این معادله را مطرح کنید که لبنان نباید خودش را به وسیله‌ی حق طبیعی‌اش از گاز و نفت نجات دهد، پس هیچ کس نخواهد توانست نفت و گاز استخراج کند و هیچ کس نخواهد توانست نفت و گاز بفروشد. خب؟ به قول معروف، فهمیدید یا نه؟ (خنده) هر پیامدی که می‌خواهد داشته باشد.
ملت لبنان، ما به آخر خط رسیده‌ایم. ما به آخر خط رسیده‌ایم. هر کس دیگری به شما وعده می‌دهد، بپرسید وعده‌اش چیست؟ به چه چیزی وعده می‌دهد؟ نجات‌بخش چه کسی است؟ چگونه می‌خواهد نجات را انجام دهد؟ یک ساعت برق حاضر نیستند به شما بدهند! همه‌اش فقط روی کاغذ است، امریکایی‌ها حاضر نیستند هیچ چیز از جیبشان بدهند.
آن‌ها می‌خواهند این کشور فرو بپاشد و گرسنه باشد و تسلیم شود و از حقوقش دست بردارد و برده‌ی آن‌ها شود. این خبرها نیست. [می‌گویند] هر کس می‌خواهد برده شود، آزاد است ولی اگر بخواهد آزاد شود آزاد نیست! اصل این است که هر ملت، کشور، میهن و حکومتی حق حاکمیت، آزادی و استقلال داشته باشد و دارایی‌هایش را حفظ کند و ملتش را خوشبخت کند و آن را از نادانی، بی‌سوادی، بیماری و گرسنگی نجات دهد. خلاصه شرایط امروز این است.
در روزهای آینده که جناب بایدن این‌جا در منطقه است و گفتند (من دقیق نمی‌دانم) که هولشتاین نیز همراهش است. خود همین گنتس جایی گفته است: ما خواستار جنگ نیستیم و حاضریم تا دوردست‌های مسیر صلح و مسیر سازش برویم؛ مثل موضوع مرزهای دریایی که با لبنان داریم و باید به سرعت درباره‌اش به توافق برسیم. بفرمایید. با آن‌ها صحبت کنید. وقت را هدر ندهید. نگذارید لبنانی‌ها را به تمسخر بگیرند و فریب دهند. نه می‌توانند ما را به تمسخر بگیرند و نه اجازه خواهیم داد کسی ما را بفریبد.
انتهای پیام
