بررسی آرای الکترال در چهار انتخابات گذشته ریاست جمهوری آمریکا

«اشکان مجللی»، عضو حزب ندای ایرانیان در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز نوشت:

همانگونه که مخاطبین محترم مستحضرند، آرای انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا به طور مستقیم محاسبه نشده و به شکل غیرمستقیم و به نام الکترال کالج است.

هر ایالت در امریکا یک عدد الکترال داشته که آن شامل تعداد مجموع نمایندگان مجلس فدرال به اضافه دو سناتور فدرال (هر ایالت دو سناتور در مجلس سنا دارد) است که به عنوان مثال ایالت کالیفرنیا با 55 رأی الکترال بیشترین و ایالات دیگری از جمله دلاور، ورمونت و …. با 3 رأی الکترال دارای کمترین تعداد الکترال کالج هستند.

در روز انتخابات، هر کاندیدایی که حائز اکثریت آرا در یک ایالت شد، تمام عدد الکترال آن ایالت برای او محاسبه خواهد شد.

تعداد کل آرای الکترال 538 رأی و هر کاندیدایی که به عدد طلایی 270(نصف +1) برسد، پیروز انتخابات خواهد شد.

اگر در یک حالت نادر آرای هر دو کاندیدا 269 شود، مجلس نمایندگان، رییس جمهور و مجلس سنا، معاون وی را انتخاب خواهد کرد.

هدف از این نوع انتخابات، افزایش قدرت ایالات از تعداد جمعیت خود بوده که به نوعی از تقسیم متوازن قدرت در ایالات حکایت می‌کند.

اما این نوع رأی گیری دارای معایبی نیز بوده به طوری که معمولاً فرد پیروز در تعداد آرای الکترال، حائز اکثریت آرای عمومی نیز می‌شود اما در تاریخ امریکا و به تعداد موارد کمتر از تعداد انگشتان یک دست، عکس این مورد رخ داده و از جمله در انتخابات سال 2000، جرج بوش با اختلاف 5 رأی الکترال پیروز انتخابات شد اما در مجموع آراء عمومی، حدود پانصد هزار رأی از رقیب خود آل گور، کمتر داشت.

در ادامه مطلب آرای الکترال و برتری کاندیداها در 50 ایالت امریکا در چهار انتخابات گذشته یعنی سالهای 2000، 2004، 2008، 2012 مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

در چهار انتخابات گذشته، همواره ایالاتی وجود داشته که صرف نظر از فرد پیروز، آرای الکترال آن‌ها به یکی از کاندیداهای دموکرات یا جمهوری خواه تعلق داشته‌اند

– ایالات دموکرات یا آبی:

بیشتر شامل ایالات شرقی و شمالی امریکا بوده و ایالات دارای جمعیت قشر متوسط شهرنشین، تحصیلکرده، لیبرال‌ها و چپ‌ها، شهرهای بزرگ و ایالات دارای جمعیت بیشتر لاتین تبارها و سیاهپوستان است. در 19 ایالت ذیل، در چهار دوره پیش کاندیداهای دموکرات نظیر آل گور، جان کری و باراک اوباما حائز اکثریت آرا شده و عدد الکترال آن‌ها را کسب کرده‌اند.

این ایالات به ترتیب بزرگی عبارتند از: کالیفرنیا با 55 رأی الکترال، نیویورک 29 رأی، ایلینویز 20 رأی، پنسیلوانیا 20 رأی، میشیگان 16، نیوجرسی 15، ماساچوست، واشنگتن، مریلند، ویسکانسین، مینسوتا، کنتیکت، اورگان، هاوایی، رود آیلند، مین، دلاور، ورمونت، دی سی؛ مجموع این ایالات دارای 240 رأی الکترال است.

– ایالات جمهوری خواه یا قرمز:

بیشتر این ایالات در جنوب و جنوب غربی امریکا و مرکز مجتمع هستند و شامل ایالات با جمعیت کم و مساحت زیاد و دارای شهرهای کوچک، دارای قشر مرفه و متوسط سفید پوست، سنتی، بیشتر ساکن مزارع و حومه شهرها، مذهبی، و کمتر تحصیلکرده هستند.

این ایالات که شامل 21 ایالت می‌شود، در چهار دوره گذشت به کاندیداهای جمهوری خواه از جمله جورج بوش، جان مک کین و میت رامنی رأی داده‌اند.

این ایالات به ترتیب اهمیت عبارتند از:

تگزاس 38 رأی الکترال، جورجیا 16 رأی، آریزونا 11 رأی، میزوری 11 رأی، تنسی 11 رأی، آلاباما، لوییزیانا، کارولینای جنوبی، اوکلاهاما، آرکانزاس، کانزاس، می سی سی پی، نبراسکا، یوتا، ویرجینیای غربی، آیداهو، آلاسکا، مونتانا، داکوتای شمالی، داکوتای جنوبی، وایومینگ.

مجموع آرای الکترال این ایالات،181 رأی است.

