توییت انصاف | به یاد کیومرث پوراحمد
خبر درگذشت کیومرث پوراحمد، کارگردان سینمای ایران، با واکنشهای گستردهای در شبکههای اجتماعی همراه شد. بنا بر آنچه پلیس اعلام کرده است، کنار جسد آقای پوراحمد «دست نوشتهای کشف شده است که حکایت از اقدام به خودکشی او دارد».
در ادامه بخشی از توییتهایی که به یاد کیومرث پوراحمد و به بهانهی درگذشت او منتشرشده را به انتخاب خبرنگار انصاف نیوز میخوانید.
سیاوش صفاریانپور: آقای کیومرث پوراحمد عزیز، شما بسیار مفید و کاردرست و درستکار زیستید.
یادتان باقیست.
کیوان حسینی: خودکشی مسالهای پیچیده و چندلایه است و فهم آنچه رخ داده به مجموعهای از اطلاعات شخصی نیاز دارد. دامن زدن به کلیشههای رایج درباره این پدیده، مسئولانه نیست.
کیومرث پوراحمد هنرمندی بود که آثار قابل احترامی خلق کرد و قضاوت درباره خودکشیاش، بدون اطلاعات از زندگی شخصیاش ممکن نیست.
محمد کشوری: هنوز برای من هیچ سریالی «ایرانی»تر از قصههای مجید نیست. تکتک سکانسهاش با اون موسیقی سحرآمیز آدم رو به یه حس نوستالژیک عمیقی فرو میبره که شاید نسل جدید کمتر درک کنه.
به حق این ایام، رحمت خداوند شامل روح مرحوم کیومرث پوراحمد باشه.
یسرا بخاخ: به جای نوشتن جملات رمانتیک درباره نحوه مرگ کیومرث پوراحمد نسبت به خطر بیماریهای روانی آگاهی سازی کنید
بر اهمیت داشتن روانکاو تاکید کنید
احساس شرمساری از مراجعه برای درمان رو از بین ببرید
اگر کسی به فکر آزار رسوندن به خودشه به تقاضای کمک و درمان تشویقش کنید
رضا دهکی: خبر درگذشت کیومرث پوراحمد رو تازه دیدم. اگر فقط قصههای مجید رو هم ساخته بود، ما بخشی از خاطره و حافظه تصویریمون رو مدیونش بودیم. کارگردانی که قصه گفتن رو بر فرم ارجح میدید.
روحت شاد مرد.
نُعمان: در قصههای مجید هرگز از فقر، فضیلت نساخت. با این وجود در تمام طول سریال در عین شیرینی و جذابیت، از تمام توانش بهره میگرفت که فقر و نداری مجید و بیبی ابزار اشکفروشی نباشه و تلخی نداریشون دستمایهی سانتیمانتالیسم. کیومرث پوراحمد تصویرگر شرافت تلاش مجید برای زندگی بهتر بود.
سیامک قاسمی: در ۷۴ سالگی خودکشی کردن عجیب و دردناک است. نشان از اندوه و خستگی و رنجی است که انگار دیگر شانهای برای تحملش نیست.
بیشتر از همیشه مراقب هم باشیم، حتی آنهایی که به ظاهر خودشان تکیهگاه و بزرگ اند و شکست ناپذیر.
یاد کیومرث پوراحمد ماندگار باد.
