مرداد ۶۷ و یک پرسش تاریخی

به گزارش انصاف نیوز، دکتر «یدالله اسلامی»، دبیرکل مجمع نمایندگان ادوار مجلس شورای اسلامی در یادداشت در صفحه ی فیسبوک خود نوشت:

در مرداد ۱۳۶۷ در این سرزمین رخدادی بروز و ظهور پیدا کرده است. درباره ی آنچه گذشته است بسیار نوشته و شنیده شده است. هر کسی به گونه ای داستانی از این روایت تاریخی داده است. هم پنهانکاری بسیار است و هم شتابزدگی و گزارش های هیجان انگیز فراوانی اسباب آن شده است که واقعیت ماجرا به خوبی واشکافی و واکاوی نشود. رخدادهای تاریخی و میل به آگاهی از آنها نیز همیشه وسوسه انگیز بوده است و خواهد بود و همین عامل سبب می شود که گوش ها برای شنیدن روایت ها باز شود. خاطرات و سخنان آقای منتظری از چالش های تند در بالاترین سطح قدرت و حکومت در آن مقطع تاریخی پرده برمی دارد. و می بینیم که پس از گذشت این همه سال میل به دانستن و آگاهی در مردم فرو نخفته است. واکنش های شتابزده و هیجانی به انتشار نوار صوتی آقای منتظری از دامنه ی پرسش در باره ی آنچه که گذشته است نمی کاهد. در این سالها مردم به خوبی آموخته اند که برای درک درست باید همه ی جوانب را سنجید و کل ماجرا را با هم دید تا داواری منصفانه تری پدیدار شود. سال های درازی است که بر علیه آقای منتظری بسیار نوشته و گفته شده است. این روزها باز هم این بازار گرمی تازه ای یافته است و باز هم خواهد یافت ولی راستی اصل ماجرا چه بوده است؟ در آن روزهای سخت چه گذشته است؟ آنها که دست اندر کار بوده اند و اینک نیز شناخته شده اند چه پاسخی دارند؟ خوب گفته می شود این پرونده ها با امضای اعضای هیات بوده است اینک این پرونده ها در کجا هستند؟ تعداد آنها چند نفر است؟ متن محاکمات در کجا نگهداری می شود؟ یک طرف ادعا می کند که محاکمه ای انجام نشده است و طرف دیگر از برگزاری نوعی محاکمه می گوید. خوب اسناد این محاکمه ها کجا هستند و چرا برای آگاهی همگانی منتشر نمی شوند. در سخنان آقای منتظری هم نشان داده شده است که رهبر کنونی جمهوری اسلامی و ریيس جمهور وقت هم در جریان آن ماجرا نبوده اند و با نگرانی خبرها را شنیده بودند. در سخنان آقای موسوی، نخست وزیر وقت هم همین نکته دیده می شود و دیگر اینکه با وجود نماینده ی وزارت اطلاعات در بین این گروه، آقای ری شهری به ایشان و هیات دولت در این رابطه هیچ خبری نداده است. پس راهی جز این نمی ماند که این واقعه به درستی واکاوی شود و پاسخی روشن برای پرسش های کهنه داده شود. این پرونده ای نیست که به دست فراموشی سپرده شود. می بینیم پس از این همه سال چقدر پرسش ها تازه و همگانی می شود. پیوستن منافقین به صدام و به تازگی خاندان سعودی و کشتاری که از مردم بی گناه انجام دادند نباید مانعی برای شناخت آن رخداد باشد. جنایت کشتار مردم بی گناه و پیوستن به دشمن در حال جنگ نیز از یادها نخواهد رفت. مقوله ی وادادگی و سرسپردگی سران سازمان منافقین با آنچه در مورد زندانیان گذشته است نباید سبب شود که برخورد با این دو مقوله یکی دانسته شود.

انتهای پیام