ایالات شناور:

در 16 سال گذشته و حتی در سالهای قبل‌تر، این ایالات آبی و قرمز نبوده که نتیجه نهایی انتخابات را تعیین کرده بلکه ایالات شناور و یا سفید بوده که در هر انتخابات به یکی از کاندیداها رأی داده و اکثریت رأی الکترال آن‌ها فرد پیروز را تعیین کرده است.

این ده ایالت به ترتیب اهمیت به شرح ذیل هستند:

فلوریدا 29 رأی، اوهایو 18 رأی، کارولینای شمالی 15 رأی، ویرجینیا 13، ایندیانا 11، کلرادو 9، آیوا 7، نوادا 6، نیومکزیکو 5 و نیوهمپشایر 4

مجموع آرای الکترال این ایالات 117 است.

بررسی چهار انتخابات گذشته:

سال 2000

در این سال، جورج هربرت واکر بوش جمهوری خواه، با کسب 271 رأی الکترال بر توماس آل گور دموکرات، با کسب 266 رأی الکترال پیروز شد.

در این انتخابات، جورج بوش علاوه بر پیروزی در ایالات قرمز، در 8 ایالت شناور فلوریدا، اوهایو، نیوهمپشایر، کارولینای شمالی، ویرجینیا، نوادا، کلرادو و ایندیانا به موفقیت رسید و آل گور تنها در دو ایالت شناور آیوا و نیومکزیکو حائز اکثریت ارا شد.

سال 2004

در این سال جورج بوش جمهوری خواه با کسب 286 رأی الکترال بر جان کری دموکرات با کسب 251 رأی الکترال، به پیروزی رسید.

در این دوره جان کری فقط موفق به کسب آرای ایالت شناور نیوهمپشایر شد اما جورج بوش در سایر ایالات مردد، به پیروزی رسید.

سال 2008

در این دوره، باراک اوباما دموکرات با کسب 365 رأی الکترال در مقابل جان مک کین جمهوری خواه با کسب 173 رأی، به پیروزی رسید.. (اوباما در آرای عمومی هم ده ملیون جلوتر بود)

در این دوره، جان مک کین فقط قادر به پیروزی در ایالات قرمز شد اما اوباما علاوه بر کسب رأی ایالات آبی، در هر ده ایالت شناور نیز به پیروزی رسید.

سال 2012

در این سال، باراک اوباما دموکرات با کسب 332 رأی الکترال در مقابل میت رامنی جمهوری خواه با کسب 206 رأی، به پیروزی رسید.

در این دوره از آرای اوباما اندکی کاسته شد و از جمله دو ایالت شناور کارولینای شمالی و ایندیانا را به رقیب واگذار کرده اما در هشت ایالت دیگر مردد، پیروز شد.

نتیجه:

با توجه به مباحث و آمار فوق، مشاهده شد که کاندیدای پیروز ابتدا باید در ایالات مربوط به خود (آبی یا قرمز) موفق شده و سپس اکثریت ایالات مردد دیگر را هم از آن خود کند. مخصوصاً کاندیدای جمهوری خواه که چون تعداد آرای ایالات قرمز کمتر است، باید در حداقل 7 ایالت از ده ایالت مردد پیروز شود اما کاندیدای دموکرات در صورت کسب آرای آبی، با پیروزی در چند ایالت مردد از جمله فلوریدا و اوهایو می‌تواند پیروز میدان شود.

ایالات فلوریدا و اوهایو به سبب آرای بالای الکترال همواره بسیار مهم بوده و در چهار انتخابات گذشته، فرد پیروز، آرای الکترال هر دو این ایالات را هم برده است.

در چند دهه گذشته، هیچ کاندیدای جمهوری خواهی رییس جمهور نشده مگر در ایالت اوهایو پیروز شده باشد.

نکته مهم دیگر نیز این است که تا قبل سال 2000، ایالت میشیگان با 16 رأی و پنسیلوانیا با 20 رأی هم جز ایالات مهم مردد بوده‌اند اما از آن سال، این دو ایالت همواره به دموکرات‌ها رأی داده‌اند و حتی در مورد ایالت میشیگان چون اخیراً سندیکاهای کارگری بسیار قدرت یافته‌اند، برخی این ایالت را آبی قلمداد کرده‌اند.

انتخابات 2016

و اما نظر سنجی‌ها حاکی از کسب قطعی 221 رأی الکترال برای هیلاری کلینتون (ایالات آبی) و 164 رأی الکترال قطعی برای دونالد ترامپ (ایالات قرمز) حکایت کرده و در مورد ایالات مردد نیز، در اکثریت آنها خانم کلینتون با چند درصد اختلاف و در ایالات کلیدی اوهایو و فلوریدا هم با برتری کمتر از یک درصد، پیش افتاده است اما اینکه اراده رأی دهندگان امریکایی در روز سه شنبه 8 نوامبر بر کدامیک از دو نفر فوق استوار خواهد بود، باید صبر کرد.

انتهای پیام