محمد قوچانی را باید چه نامید؟!
«فرشته قاضی»، روزنامه نگار ایرانی که سالها پیش به خارج کشور مهاجرت کرده با تعریف خاطره ای از گذشته، به رفتار «محمد قوچانی» سردبیر هفته نامه ی «صدا» در واکنش به اعتراض ها نسبت به طنز «آیدین سیار سریع»، همکار این هفته نامه، انتقاد کرد.
به گزارش انصاف نیوز، خانم قاضی در فیسبوک خود نوشته است:
«بهار ۱۳۸۰ بحث ایرانی یا عراقی بودن [آیت الله] محمود شاهرودی، رئیس وقت قوه قضائیه از سوی تعدادی از نمایندگان مجلس مطرح بود. آنها می گفتند که آقای شاهرودی نه ایرانی بلکه عراقی است و براساس قانون نمی تواند بر مسند ریاست قوه قضائیه بنشیند. آتوسا راوش، خبرنگار پارلمانی روزنامه همبستگی گزارشی درباره این مساله نوشته و با نمایندگان مجلس هم مصاحبه کرده بود. بعد از انتشار مطلب و وارد شدن سعید مرتضوی به قضیه، مسولان روزنامه اعلام کردند که این مطلب، موضع روزنامه نیست و خبرنگار بدون اطلاع سردبیر و مسولان روزنامه، مطلب را توی صفحات گذاشته و منتشر کرده است! دروغ محض، علاوه بر دبیر سرویس، سردبیر و جانشین مديرمسول، دبيركل وقت حزب همبستگي هم مطالب را به دقت می خواند و حتی گاهی، حرف مصاحبه شونده ای را باب میل، تغییر می داد. آتوسا راوش به شعبه مطبوعات و سعید مرتضوی معرفی شد و مسولان روزنامه از او تبری جستند و مدعی که ما هم این مطلب را بعد از انتشار روزنامه دیده ایم و یواشکی و بدون اطلاع ما مطلب را توی صفحه گذاشته. توجیه شان؟ روزنامه از خطر توقیف در امان بماند ..
سنگ بنای چنین کثافت کاری هایی در این روزنامه گذاشته شد و رفتار خجالت آور دیروز محمد قوچانی، مسبوق به سابقه است اما من بی پرنسیپ تر از محمد قوچانی در نسل روزنامه نگاران به قول آقایان زنجیره ای ندیده ام. اگر بعد از توقیف فله ای روزنامه ها و نشریات در اردیبهشت ۷۹ که بهترین روزنامه نگاران و عکاسان خبری و کادرهای فنی نشریه ها بیکار شدند و فضای کاسبکاری و سواستفاده سیاسیونی که می خواستند از نمد روزنامه نگاران کلاهی برای خود بدوزند رونق گرفت و دکان هایی به نام روزنامه و نشریه مستقل یا اصلاح طلب زدند و در چنین فضایی هر چه خواستند سر روزنامه نگاران آوردند اما محمد قوچانی از نسل روزنامه نگارانی است که در فضای روزنامه های دوم خردادی پروبال گرفت و امکان رشد و ترقی یافت، روزی که زندانی شد همه همکاران روزنامه نگار پشت او ایستادند و هیچ کسی نگفت نوشته ها یا مطالب او موضع روزنامه نیست و .. آزاد شد، رشد کرد و بالا رفت و بر جایگاه سردبیری و .. تکیه زد متاسفانه اما هیچ گاه بزرگ نشد که بزرگ شدن در حرفه ما به معروف شدن و به هم زدن نام و نشان به هر قیمتی نیست به شانیت و حرمت روزنامه نگاری است و پایبندی به اصول حرفه ای و اخلاقی آن.
مسولان روزنامه همبستگی چند چهره سیاسی یا نماینده مجلس و همه عضو حزب همبستگی بودند که محمد قوچانی آن روزها آنها را حزبی روستایی و حزب چند دستگی می نامید، حالا خود او را این روزها چه باید نامید؟
پی نوشت: معدود چهره هایی هم بودند از اعضای حزب همبستگی یا کادر روزنامه که با چنین رفتارهایی همراهی نداشتند. هرچند این رفتارها چند بار دیگر در این روزنامه تکرار شد.»
انتهای پیام
آفرين خانوم قاضى، اى والله به غيرت شما. قبول كنيد بعضى ها دست خودشون نيست اون يه لقمه نون را بايد حتماً با چيزى آغشته كنند تا مزه بده بهشون !
حال چگونه است که سایت اصولگرای تندرو انصاف نیوز از یک روزنامه نگار خارج نشین مطلبی می آورد نشان به ان نشان است که سیاست پدر و مادر ندارد
اصولگرا؟ چی میگی داداش