مجید آذرپی: تو برای روزهای نوجوانی و جوانی ما روایتگر مهربانی و مروّج امید بودی
خودکشی با تکهای طناب، چندبرگه دستنوشته و پایانی برای تمام رنجها و غصههایی که برایت زنده بودن را ناممکن کرده بود به شوخی تلخی میماند که در بهت و غم غوطهورمان میکند…
در آرامش ابدی باشی جناب کیومرث پوراحمد
مجید توکلی: خودکشی کیومرث پوراحمد تلخ و آزاردهنده است. پایاندادن به زندگیای که زندگی نمیدانست. تصوری که بسیاری دارند. زیستن در عصرِ تاریکی مبارزهی همیشگی با ناامیدی است. گاهی بهنظر میرسد که هیچچیز بدتر از ادامهی وضع موجود نیست. بدتر از این وجود ندارد. اگر تغییری نباشد، زندگیای نیست. اگر زندگی نکنیم، برای چه بمانیم؟ اگر این پرسش شهروندان باشد، هر کسی در این جامعه بهاندازهی آگاهی و قدرتش مسئولیت دارد. کسی که صدایی و امکانی دارد، باید برای برگرداندن زندگی، کوشش کند. نباید بیآیندهشدن مردم ادامه یابد. برای این زندگیها و برای امیدهایی که نپژمرده باید کاری کرد. خودکشی اشتباه است. اما گویا آنزمان انتخابی در کار نیست. گویا آدمی چیزی برای ازدستدادن ندارد. شاید حرفی برای گفتن ندارد. رفتنش را بر زندگی عزیزان و اطرافیانش بیاثر میبیند.
روزگار سیاه و سردی است. ساختنِ امید به بیش از کلیشهها، تکرارها و کهنهها نیاز دارد. مسئولیت سنگینی است!
امیلی امرایی: جشنوارهی فیلم کودک نوجوان اصفهان بود، میخواست چند تا پرتقال بگیره، وایساد جلوی میوهفروشی و به میوهفروش گفت: حجی حالا این پرتقالها چرا اینقد ریزهس؟
پرتقال فروش گفت: حجی شما یخده بیی پایینتر درشتس این پرتقالا.
دو تایی قهقهه زدن.
امیر ابتهاج: وضعیت جوری شده که فیلمساز مجموعهٔ قصههای مجید که از امید و آرزو برای ما میگفت، خودکشی کرد و رفت…
محمد توپچی: خبر مرگ آدم رو گیج میکنه، وقتی که کسی مرگ رو انتخاب بکنه بیشتر متحیر میشم، انتخاب خیلی سختی است.
آقای کیومرث پوراحمد هم رفت، خاطرات قصههای مجید یادآور کودکی نسل ماست.
مرتضی ناعمه: حیف از اون ذات قصهگوی درست، حیف از آدمی که همیشه سمت درست تاریخ ایستاده بود، سمت مردم.
پیمان یزدانی: در مورد مرگ خودخواسته کیومرث پوراحمد، نکته دقیق ماجرا همین قضیه خودکشیه. قضیه رو به یه مرگ عادی نباید تنزل داد. پوراحمد و صدها فرد دیگه که در اوج پختگی کار و تخصصشون خانهنشین شدند و زجر کشیدند و نتونستند تجربیاتشون رو به نسل ما منتقل کنند. حرف بزنیم در مورد این قضیه.
هانیه موحد: کاش یک نفر بود تا همون حرفهایی که اون روز به مجید میزدید، اینبار برای خودتون بگه… کاش یکی میگفت که آره، این روزها همهمون خستهایم اما چه بخوایم چه نخوایم، باید تا آخرش دووم بیاریم… کاش تا آخر خط میموندید و بیهوا نقطهی پایان نمیذاشتید.
مصطفی قاسمیان: چه خوب که آدمیزاد یادگاریهای جذاب و خاطرهانگیزی مثل «قصههای مجید» و «خواهران غریب» را از خود به جا بگذارد. خدا کیومرث پوراحمد را رحمت کند.
پیام برازجانی: من خیلی سینما و فیلمسازی کیومرث پوراحمد را دوست داشتم، نمیتوانم باور کنم خالق شب یلدا که واقعا یکی از زیباترین عاشقانههای سینمای ایران بود خودکشی کرده باشد، برای علاقهمندان و بازماندگان و دوستانش آرزوی صبر دارم.
مازیار خسروی: نسل من، بخش بزرگی از خاطراتش را مدیون پوراحمد است. مردی بزرگ که در شیرینی قصههای مجید و تلخی شبیلدا تا مغز استخوان ایرانی بود.
