سخنی با آقای شهاب حائری شیرازی | عبدالزهرا شاهرودی

عبدالزهرا شاهرودی در یادداشتی در سایت جماران با عنوان «سخنی با آقای شهاب حائری شیرازی» نوشت:

برای کسانی که در شبکه های مجازی دنبال اخبار می گردند نام جناب آقای «شهاب الدین حائری شیرازی» نا آشنا نیست. و شاید کسی نباشد که ایشان را و مطالب مختلفشان را تعقیب کند و در نیابد که در نوشته های ایشان، نوعی اگر نگویم عناد ناسازگاری با امام خمینی موج می زند. اینکه ایشان چرا به چنین موضعی روی آورده و چرا شهرت خود را در این مسیر می جوید و چرا از انتقاد نسبت به همه ساحت های دیگر ، فقط بر سبیل قهر و کینه نسبت به امام خمینی است، به خود ایشان مربوط است و ان شاءالله که بتوانند در دنیا و آخرت برای رفتار خود پاسخی داشته باشند.

اما روی سخن این نوشتار تمسک ایشان به دروغی نخ نما شده است که پس از بارها تکذیب و توضیح باز هم توسط شخص وی باز نشر می شود.

حائری امروز در کانال خود با توسل به گفته «یکی از دوستان که از همکاران سیدمحمد خاتمی در وزارت ارشاد بود و عین مطلب را از مرحوم دعایی در مجلسی که او و سید محمدخاتمی و بعضی دیگر بودند شنیده است» و با عنوان اینکه «نام ایشان محفوظ است» می نویسد که ایران در شروع جنگ مقصر است و با نقل خاطره ابراهیم یزدی تمام بار شروع جنگ را بر دوش امام خمینی می گذارد.

جالب اینکه وی اذعان می کند که «مرحوم دعایی آن خاطرات را تکذیب کرده» ولی با این حال بدون هیچ دلیل و مستندی می نویسد که «ظاهرا مرحوم دعایی مجبور به تکذیب این خاطره شده که قبلا خود ناقل آن بوده است!»

درباره این مطلب نکاتی را می توان مورد اشاره قرار داد.

نخست اینکه مرحوم دعایی در بیش از پنج جلسه طولانی و با سخنرانی های مفصل به تکذیب این ادعا که دکتر یزدی به اشتباه نقل کرده است، اقدام کرده و متن و تصویر آن به کرات در فضای عمومی منتشر شده است. و بر خلاف ادعای آقای حائری هیچ اجباری هم در کار نبوده است.

دوم آنکه اگر آقای حائری دلیلی مبنی بر اجبار و اکراه نسبت به مرحوم دعایی دارند باید آن را به روشنی اعلام کنند.

نکته سوم آنکه آقای حائری چرا با وجود این همه مستندات درباره اینکه صدام آغازگر جنگ بوده است و تا کنون به دفعات منتشر شده تا جایی که مسئولین وقت عراقی در مصاحبه‌های مفصل آن را اعلام کرده اند، باز هم به دنبال آن است که امام خمینی و ایران را به عنوان مسئول آغاز جنگ معرفی کند؟ آیا کینه‌ای شخصی در میان است؟ و یا مأموریتی را ایشان دنبال می‌کند؟ و یا صرفا به دنبال کسب شهرت و آوازه است؟ حتی اگر این شهرت در اثر نجاست در زمزم باشد.

نکته چهارم آنکه علاوه بر اسناد بسیار که ده ها بار منتشر شده، خوب بود این جناب حداقل کتاب جناب دکتر عطا الله مهاجرانی با عنوان «کتاب نقد تحریف مدرن امام خمینی (جنگ عراق و ایران)» را ملاحظه می‌کرد تا لازم نباشد برای کسب شهرت و یا به دست آوردن چند سوت و کف از سوی دشمنان دیروز و امروز امام این چنین به کاهدان بزند.

و نکته آخر آنکه آیا نباید مدعی العموم و یا موسسه تنظیم و نشر آثار امام در مقابل چنین دروغ های بین و بی اساسی که با خون بیش از صد هزار از مردم ایران ارتباط دارد واکنش نشان دهد؟

گیرم حائری نمی فهمد که با جان و روح خانواده شهدا چه می کند، آیا ما مسئولیتی درقبال این دروغ پردازی عامدانه که با وقاحت تمام صورت می گیرد نداریم؟

انتهای پیام