هشدارهای نقویان درباره‌ی این روزهای ایران

حجت‌الاسلام ناصر نقویان در کانال تلگرامی خود نوشت:

«دور از تو بادا اهرمن ايران من🇮🇷

اول؛

قرآن كريم در آيه ٨و ٩ سوره ممتحنه تكليف ما را با دشمنان و كافران براي هميشه مشخص كرده و با صراحت مي فرمايد خداوند شما را نهي نمي كند از نيكي كردن و عدالت ورزيدن با كساني كه با شما از در جنگ و خونريزي بر نيامده و شما را از شهر و ديارتان اخراج نكرده اند.

دوستي و محبت تنها با كساني ممنوع است كه با شما جنگيده و سبب اخراجتان از شهر و ديارتان شده اند.

دوم؛

نقل مشهوري است كه يكي از اطرافيان امام خميني به ايشان گفته بود فلاني با شما مخالف است. امام پاسخ داده بود: مخالف است كه است مگر من يكي از اصول دين هستم كه مخالفت با من سبب كفر شود؟!

سوم؛

ما چند برادريم.

افكار و آراي هر كدام هم متفاوت است.
از بين ما، دو نفر به شدت مخالف فكري هم هستند.

يكي مسؤول پايگاه بسيج محل است با تفكري انقلابي و ولايي، داراي زندگي ساده و معمولي كه بعد از فوت مرحوم پدر، مادرمان نيز با او و خانواده اش زندگي ميكند و ايشان ضمن مسؤوليت هاي فراوان اجتماعي و سياسي، رسيدگي به امور منزل و مادر را نيز برعهده داشته و از اين جهت شخصيتي متعهد، مهربان و بسيار قابل احترام دارد.

اما برادر ديگري از نظر فكر سياسي به شدت مخالف ايشان و دلِ خوشي از انقلاب و انقلابيون ندارد. خودش هم از ابراز اين تفكر و عقيده ابا و واهمه اي ندارد.

اما اين دو برادر مخالف، در برادري كاملا موافق هم هستند به طوري كه چندي قبل به آن اخوي مخالف، راجع به برادر بسيجي ام گفتم: ميداني كه اتوموبيل فلاني بسيار فرسوده شده و گاهي در هفته چند بار به تعميرگاه مراجعه ميكند آيا شما ميتواني مبلغي مهيا كني تا او بتواند اتوموبيل بهتري تهيه كند؟ ايشان گفت: خودم مبلغي ندارم اما اگر وامي آماده شود حاضرم اقساطش را بپردازم تا اخوي و خانواده اش وسيله بهتري را تهيه كنند. همينطور در تمام مراسم و ميهماني هاي خانوادگي همه در كنار هم و با مهرباني و خوش رويي از يكديگر استقبال و پذيرايي كرده و در مشكلات، يار و ياور هميم.

چهارم؛

چند روز قبل لابلاي گفتگوي فرزندانم متوجه قهر و بلاك كردن آنان توسط يكي از برادرزاده ها شدم كه مسأله بر سر اختلافات سياسي بوده كه يكي شان در پيجش قربان صدقه رهبري رفته و ديگري با نظرات ايشان با شدت مخالفت كرده است.

پنجم؛ ششم، هفتم و هزارم؛
متاسفانه جامعه را به سمتي برده اند كه بسياري از دوستان و بستگان حتي افراد يك خانواده ، در مقابل هم صف كشي فكري كرده و چون از نظر تفكر و تمايلات سياسي با هم موافق نيستند آنان را به جان هم انداخته ايم.

