وقاحت تا کجا؟
مهدی میرآبی، نویسنده و روزنامهنگار در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز با عنوان «وقاحت تا کجا؟» نوشت:
فقط در ایران از این دست اتفاقاتِ عجیب، اشتباه و غیر حرفهای میافتد. از بس در این مملکت افراد سالم و کارامد گوشه نشین شدهاند و افراد بیلیاقت ادارهی امور را به دست گرفتهاند که اگر یکجا بر حسب اتفاق تصمیم درستی گرفته شود و شخص توانمندی بر نهاد مهمی مسئول شود مایه تعجب همگان خواهد شد. خدا بیامرزد ناصر حجازی را. در اواخر عمر بعد از آنکه بهبود نسبی پیدا کرده بود در برنامه نود حاضر شد و در پاسخ به تصمیمات اشتباه و بینظمیهایی که در فدراسیون حاکم بود به فردوسیپور گفت: «مدام می گوییم فوتبال ناپاک من فقط میخواهم بپرسم که دیگر جاهای ما پاک است که توقع پاکی فوتبال را داشته باشیم؟!»
تازه آن زمان، فدراسیون به فشلی و بی در و پیکری امروز نبود و ابراهیم رئیسی (با زیر ۵۰ درصد آراء) رئیس جمهور ما نبود!
کیروش در مدت هشت سالی که سرمربیِ تیم ملی بود چه گلی به سر فوتبال این مملکت زد که آقای تاج برای آوردنش چنان عجلهای به خرج داد که اصلاً مشخص نبود آیا از او برنامه، طرح و چیزی از این قبیل خواسته بود یا نه؟! حداقل برای جلب توجه و لاپوشانی هم که شده بود جلسهای فرمالیته با او در دبی برگزار میکردید و چهار تا عکس میگرفتید.
از اینها گذشته کدام مربیِ حرفهای، مقتدر و با برنامه برای سه ماه قرارداد کار امضا میکند؟
کیروش نزدیک به نیم دهه در ایران بود اما تواناییِ آن را نداشت که یک نایب قهرمانیِ خشک و خالی در آسیا برای ما بیاورد. در حالی که ما سالهاست در رنکینگ فیفا تیم اول آسیا هستیم. موقعیت برای او از این بهتر؟ بعد از ایران هم هیچجا موفق نبود. به کلمبیا رفت و پس از کسب نتایج ضعیف اخراج شد. به مصر رفت قهرمان آفریقا نشد و علیرغم داشتن بازیکنان بزرگی نظیر صلاح مفتضحانه از صعود به جام جهانی باز ماند و اخراج شد.
برای تعیین سرمربی نیازی نبود جلسه چهار ساعته اعضای هئیت رئیسه برگزار شود. زیرا تاج پیش از به ریاست رسیدن از بازگشت کیروش سخن گفته بود. عجیب است که میگوید: “اخراج اسکوچیچ برایم سخت بود.” این معادلات را وقتی کنار هم میچینید چه کسی باور میکند که این دو زد و بندهایی با هم نداشتهاند؟ اگر قرار است کیروش بعد از جام جهانی هم سرمربی بماند (تا سودی دو طرفه حاصل شود.) بهتر است تاج این را به مردم بگوید.
شهرت و ثروت مهمتر از آبرو و عزت در نزد تاج است وگرنه با آن فهرست بلند بالا از اتهاماتی که دادستان تهران طی نامهای مکتوب برای او مطرح کرده است، درصدد تبرئه خود بر میآمد تا منزلت خود را بازیابد. به عبارت دیگر اگر تاج انسان میهن دوست و دلسوزی باشد با ثبت تاریخیِ آن قرارداد ننگین (که در تاریخ ورزش ایران بیسابقه است.) رسماً و مکتوب از ملت شریف ایران عذرخواهی میکرد و گوشه نشینی را بر میگزید. به همین دلیل هم هست که امیر حاجرضایی در پاسخِ بازگشت او از لفظ “وقاحت” استفاده میکند!
انتشار دیدگاهها در انصاف نیوز به معنای تایید یا رد آنها نیست.
انتهای پیام
جناب مثلا تحلیلگر ورزشی که علت تیکه ات به رییسی بماند؛ اما باید بدانید:
احمدی نژاد در سال 1384 با 17 میلیون رأی رییس جمهور شد.
روحانی در سال 1392 با 18 میلیون رأی رییس جمهور شد.
رییسی در سال 1400 با 18 میلیون رأی رییس جمهور شد.