گفت کسی خواجه سنایی بمرد
مرگ چنین خواجه نه کاریست خرد
کاه نبود او که به بادی پرید
آب نبود او که به سرما فسرد
راست گفت بونصر مشکان: چه امید ماند؟
نجمه رحمتی: در موقع انتشار خبر خودکشی لازم و ضروریست که از نحوه خودکشی سخنی گفته نشه و همچنین به شمارههایی که میتونن به افراد در زمینه پیشگیری از خودکشی کمک کنند مانند خط 123 اورژانس اجتماعی اشاره بشه.
مازیار بالائی: خبر درگذشت کیومرث پوراحمد هم از آن دسته خبرهایی بود که چند دقیقهای آدم را خیره به دیوار روبرو میکند و در سفیدی دیوار سکانسهایی از «قصههای مجید»، «سرنخ»، «اتوبوس شب» و «خواهران غریب» را میبیند که با صدای خسرو شکیبایی همراه شده:
مادر من، مادر من، تو یاری و یاور من
روحش شاد
کوروش عطایی: مات و مبهوت خبر خودکشی کیومرث پوراحمدم. کسی که با «قصههای مجید»اش شور زندگی رو به یک نسل هدیه داد، چی شد که طناب دار رو تقدیم خودش کرد؟ چی گذشت بهت آقای پوراحمد تو این فاصله؟ هرچند میدونم که خیلی سخت نیست جواب این سوال.
آرمین یوسفی: قفلِ گوشی را باز میکنم و خبر هولناک را میبینم. خودکشیِ کسی که روزی «قصههای مجید» را ساخته، یعنی مرگِ امید، مرگِ شادزیستن و مرگِ نوستالژی. کیومرث پوراحمد رفت تا سری به بیبی بزند.
علی اعطا: همیشه فکر میکردهام انگیزه خلق دوباره، به هنرمندان بزرگ شور زندگی میدهد. چه باید بر ذهن و روان یک هنرمند آمده باشد که دست به چنین انتخابی بزند؟
یادش گرامی، که نسل ما گرمی بسیاری از لحظههای کودکی را مدیون اوست.
مجتبی نجفی: آقای کارگردان قصه های مجید، سپاس از تو به خاطر همه آن روایت های زیبا که کودکی ما را در انبوه مشکلات دهه شصت دلپذیر کرد و تصویر نوستالژیک اصفهان را در ذهنمان ثبت کرد. با مردم بودی و در کنارشان تا آخر ماندی. سفرت به خیر.
یگانه خدامی: همیشه حرف خودکشی که میشه میگم باید یه نخی آدم رو به زندگی وصل کنه، هرچند که نامطمئن و نازک باشه. اون نخ که نباشه میتونی دست به هر کاری بزنی.
شاید هیچ نخی دیگه کیومرث پوراحمد رو به زندگی وصل نمیکرده
احمد دستاران: طلاق، افسردگی، بداخلاقی، مرگ زودرس، خودکشی …
سبک زندگیاتون سیاه و غلط و جاهلانهست. اگر نمیتونید اصلاحش کنید حداقل تبلیغش نکنید. ملت بیگناه رو در این کثافت سهیم نکنید.
خدایش بیامرزاد.
#کیومرثپوراحمد
#سعیدروستایی
یاسر مختاری: همکاران خبرنگار و سایر کاربران عزیز تویتر انتشار خبر خودکشی پروتکل خاصی دارد و باید رعایت شود این پروتکل را انجمنهای روانپزشکی و روانشناسی هر کشور تدوین میکنند (در همه جا مشترک هست)
این پروتکل در ایران توسط انجمن علمی روانپزشکی ایران تدوین شده و موجود است
[اگر به خودکشی میاندیشید یا چنین گرایشی در خود احساس میکنید؛ لطفا در اولین فرصت، با متخصص یا شمارهی 123 تماس بگیرید]
انتهای پیام
سلام به تمام مردم ایران
مومن خودکشی نمی کند. این حرف بنده نیست، کلام نورانی امام محمدباقر علیه السلام است.