همه سخن من اينجاست كه در اين روزهاي پر التهاب كه از طرفي منتقدان و معترضان فراواني به ميدان اعتراض آمده اند و چون عليرغم وعده هاي فراوان و پرسابقه مسؤولان هيچ مكان مناسب و امني را براي انتقادها نيافته، مجبور به حضور در خيابان و لشگركشي خياباني شده و از سويي هرج و مرج طلبان و آشوبگران نيز ميدان را براي جولان هاي اغتشاشگرانه باز ديده و با تحريك دشمنان اين ملت دست به آشوب و اغتشاش زده اند و از جانب ديگر نيروهاي انتظامي براي فرو نشاندن آتش ، دست به سركوب و مقابله گشوده و در تاريكي شب و ظلمت فتنه ، معترض و آشوب گر را با باتوم و گلوله ي يكسان هدف گرفته و اولين نتيجه طبيعي و قهري اين همه هياهو و غبار ، كه البته بخشي از آن مخصوص اين سال و اين اوضاع نيست ، اين شده كه پس از فروكش كردن اوضاع ، بين ملت مسلمان ايران ، نقار خصومت و كينه بالا گرفته و برادر با برادر و خواهر با خواهر و پدر و مادر با فرزندان و دوست با دوست و همسايه با همسايه و خلاصه بخشي از ملت با بخشي ديگر از در كينه و دشمني در آمده و ملتي كه روزي يكپارچه و يك صدا و همدل و هم زبان عليه ظلم و بيداد فرياد مي كشيدند امروز دشمن خوني يكديگر شده و هر كدام به خيال خود براي خدا و بنام رهايي ملت، پرچم كينه و دشمني برافراشته ايم.

اما، اما همينجا با دهاني به پهناي فلك عرض ميكنم همانان كه اغتشاش و آشوب را به اشاره دشمنان مي دانند، نشان برادركشي و خصومت و كينه، بين افراد ملتي كه همه سر بر يك آستان داشته و به سوي يك قبله ايستاده و خواهان استقلال و آزادي همين ملت رنج كشيده هستند، را نيز بايد به همان دشمنان بدهند و اگر كسي مجوزي براي اين كينه ها و خصومت هاي دروني كه بر اساس تفكرات و تمايلات سياسي صرف است صادر كند بويي از دين و آيين نبرده و گوش به فرمان همان دشمني است كه سالها مردم را نسبت به آن برحذر داشته اند.

هيچ آيه و روايت و درايتي اجازه قهر و خصومت بين افراد يك ملت كه همچون يك خانواده هستند بر سر اين مسأله كه مثلا كسي اين نظام و مسؤولانش را قبول دارد يا ندارد نمي دهد.

يادمان نرفته كه رهبري نظام در انتخابات دو دوره گذشته با صراحت گفتند كه اگر كسي اين نظام را هم قبول ندارد اما امنيت و يكپارچگي اين كشور برايش مهم است بايد پاي صندوق رأي حاضر شود.

دقيقا به همين استدلال ، استقلال و امنيت و يكپارچگي اين كشور در گرو نداشتن كينه و خصومت داخلي بين افراد يك ملت حاصل خواهد شد و هر كسي كه دل در گرو اين اصل اساسي دارد بايد به اين مسأله توجه كند كه هر گاه اختلافات سياسي ، خواست بين ما كينه و خصومت و دشمني ايجاد كند، همانجا ايستگاه توقف ماست و بعد از گفتگوهاي اختلاف برانگيز بايد با مهرباني و گذشت با يكديگر برخورد كرده و بحث را به جاهاي باريك نكشانيم، چه رسد به كينه و قهر و كتك كاري و…

اين اصلي است براي هر كسي كه در سر شور ايران و حب وطن دارد چه مسلمان يا غير مسلمان ، چه در داخل و يا خارج.

ضمنا كساني كه رگ گردنشان براي مسائل سياسي بيرون زده مي شود و حاضرند براي دفاع از نظرات سياسي شان بين خود و نزديكترين بستگان و دوستانشان اختلاف و دشمني ايجاد شود بايد بدانند اين ره به ناكجا آباد ختم شده و در نهايت سر از برادركشي و تجزيه و تكه تكه شدن اين مام مظلوم در خواهد آورد و گناه و عقوبتي بس سنگين دارد كه در دنيا و آخرت دامنشان را رها نخواهد كرد.

لابد حكايت آن دو زني كه هر دو ادعاي مادري كودكي را داشته شنيده ايد! هر چه نصيحت كردند، دست از ادعاي خود بر نمي داشتند تا اينكه حكم به نصف كردن بچه و تقسيمش بينشان شد كه ناگاه يكي فرياد كشيد مال من نيست ،به ديگري بدهيد. اما قاضي حكم به نفع همين كسي كرد كه گفت فرزند مال من نيست.

چون مادر اصلي خودش بود كوتاه آمد و گفت بگذار فرزندم سالم بماند ولو دست مادر دروغين باشد.

در خانه اگر كس است همين مقدار بس است»

انتهای پیام