اصولا زمانی به دموکراسی اعتقاد دارید که نتایج صرفا به میل شما باشد!
کمترین میزان مشارکت در انتخابات برای دوره آقای رییسی با ۴۸ درصد مشارکت است. البته به لطف شورای نگهبان. بهتر است قبل از حمله کمی مطالعه کنید اگر انصاف داشته باشید
دیدن چنین متن یک طرفه ای در انصاف نیوز که از کلمه انصاف در اسمش استفاده میکند مایه تعجب است. اینکه میگویند کیروش هیچ دستاوردی نداشت من را به یاد جمله دوستانی می اندازد که در سال ۸۴ میگفتند مگر خاتمی در ۸ سال چه دستاوردی داشت که دوباره رای بدهیم و ظاهرا آن روزها آن دوستان توقع داشتند ایران پس از ۸ سال شبیه سوییس شده باشد و شرایط کشور قبل از خاتمی را به کل یادشان رفته بود از آن جا که ما ایرانی ها هیچ وقت اشتباه نمیکنیم و غیر ممکن است نظرمان عوض شود هنوز هم تقصیرات را گردن خاتمی می اندازند که از موقعیت استفاده نکرد و نمیگویند خودمان چه کنشی انجام دادیم و شاید شرایط امروز نتیجه توهم و عدم واقع بینی و رای ندادن آن روزمان باشد تصور کنید احمدی نژاد نامی رییس جمهور نشده بود. بگذریم، دوستانی که میگویند مگر کیروش چه دستاوردی داشته بهتر است نگاهی به آمار بیندازند از ۴۸ سالی که ایران در مقدماتی جام جهانی شرکت کرده ۸ سال کیروش مربی بوده یعنی یک ششم و از ۶ بار راهیابی به جام جهانی ۲ بار با کیروش اتفاق افتاده یعنی یک سوم، از ۲ بردی که ایران در جام جهانی کسب کرده یکی و از ۴ تساوی ۲ تا در زمان کیروش اتفاق افتاده یعنی نصف،از ۹ باخت ۳ تا در زمان سرمربیگری کیروش اتفاق افتاده، از ۹ گل زده ایران در ادوار جام جهانی ۳ گل و از ۲۴ گل خورده ایران ۶ گل در زمان کیروش بوده است ایران در کل ادوار جام جهانی ۱۰ امتیاز کسب کرده که ۵ امتیاز آن در زمان حضور کیروش اتفاق افتاده است. اخرین باری که ایران قهرمان آسیا شده مربوط به ۱۹۷۶ است یعنی یعنی ۴۸ سال قبل، و در نتیجه عدم قهرمانی آسیا برای ایران اصلا اتفاق عجیب و غیر منتظره ای نبوده چرا که ۳۶ سال قبل از کیروش هم قهرمان آسیا نشدیم که برخی آن را نقطه تاریک کیروش قلمداد میکنند. از آمار که بگذریم از دیدن مسابقه ایران و آرژانتین که اگر قدری خوش شانس بودیم نمیباختیم و یا مساوی برابر پرتغال و برد مراکش کمی به خودمان بالیدیم و یادمان نرود ۲۰۱۸ قرعه ایران را در سخت ترین گروه ممکن قرار داد و اگر قدری خوش شانس می بودیم با ۴ امتیاز از همان گروه صعود میکردیم. هر چند شخصا مخالف حضور کیروش در این مقطع در تیم ملی بودم چرا که در بلند مدت به نفع فوتبال کشور و جامعه نیست، البته معتقدم رفتن اسکوچیچ به صلاح تیم ملی بود چرا که عنان کار از کفش رفته بود و احتمال آبرو ریزی در جام جهانی کم نبود ولی با خواندن مطلب منتشر شده در انصاف نیوز و هجمه ای که این روز ها صدا و سیما علیه کیروش را انداخته است این متن رانوشتم چرا که معتقدم کارنامه کیروش در تیم ایران درست است که درخشان نبوده ولی از میانگین قدری بهتر بوده و اینقدر ها هم که مخالفانش میگویند بد و فاجعه نبوده است و این جنجالی که بر سر حضورش راه انداخته اند که یکی از مسببان اصلی اش صدا و سیما و رسانه ها هستند جز بیشتر پلاریزه کردن جامعه نتیجه ای نخواهد داشت.
یاد ناجوانمردی که در حق “ویرا” سرمربی قدیم ایران شد افتادم. کلا نامردی تو فوتبال ایران ریشه داره
تاج تابلوی مسئولین کشور است: بی لیاقت، کارنابلد،وقیح و همیشه در صدر….